Eserlere Göre Listeleme

"Namus gazı yarım litrelik, bir litrelik, iki litrelik şişelerde, beş litrelik binliklerde ve onbeş litrelik damacanalarda, yani norm üzerine beş boy kap içinde standardize edilmişti. Dediğimiz gibi, çok duyarlı ve korunması pek zor olduğundan, birazcık ışık alıp Namus’larının rengi attığı için üzüntülerinden intihar edenler çok oluyordu. Gazetelerde sık sık, “Sahip olduğu iki damacana Namus’unun ışık alarak rengi attığı için bir tüccar intihar etti” gibi haberler çıkmaktaydı. Namus yüzünden cinayetler de oluyordu: “Şişenin tıpasını açık bırakarak Namus’unu uçurduğu için bir adam karısını öldürdü.” “Tıpasındaki aralıktan şişede sızma sonucu havaya değinerek Namus’u yanan bir genç kız, babasından korkarak, on gün önce ayrıldığı evine bir daha dönmemiştir.” Gazetelerde şu türlü ilanlar da sık sık görülüyordu: “Sevgili eşim, yirmibir dereceden yüksek ısıya bıraktığı ikibinlik Namus’umuzu bozmuş olduğu için kendisine darılacağım korkusuyla mutlu yuvamızı ve iki yavrumuzu bırakarak gitmiştir. Sevgili eşim! Yavrularım, ‘Anne, anne!’ diye ağlıyorlar. Seni, ben affettim, Tanrı da affetsin! Dön gel mutlu yuvamıza. Elbirliğiyle çalışarak, bozulan Namus’umuzdan daha çoğunu kazanırız." (Tanıtım Bülteninden)

Natüralizm akımına ait bir dünya klasiği

Emile Zola, kapitalist dünyada herkesin bir şey sattığını, satacak bir şeyi olmayan kadınların bedenlerini, satacak bir şeyi olmayan erkeklerin onurlarını sattığını, kapitalizmin o erken döneminde gözlemlemiş, bu olguyu yaşamdan ihsan anlağına çıkarmayı tasarlamıştı. Nana, Emile Zola'nın ütopyacı sosyalist bakış açısıyla bu gerekten doğdu ve romanlaştı. Paranın, ve paranın yol açtığı entrikaların, başka bir deyişle insanın yabancılaşmasının en görkemli romanıdır. Nana bu bakımdan, yabancılaşma konusunda çalışan Marksistlerin sık sık başvurduğu bir roman olmuştur. Bugünün insana aykırı olan dünyasının değiştirilmesi, insanın insanca yaşayacağı bir dünyanın zorunlu olduğunu sergiliyor. Gelecek mutlu insanlık bir çoğumuzun başkoyduğu ama hepimizin beklentisi olan bir değişimdir. Bu değişimi zorunlu kılan da Nana'da anlatılanlar. Okurlarımıza ulaştırmayı borç saydığımız bu romanı yayınlamakla kıvançlıyız.

Genç bir kadın çadırda oturuyor. Bir şala bürünmüş, yavrusunu emziriyor ve çok uzaklardan gelen gürültüleri dinliyor. Gece indi, ama hâlâ ateş mi ediyorlar? Belki de bunlar sadece o sonbahar fırtınalarının birinden dağlara yankılanan sesler; veya dört mevsim yeşil ligiyle etraflarını saran meşe ve çam ormanının hışırtısından başka birşey değil... Tilki ve domuzların inleri burada. Kadın beyaz göğsünün yansını ancak kapatan şalla bir çingeneye benziyor. O gün talihin kime güldüğü konusunda kararsız, isli çadırda kara kara düşünüyor. İşte şimdi nalların toprağı dövdüğünü duyuyor. Yoksa o mu? Gelmeye söz vermişti ama, burası savaş hattından çok uzak ve sisler yükseliyor.