Yazara Gore Listeleme

Her uzun yol, bir ilk adımla başlar. Her problemin çözümü, çoğu kez minik bir do­kunuştur. Ve her uzun söz de harflerden ve kelimelerden oluşur. “Bir Müslüman olarak, ben bu dünyada ne yapıyorum? Bana neler sorulacak? Görevlerim neler?” Gibi mühim ve ağır soruların cevabı da aynı şekilde aslın­da basit bazı ilkeleri yeniden hatırlamaktan geçiyor. Bu küçük kitapçıkta, sizinle sohbet eder­ken, bazı şeyleri hem birlikte hatırlayacağız hem de birbirimize nasihatlerde bulunaca­ğız. Kendimizden başlayıp çevremize doğru ilerleyecek, ardından somut bazı noktalar ışığında, görevlerimizi konuşacağız.

Ekspresyonizm Almanya’da Birinci Dünya Savaşı öncesinde gelişmiş, sanat dallarının hepsinde etkili olmuştu. Edebiyat akımı olarak 1909 civarında Berlin’de başladı ve ardında izi 1920’lere dek sürülebilecek bir miras bıraktı. Ele avuca sığmayan, tarife gelmeyen ekspresyonizm naif bir esrikliğin, sinik bir kuşkuculuğun, Nietzsche’ci bir bireyciliğin ve sosyalist kardeşliğin idealizminin yanı sıra kent yaşamının dehşetini, uygarlığın çöküşüne ilişkin kıyamet öngörülerini, ilkel içgüdülerin yüceltilmesini ve liberalizm karşıtı bir nihilizmi de barındırıyordu içinde. Ordu, okul, ataerkil aile ve imparatorluk gibi kurumların yerleşik otoritesine karşı çıkan Alman ekspresyonistler yoksulların, ezilmişlerin, akıl hastalarının, toplum dışına itilmişlerin yanında yer almışlardı. Ekspresyonistler doğanın ve toplumun nesnel bir bakış açısıyla ele alınmasına karşı çıkıyor, içsel gerçeğin yansıtılmasını savunuyorlardı. Yeni bir düzenin ve toplumsal geleneğin zincirinden kurtulmuş, dünyaya sınırsız bir öznellikle bakan yeni bir insanın yaratılmasında öncülük yapma gibi yüce bir görev biçmişlerdi kendilerine. Bu yeni insan yeni bir dile ihtiyaç duyuyordu. Mesajlarını iletmek için anlatım olanaklarının sınırlarını zorlayan, klişelerden arınmış yeni bir dil oluşturmuşlardı. Bu küçük seçkide Franz Held, Oskar Panizza ve Paul Scheerbart gibi öncü ekspresyonistlerden Gustav Meyrink, Franz Kafka ve Robert Musil gibi tanınmış yazarlara uzanan bir yelpazede ekspresyonist edebiyatın tadımlık örneklerini bulacaksınız.

Hoca'nın oğullarından biri yakın köylerden birinde çömlekçilik yapıyormuş. Bir gün Hoca yanına gidince: "Baba, bütün paramı şu çömleklere yatırdım" demiş. "Hava güneşli olurda zamanında hepsi kurursa zengin olacağım. Ama yağışlı olursa anam ağlayacak! Hoca oradan ayrılıp başka bir köyde oturan büyük oğluna uğramış. Oğlu: "Baba, varım yoğum şu tarlada, zamanında rahmet yağarsa zengin oldum gitti. Kuraklık olursa anam ağlayacak" demiş. Hoca eve canı sıkkın dönmüş. Karısı: "Hayrola efendi, yüzün neden asık" demiş. "Benimki bir şey değil", demiş hoca; "asıl sen kendi halini düşün. Yağmur yağsa da yağmasa da bizim oğlanlardan birinin anası ağlayacak."

Şema Masalları Psikiyatrist ve Şema Terapisti Dr. Alp Karaosmanoğlu tarafından yazılmıştır. Şema terapi psikoloji alanında dünyada hızla yaygınlaşmakta olan bir terapi türüdür ve bilimsel araştırmalarla desteklenmiştir. “Şemalar” değiştirilmesi güç düşünme, duygulanma ve davranış kalıpları olarak adlandırılır. Kişinin tüm duygu ve davranışları küçük yaştan itibaren “şemalar” a bağlı olarak şekillenir. Şema Masalları çocuklara olduğu kadar ebeveynlere de yöneliktir. Masallar aracılığıyla ebeveynlerin şemaları tanıması ve çocuk yetiştirmede yeni bakış açıları kazanmaları amaçlanmıştır. Küçük köydeki insanlar mutlu bir hayat sürmekteymiş. Yalnız tek şikâyetleri varmış. Her ay köylerini basıp, yemeklerini çalan bir dev varmış. Dev gelince tüm yiyeceklerini ellerinden alıyormuş. Bir gün köylülerden biri Can, öne atılmış ve devle konuşmaya karar verdiğini açıklamış… Masalımız böyle başlıyor ve Can ile devin macerasıyla ilerliyor.