Basit Katalog

“Babam, tamı tamamına yirmi beş yıl sonra, bir elinde yıllanmış üç telli bağlaması, diğer elinde ahşap bavulu, kapımın önünde diz çökmüş, gece vakti aniden ortaya çıkmış mahcup bir konuk veya geçip giden zamandan borcunu mahsup etmeye gelmiş eski bir alacaklı gibi öylece beni bekliyordu." Evvela, baba-oğul hesaplaşmasına dair bir roman bu… Kırgınlığın, kızgınlığın, suçluluk duygusuyla, hayatından çıkartma arzusunun kopamamakla boğuştuğu bir hesaplaşma. Romanın kahramanı avukatın “Her oğul gibi, ne kadar direnirsem direneyim daha en başından babama karşı yeniktim” hissinin hep orada durduğu bir hesaplaşma. Bir yandan da kırık bir aşk hikâyesinin bulutu dolanıyor babasıyla “meselesini” halletmeye çalışan adamın üzerinde… Yoksa, iki aşk hikâyesinin mi? Roman, aynı zamanda bir yol hikâyesi… Hem, düz anlamıyla bir yol hikâyesi: Diyarbakır’dan Kars’a yolculuk ediyoruz. Uzun yolun menzilleri, konaklama tesisleri, aramalar, kontroller, ıssız taşra köşeleri… Memleket hastaneleri... Ama bir yandan da hafıza içinde bir yolculuğun hikâyesini dinliyoruz. Zihnin kuytularına, bilincin dehlizlerine de uzanan bir yolculuk. Her konakta çırak ve hayranlarının adeta onu beklediği saz aşığı babanın müphem ilişkilerinin ve evvel hayatındaki kadınların sırrına doğru yolculuk… Asıl uzun yol, o işte... Okurları, Kemal Varol’un önceki eserlerine de uğradığını sezecektir bu yolculuğun. Aşıklar Bayramı içli bir türkü... (Tanıtım Bülteninden)

Tayin emrim üç ay sonra çıktı. Emri aldığım günün sabahında Hasan'ı astılar. İnfaz gecesi uyumamıştık. Babam, Nuri Amca, annem ve ben, salondaki masanın çevresinde oturuyorduk. Pencerenin önündeki çıplak akasyaya konmuş suskun, korunmasız kış serçeleri gibi... Radyoyu açmıştık; bir haber bekliyorduk... Annem sık sık mutfağa gidip ağlıyordu. Nuri Amca, kımıldamaksızın önüne bakıyordu. Elleri dizlerinin üstündeydi. Omuzları çökmüştü... Konuşmuyorduk. Birbirimizin yüzüne bakamıyorduk. İnsan, sonuna kadar umutlu olabiliyor. Umut bir çare değil ama galiba çareden daha büyük bir şey. 1960'lı yıllarda bir Ege kasabasında başlayan yasak bir aşkla 12 Eylül'ün hemen öncesinde gelişip darbenin ardından pek çok kişiyle paylaşılan bir kaderle son bulan kırık bir aşk: iki katmanlı bu romanın iç içe geçen iki farklı hikâyesi. Mücadeleleriyle, inançlarıyla, haklılıkları ve yenilgileriyle bütün bir kuşak ve darbelerden, idamlardan geçen, yarım kalan hikâyelerle 2000'li yıllara uzanan yakın tarihimiz. Siyasi bir ortamın içinde filiz veren aşklar, yeşeren duygular,yarım kalan umutlar. Hüsnü Arkan, 60'lı yıllardan başlayarak, özellikle 12 Eylül döneminin acıtan sayfalarına bir ailenin kadınlarının gözünden bakıyor. (Tanıtım Bülteninden)

“Her kadın, kadın olmasının utancı altında ezilmelidir.” İskenderiyeli Klement Kiliseden çok daha öncesinde, Aristoteles zamanında bile kadın, herhangi bir niteliğe sahip olmayan bir varlıktı. Zira tarih boyunca, sadece erkeklerin nitelikli varlıklar olabileceğine inanıldı. “Cinsilatif”in paradoksu da tam burada ortaya çıktı: Kadının hoş görünüşü, yalnızca zayıf karakterini gizleyen bir maskeydi. Daha sonra, kadının güzelliği eş ve anne oluşuna bağlandı. Bekâr, entelektüel, feminist, eşcinsel ve toplumun yargılarıyla ters düşen tüm kadınlar utanç kaynağı olarak görüldü. Bu kadınlar adeta birer canavardı! Günümüzde kozmetik sektöründeki gelişmelerle birlikte hiçbir kadının çirkin olmak için bir mazereti kalmadı. Kadın bunca imkâna rağmen çirkinse bu onun ihmalkârlığından ve isteksizliğinden kaynaklanabilirdi ya da daha kötüsü patolojik bir durumdu. Claudine Sagaert, tarih, antropoloji, edebiyat ve resim üzerinden kadın algısının tarihsel gelişimini izleyerek cinsiyet tarihine olağanüstü bir katkı sağlıyor ve kadının yüzyıllar boyunca sıkıştırıldığı kalıpları ortaya koyuyor. Bu kalıplar dün olduğu gibi bugün de kadınlar üzerinde baskı kurmaya devam ediyor. Claudine Sagaert, sosyoloji alanında doktora sahibi bir felsefe öğretmenidir. (Tanıtım Bülteninden)

İş yerindeki insanlarınızın ve evde eşinizle çocuklarınızın beş tonluk bir katil balinayla ortak ne yönü olabilir? Kurumsal danışman ve kitapları çok satan yazar Ken Blanchard ve SeaWordl'teki yazar dostlarının söylediğine bakılırsa, hayal edebileceğinizden de çok. Bu etkileyici ve ilham verici yeni kitapta, Blanchard gerek balinaların gerekse insanların olumluyu vurguladığınız takdirde daha iyi performans gösterdiklerini açıklıyor.. Bu kitapta Ken Blanchard, insanların moralini bozan durumlar yaratmak yerine, olumluyu vurgulamanın ve olumsuzu yeniden yönlendirmenin üretkenliği artıran en iyi araçlar olduğunu gösteriyor. Bu teknikleri uygulaması son derece kolaydır ve iş ortamında olduğu kadar ev ortamında da uygulanabildiklerinden, okurların mutlu ve başarılı kişisel yaşamlarında daha iyi ebeveynler ve kendilerini evliliklerine adamış eşler olmalarına olanak verir.

Türk ve Dünya edebiyatının klasik ve güncel kimi eserleri, kentlerin ve ülkelerin yarattığı izlenimler, sinemanın has yapıtları edebiyatçı gözüyle değerlendirilerek bir araya geliyor. Buluşmalar, geleceğin dünyasıyla buluşma yolundaki sonsuz bir çabanın 2020’lerdeki yankılarını gözler önüne seriyor.

Geleneksel Müslüman, İslâm tarihini İslâm’ın kurulması ve gelişmesi çağlarına karşılık olarak Devr-i Saadet (Devr-i Raşidî) ile Devr-i Osmanî olarak iki merhaleden ibaret görürdü. İslâm dünyası, Osmanlı liderliği altında modern çağa girdi. Dolayısıyla çağdaş İslâm dünyası ve Türkiye’nin bütün yaşadıkları, ancak dört soruya cevapla anlaşılabilir: Osmanlı, nasıl kuruldu, zayıfladı, direndi ve çöktü? Gelenekten Modernliğe Osmanlı, bu dört soruya bir bütün olarak cevap sunan, olgular ile fikirlerin etkileşiminde, meşrûiyet krizine yol açan nitel içtimaî değişme süreci ve yeniden meşrûlaştırma teşebbüsü olarak Osmanlı modernleşmesini derinlemesine inceleyen ilk eser. İslâm’da Modernleşme, 1839-1939 eseriyle İslâm modernleşmesi incelemesi alanında çığır açan Bedri Gencer, bu kez Batılılaşma olarak modernleşme kavramını geleneksel ile modernin (değişmeyen/değişen) ve Doğu ile Batı’nın (etkilenen/ etkileyen) yatay ve dikey etkileşimi bakımından ele alarak Osmanlı modernleşmesinin sırlarını çözüyor. Yaptığı birincil/ ikincil modernleşme ayırımıyla birincil modernleşmede Batı’nın Osmanlı’dan, ikincil modernleşmede Osmanlı’nın Batı’dan etkilendiğini ve “Batı’ya karşı Batı için” mottosuyla bilinen misilleme mantığına dayandığı sanılan Osmanlı modernleşmesinin aslında “Rusya’ya karşı Batı için” anlayışına dayandığını ortaya koyuyor. Gelenekten Modernliğe Osmanlı, derin bir perspektiften akıcı bir Türkçeyle yapılan bir Osmanlı modernleşmesi incelemesinin ötesinde metodolojik ve entelektüel değeriyle temayüz eden bir eser. Bedri Gencer, “vusûl için usûl” kaidesince özelde modernleşme, genelde Osmanlı modernleşmesi incelemesi için kavramsal ve teorik birikime ciddî katkı yaptığı gibi, temel kavramların izini sürerek ilim/amel, norm/ olgu, sebat/değişme (din, tarih, modernlik) ayrımlarının belirlediği meşrûiyet gerilimi içinde dinin kolektif tecrübesini gösteren eşsiz bir entelektüel perspektif sunuyor

André Aciman bu güçlü romanında, insanoğlunun duygularını etkileyici bir duyarlılıkla keşfe çıkıyor. Genç bir adam yukarı Manhattan’da gittiği Noel partisinde, kendisini üç basit sözcükle, “Benim adım Clara.” diye tanıtan bir kızla karşılaşır. Bu ikili, sonraki yedi gün boyunca her akşam sinemada buluşur. Adam kadından etkilenmiştir ama temkinlidir yine de, adımlarını ihtiyatla atar. Aralarında yavaş yavaş oluşmaya başlayan gerilim; kararsızlık, umut ve güvensizlik duygularıyla şekillenir ve yılbaşı gecesi tılsımlı bir tutkuyla doruğa ulaşır. ‘’Roman, yalnızca Proust’la değil, Dostoyevski’yle de benzeşen bir psikolojik duyarlılığı ve yoğunluğu içinde barındırıyor.’’ The New York Times “Psikolojiyle yüklü, derinlemesine Dostoyevski etkilenimli ve her yönüyle özgün... Evet, Aciman yine özgünlükten ödün vermediği gibi, aşk mevzularına da yabancı olmadığını gösteriyor bir kez daha.” The Washington Post

“Toplumsal yapı ve ilişkiler mekânı anlamlandırmamızı etkilerken, mekânı kavrayışlarımız da toplumsal olanı anlamlandırma biçimlerimizi etkiler. Kadınların mekânlarda nasıl gezindiklerine, ne tür roller ve işlevler üstlendiklerine, mekânlarda kurdukları ilişkilerle mekânları nasıl anlamlandırdıklarına, varoluş biçimleriyle mekânların nasıl bütünleştiğine bakmak istedik. Kadınların, iktidar odakları tarafından yazılmış senaryolarda tanımlanmış rolleri oynarken, bu rolleri nasıl yeniden yorumlayıp yıldızlaştıklarını, sınırlılıkları nasıl sınırsızlıklara dönüştürdüklerini, yoksunluklardan nasıl zengin hayat parçacıkları ürettiklerinin ipuçlarını aramak üzere yola çıktık. Karşı çıkmadan, haykırmadan, başkaldırmadan sınırları esneterek kendilerine nasıl hareket alanları açtıklarını, kendilerini mekânlarda çeşitli biçimlerde konumlandırarak benliklerini nasıl yeniden tanımladıklarını, mekânların da bu serüvende, toplumun kadına bakışı ile kadının kendine bakışı ve yaşantısı arasında nasıl bir aracı olduğunu ele almayı hedefledik...” Kadın ve Mekân, Yoktan Var Eden Kadınlar, Mekânların Sınırladığı Kadınlar ve Kadın Hallerinden Yansımalar olarak şekillenen üç ana başlık altında her biri alanında öne çıkmış yazarların aydınlatıcı makaleleriyle irdeliyor. Kadın ve mekân etkileşiminin ne kadar farklı ve renkli boyutları olabileceğini sergileyerek ufkumuzu genişletirken mekânsal öğeleri değerlendirme yetimize çok değişik bir bakış açısı kazandırıyor. Kitaba başlarken değerli mimar-yazar Aydın Boysan’ın zihin açıcı aforizmalarla dolu önsözü bizi, ‘hanımlar konusu’na ısındırıyor; ardından mimarlık tarihinin Türkiye’deki öncüsü Doğan Kuban’ın giriş yazısı konunun derinliklerine ilk adımlarımızı atmamızı sağlıyor.

1970’lerin çalkantıları eşliğinde bir aile öyküsü... Feride ve Kızları, İstanbul’da yaşayan varlıklı bir ailenin hayatından yirmi yıllık bir kesit sunuyor. Romanın kahramanları bir yandan yetmişli ve seksenli yıllara damgasını vuran askeri darbeler, gençlik olayları, suikastlar ve ardından yaşanan tutuklama ve idamlarla çalkanan ülke gündemine ayak uydurmaya çalışırken bir yandan da aile içi çatışmalarla baş ediyorlar. Aralarında sıkı bağlar olsa da kıskançlık, suçluluk ve öfke duygularının sarmalında gel-gitler yaşanıyor. Ülker Banguoğlu Bilgin’den İki Devir İki Kadın’dan sonra hayata ve Tür : Roman insanlara dair bir yakın dönem hikâyesi daha…