Basit Katalog

Leonides ailesi, büyükbabaları Aristide bir ensülin iğnesiyle cinayete kurban gidinceye dek, Üç Kuleli Malikâne'de mutlu bir yaşam sürmektedir. Bütün ipuçları cinayeti aileden birinin işlediğini gösterir. Bu yüzden cinayeti çözme görevini Sophia'nın nişanlısı Charles Hayward üstlenir. Çarpık bir adam vardı, çarpık bir yolda yürürdü. Çarpık bir çitin yanında, çarpık bir altı peni buldu. Çarpık bir kedisi vardı, çarpık fareler tutardı.Ve hepsi küçük, çarpık bir evde otururlardı... "Çarpık Evdeki Cesetler adlı yapıtımı büyük bir zevkle kaleme aldım. En iyi romanlarımdan biri olduğuna inanıyorum." -Agatha Christie- "Usta bir kalemin yarattığı mükemmel bir roman." -New Statesman- (Tanıtım Bülteninden)

Yıldızlar, ay ve güneş ilahi bir düzene göre işlemektedirler. Belli bir düzenleri, belli bir ritimleri ve belli bir amaçları var. Bizler de evrenin bir parçasıyız ve hayatımızın belli bir düzeni, bir ritmi ve bir amacı olduğunu biliyoruz. Zaman zaman hayatımız bir kaosun içindeymiş gibi görünebilir ama kaosun ortasında bile derinlerde bir yerde ilahi bir düzen olduğunu biliyoruz. Zihnimizi bir düzene koyduğumuz zaman almamız gereken dersleri alırız, kaos bir anda biter ve tekrar düzene kavuşuruz. (Tanıtım Bülteninden)

Ningen Şikkaku (İnsanlığımı Yitirirken, 1948) bir anlamda Dazai'nin özyaşam öyküsüdür. Bu eserinde Dazai çocukluğunda yaşadığı yalnızlığı, gençliğinde ailesinden kopuşunu ve daha sonra Tokyo'da geçirdiği sıkıntılı yıllarını, intihar girişimlerini, vereme yakalanışını içe dönük bireysel bir anlatı yerine, yaşam alışkanlıkları üzerinde yoğunlaşarak ustalıkla ve yalın bir anlatımla kaleme almıştır.

“Başka zaman olsa, iyi kötü sıradan bir zaman olsa, daima telefonlarına bakan insanlar olur, sabah, öğlen, gece, kaldırımın orta yerinde, yanlarından seğirten herkese kayıtsız, ellerindeki cihazın içine düşmüş, o cihaz tarafından büyülenmiş ve yutulmuş insanlar ya da üstüne yürüyen, sonra bir anda dümen kıranlar, ama onca dijital müptela şimdi yapamıyor bunu, telefonlar kapalı, her şey çökmüş çökmüş çökmüş.” Amerikan edebiyatının en büyük yazarlarından Don DeLillo’dan ahir zamanlara dair yeni bir anlatı: Sessizlik. DeLillo, pandemiden hemen önce yazdığı bu kısa ve sarsıcı metinde ekranların aniden karardığı bir dünya kurguluyor ve insanlık durumuna dair son hakikatleri kendine özgü mesafeli ironisiyle ortaya koyuyor. En sadık ilişkilerini telefonlarıyla kuran, veri akışlarına bel bağlamış ve değil ekran ışığından yoksun bir hayatı, bir saati bile hayal edemeyecek bir toplumun fertleri, Sessizlik’in analog kıyametinde kanatları olmayan kuşlar gibi savruluyor, kendi varlıklarını anlamaya, anlamlandırmaya çalışıyor. Bir kopuşun hikâyesi bu anlatılan, ileri teknolojiden taşlarla sopalar çağına geri dönüş; DeLillo, en basit mizansenlerde bile tüyler ürperten ayrıntılar yakalamayı, aynayı okura tutmayı başarıyor. “İnsanı ürkütecek denli isabetli.” – Observer

Kasvetli Bir Romantizm Üslubu Hayatının tüm dönemlerinde büyük zorluklarla karşılaşan Poe'nun özellikle gençlik yıllarından itibaren edindiği alkol ve kumar alışkanlıkları, hayatını kötü yönde etkiledi. Maddi sıkıntılar ve ailesiyle yaşadığı çekişmeler sonrasında çok daha zor bir hale gelen hayatı nedeniyle olsa gerek, Poe'nun edebi eserlerinde kara romantizm akımının etkileri büyük bir yer kaplıyor. Edebi hayatına şiir türüyle başlayan Poe, "Bir Boston'lu" takma adıyla ortaya çıkardığı ilk şiir kitabı olan Timurlenk ve Diğer Şiirler adlı eserinde kendine özgü tarzını açık bir şekilde yansıtıyor. Döneminde yalnızca elli adet basılan bu eser, neredeyse hiç ilgi görmemesiyle de tanınıyor. İlk denemesinin ardından birkaç şiir kitabına daha imza atan şair bu eserlerinde de yeteri kadar ilgi görmüyor. Bu dönemlerde ağabeyi Henry'nin acı kaybıyla derinden etkilenen Poe, yazarlık kariyerinde ilerlemek için adımlar atıyor. Şiir kariyerinde kendine has bir üslup kullanan Poe, ilk kez 1846 yılının nisan ayında yayınlanan Kompozisyon Felsefesi adlı eserinde yazım teknikleri üzerinde duruyor ve kendisi de bu teknikleri benimsiyor. Şairin şiirlerinde de kendine özgü teknikleri kullanarak kasvet ve romantizmin harmanlandığı bir anlatım göze çarpıyor. Dahi Bir Korku Ustası Edgar Allan Poe Yeteri kadar başarı yakalayamadığı şiir kariyerinin ardından kısa öykü ve denemeler üzerine çalışmalar yapan Edgar Allan Poe, bu alanda başarı yakalıyor. 1830'lu yıllarda yazdığı kısa öyküleri çeşitli dergilerde yayınlatmayı başararak, yazdığı Şişede Bulunan Not adlı kısa öyküsüyle ödül alan Poe, edebiyat camiasında tanınırlığını büyük ölçüde artırıyor. O dönemlerde çeşitli dergi ve yayın kuruluşlarında editörlük ve eleştirmenlik gibi görevler üstlenen Poe, sivri dili sebebiyle acımasız bir eleştirmen olarak ün salıyor. Dönemin eserlerini ve sanatçılarını cesur bir dille eleştiren Poe, edebiyat dünyasında rahatsızlık duyulan bir imaj çiziyor. Kısa öykülerinde gotik kurgu akımına bağlı olarak korku ve gerilim temalarını son derece başarılı bir şekilde ele alarak okuyucuları etkilemeyi başarıyor. İyi bir eserin yüzeysel anlamlardan çok, altta yatan anlatımlarla güçlendirilebileceğini söyleyen yazar, kendi eserlerinde de savunduğu bu teoriyi kullanıyor. Poe'nun eserleri genel hatlarıyla oldukça derin ve ağır sembolik anlatımlar barındırıyor. Günümüzde edebiyat otoriteleri Poe'nun eserlerine yansıttığı kasvet yüklü satırları, onun trajik şekilde kaybettiği eşi ve diğer sevdikleri sebebiyle yaşadığı acılara yoruyor. Kasvetli yazım stilinin dışında korku, gerilim, polisiye ve kriptoloji gibi alanlarda da eserler üreten yazar, pek çok sanatçıyı da derinden etkilemeyi başarıyor. Bu sanatçılara en büyük örnek, Arthur Conan Doyle olarak kabul ediliyor. Poe'nun köklerini ortaya çıkardığı polisiye ve dedektif temalı yazılar, Doyle'un Sherlock Holmes serisi için büyük bir ilham kaynağı oluyor.

Bir anne, başından geçenleri, 14 sivil toplum, 27 yıl işitme alanındaki deneyimlerini kaleme aldı. Bu mücadeleye siz de ortak olun...

"EN GÜZEL HAYAT, TANRILARIN GÖZÜNE BATMAYANDIR. HÜR KALMAK İSTİYORSAN, SESSİZ SEDASIZ YAŞAMALISIN.” Şehirlerin baş tacı, bir rivayet üstüne inşa edilen şehir Darujhistan… Gaz lambalarının mavi ışığında geceleri bir inci gibi parlayan bu şehir, Genabackis kıtasının ev sahipliği yaptığı Özgür Kentler arasında, Malazan İmparatorluğu tarafından ele geçirilmemiş son yerdi. Ve İmparatorluk doymak bilmez bir iştahla gözünü Darujhistan’a çevirmişti. İmparatoriçe Laseen mutlak hâkimiyet için her şeyi göze almıştı. Ancak Darujhistan dışarıdan göründüğü kadar savunmasız değildi. Şehrin dolambaçlı sokaklarında Yılanbalığı ismindeki casuslar efendisi, şehrini korumak için gizemli güçlerle bir çatışmaya girmişti. Şehrin çatılarında geceleri bir suikastçı savaşı veriliyordu. Şehrin tepesindeyse, yönetimi elinde tutan efsuncular cemiyetiyle ittifaka girmiş olan büyücü-suikastçı Tiste Andii ırkının lideri Anomander Rake, uçan kalesi Ay Tohumu’nda harekete geçme vaktinin gelmesini bekliyordu. Tanrıların da oyuna katılmasıyla, Darujhistan üzerinden yapılan tüm planlar suya düşme tehlikesiyle karşı karşıya kalacaktı. İnsanların gelip geçici hırsları, tanrıların ebedi çatışmalarının altında ezilecekti. Ve tanrıların unuttuğu bir gerçek gün yüzüne çıkacaktı: Faniler de bir tanrıyı öldürebilirdi. "Size verebileceğim tek tavsiye, vakit kaybetmeden Ay Bahçeleri’ni okumaya başlamanız.” –Stephen R. Donaldson