Basit Katalog

Film, Almanların en meşhur anti-Nazi bayan kahramanının gerçek hikayesini anlatır. Sophie Scholl, Beyaz Gül adındaki yer altı öğrenci direniş grubunun korkusuz aktivistidir. Tarihsel kayıtlar kullanarak film, Sophie’nin, okuldaki son altı gününü yeniden yaşatır. 1943’te Munih’te tutuklanmasından sorguya çekilmesine kadar olan yolculuktur bu. Gestapo tarafından alındığı çapraz sorgu, ciddi boyutta bir irade sınavına dönüşür. Scholl tutku ile özgürlük çağrısı duymaktadır içinde ki bu yolda kişisel olarak kendisini sorumlu hissetmektedir.

François Vatel, parasal açıdan oldukça zor bir durumda olan bir hizmetkardır. Para kazanmak adına planladığı ve tutmasını beklediği bazı düşünceleri vardır. Sarayda yapılacak bir şenlik için zorlu görev Vatel'e verilir. Vatel'in yolunu bulabilmesi için herkesi etkilemesi gerekmektedir. Lakin şenlik, planlandığı gibi seyir etmeyecek ve aksilikleri birbirini kovalayacaktır.

Sanatçı mektupları, bir başına özel bir kol. Yalnızca nasıl yaşadıklarını, sıkıntılarını, arayışlarını değil, sanat bağlamındaki düşünce ve kaygılarını, başka sanatçılarla ilgili can alıcı değerlendirmelerini içerir o belgeler. Bu bağlamda ortaya çıkarılmış sanatçı mektupları arasında ön sırada Van Gogh’unkilerin geldiği sır sayılmaz: Amansız koşullarda yapayalnız bir serüvenin dibine yazarını çeken dopdolu, inilti dolu, olgun izler.

"“Yer mavi. Göğmavi. Su mavi. Neredeyse tüm renklerin maviden doğduğuna iman edecek kadar. Çokmavi. ‘Bu gök deniz nerede var?’ Nerede olacak maviden başka? Başlangıçta her şey maviymiş, yavaş yavaş ayrılmışlar birbirlerinden. Mavinin birazı yerde kalmış, birazını su almış, birazı da göğe varmış. Gökten üç elma düştü. Maviden de üç kardeş: Yerkardeş, sukardeş, göğkardeş.” Su; hayatın başlangıcı, varlığın özü. Sırtında gemileri, iskeleleri taşıyan; maviyle soluyanları karnında büyüten bir dişi ruh. Kimi zaman rüyaların fısıldandığı bir sığınak, kimi zaman gidenin arkasından dökülen bir eşlikçi. Tükenmeyen, tazelenen ve tazeleyen bir şifacı. Haydar Ergülen, okura bir yol alfabesi sunduğu Yayan Yapıldak’tan sonra bu kez suyun izinden düşüyor harflerin peşine. Yel Yepelek’te denizlere, gemilere, limanlara ve elbette su edebiyatına dair eski sözcükleri hatırlatıp yenilerini yaratıyor o tanıdık şiirsel üslubuyla."

"Mekân Ruhu, 20. yüzyılın en özgün yazarlarından Lawrence Durrell’ın yaşam ve yaratıcılık ortamını oluşturan Akdeniz dünyası üstüne mektupları, gezi yazıları, şiirleri, gerçeküstücü denemeleri ve kimi romanlarından bölümleri içeren bir güldeste. İskenderiye Dörtlüsü ve Avignon Beşlisi gibi başyapıtların yazarı Durrell, gönüllü sürgün mekânı olarak neden Akdeniz’i seçti? Yunanistan’dan Mısır’a, Korfu Adası ve Rodos’tan Kıbrıs’a, bir dönemin Yugoslavya’sından Güney Fransa’ya uzanan bu coğrafya, doğasıyla, şarabı ve zeytiniyle, efsaneleri ve tarihiyle, bir yazarın esin dünyasını nasıl oluşturdu? Mekân Ruhu’nda, serüvenci bir yazarın yaşamıyla sanatının nasıl örtüştüğünün yanıtlarını bulacaksınız."

Ali Rıza Efendi ile Zübeyde Hanım’ın altı çocukları oldu: 1870’lerin başında Fatma, 1874’te Ahmet, 1875’te Ömer, sonra Mustafa, 1885’te Makbule ve 1889’da da Naciye... Bu çocuklardan dördü küçük yaşlarda vefat ettiler ve sadece ikisi, Mustafa ile Makbule hayatta kalabildi... Mustafa’nın ismine ileriki senelerde Kemal adı da ilâve edilecek ve tarihe Mustafa Kemal diye geçecekti... Makbule hiç okula gitmedi, okuma-yazmayı bile çok sonraları öğrendi ve hayatını ağabeyinin gölgesinde, onun sağladığı maddî imkânlar ile sürdürdü. Ağabeyinin vefatının ardından 18 sene daha yaşadı ama maddî sıkıntıya düştü, son yıllarında devletin bağladığı 1000 lira vatanî hizmet maaşı ile geçinmeye çalıştı ve doğduğu günden itibaren çilelerle dolu hayatı 18 Ocak 1956’da Ankara’da, Gülhane Askerî Hastahanesi’nin bir odasında noktalandı. Bu kitap hep arka plânda kalıp gösterişsiz bir hayat yaşayan Makbule Hanım ile kocasının, yani Atatürk’ün eniştesi Mustafa Mecdi Boysan’

"“Elbette edebiyat teorisi ve eleştirisi, üzerine kafa yorduğu edebiyat kadar eskidir. Düşünce tarihinde çok disiplinli, uluslararası ve son derece önemli bir alan olan edebiyat teorisi ve eleştirisi, dünyaya ve kültürle toplumun geniş sahasına kendini açar. Çağdaş eleştiri kanonunun dışına çıkmak, eleştirinin tarihsel derinliği ve coğrafi genişliğini keşfetmek mevcut ortodoksilere karşı edebiyat zevkimizi ve eleştirel dilimizi ihya edecek kayda değer bir çabadır.” Pelagia Goulimari’nin elinizdeki eseri, Antik Yunan’dan günümüze edebiyat eleştirisi ve teorisine dair kapsamlı bir resim sunuyor. Kitap, Platon’dan Derrida’ya, Aristoteles’ten Virginia Woolf’a, Rönesans hümanistlerinden çağdaş postyapısalcılara kadar birçok önemli düşünür ve eleştirmeni “mimesis”, “ilham”, “benlik”, “toplum”, “kültür” ve “etik” gibi oldukça geniş bir kavram ağı içinde ele alıyor. Teorileri ve teorisyenleri indirgemeden tanıtmayı ve birbiriyle ilişkilendirmeyi başaran Goulimari, kitap boyunca yer alan çapraz referanslarla bütünlüklübir okuma ortaya koyuyor. Epik, trajedi, komedi, roman, şiir gibi edebî türleri, romantizm, realizm, modernizm, postmodernizm gibi edebî hareketleri entelektüel ve estetik bir bağlam içinde ve eleştirel bir bakış açısıyla konumlandıran Goulimari’nin eseri, 2500 yılı aşkın edebiyat eleştirisi tarihine dair oldukça bilgilendirici ve anlaşılır bir çalışma. Edebiyat Eleştirisi ve Teori: Platon’dan Postkolonyalizme yalnızca konunun uzmanları için önemli yorum ve değerlendirmeler içeren bir eser değil, aynı zamanda edebî teoriyle ilk kez tanışanlar veya edebiyat eleştirisi ve tarihi konusunda bilgi sahibi olmak isteyenler için de ideal bir giriş…"

1950’lerin Kadıköy’ünden Afganistan’ına, 60’ların Paris’inden 70’lerin Kıbrıs’ına, dost meclislerinden Çengelköy muhabbetlerine, aşklardan ayrılıklara, yollara ve yolculuklara... Anadolu’nun geleneksel tatlarına dair “lezzet” kitaplarıyla tanınan Artun Ünsal, bu kez anılarıyla çıkıyor okurunun karşısına: Elinde “eski hallerinden” yıpranmış bir bavul, siyah beyaz fotoğrafların içinden bakıyor hayata; tel dolaplı bir mutfağı, limon çiçeklerinin kokusunu ya da bir günbatımını hatırlayarak...