Basit Katalog

Star Gazetesi'nden Zübeyir Kındıra'nın kitabının ismi “Fethullah'ın Copları” Sol görüşlü olduğu için Polis Akademisi'nden atılan Zübeyir Kındıra şimdi gazetecilik yapıyor. Kitabında Fethullah takımının özellikle polis, öğrenciler ve Emniyet'teki örgütlenme ve çalışmalarını anlatıyor, olaylar ve isimler açıklıyor.

Yazı, insanlığın kullandığı en eski kültür araçlarından biridir. Yazısız kültürlerin bilgilerini ve kültürel değerlerini saklamak için belleklerine güvenmesi, yerini bilgi depolama ve aktarma amacıyla kullanılan yenilikçi yöntemlere ve yazının gelişimine bırakmıştır. Peki bu araçları ilk kez geliştirip kullananlar ve zamanla günümüzdeki çağdaş hallerine dönüştürenler kimlerdir? Yazı, hangi işlevleri yerine getirir ve insanların bir arada yaşama şekillerini nasıl değiştirir? Harald Haarmann, bu kitapta 7000 yıl önceki ilk resimsel yazı örneklerinden başlayarak sözcüklerin ve seslerin yazıya aktarımı da dâhil olmak üzere, çok çeşitli gelişmiş yazı sistemlerinin ve bugünkü alfabelerimizin nasıl ortaya çıktığını açık ve anlaşılır şekilde ortaya koyuyor. Antik Tuna, Yakın Doğu, Ege ve Mısır gibi kadim uygarlık coğrafyalarının binlerce yıllık yazı teknolojisi geliştirme sürecini, Antik Amerika, Çin, Orta Asya ve dünyanın diğer bölgelerindeki atılımları da ihmal etmeden ele alıyor. Ayrıca insanlığın kültürel tarihi ve tarihten çoktan silinmiş bazı önemli uygarlıkların yaşantıları hakkında da etkileyici bilgiler sunuyor.

“Pavese'nin dokuz kısa romanı, modern İtalya'nın en yoğun, dramatik ve uyumlu anlatı döngüsünü oluşturur ve bu sebeple... toplumsal ortamı, insan komedisini, bir toplumun vakayinamesini en zengin şekilde temsil eden eserlerdir. Ancak her şeyden önce, sürekli olarak yeni katmanlar, yeni anlamlar keşfedilen olağanüstü bir derinliğe sahip eserlerdir.” –ITALO CALVINO İtalyan edebiyatının önde gelen yazarlarından Cesare Pavese'nin kendi yaşam deneyiminden de izler taşıyan romanı Tutukevi içsel yalnızlık, toplumsal yabancılaşma ve özgürlük arayışı gibi konulara dikkati çeker. Faşist rejim tarafından sürgün edilerek küçük bir kasabadaki tutukevine kapatılan Stefano, fiziksel hapsin yanı sıra zihinsel ve duygusal sınırlarla da yüzleşir. Bu dar çevrede, Stefano'nun içsel yolculuğu başlar: geçmişle hesaplaşma, yalnızlıkla mücadele ve varoluşsal sorularla yüzleşme. Pavese, sıradan bir mahkûmiyetin ötesine geçerek insanın kapatılmışlık ve özgürlük arasındaki ikilemini ustalıkla işler. Yalnızlığın, baskının ve umut arayışının evrensel olduğu bu eserde, hapishane yalnızca dört duvar arasında değil, insan ruhunun derinliklerinde de inşa edilen bir yapıdır. Tutukevi, Pavese'nin derin gözlem gücü ve sade ama vurucu anlatımıyla, okuru karakterin ruhsal çöküntü ve kurtuluş arayışı arasında bırakarak, ona özgürlüğün ve tutsaklığın anlamını sorgulatıyor.

Bugün onun hayattaki son günü olacaktı. Kriminal psikolog Ira Samin kendini nasıl öldüreceğini son detayına kadar tasarlamıştı çünkü kızının kaybının üstesinden gelemiyordu. Ancak Berlin’in en ünlü radyo istasyonlarından birinde canice bir rehin alma olayı patlak verince bu planını askıya almak zorunda kaldı. Bir psikopat radyo üzerinden tüm Alman halkıyla dehşet verici bir oyun oynuyordu: Canlı yayında rastgele aradığı bir numara, istediği parolayla cevap vermediği takdirde masum rehinelerinden birini öldürecekti.

... Kitap, modern siyasetin ve toplum kuramının bu temel kavram ve ilişkilerini, tarihsel ortaya çıkışlarını inceliyor. Asıl önemlisi, bunların 18. yüzyıldan 20. yüzyıla geçirdikleri dönüşümü, demokratik meşruiyet ve özgürleştirici bir rasyonalite açısından yol açtığı kaybı tartışmaya sunuyor. Özellikle son yıllarda bu kitap birçok yönden eleştiriye tabi tutuldu - ama bu alanda ne söylenecekse, bu öncü eser ve onun eleştirisi üzerinden söylendi. 'Kamusallığın Yapısal Dönüşümü', çok daha genel bir düzlemde, modern toplumun ve kapitalizmin siyasal tarihi için kuramsal bir çerçeve olarak değerlendirilebilecek bir eser.