Basit Katalog

Vatan Evlatları Partisi'nin başında Kafakan Bey vardı. Kötü adam denilemezdi. Uluslararası toplantılarda uyumaktan, uyumadığı zamanlarda da burnunu karıştırmaktan başka kötü bir huyu yoktu. Kafakan Bey, Başbakan oldu. Onun Başbakan oluşunu, ana muhalefet partisi olan Yaşasın Memleket Partililer çekemediler. Her ne uğruna olursa olsun, Vatan Partisi'ni iktidardan düşürmek istiyorlardı. Durmadan burnunu karıştıran bir adamın Başbakan olması, ulusal onurlarına dokunuyordu. Kafakan Bey'in ve arkadaşlarının hırsız olduklarını gazeteler de yazdılar. Buna kimse aldırış etmedi. Halk, - Hiçbir işe yaramayan bir adam hırsız değil diye Başbakan olacağına, iş yapsın da varsın hırsız olsun... diyordu. Haklıydılar, çünkü Yaşasın Memleket Partisi de iktidardayken az hırsızlık yapmamıştı. (Tanıtım Yazısı'ndan)

Yaşlı adamın sürdüğü araba eski mi eskiydi. Arabayı çeken hayvan ise Gülsarı adında kocamış, cılız bir kula beygir... Yaylaya tırmanan yol uzadıkça uzuyordu. Yolun iki yanındaki çıplak tepelerde kışın dondurucu bir rüzgar kol gezer, yazın ise burası cehennem gibi kaynardı. Bu yokuşu tırmanmak, yaşlı adam için her zaman gerçek bir işkence olmuştu. Tanabay yavaş yol almayı hiç sevmez, ağır ağır gitmekten açıkça nefret ederdi. Gençlik yıllarında ilçe merkezine çok işi düşmüştü. Köye dönüşte buraya gelince yokuş yukarı atını dörtnala sürer, hızını kesmesin diye de hayvancağızı habire kamçılardı. Birkaç kişi ile birlikte araba yolculuğu yaparken, hele arabaya öküz koşuluysa, içi içine sığmazdı Tanabay'ın. Öteberisini kaptığı gibi arabadan aşağıya atlardı. Ondan sonra yokuş yukarı durmamacasına taban teper, ancak tepeye varınca arkadakilerin gelmesini beklerdi. Tıkanmamak için ağzından derin derin soluk alsa da, yüreği göğsünden dışarı fırlayacakmış gibi çarpsa da, ağır aksak öküz arabasıyla yolculuk yapmadığı için gene de derin bir kıvanç duyardı.

Birey olarak Resulullah Muhammed (as), iç dünyası zengin bir insandır. İnsan-ı Kâmil´in en güzel örneği olarak Hz. Peygamber´i bireysel hayatında ve ahlâkî yaşamında tanımak ihtiyaç hissettiğimiz en önemli konulardan birisidir. Kur´an´ın "usvetu´l-hasene" olarak gösterdiği Muhammed´i (a.s.) tanımak isteyenlerin görmezden gelemeyecekleri bir eser.

Kral Oidipus, Antigone ile birlikte Sofokles’in (İÖ. 496-406) başyapıtıdır. Yaşamı üstün başarılarla geçen Oidipus’un yazgısıdır: Babasını öldürecek, annesiyle evlenecek ve ondan çocukları olacak!.. Kulağına ulaşan bu uğursuz yazgıdan kurtulmak için evinden yurdundan kaçar. Düğüm çözücü Oidipus, bir dedektif gibi zamanı eşeler, geçmişini sorgular, kendini köşeye sıkıştırır; aradığı suçlu kendisidir. Sofokles’in ustalığı büyük bir dramatik gerilim yaratan bu kurguda yatıyor. Gören bir kişiyken gerçeği göremeyen, oysa körken gerçeği gören bir trajik tersinlemenin anlatıldığı oyun, insanın gerçeği acı çekerek öğrenebildiğini göstermek istemektedir. Ayrıca insanın yaşamının raslantılara bağlı olarak ne kadar belirsiz ve güvensiz olduğunu gösterir.

Yeni İnsan ve İnsanlar, yirmibeş yıllık İnsan ve İnsanlar'ın güncelleştirilmiş revizyonudur. Epeyce bir zamandır yapmak istediğim fakat bir türlü fırsat bulamadığım bu revizyonu gerçekleştirebilmiş olmaktan mutluluk duyuyorum. Bu güncelleştirme ve revizyonu yaparken, temel bir ilkeyi gözettim. O da yenilikleri yansıtırken, geçerli özü de koruyarak birikimli bir gelişmeyi ortaya koyma gereğidir. Yeni İnsan ve İnsanlar'daki önemli bir yenilik, her konunun kültürel bir çerçeve içinde irdelenmesidir. Bunun en önemli nedeni, 1980'lerden beri gelerek kültürel ve kültürlerarası psikolojiye daha fazla eğilmemdir. Türkiye'de kullanılan bir sosyal psikoloji kitabının bir çeviri olması, ya da salt Amerikan sosyal psikoloji kitaplarındaki bilgileri içermesi uygun değildir. Farklı kültürel ortamlarda elde edilen farklı bulgular konusunda en azından genel bir bilgilendirme gerekir. Böyle bir bilgilendirme, okuyucunun konuları bir kültür süzgecinden geçirmesine ve örneğin Türkiye'de aynı bulguların bulunup bulunmayacağını düşünmesine yardımcı olabilir... Sonuç olarak Yeni İnsan ve İnsanlar hem yepyeni bir kitaptır, hem de İnsan ve İnsanlar'ın kendisidir. Bu nedenle adını değiştirmeyip sadece Yeni'yi ekledim. Bu kitabın, toplumdaki insan olgusuna ışık tutması dileğiyle...

ERMİŞİN BAHÇESİ Kendi ‘özel’ gününün öğle vaktini yaşayan sevgili ve seçkin El Mustafa, hatırlama ayı Tichreen’de, doğduğu adaya dönüyordu. Gemi limana yaklaştıkça, geminin burnunda durmaya başladı; etrafını gemiciler sarmıştı. Ve yüreğinde bir ‘eve dönen’ vardı. Ve konuştu; sesinde deniz vardı, şöyle dedi: “Doğduğumuz adaya bakın! Burada bile yeryüzü bizi gökyüzüne götüren bir şarkı ve yeryüzüne indiren bir bulmaca. Ve tutkumuzdan başka nedir yer ve gök arasında şarkımızı taşıyıp bulmacamızı çözen? YERYÜZÜ TANRILARI Tarla kuşu tarla kuşunu çağırır Ama kartal uçar yukarı doğru şarkıyı dinlemekle ilgilenmez. Bana öğretirdiniz insanın tapınmasından ve esaretinde yatan öz sevgiyi Fakat, benim sevgim sınırsızdır, ölçüsü yoktur. Dünyevi ölümlülüğümün ötesine çıkarım Ve cennette taht kurarım kendime Kollarım uzayı sarar, gezegenleri kuşatır. Yıldızlı yolları yay, kuyruklu yıldızları ok yaparım

Çalışan anneler ve problemli çocuklar