Basit Katalog

Bir çiftlikte yaşamanın nasıl bir şey olduğunu hiç merak etmiş miydiniz? Bu resimli kitapta bir çiftlikte geçen dopdolu bir gün, pastel renklerle çıkılan bir yolculuğa dönüşüyor. Sabah güneşin doğuşunu karşılayan horozun ötüşüyle başlayan yolculuğumuz birçok duraktan sonra, akşam güneş ufukta kaybolurken çiftçilerin evlerine dönmeleriyle sona eriyor.

Tesadüflere inanır mısınız? Bir gün ansızın, tekdüze geçen hayatınızın çivisini yerinden çıkaran bir olayla karşı karşıya gelir ve bu gerçeği kabullenmek zorunda kalabilirsiniz. Ama böyle bir tesadüfün yaşantınızı ne ölçüde değiştirebileceğini ve sizi nasıl içinden çıkılmaz bir girdabın karanlıklarına sürükleyebileceğini hiç düşündünüz mü? Doçent Orhan Alkan hiç düşünmemişti. Ama kendisine verilen görevi kabul etti ve yaşamı bir anda kâbusa dönüştü... İnanılmaz bir benzerliğin tüyler ürpertici hikâyesi. Sinir uçlarınızı uyaracak müthiş bir gerilim. Usta yazar Osman Aysu sizi yerinize mıhlayacak...

Hakimler mağarada yaşar, mağaranın ağzından dışarıya bakıp, olayları süzüp, bir yargıya varırlar. Ben hep buna inandım ve adalet arayışımı hep bu ilkeye göre sürdürdüm. Bu kitabı yazarken de, yine çekildim mağarama ve dışarıdaki parlak ışık hüzmelerine daldım, gittim. Anı defterinin sayfalarında gezinmeye başladım. İyilik, dürüstlük, çalışkanlık, cesaret ve mutlak(a) adalet!

Elinizdeki Eser, olağanüstü bilgileriyle bugüne dek ışık tutan Evliya Çelebinin türk coğrafyasına yaptığı gezilerden bir demet sunuyor...

Timsah Sokak Şiirleri 1998-2003 yılları arasında yazılmış 34 şiiri bir araya getiriyor.

Küresel sermaye baronlarının çıkarlarının olduğu bölgelerde Etnik ve dini azınlıklar ön planda tutuluyor. Ancak küresel sermayenin çıkarının olmadığı bölgelerdeki azınlıklar istikrarsızlık unsuru olarak görülüyor. Bu azınlıklar ya tamamen görmezden gelinip yok sayılıyor ya da unutuluyor. Tıpkı Rodos ve İstanköy'deki, bugün sayıları 3-5 bin arasında tahmin edilen Türk azınlık gibi. Lozan Antlaşması'nın sağladığı haklardan yararlanamayan Onikiada Türkleri, önce 1912'den 1943 yılına kadar İtalya'nın,1947 yılından sonra da Yunanistan'ın baskıları sonucu bugün tamamen yok olma noktasındadır. Bu kitapta, Onikiada Türklerinin yaşadığı trajedi, Cumhuriyet'in ilk yıllarından 1960'lı yılların sonuna kadar olan döneme ilişkin resmi yazışmalara dayanılarak anlatılmıştır. Belgeler, Onikiada Türklerinin nasıl baskı altında tutulduğunu, tarihi mirasın nasıl yok edildiğini, vakıflar üzerinde oynanmakta olan oyunları gözler önüne sermektedir. Kitaptaki belgelerin çoğu ilk kez tıpkı basımlarıyla birlikte Türk okurunun bilgisine sunulmaktadır.

İkisi de aynı kolejde okumuş, aynı sıraları paylaşmıştı. Okulun basketbol takımında da devam eden arkadaşlıkları keyifli bir dostluğun kapılarını açmıştı onlara. Mezun olduktan sonra kendilerine bambaşka yollar çizince, ister istemez bir mesafe girmişti aralarına. Giderek birbirlerinin izini kaybetmişlerdi. Biri avukat olmuş, üst üste kazandığı davalarla İstanbul'da ünlü bir isim haline gelmişti. Diğerinin ise nerede olduğu bilinmiyordu. Yıllar sonra bir gün karşılaştılar! ... Zorunlu bir karşılaşmaydı bu. Eski okul arkadaşı çaresizdi ve avukattan yardım istiyordu. Oğlu bir süredir kayıptı çünkü. Avukat, elbette ki yardım edecekti arkadaşına. Ama olayın üstüne üstüne gittikçe hiç ummadığı sorunların içinde buluverdi kendini. Üstelik, bu gerilim dolu arayışta bir doktor, aşkla da tanıştırdı onu. Asıl macera şimdi başlıyordu... (Arka Kapak)

Koca bir labirentin içinde kayıp 'Benim Gençliğim'... Nedenini bilmediği bir deney için gözleri bağlanmış, elinde bir demir çubukla salıverilmiş meçhul labirentin koridorlarına... Bu kapı cennete açılıyor, diğeri cehenneme... Seçtiğimiz yolun sonunda ateşin soluğu yüzümüze değdiğinde can havliyle geri dönüp başka koridorlara sapıyor, cennetin sesine kulak kabartıyoruz. Biraz ilerlediğimizde cehennem alevleriyle karşılaşıyoruz yeniden... Gözümüzdeki bağ öyle güçlü ki, 'Bu yoldan geçmiştik', 'Onu denemiştik', 'burası çıkmaz sokaktı' diyemiyoruz. Labirentin patikaları bizim gibi yolunu arayan, daha önce gidip dönen, ateşe dokunup pişman olan insanlarla dolu; ama onlarla buluşamıyoruz. Bizi körleştiren bağı söküp atamıyoruz. Labirentin duvarlarını yıkıp kendi yolumuzu açamıyoruz. Bu çıkmazdan kurtulamıyoruz. Labirent, elimizdeki demir çubukları uğursuz bir mıknatısla çekerek bizi habire eski hatalarımızın koridoruna sokuyor. Ders alamıyoruz, öğrenmiyoruz. Bağlı gözlerle her kuşakta bildik duvarlara dokunarak çıkış arayan yenik bir ordu gibi, cenneti düşleyerek cehenneme koşuyoruz.

Konuşma Sanatı, DiksiyonTüm vücutlarıyla konuşan ilk insanlardan, günümüzün teknolojik gelişiminin ve karmaşık ilişkilerinin insanına kadar "konuşmak" değerinden hiç bir şey yitirmemiştir.Ortaya çıkan görsel-işitsel araçların tümü (radyo, televizyon, sinema v.s.) bu değeri azaltmak şöyle dursun, daha da artmıştır. Üstelik konuşmanın bu büyülü yanını sezen, bilen insanın elinde doğru ve etkili konuşma, bu araçlarla daha etileşeceği gibi yepyeni boyutlar da kazancaktır.Seslenir seni bana "ovam", "dağım"Nereye gitsem bulur beni arınmışBir çağ ki akar ötelereBir ak... ki yüce atalar, bir al... ki ulu oğullar,Türkçem, benim ses bayrağım.-Fazıl Hüsnü Dağlarca