Basit Katalog

"Ne olduysa o zaman oldu Tanrı alçak gönüllü bendenizin o gününün tamamen ötekiler gibi olmasını istemedi." "O gün" öğrencileri Georges Ifrah'a yanıtlayamadığı şu soruyu sormuşlardı; "Efendim, rakamlar nereden geliyor? Sıfırı kim icat etti?" Gerçekten, nereden geliyordu rakamlar? Bu alışılmış simgeler bize öyle açık geliyordu ki, onları bir tanrının ya da bir uygarlık kahramanının eksiksiz bir armağanı olarak birdenbire ortaya çıkmış sanıyorduk. Böyle başladı Ifrah'ın serüveni ve 20 yıllık bir çalışmadan sonra Fransa'da geçtiğimiz yıllarda büyük yankılar uyandıran, en çok satan kitaplar arasına giren "Rakamların Evrensel Tarihi" adlı eşsiz bir yapıt ortaya çıktı. Bu kitabı Türk okuruna sunarken, rakamların binlerce yıllık serüveninin pek çok kişinin ilgisini çekeceğini umuyoruz.

Almanya'nın etkili felsefe akımı Frankfurt Okulu'nun önde gelen düşünürlerinden Jürgen Habermas'ın, ileri endüstri toplumu koşullarında teknik, bilim ve demokrasinin nasıl uzlaştırılabileceğini incelediği bu kitap, birçok sorunun yeniden tartışılmasına yo

19.yy'da ortaya çıkan kültür dalgaları Avrupa'da XIX. yüzyılda oluşmaya başlayan kütle adamı, I. Dünya Savaşı'ndan sonra, korkunç heybetiyle meydana çıktı. Artık gözümüzü nereye çevirsek hep onlar; şehirler, evler, eğlence yerleri, nakil vasıtaları ve doktor muayenehaneleri hep insan dolu. Cemiyetin politikasına ve hattâ entelektüel hayatına onlar hâkim. Yazar eserinde, "Bu insanlar nereden çıktı?" Sorusunu cevaplandırıyor.

Huzur''un kahramanlarından Mümtaz, roman boyunca kendisini "huzur"a kavuşturacak bir "iç nizam"ı aramaktadır. Eserde hastalık, ölüm, tabiat, kozmik unsurlar, medeniyet, sosyal meseleler, çeşitli ruh halleri ve estetik fikirler iç içe verilir. Ancak bütün bunların üzerinde romana hakim olan Mümtaz''la Nuran''ın aşklarıdır. İstanbul, bu aşkın yaşandığı çevre olmaktan çıkarak, adeta bir roman kahramanı gibi ele alınır.

Görmeye ve görülmeye dair bir roman...gözbebeği: İnsanlarda yuvarlak, hayvanların çoğunda ise dikine elips biçiminde olan gözbebeğinin çapı, irise gelen ışığın miktarına göre değişir. Karanlık ve uzaklık büyütür gözbebeğini; aydınlık ve yakınlık küçültür. Yani bu kararsız çember, ışık varsa küçülür, ışık yoksa büyür. Yakına bakarken de küçüldüğüne göre, yakın olan aydınlıktır, aydınlıktadır. Uzağın payına karanlık düşer. Zaten karanlığı kimse yakınında görmek istemez.Âşık olunca da büyür gözbebeği; demek ki âşık olunan hep uzaktadır. Aradaki mesafenin verdiği acıyı azaltmak için, maşuka 'gözbebeğim!' diye hitap edilir.

Yeterince uzun bir süredir, felsefecileri yakından gözledikten sonra, kendi kendime diyorum ki: Bilinçli düşünmenin büyük bir bölümü hala içgüdüsel etkinlikler arasında sayılmalı, felsefece düşünme bile; nasıl kalıtsal olanla, "doğuştan olan" konularında düşüncelerimizi değiştirdiysek, burada da değiştirmeyi öğrenmeliyiz... Bütün mantığın görünüşteki özerk izleyişinin gerisinde de, değer biçmeler, daha açık söylersek, yaşamın belli türlerini korumak için fizyolojik gereksinimler bulunur... Öyleyse diyelim haydi, özellikle insan değildir, "her şeyin ölçüsü"... "Nietzsche'nin her yazdığı stratejik'tir-düz Lojistik'teki anlamıyla: Bir 'meydan savaşı'nın nasıl kazanıla'bileceğine, bir düşman'ın nasıl 'yenile'bileceğine, yöneliktir- bir sorunun nasıl çözülebileceğine... Çünkü Nietzsche'nin her yazdığı 'perspektif'lidir: Belirli bir açıdan bakılınca nasıl görünüyor, diye düşünür, bir konuyu ele aldığında". Oruç Aruoba

Sevginin, bütünlüğün, hasretin romanı. İnsanın onyıllarımızın ve nereden gelip nereye gittiğimizin derinliklerine ışık tutmaya çalışan bir anlatım diliyle sunulmuş yeni bir yaklaşım çağrısı. Bu çağrı hayatın özünde var. Hayatın özünde var olan, ancak hayatın akışı içinde duyulabilir ve duyurulabilir. Hüzün Yağmuru bunun için yazıldı. "Rüzgarların getiremediği kokuları, ışıkların aydınlatamadığı renkleri, Hüzün Yağmuru en süzülmüş halleriyle akıtır içimize. Yıldız yıldız, nakış nakış, buram buram, serin serin... Bizi bütünlemek tamamlamak, çoğaltmak ve bize ufukların ötesini göstermek istercesine... Hüzün Yağmuru'nda hasretin acıları da vardır, sevginin ve umudun müjdesi de."

Bu kitabın yazarı, gerçek bir pilottur. Uçağıyla dünyanın dört bir yanına uçuşlar yapmış bir pilot. Bir gün Afrika üzerinde uçarken, uçağının motoru bozulur, zorunlu iniş yapar. Yardım isteyecek kimse yoktur. En yakın köy, bin mil ötededir. Çölün ortasında yapayalnızdır. Gün doğarken, uykusunun arasında, garip incecik bir ses duyar. Karşısında, ilginç, minik biri duruyordur. "Küçük Prens"tir bu. "Lütfen bana bir koyun çizer misiniz?" der "Küçük Prens". Ve bu öykü işte böyle başlar. "Küçük Prens", olsa olsa bir ev büyüklüğündeki minicik gezegeninden gelmiştir. Gezegeninde tekbaşına yaşamaktadır. Biri sönmüş, ikisi hala lavlar püskürten üç tane yanardağı vardır. Hiçbir gezegende bir benzeri daha bulunmayan eşsiz güzellikte bir tek de çiçeği. Antoine de Saint-Exupery'nin yazdığı bu öykü kadar güzeline dünyada az rastlanır. Bu küçük kitap, dünyanın dört bir yanmda, küçükler kadar büyüklerin de başucu kitabı olmuştur.

'İsteyip istemediğimi doğru dürüst bilmediğim, fakat neticesi aleyhime çıkarsa istemediğimi iddia ettiğim bu nevi söz ve fiillerimin daimi bir mesulünü bulmuştum: Buna içimdeki şeytan diyordum, müdafaasını üzerime almaktan korktuğum bütün hareketlerimi ona yüklüyor ve kendi suratıma tüküreceğim yerde, haksızlığı, tesadüfün cilvesine uğramış bir mazlum gibi nefsimi şefkat ve ihtimama layık görüyürdum. Halbuki ne şeytanı azizim, ne şeytanı? Bu bizim gururumuzun, salaklığımızın uydurması... İçimizdeki şeytan pek de kurnazca olmayan bir kaçamak yolu... İçimizde şeytan yok ... İçimizde aciz var... Tembellik var... İradesizlik, bilgisizlik ve bunların hepsinden daha korkunç bir şey: hakikatleri görmekten kaçmak itiyadı var...' Bu romanında, toplumsal gündemin kişilikler üzerindeki baskısını ve güçsüz insanın ' kapana kısılmışlığını' gösteriyor Sabahattin Ali. Aydın geçinenlerin karanlığına, 'insanın içindeki şeytan'a keskin bir bakış.