Basit Katalog

Postacının Aşkı Kitap Açıklaması Bilodo, Montreal'deki dairesini süs balığı Bill'le paylaşan, kendini işine adamış bir postacıdır. Ama bu örnek elemanın kötü bir alışkanlığı vardır: Dağıtmadan önce başkalarının şahsi yazışmalarını açıp okumak. Bunun sonu iyi olmaz elbette. Sevgili Bilodo bir de bakar ki tuhaf bir entelektüelin mektup arkadaşı olan Guadeloupe'lu Ségolène'e âşık olmuş. Ségolène'in mektupları her zaman tek bir şiirden, bir haikudan ibarettir. Bilodo klasik Japon şiirinin bu özel biçimini araştırmaya başladığında trajik bir kaza yaşanır ve postacının alıştığı düzeni bir anda bozulur. Bilodo kendini ruhsal hayatını altüst edecek bir girdabın ortasında bulur. "Her şeyin rüyalardaki gibi ağır çekim yaşandığı, insanı sürükleyen felsefi bir hikâye. Hayal gücü geniş yazarlardan Denis Thériault, ne kadar muhteşem bir hikâye anlatıcısı olduğunu ispatlıyor." Suzanne Giguère, Le Devoir.

Muga Zıpzıp, mugalar diyarından yeryüzüne gelmiş yaramaz bir muganın yaşadıklarını anlatıyor. Gökküşağından kayarak ormana düşen ve karşılaştığı hayvanlarla dostluklar kuran Zıpzıp, geri dönmek için bir hayli zorlanıyor. Ormandaki tüm hayvanlar elbirliğiyle Zıpzıp'ı tekrar geldiği yere göndemeye çalışıyorlar.

Kitapta on iki öykü yer alıyor. Bu öyküler, ağırlıklı olarak 'yazı' ve 'oyun' temaları üzerine odaklanmış. Yazarın öykülerinde göze çarpan bir özellik de ironi ve kara mizaha çokça yer verilmesi. Öykülerinde insanları şaşırtmayı sevdiğini söylüyor. Sürprizli, beklenmedik sonlarla çıkıyor karşımıza. Birinci tekil şahıs anlatımının baskın olduğu çalışmalar, okurla sıcak bir ilişki kurabilmenin zeminini de oluşturuyor.

“Yitik Kuzular”da, Küpkarınlı Mahir tarafından çalınan, ana sevgisinden uzak düşen Sürmeli ve Tombik adında iki kuzu ile tanışacaksınız... Onların duygularını, kırsal yaşamın güzelliklerini, renklerini bulacaksınız... Kuzucukların hırsızdan kurtulma çabalarını, kuzularını çok seven ikçocuğun (Yusuf ile Salim'in) onları umutla arayışını okuyacaksınız.

Dünyaya gözlerimi bir savaşın ortasında açtım. Savaşın ortasının tam olarak neresi olduğunu bilmiyordum ama annem hep “Savaşın ortasında doğurdum ben seni,” derdi. Tarih 23 Nisan 1920. Büyük Millet Meclisi binasının önünde adım atacak yer yok. Kalabalığın gerisinde bir tezgâh göze çarpıyor. Önünde bir çocuk, kimbilir belki bir seyyar satıcı. Annesi var mı, babası sağ mı? Vatan yorgun, halk yoksul, umutlar yitip gitmişken bir çocuk nasıl yaşar hayatı? Çocuk edebiyatımızın üretken ve sevilen yazarlarından Şermin Yaşar, bizi şerbetçi bir çocuğun gözünden Kurtuluş Savaşı yıllarına götürüyor. Gökçe Akgül’ün incelikli çizimleri eşliğinde seferberliği, ulu önderimiz Mustafa Kemal Atatürk’ün izinde yavaş yavaş yeşeren ümidi, toplumdaki değişimi, yoklukla geçen günleri ve beklenen zaferi hep birlikte yaşayacağız. Türk tarihçiliğinin büyük ismi İlber Ortaylı’nın Millî Mücadele günlerinin tarihi yönlerine tuttuğu ışığın aydınlığında Cumhuriyet’in ilk sabahını beraber karşılayacağız.

Gerçek yola koyulduğunda hayal bir adım gerisinde kalır…   Umut, gözünü özel bir psikiyatri kliniğinde açtığında kafası karma karışıktır. Son birkaç gününü hatırlayamaz. Onunla ilgilenen doktor, aşırı dozda ilaç aldığı için kliniğe getirildiğini söyler. Umut psikoterapi seanslarında doktora kendini, ailesini ve yaşamını anlatır… “Bazı duygular için genç, bazıları içinse gereğinden yaşlı, fakat kimseden daha istekli ya da cesur olmayan”, geçmişi sırlar ve yalanlarla dolu genç adam belki de ilk defa yüreğini birine açar.     Genç doktor, saklanması gereken bir hayata doğmuş ve bunun yüküyle baş etmeye çalışan bu genci anlamaya, sırlarını çözmeye başladığını düşündüğünde Umut bir kez daha onu şaşırtacaktır…   Attilâ İlhan Roman Ödülü’ne değer bulunan Umudun Rengi, insan ruhunun derinliklerinde kopan fırtınalar ile Türkiye’nin yakın tarihine damga vuran toplumsal olayları usta işi bir kurguyla harmanlıyor…   Gözlerimi açtığımda karanlığı duyabiliyorum artık. Tünelin taşlarına tünemiş senfonik iç çekişleri... Haklısın, umudumu kaybetmeden bekleyeceğim. İlahi varlık beni affedinceye kadar taşlardan birinde umudun rengine bürünerek sabırla bekleyeceğim...   Sahi, umudun kaç rengi vardır?

‘’Bura’’da kimse yok mu ! Öteki, beriki, biz, siz, onlar, hepimiz ‘’ora’’ dayız. Mutluluğunu / öfkesini başkalarına onaylatmaya kalkan herkes, ‘’bura’’ yı terk edip, bir başkası olarak ‘’ora’’ya, sanal aleme iltica ediyor. İnsanoğlu, 19.yüzyılın teknolojisine uzuvlarını kaptırdı.21.yüzyılın teknolojisine ise duygularını ve benliğini kaptırıyor. Dünya başkalaşıyor, değişiyor.Gündelik hayatın dijital kültüre yaslanan değişimini, öyküler üzerinden idrak etmek isteyenler için: Her günü bir ölçek Mutluluk Onay Belgesi. Fatma Barbarosoğlu’nun kaleminden ‘’Sanal Cumhuriyet’in yalnız vatandaşlarını okumak, kalbinize, aklınıza, fikrinize iyi gelecek.

Benazir Bhutto, Yaşar Seyman’a babası tarafından örnek gösterilen kadın… Otuz beş yaşında ülkesinin –Müslüman bir ülkenin– ilk kadın başbakanı oluyor. Suikastlara uğruyor. Hapiste, sürgünde yaşıyor. Ölümünden iki ay önce bitirdiği Doğu’nun Kızı adlı kitabında “Babamın öldüğü yaştayım” diyor, sürgünden ülkesine döndükten iki ay sonra, elli dört yaşında öldürülüyor. Direnç, inanç, vatan sevgisi… Zekâ, öngörü, sağduyu… Yaşar Seyman dürüstçe bakmış Benazir’e. Sevgisini de sitemini de esirgememiş yazarken. Dünyanın en önemli kadınlarından Benazir Bhutto’nun anısına içten bir saygı duruşu…