Basit Katalog

“Konuşmayacaksın, söylemeyeceksin. Cenneti ve cehennemi çağırmayacaksın. Öğrenecek ve gelişeceksin. Sessiz ol, kızım. Hayatta kal.”   Annemin öldürüldüğü ve kehanetiyle herkesi etkilediği gün sonun başlangıcıydı. Ben artık susmalıydım, babamsa kendi hayatını korumak adına benim konuşmadığımdan emin olmalıydı. Zalim kralımız da ruhunu satacak ve oğlunu göklerde kaybedecekti. Güçler dengesi bozulmak üzereydi.   Ne krallığın içinde olduğu savaş ne de babamın iktidar hırsı umurumdaydı. Konuşamıyor ya da ses çıkaramıyordum; kılıç kullanamaz ya da bir kralı cezbedemezdim. Ben yalnızca özgür olmak istiyordum. Bir kuş kadar özgür.   “Kuş ve Kılıç, karakterlerin sizi büyüleyeceği destansı bir aşk hikâyesi. Lanetli varlıkların, hırsın ve sihrin yanı sıra en yüce duygulardan aşkın anlatıldığı bu kusursuz ve heyecan verici romanın her zerresine hayran olduk.” —Totally Booked Blog   “Amy Harmon’ın kitaplarının, türünün diğer örnekleri arasında daha yumuşak kaldığını duymuş olabilirsiniz ama kimsenin sizi buna inandırmasına izin vermeyin. Kuş ve Kılıç müthiş ateşli bir kitap.” —Slow Reader's Blog   “Kelimelerin akışına kapılacak, hikâyenin romantizmiyle büyülenecek ve Amy Harmon’ın bu şahane kitabına hayran kalacaksınız.” —Vilma Gonzalez   “Görsel olarak etkileyici ve titizlikle kurgulanmış. Kuş ve Kılıç, beklenmedik bir duygusallıkla dolu.” —Angie and Jessica's Dreamy Reads   “Romantik kurgu kurallarına tamamen sadık kalan bir fantastik.” —Aestas Book Blog  

"Sevgili çocuklar ve gençler, sizler bu ülkenin geleceğisiniz. Büyük önderimiz Atatürk, cumhuriyeti sizlere emanet etti. Bizler, zor şartlarda ama onun kurduğu cumhuriyet sayesinde şanslı büyüyen bir nesiliz. Savaştan bizi kurtaran ve bize çağdaş bir ülke yaratan Atatürk sayesinde, Batı'nın 100 yılda sağlayamadığı ilerlemeyi biz 10 yılda yaptık. Cumhuriyet sayesinde, kızlar istedikleri mesleği seçebildiler, kadınlarımız dünyanın her yerinde çok başarılı işler yapıyor. Her meslekten gurur duyduğumuz çocuklarımız var. Artık sıra sizde, sizler de bu ülkenin gurur duyduğu kadınlar ve erkeklerden biri olacaksınız. Bu kitapta hayatını okuyacağınız kadınlar, cumhuriyetin yetiştirdiği çok değerli isimler. Onlar sizin kadar geniş imkânlara sahip de değillerdi ama başardılar. Çünkü yılmadılar ve çok çalıştılar. Umarım size örnek olurlar. Sevgili çocuklar; sevdiğiniz işi yapın, çok çalışın, çok okuyun, bilimin yolundan ayrılmayın ve cumhuriyete sahip çıkın..." Muazzez İlmiye Çığ

Dedektif kelimesinin genel kullanıma girmesinden çok önce yazılmış üç dedektif hikâyesidir Morgue Sokağı Cinayetleri. Ölüm ve cinayet konularını defalarca işlemiş olan Poe, bu hikâyesinde sağlam bir kurgu etrafında, tıpkı bir satranç oyununda birbirini takip eden güçlü bir akılyürütmeyle öykülerini kaleme alır ve bu niteliğiyle kendisinden sonra gelecek tüm dedektif öykü yazarlarına ilham verir. “Morgue Sokağı Cinayetleri’nin kahramanı Dupin, Arthur Conan Doyle’un Sherlock Holmes’ü ve Agatha Christie’nin Hercule Poirot’su gibi birçok hayalî dedektif için ilk örnek olmuştur. Bu öykü türü, genel gizem öykülerinden farklıdır çünkü sırrı çözmeye yönelik analiz sürecine odaklanır… Öykü, Paris’teki hayalî bir sokak olan Rue Morgue’da yaşayan Madame L’Espanaye ve kızının kafa karıştırıcı biçimde öldürülmelerini anlatır. Gazete haberlerine göre annenin boynu neredeyse tamamen kesilmiş ve başı gövdesine ufak bir deri parçasıyla bağlı kalmıştır. Kız ise önce boğulmuş, ardından şöminenin baca boşluğuna sıkıştırılmıştır. Cinayet, dördüncü katta bulunan, dışarıdan girişin mümkün olmadığı ve içeriden kilitlenmiş bir odada gerçekleşmiştir. Cinayeti duyan komşuların ifadeleri birbiriyle çelişir çünkü her biri katilin farklı bir dilde konuştuğunu söylemektedir. Katilin konuşmaları belirsizdir ve tanıklar aslında hangi dil olduğunu net olarak anlamadıklarını itiraf ederler.”

Kıran Resimleri; düğünlerini, cenazelerini, yoksulluklarını ve umutlarını paylaşan insanların, kışkırtmayla kan dökecek, komşusunu yakacak hale getirildiği 1978 Kahramanmaraş katliamını anlatıyor. İnci Aral, fitili karanlık ellerce ateşlenen ve Türkiye’yi 12 Eylüle götüren toplumsal bir cinneti edebiyata aktarırken kendi yazarlık anlayışından ödün vermeden, giriştiği işin büyüklüğü altında ezilmeden bir destan çıkarıyor ortaya. İnsan aklına, vicdanına, onuruna sığmayan dayanılmaz bir vahşeti yaşayanları, neden kurban seçildiğini bile anlayamadan hayatları cehenneme dönenleri edebiyatın belleğine kaydederken de inanılmaz insan manzaraları çiziyor. İnci Aral’ın yazarlığında bir dönemeç saydığı bu kitap özgün diliyle okuru sarsıyor, içini dağlıyor, zihninde sorular büyütüyor: Böyle bir gözü dönmüşlük, böyle bir acımasızlık, böyle bir vahşet neden, nasıl olabilir?

Torunlarından “Âşık Veysel kitabı” UNESCO, 2023 yılını “Âşık Veysel Yılı” ilan etti. Âşık Veysel’in torunlarından Nazender Süzer Gökçe ile gazeteci ve fotoğraf sanatçısı eşi Gürsel Gökçe, bu yılın anısına özel bir albüm / kitap hazırladılar. “Basında ve Ustaların Objektifinden Âşık Veysel” adıyla yayımlanan bu belgesel kitapta, aile albümünden ve ünlü sanatçıların koleksiyonlarından fotoğraflar ve Âşık Veysel hakkında basında çıkmış yazılar yer alıyor.

Annesini erken yaşta kaybeden 14 yaşındaki Gina Budapeşte’de Fransız mürebbiyesi Marcelle ve general babasıyla rahat konforlu bir hayat sürerken İkinci Dünya Savaşı’nın patlak vermesi üzerine babasının kararıyla bir taşra şehrindeki yatılı kız okuluna gönderilir. Gina çok sevdiği babasının bu kararına anlam veremez, üstelik yatılı okuldaki disiplinli hayat da ilk günlerden itibaren onu canından bezdirecek kadar bunaltır. Artık tek amacı o okuldan, o taşra şehrinden kaçıp babasının yanına, Budapeşte’ye dönmektir. Ancak bir süre sonra babası kızına onu yatılı okula gönderme sebebini mecbur kalarak açıkladığında, büyük bir şaşkınlık yaşayan Gina artık çocukluktan çıkıp yetişkin olmasının zamanının geldiğini anlar. “ ‘Abigail’ hem yürek burkan hem de büyüleyici bir roman.” The New York Times Book Review “Ustaca anlatılmış, göz kamaştırıcı bir hikâye.” Elle “Szabó bir analist sabrıyla, karakterlerine kendi yaralarını göstererek şifa bulmalarını sağlıyor.” Times Literary Supplement

Hamal ve ihtimal kelimeleri akrabadır. Entelektüel, ihtimallerin hamalıdır. Her ihtimali düşünmek zorundadır. Popüler şarkılardan sıkılan entelektüeller, nedense, popüler sorulardan ve cevaplardan sıkılmıyorlar. Eğer her ihtimali düşünselerdi, hakikat muamelesi yaptıkları popüler cevaplardan kuşkuya düşer, egemenlerin kültürüne evrensel kültür demeye son verirlerdi... Eğer çevreciler gerçekten bilinçli olsaydı, merkeze “çevre” demekten vazgeçerlerdi... İnsanoğlunun ırkçılık yüzünden ödediği ağır bedellerden sonra çareyi “dünya vatandaşı” olmakta bulanlar, iddialarının aksine dünyalarının Avrupa’dan ibaret olduğunu, geride kalan her vatanın ve kültürün teferruat olduğunu görürlerdi... Yolu ve yöntemi hesaba katmadan düşünmek, kulağa hoş gerisi boş kıyaslamalarda bulunmak, böylesi popüler kavramlar üretmek, entelektüel yolsuzluktur. Türkiye’de yıllardır sadece bankaların değil, kavramlarımızın, kitaplarımızın, belgelerimizin ve hatıralarımızın içi de usulsüz işlemlerle boşaltılmıştır. Bu entelektüel yolsuzluğun eski adı, usul/yöntem sahibi olmadan, bilgi sahibi olmaktır. Yöntemsiz düşünmek, yolda olmamaktır. *** Entelektüellerin Hurafeleri; yolda olanların, yolunu şaşıranların, yerinde sayanların, ileri-geri konuşanların ve susanların – yolculuk boyunca – elden düşüremeyeceği bir kitap...

Akşamlar Rahatsız Edicidir 30 dile çevrildi. Bu romanıyla 2020 Man Booker ödülünü alarak Marieke Lucas Rijneveld, 28 yaşında Hollanda Edebiyatı’nın dünya çapında tanınan star’ı haline geldi. Ne Dediler: “Okuduğum en iyi romanlardan birisi. Şok edici bir şekilde iyi. Tam bir klasik.” Max Porter “ Rijneveld denilince akla gelenler: hem kaba saba hem samimi hem de hiçbir çekingenlik içermeyen bir üslup ve konu. O, bir çocuğun yasına tüm enginliğini ve açık saçık yoksunluğunu bahşediyor.” Parul Sehgal, The New York Times “2020’nin en çok konuşulan romanı, sert ve canlı.” Dazed (UK) “Hollandalı çiftçi bir ailenin prizmasından genç çocukların şiddetleri ve şoklarına bambaşka bir dil kazandırıyor Rijneveld. Bir çocuk kendi garipliğinden dünyanın garipliğine uzanıyor.” Booker Prize Jürisi “Rijneveld bizi kendi hayatından saklanan bir kız çocuğunun zihnine götürüyor. Bu ilginç ve garip roman beni buz kestirdi.” Chris Power Kimse benim kalbimi bilemez. Montumun, derimin ve kaburgalarımın arkasında, ta derinlerde gizlenmiştir. Dokuz ay boyunca annemin karnında önemi vardı kalbimin. Ama karnından çıkalı beri bir saatte yeterince atıp atmadığı konusunda kimse artık endişelenmez, bir anlığına duruverdiğinde kimse artık paniğe kapılmaz veya öylesine fazla atmaya başlasa da kimse korkudan ya da gerginlikten olabileceğini dile getirmez… Kirpiklerimin arasından babamı süzüyorum. Yanakları ıslanmış. Belki de ekinler için değil de köydeki bütün çocukların hasadı, onların büyüyebilmeleri ve güçlü olabilmeleri için dua ediyoruz. Ve bir de babamın kendi tarlalarını gözden çıkarıp, birinin sular altında kalmasına bile sebep olduğunu artık görebilmesi için. Karnımızın tok ve sırtımızın pek olması dışında ilgiye de ihtiyacımız var. Bunu sürekli unutuyor gibiler. Gözlerimi tekrar kapatıp bu sefer çalışma masamın altındaki kurbağalar için, onların çiftleşme zamanının gelmesi ve bu zamanın anneme ve babama da bir an evvel gelmesi için, ayrıca mısır gevreği ve sosis yemelerine izin verilmesini adilane bulmasam da kilerdeki Yahudiler için de dua ediyorum. Bir nane şekeri rulosunun kaburgalarıma batırıldığını hissedince ancak açıyorum gözlerimi. “Uzun uzun dua edenin fazla günahı vardır,” diye fısıldıyor Obbe. MARIEKE LUCAS RIJNEVELD