Mor Binlik

“Bugün ağlamayacağım anne bugün değil, sadece ağlamaklı gözlerim var o kadar. Evet, sessiz çığlık olduğum da doğru, duyuramadığım… Ruhum diken gibi batıyordu bedenime. Yaşlanmadan armağan olsun Azrail’e diyordum ki, nakil oldum anne, sağlığıma kavuştum… Ablam, ilk göz ağrın, kahverengi tarağını hiç düşürmeyen elinden, hayata döndürdü beni… Bir de, uçağa bindim anne… Bulutların üzerinden uçtum, sen de orada mıydın ? Mor Binlik; Darbe kokulu yılların, yoksulluğun, vefalı insanların, fakirliğe karşı verilen mücadelenin öyküsü… Mor Binlik; Tüpgaz ve yağ kuyruklarının yaşandığı yılların, kıyıda köşede kalmış insanların öyküsü… Mor Binlik; Umutsuzluğun içinde umut kırıntısı arayanların hikâyesi… Mor Binlik; Annemin hikâyesi… Her satırında yazarken ağladığım… Yazmam gerekiyordu çünkü yapabileceğim başka bir şey yoktu…