Katalog

Zemzem Suyu ve Kuyusunun Tarihi Zemzem İsimleri Zemzem Kaynakları Su Kalitesi Zemzem Suyunun Faziletleri

“Bazen alıp başını gitmek ister insan. Uzaklara, çok uzaklara… Görürüm ki sen de alıp başını gitmek istersin buralardan.   O vakit ben de seni yanımda götüreyim derim…” Delal iliklerine kadar sarsıldı. Sonra ani bir öfke hissetti içinde. “Doğrudur,” diye bağırdı. “Uzaklara, hem de çok uzaklara gitmek isterim… Fakat Şiyar’ımın olmadığı bir yere de gitmek istemem.” Mamo sakinliğini hiç elden bırakmadı. “İstersen acele hüküm verme,” dedi. “Yarın sabaha kadar vaktimiz vardır. Bilesin ki benim oğlum da senin gibi yaralıdır. Bu kötü günlerinizde birbirinize yoldaş olursunuz kızım. Baran’ım elbette iyileşecek, bir gün ayağa kalkacaktır. O zaman da senin yaralarını o iyi edecektir…” Düğün günü güzeller güzeli Delal, gelin alayıyla damat evine vardığında hayatının en mutlu gününü yaşıyordu, ta ki Şiyar’ının atı Cengâver bir başına ortaya çıkıncaya kadar… Nasıl olmuştu da mutluluk bu kadar çabuk uçup gitmişti ellerinin arasından? Nasıl olmuştu en güzel günü kara güne dönüşüvermişti? Şimdi nasıl Şiyar’ın kardeşi Diyar’a eş olacaktı? Töreye nasıl karşı gelecekti? Sürdü Cengâver’i ölüme, ama kader ona başka bir yol çizdi. Önce Mamo’yu gönderdi, sonra da umudu… 1950’lerde sınır kaçakçılığını önlemek için tüm sınır mayınlanmış, yaşanan kayıplarla hayatlar değişmişti. Tıpkı Delal ile Şiyar’ınki gibi. Onların gerçek yaşamlarından yola çıkarak kaleme aldığı bu kitapla Sinan Akyüz, bize her ne olursa olsun umut etmekten vazgeçmememiz gerektiğini hatırlatıyor. Sevginin ve cesaretin gücüyle… İncir Kuşları, Piruze, Aşk Başka Evde gibi çok okunan kitapların yazarından yine soluk soluğa okuyacağınız bir roman…

Evvel zamana gidelim Kalbur samanı geçelim Yolumuz uzun ama Kuş olup da göçelim. Varalım dağlar diyarına Binelim bir kuş kanadına Menzilimiz çok ama Konalım yedi dağa… Çocuk edebiyatının sevilen kalemi Şermin Yaşar Kuş Masalları ile tüm okurlarını gönül dağlarında dolaştırıp iyiliğin, şefkatin, hoşgörünün, sevginin ve barışın şarkısını şakımaya davet ediyor. Çocuklar ve çocukluğuna tutunanlar bu masallar sizin için.  

Karşımda iki arkadaş grubu var. Bir derenin kıyısında oturuyorlar. Şimdi birbirlerine düşmanlar Ellerindeki taşları öfke ve nefretle sıkarak birbirleriyle konuşuyorlar. Ben iki grubun tam ortasında oturuyorum. Havadaki gerilimin fotoğrafını çekiyorum. Derenin sesine biraz uzakta. Fabrikanın grev davulu karışıyor. İki grup da sendikanın yönetimini ele geçirmek istiyorum Konuşmalardaki sessiz gerilim solcu bir sokak tiyatrosundan gelen tiradla kesiliyor. Tiyatrocun sözlerine iki grup da hak verip, kaldıkları yerden düşmanlığa devam ediyorlar. Bir polis helikopteri fabrikanın üstünden dereye doğru daireler çizerek üzerimizde dolanıyor. B sendikanın gazetesini çıkarıyorum, grevin fotoğraflarını çekiyorum. Eski arkadaşlar şimdi birbirlerine nefretle bakıyor. 5-6 kişilik gruplarıyla ellerinin içine aldık' taşları birazdan çıkacak kavga için hazırlıyorlar. Ceketlerini açıp silahlarını gösteriyor Konuşma devam ediyor ve birbirlerine aynı şeyi söylüyorlar: "Burdan Gidin, Bu Fabr Bizim." Bir halk ozanı lafı alıp "bu fabrika bizim" diye kötü bir mikrofona bağırıyor. İşçiler türküye katılıyorlar. Bir jandarma aracı gelip duruyor. Komutan etrafa bakıp, "Bu Fabr Esas Bizim" diyor. Bir emekçi ressam "Benim İşçilerim" adlı sergisini açıyor. Sokak tiyatrosunun oyuncuları resimleri çok beğeniyor. Havadaki gerilim devam ediyor. Maliye Bakanlığı'ndan grup bu fabrikadan daha fazla vergi almak için minibüsten iniyor. Onlar da bu fabrika kendilerine ait olduğunu düşünüyor. Aynı anda derenin kenarında kavga çıkıyor. Eski arkadaşlar Fabrika Bizim diye kavga ediyor, birbirlerini dövüyor. Kanları derenin suyuna karışıyor... 4 gün sonra fotoğraf makinemin kapağını grev çadırında bulma umuduyla fabrikaya gidiyor Fabrikanın sahibi olduğunu iddia eden grevciler, sendikacılar, maliyeciler, jandarma tiyatrocular, ressamlar, türkücüler, polisler, solcu üniversiteliler, gazeteciler... Hiçbiri ortada yoktu. Derenin sesinden başka hiçbir ses duyulmuyordu. Rüzgarın sesi yerdeki gazete parçalarının üzerinden geçip derenin sesine karışıyordu. Dört gün önceki grevin di zurnasından, polisin helikopterinden, maliyenin minibüsünden, sokak tiyatrocular haykırışlarından, işçilerin heyecanlı sloganlarından, sendika için kavga eden arkadaşlar çığlıklarından geriye kocaman, ağır ve derin bir sessizlik kalmıştı. Kafamı kaldırıp sessiz nedenini anlamaya çalışıyorum. Bana herkesin nereye gittiğini, bütün bu insanların nasıl olduğunu, bu ölüm sessizliğinin nedenini söyleyecek birini arıyorum, kimseyi göremiyor Fabrikanın kapısında asılı duran bir küçük levhadan başka. Yorgun, sessiz bir küçük levha küçük yazı, bir küçük kelime. Hayatımın bütün sorularının cevabı. Fabrikanın Esas S/* Girişteki Büyük Kapıya bir Tek Söz Yazıp Çekip Gitmişti...Kapalı Atlas Silkindi bütün yaratıcıların Kapalı levhasını asıp gittikleri günü anlatıyor. Bütün yapan edenlerin, kendisi için çalışıp farkında olmadan bizlere hizmet eden bütün benlerin ç gittikleri gün bizlerin, yani şikayet edenlerin şikayet edecek kimseyi bulamadığı o kor günü gösteriyor. Bizlerin beni nasıl sömürdüğünü resmediyor. Kitabı okurken karar verecek Yapan edenlerden misiniz, yoksa şikayet edenlerden mi? Eğer şikayet edenlerdensen kitabı okumayın, utanırsınız!

Mustafa Öztürk'ün ikinci çocuk kitabı olan Gülmez Köy'ün Çocukları bir umut hikayesi olarak kaleme alındı. Gülmeyi unutmuş bir köyün çocuklarının kendi "gülmez talihlerini" değiştirmek adına başlattıkları çalışmanın serüvenini anlatan kitap, Selin Saygılı'nın rengarenk çizimleri ile süslendi... Ve gülmeyi unutmaya başladığımız küresel köyümüzde talihimizi ancak çocukların değiştirebileceğini gösteren bir umut ışığı haline geldi. (Tanıtım Bülteninden)

Taki Akkuş’u Sivas’ta yayınladığı “4 Eylül Ortak Kitap”la tanımıştık. (1985) Sivas’ta. Cumhuriyet Üniversitesi akademisyenleriyle işbirliği yaparak edebiyata, sanata katkı niteliğinde önemli çalışmalarda bulundu. 4 Eylül Yayanları’nı kurup ilgi çekici kitaplar da yayınladı. “Umut Yalan” (öyküler,) adlı yapıtı da bu dönemde gün yüzüne çıktı. Yıllar sonra İstanbul’da Sarissa Yayınları’nda (2008) ilginç bir romanla çıkageldi karşımıza: KOÇGİRİ! Koçgiri olayı, Ermenilerin ayaklanmasıyla, Türk ve Kürt aşiretlerini yaşlı genç demeden katletmesiyle başlar, Bu tarihsel trajik olayı, Ermenilerin yaptıklarını, Türklerle Kürtlerin birbirine düşürülüp, kırdırılmasını ayrıntıları ve belgeleriyle yansıtıyor, yazar. Tabii perde arkasındaki İngilizlerin, Fransızların ve işbirlikçi ağaların oyunlarını da sergiliyor. Koçgiri, sadece belgesel bir roman değil; kırsal kesimdeki yoksulluğu, ağa baskısını, o çevrelerde yaşayan insanların ilişkilerini, aşklarını, hüzünlerini, düşlerini, nefretlerini, kısaca bireysel olguları da yansıtan bir roman. Akkuş’un, doğa, çevre ve kişi betimlemelerinde güçlü bir gözlem var. Betimler canlı ve etkileyici. Dili, yalın ve işlek. Geleneksel kültürden bilinçle yararlanıp kurduğu anlatımı da akıcı ve özgün… Koçgiri olayı hakkında kaç okur, kaç aydınımız bilgi sahibidir? Bilmiyorum. Ama bildiğim şu: biz, Kurtuluş Savaşı’mızın ve Cumhuriyet’in gerçek tarihini roman-lardan öğreniyoruz. KOÇGİRİ, ilgiyle ve ibretle okunacak bir roman.

Kuantum Mekaniği ile Bilimin Ötesindeki Hakikat   Şu an bu kitabı elinde tutuyorsun, çünkü artık içindeki eksiklikleri TAMlığa dönüştürme zamanı geldi... İnsanlığın yüzyıllarca beklediği ÖZEL olma hissini her yerde her an hissetme zamanı geldi. Çünkü artık tüm değersizliklerinden sıyrılarak Özüne uyanma zamanı geldi!  Bu dünyanın nimetleri, kaynakları Yaradan'ın tüm insanlığa bir armağanıdır!.. Yeni bilinçte haktan, adaletten, sahip olduğun kaynağından mahrum kalmak istemiyorsan, İNANÇLA bağlı olduğun alana geçmelisin, yani özüne dönmelisin! Peki inanç nedir? Nasıl inanca bağlı kalarak yeni bilinçte sahip olduğun kaynaklarına, haklarına ulaşabilirsin? İşte tüm bunların cevaplarını bu kitap ile bileceğiz! Bu yüzden idrak etmeden körü körüne bağlıymış gibi yapmaya çalıştığımız tüm inançsızlıklarımızdan sıyrılarak "inancın" tam olarak ne olduğunu artık idrak edeceğiz!.. Artık Yaradan'ın Özkimliği ile bilimin ötesi birleşiyor! Çünkü artık insanlığın Yaradan'ın evrendeki sistemi olan "Zıtlıkların Sistemi"ni idrak etme zamanı! Artık HAK zamanı, adalet zamanı yani İNANÇ zamanı! Ayırdıklarınızı, yargıladıklarınızı birleştirme, BİR ederek idrak etme zamanı. Şükür... 

Cahit Zarifoğlu’nun vefatından kısa bir süre önce el yazısıyla yazmış olduğu ve hiçbir yere göndermediği anlaşılan üç kısa oyununun adları Deve ile Uçuç Böceği, Cırcır Böceği ile Kaplumbağa, Vişne Reçelli Ekmek’tir. Zarifoğlu’nun radyo oyunları okunduğunda şiirinde kullandığı yansıtma yöntemini radyo oyunlarında da sürdürdüğü kolayca fark edilir. Cahit Zarifoğlu’nun şiirinde, hikâye, roman, günlük ve çocuk kitapları anlatılarında yansıtma yönteminin bilinçli bir tercih olduğu burada da tekrar edilebilir: Cahit Zarifoğlu’nun toplam edebiyatı, metafizik bağlamda bir iç gövdede doğar ve dışa açılır; şiiri, hikâyesi, günlük-roman anlatısı ve radyofonik oyunları da yansıtma yöntemine dayanır. Zarifoğlu, radyo oyununda gerekli olan dramatik dili, metinlere yalın biçimde yansıtır. Bu yönüyle, radyo oyunlarının dayandığı ‘konuş ki seni seyredeyim’ benzetmesine uygun metinlerdir radyo oyunları. Vişne Reçelli Ekmek ile beş bölümlük çocuk oyunu taslağı ve yetişkinler için tasarladığı Muzip Hancı ve Üç Çoban oyunu taslaklarının dışındaki bütün radyo oyunlarının kahramanları çoğunlukla hayvan tipleri ağırlıklıdır. Fantastik türde en gelişmiş radyo oyunu örneği ise Katıraslan’dır. Cahit Zarifoğlu’nun radyo oyunlarında tipler çocuk kitaplarındaki kahramanlara benzer ve yaşları büyük çocuklar gibi bakarlar dünyaya. Zarifoğlu’nun radyo oyunları zekice düzenlenmiş ve oyuna dinleyiciyi dahil eden sözel zekâ oyunlarıdır.

“Önemli olan, rüyanın size verdiği sırrı bulup ona göre gerekli adımı hayatınızda atmanız. Çünkü rüyalar içinizde yazılı olan milyonlarca kader yazgısından birinden diğerine atlama tahtalarıdır. Rüyayı doğru anlar içindeki sır bilgiyi bulursanız sizin içinizde yazılı olan en ideal kader yazgısına doğru yol alırsınız. Bu durumu Muhyiddini Arabi hazretleri, “Her birimizin içinde bir kavunun çekirdekleri kadar kader yazgısı saklıdır.” diyerek yorumla birlikte rüyalar hakkında sır bilgiler vermişti. “Rüyalar bizim içimizdeki kader yazgılarının birinden diğerine atlama tahtalarıdır. Sen rüyandaki sırrı bulursan ve gerekli adımı atarsan senin içindeki en ideal kaderine ulaşırsın.”