Katalog

Yaşamım ve Psikanaliz aslında Freud'ün özel yaşamının değil, bilimsel çalışmalarının ve çatışmalarının anlatısıdır. İnsan düşüncesi için yepyeni bir çığır açan bu yenilmez savaşçı birçok direnmeler ve engellemelerle karşılaşır. Fakat o, yolundan hiçbir zaman sapmadığı gibi, daha da ileri gitmiş, yaşamı boyunca, insan ruhunun en karanlık noktalarına ışık saçan, konusunda devrim sayılan düşünceler ortaya koymuştur. Bu kitap Freud'u, Freud öğretisini ve çalışma arkadaşları olan Jung ve adler'in öğretileri arasındaki farkı verirken; Freud'çu analiz kousunda bilinmesi gereken temel ve özgü bilgiler içermesi bakımından da okurlarımız için vazgeçilmez bir eser.

1) Senin olup da en çok başkalarının kullandığı şey nedir? 2) Bir ilik, bir düğüm, Bin diyesin, bilmeyesin? 3) Atarım denize bin göz, Çekerim denizden bin göz? 4) Altında kozu var, üstünde gezi var Ucunda gözü var? 5) Bir direkli Bin kiremitli? 6) Ağzı var, dili yok, Canı var, kanı yok? 7) Meyvesini el alır, Yaprağını yel alır? Bu bilmecelerin cevapları Bilmeceler kitabında saklı

“Adı 1984 ve Cesur Yeni Dünya’yla anılması gereken bir eser.” Library Journal “Boye’nin eserleri bir yandan şiirsel bir içe dönüklüğü, öte yandan kâhince bir toplumsal sorumluluk hissini yansıtıyor.” Richard B. Vowles “İçimde Hiç Şüphe Yoktu Artık: Yeni Bir Dünyanın Yaratılışına Katılıyordum Ben.” Bir şair de olan Karin Boye hayatının son dönemini II. Dünya Savaşı’nın gölgesinde yaşadı. İşgal tehdidi altındaki ülkesi İsveç’te sansür, korku ve güvensizlik cenderesinde bir umut ışığı niyetine dünya edebiyatına bu distopyayı armağan etti. İnsan zihninin derinliklerine dair, totaliter gerçekliğe karşı ilaç olarak gördüğü bireyin savunusu olan Kallokain, Boye’nin son ve en önemli eseridir. Cesur Yeni Dünya ile 1984 arasında bir tarihte kaleme alınan Kallokain’de sorun gerçekliktir. Dünyadevlet de diğer bütün devletler gibi halkı üzerinde tam bir egemenlik kurmuş, insanlara kendi gerçekliğini dayatmıştır. Askeri bir hiyerarşi üzerinde yükselen bu mekanizmada en büyük gurur ise, silah arkadaşlarına layık biri olarak hainliğe karşı en yakınından bile kuşkulanmaktır. İyi bir silah arkadaşı olma amacındaki Leo Kall, insanları bildiklerini söylemeye mecbur bırakan bir ilaç geliştirir. Artık kimse hiçbir şey saklayamayacak, her yerde görev başında olan polis gözleri ve polis kulaklarına rağmen ihanet içinde olan hainler daha eyleme geçemeden birer birer ortaya çıkarılacaktır. Böylece kolektif kurumlar asosyal yatkınlıkların gizlendiği bütün köşeleri fethedecek ve devletin yüce birliği tamamlanacaktır. Ancak Leo Kall gerçekleri söylemeye mecbur ettiği insanlardan duyduklarıyla başka türlü bir birliğin mümkün olabileceğine ve gücüyle, insanın içindeki bütün ölü kalıntıları iyileştirebileceğine dair bir şüpheye kapılır. Kallokain, gerçekliğin acı ilacı. Hakan Bıçakcı’nın sunumuyla...

gencecik bir delikanlı, tedavi masasına geldi. Hali oldukça kötü görünüyordu. Her tarafı kan revan içindeydi. Vücudunda sağlam bir yeri kalmamış gibiydi. Kelimenin tam anlamıyla perişandı. Yaşayacak gibi görünmüyordu. Her an can verebilirdi. Durumun vahametini gören doktor, sırada bekleyenleri de düşünerek, yardımcı olan askerlerine, büyük bir metanet içinde, “Kaldırın bunu…” dedi. Askerler tam yaralıyı kaldıracaklardı ki, masada yatan yaralı asker, “Baba..!” dedi, zorla, “baba...” Doktor, duyduğu sese inanamadı önce. Kısa bir şaşkınlık geçirdi. Tanıyordu bu sesi. Evet, evet, tanıyordu bunu. Bu oğlunun sesiydi... • * * Doktor bir müddet öylece durdu. Vatanın özgür kalması için canını veren oğluna baktı. Kaç vatan evladının böyle şehit verildiğini, kaç tanesinin daha böyle şehit verileceğini düşündü. “Demek ki,” dedi içinden, “özgürlük bu kadar pahalıymış.”

Bu şehri terk etmek için fazla güzel bir gün,öyle değil mi? Neşeli bir kış sabahı… Gidiyorum ya, ardımdan dalga geçer gibi bir halivar insafsızın. Her zamanki gibi ayaklarımı sürüyerek çıktım evden. Kapıyı son kez çekip, geçen üç geceyi ardımdabırakmadan evvel, iki kez tekrar girip baktım içeriye.Belki bir şey unutmuşumdur bahanesiyle... Bu ev, bu sokak, bu köprü, bu meydan, bu şehir beni nasıl serseme çeviriyor bir bilsen. Elle tutulur, gözle görülür bir sarhoşluk hali, tatlı bir baş dönmesi. Dün geceden beridirgeri dönme fikri beni yiyip bitiriyor. Yine alt dudağımı sallandırıp söyleniyorum içten içe. Hatta bazen keşke hiç tanışmasaydık dediğim bile oluyor. Hiç sokulmasaydım yanına, hiç çekmeseydim misler gibi kokusunu içime.Ya da hiç saklambaç oynamasaydık saklıgizli köşelerinde. O zaman böylesine yırtılır mıydı içim? Sanmıyorum.

Beynimiz nöronlarını çevreden aldığı görsel-işitsel ve diğer uyarılar, eğitim ile şekillendirir. Daha sonra gelen, çoğu yeni uyarıları, çoğu zaman farklı bile olsa verimlilik ilkesi nedeniyle oluşturulan bu mevcut nöron patikalarla algılama eğilimi gösteririz. Bu durum varsayımları sorgulayamamızı, yaratıcı-yenilikçi düşünememizi, gözümüzün önündeki fırsatları kaçırmamızı da beraberinde getirir. Bugüne dek yurtiçinde ve yurtdışında yüzlerce firmaya Yaratıcı Düşünme ve Yenilikçilik (İnovasyon) eğitimleri vermiş, çok sayıda yenilikçi projede yer almış olan Yekta Özcan Özözer, Yaratıcı Düşünmenin 27,5 Yöntemi’nde, varsayımları nasıl sorgulayabileceğimizi, bir bölümünü kendisinin geliştirdiği 27,5 farklı yöntemle mevcut kalıpları nasıl kırabileceğimizi, yaratıcı fikirleri etkili bir şekilde nasıl geliştirebileceğimizi, somut ama zevkli ve eğlenceli bir uslupla aktarıyor. 27,5 rakamı ile bile tam rakam varsayımının sorgulandığı elinizdeki kitapta bu farklı yöntemleri iş yaşamınızda, sosyal yaşamınızda ve çocuklarınızı eğitirken, pratiğe yönelik şekilde öğrenebileceksiniz.

“İki güneş zamanı uzaklaşmak, yeni bir masal için yeterli bir mesafeydi.” İstanbul’dan Mardin’e uzanan nefes kesen bir yolculuğa hazır mısınız? Öyleyse, her yaşadığı acıda yeniden doğan Meltem’in ve trende tanıştığı, ona yeni adını veren Murat’ın “olmaz bu kadar” dedirtecek hikâyesi sizi bekliyor. Bana Adımı Söyle’yi okurken Mezopotamya’nın tarihe kafa tutmuş bir köyünde yeniden varoluşun hikâyesine tanık olacaksınız. Uyarmalıyız ki “Nereye gidiyor bu hikâye? Peki, Murat bu hikâyeden ne pay alacak?” sorusu aklınızda hep yankılanacak. Ve sonunu asla tahmin edemeyeceğiniz, herkesi şaşırtacak usta bir kurgu ile yazılmış bu romanın uzun süre etkisinde kalacaksınız. “Bu benim acılarıma dayanma, tahammül etme yolum” dedi Meltem. Yüzüne yansıyan ay ışığını parmağıyla severek. “Yeni adın Hivron olsun” dedi Murat. “Ay ışığı demek...”

Thomas bir asansörde uyandığında hatırlayabildiği tek şey ismidir. Ailesini, evini veya oraya nasıl geldiğini anımsamamaktadır. Zihni bomboştur. Asansörün kapıları açıldığında Thomas kendini Kayran isimli, devasa taş duvarlarla çevrili geniş bir alanda ve burada yaşayan çocukların arasında bulur. Tıpkı Thomas gibi Kayranlılar da oraya neden ve nasıl geldiklerini bilmemektedir. Tek bildikleri çevrelerini saran labirente çıkan taş kapıların her sabah açılıp her akşam kapandığı ve her otuz günde bir aralarına yeni bir çocuk katıldığıdır. Kimse Kayran'da kalmak istemese de kurtulmak imkânsız görünmektedir. Yine de Thomas'ın içinde bir his, çıkış yolu bulabileceğini söylemektedir. Ama bunun için zihninin derinlerinde yatan sırları açığa çıkararak labirentin gizemini çözmesi gerekecektir.

"Anılar - Düşünceler" şairin geçmiş yıllarda çıkan "Avrupa Görmüş Adam" adlı anı kitabıyla çeşitli dergi ve gazetelerde yayımlanmış, kimi yayımlanmamış anı, görüş ve düşüncelerini içermektedir.