Yazara Gore Listeleme

Bu olgunun işaret ettiği gerçek, yönünü çağdaşlığa dönen ve bir “İslami Protestanlık” yaratma niyetinde olan Cumhuriyet’in bu öngörüsünde yatmakta olsa gerekir. Ancak tarih buna izin vermemiştir. Zira demokrasiyi ve özgürlükleri kazanma yolunda çabalayan toplumlarda, bu arayış toplumların kendi iç dinamikleri üzerinden yürümediği takdirde mümkün değildir. İşte bu nedenledir ki, devlet yükselen demokrasi talebi karşısında, kendi öz ideolojik kimliğine dönmüş, 12 Eylül rejimi döneminde okullarda din derslerini mecburi hale getirmiş, işi Alevi köylerine hiç kimsenin gitmediği camiler yaptırmak noktasına kadar götürmüştür. Yine de bu topraklar üzerinde Aleviler, İslamın kendi inançlarına ve ibadet şekillerine tabi olmayanı ötekileştiren ve yüzyıllarca süren yok etme ya da en azından asimile etmeye yönelik politikaları karşısında kendilerini korumaya ve yok olmaktan kurtarmaya çalışmışlardır. Onlar, Türkiye Cumhuriyeti Devleti’nin laik olmadığını, gizli bir din taşıdığını bilirler ama Cumhuriyeti desteklemeye de devam ederler. Çünkü Cumhuriyet en azından onlara kendi kimliklerini gizleme imkanı tanımıştır. İşte salt bu nedenle de olsa, kendilerine kimlik sorulmadığı için, “süzme” bir devlet partisi olduğunu biliyor olmalarına rağmen, bugüne dek sürekli Cumhuriyet Halk Partisi’ne oy vere gelmişlerdir. Ne var ki artık hiçbir şey eskisi gibi değil. Küresel kapitalizm koşullarında dünyaya hükmeden oligarşik akıl, adaletsizlikleri daha da yaygınlaştırmak ve derinleştirmek için, dünya soluna karşı El-kaide’yi yarattığı gibi, ülkemizde de demokrasi güçlerine karşı bir İslami iktidarı destekliyor. Filistin halkının kurtuluş mücadelesi karşısında İsrail’in Hamas’ı kurup da yaşattığı gibi… Yüzyıllar boyunca tarifsiz acılardan, ateşlerden, yangınlardan geçmiş, bütün hayatları bir “bedel ödemeler tarihi”’ne dönüşmüş Aleviler artık susmanın ve kimlik gizlemenin bir işe yaramadığını tecrübeyle biliyo