Yazara Gore Listeleme

Geniş hayal gücü, yalın anlatımı ve yaşadıklarından yola çıkarak ortaya koyduğu eserleriyle ün kazanan, Fransız Akademi Ödülü sahibi yazar Joseph Kessel, XX. yüzyılı dolu dolu yaşamış bir aydındır. Doğu Afrika'nın insan eli değmemiş tozlu ve sıcak düzlüklerinde, Kilimanjaro'nun eteklerinde yaşanmış büyüleyici bir dostluğun romanı Aslan. Amboseli Milli Parkı'nın yöneticisi usta avcı Bullit'in hayvanlarla iletişim kurmakta özel bir yeteneği olan küçük kızı Patricia ile genç ve güçlü bir aslanın, King'in ilişkilerinin; gururlu Masai halkından genç bir yerlinin küçük kıza âşık olup, kendini ona ve kabilesine kanıtlamak için giriştiği eylemle bu cennetin yok oluşunun hüzünlü hikâyesi. İnsanla hayvan arasındaki dostluğu, sadakati, aşkı anlatan; insanla hayvanın bin yıllardır yan yana yaşadığı kara kıtada kurmaya çalıştığı sömürge düzeniyle felaketlere neden olan beyaz adamı eleştiren bu ünlü roman, edebi değeriyle de türünün klasikleri arasında yer alan ve okuyucunun zihninde iz bırakan bir başyapıt.

Atlılar, eski ticaret yollarının kesiştiği, sert rüzgarların estiği, sarp dağlarla çevrili, Afganistan’ın, koçların, horozların kıyasıya dövüştürüldüğü pazar yerlerinde, esrar dolu, ilkel hanlarında, bey malikanelerinde, paha piçilmez atların yetiştirildiği haralarında, onurun pey olarak ortaya sürüldüğü buzkaşi yarışlarında, kahramanlığın sınandığı sarp dağlarda bir renk cümbüşü içinde geçer. Kıtabin kişileri atlara tutkundur. Öfkeleri, kıskançlıkları, nefretleri yoğundur. Güçlü olduklarını sürekli kanıtlamak isterler. Bütün bu frenleyemedikleri şeref, cesaret, gurur gibi tutkuları içinde huzursuzdurlar, yalnızdırlar. “Atların Efendisi” olarak anılan Osman Beyin haralarının idarecisi Büyük Tursen’in oğlu Uraz, Afganistan’ın geleneksel oyunu buzkaşiyi kazanamaz. Utancını örtmek ve kendini kanıtlamak için evine, güvenli yoldan değil için sarp dağlardan dönecektir. Sert Afgan doğasında Uraz büyük güçlüklerle karşı karşıya kalacak, aman vermez dağlarda kendini sınayacak, ve galip geldikçe özsaygısını ve onurunu yeniden kazanacaktır. Onuru yüzünden kimseye yanaşamayan, gerçek bir ilişki kuramayan “Atların Efendisi” Büyük Tursen, kitabın sonunda bir başkasının yardımını, utanç duymadan kabullendiğinde ve gönlüne sınır koymadan verebildiğinde bu yalnızlıktan kurtularak huzura kavuşacaktır. Çünkü : “Kendi postu içinde yalnızlıktan boğulup kalmak istemeyen herkes kendini bir başkası için gerekli hissetmek ister. İnsan bazen korumak, bazen de sığınmak ister.”