Yazara Gore Listeleme

Kapılar vardır kapanan... içten dışa, dıştan içe... içimizden dışımızdakilere kapattıklarımız ve dışımızdakilerin içe doğru yani bize kapattıkları. Ve bazen bir kapı aralığında unutuluyor adına aşk denebilecek bütün bakışmalar.

Aşkta özgürce uçabilmesi için sedeften kanatlar taktım ona. Ama o, benim verdiğim kanatlarla benden gitti. Düşünüyorum da… Kanat takmak yerine gitmesin diye bir ağaç gibi kökleriyle bağlasa mıydım kendime? Ama ne fayda… Gitmeyecek olan kanadı olsa da kalır. Gidecek olana zincir vursan da kanatlanır. O şimdi ne mi yapıyor? Benden sakladığı ellerini başkalarına uzatıyor. Benimse ellerim buz tutarken kalbim cayır cayır yanıyor. Peki sonunda ne mi oldu?… Ben onun için zaman kaybı, o benim için aşk ayıbı. Hayat bana neleri öğretti biliyor musun? Sen onu insan yerine koyarken o seni aptal yerine koyuyorsa yapacağın tek şey onu hayatından def etmektir. Eğer bunu yapamamışsan o haklı demektir. Sizi sevmeyenleri ve size değer vermeyenleri geçmişte bırakın. Asla geriye dönüp bakmayın. İnanın gelecek günler daha aydınlıktır. Ve geçmişe takılı kalmak bir geleceği harcamaktır. Hayat ayakta kazıklanmak değil, yediğin kazıklara rağmen ayakta kalabilmektir. Gerçek mücadele ise seçtiklerinle aynı yolda yürümekten çok, seçmediklerinin yolunuza taş koymasına karşı durabilmektir. Kimi insan aradığı kişinin yanlış kişi olduğunu onu bulur bulmaz anlar. Kimi insansa bulduğu kişinin doğru kişi olduğunu onu kaybettiğinde anlar. Bu yüzden bazı insanlar reddettiği için değil, tercih ettiği için yalnızdır. Hayat istediğimiz her şeyi vermez kolay kolay. Kalbinin kapısını beklediğin kişi için açık tutarsın ama içerisi beklemediklerinle dolar. Bir insanı asıl üzen ellerinin bomboş kalması değil, başka bir eli tutabilecekken artık tutamamasıdır. Sonradan üzülmek istemiyorsanız aman dikkat edin. Zihniniz dağılmasın. Bugün yüzünüzü güldüren yarın yüreğinizi ağlatmasın. Aklında olsun… Eğer hayatına giren kişi sana geçmişini unutturuyorsa, o artık senin geleceğindir. Ve şunu da unutma! Hayatınıza çok sevdiğiniz biri girdiğinde yola onunla devam etmek uğruna sizi siz yapan değerleri harcamayın. Çünkü o değerler en çok yola onsuz devam etmek zorunda kaldığınız zamanlarda size lazım olacak. Bu yüzden sakın bir başkası için kendinizi terk etmeyin. Siz en çok onsuzken size lazımsınız.

Nereden çıktın yine karşıma? Tamamlayamadığın hangi vicdansızlığın için döndün? Geçmişim olamamıştın, şimdi geleceğimde olmak için mi geldin? Artık benim için sen bir “fark etmez”sin. Fırtınada kaybolmuş bir yelkenli için rüzgârın nereden estiği önemli değildir. Geçti artık o günler… Mezarıma çiçekle gelmen, beni öldürmüş olman gerçeğini değiştirmiyor. Sessiz çığlıkları vardır kırılan kalbimizin ve onları yalnızca Allah duyar. Senin duymadığın ve hiçbir zaman duyamayacaklarından bahsediyorum. Umarım beni anlıyorsundur. Keşke biraz düşünebilseydin. Düşünmediğin için şimdi kalbin acıyor biliyor musun? Beynin düşünemediği her şeyin cezasını kalp çeker. Düşünmek beyni acıtmaz ama düşünmemek kalbi yorar. Şu hayatın bize en büyük darbesi beklediklerimizin hiçbir zaman gelmemesi, gelenlerin ise bizi hak etmemesidir. Bazı insanlar hiç başlamayan hayatlarının bitmesinden korkarlar… Neyi biriktirebilmişler ki kaybetsinler? Sen de onlardansın bana göre. Elinde avucunda hiçbir şey kalmamış ama hâlâ yitirmekten korkuyorsun. Kolların boşluğa alışmış ama benimle doldurmaya çalışıyorsun. Bitmişsin ama hiç başlamamış olduğunu anlayamamışsın. Söylenmiş sözleri duymamışsın, şimdi söylenmemişleri dinliyorsun. Göremediğin şey şuydu: Ben sana hayatımı verdim, sen onu başkasının çöpüne attın. Bana gelince… İyiyim ben. Aşkta özgürlüğün tutsaklıkla başladığını ve aynı zamanda da hayatta aşktan daha önemli şeyler olduğunu öğrendim. Mesela insan olmak… (Tanıtım Bülteninden)

O benim için geçmişe anıt bırakılacak kadar değerli; geçmişe bırakılmayacak kadar gerekliydi. Unutuyorum her seferinde neresinde kalmıştık ayrılığın? Bana geldiğin yol, aşk izlerinle doluydu. Bir dolu aşkın izini örtüyordu şiirlerin. Gelmek eylemi pörsümüştü adımlarında... Oysa ben, gelişini ''milat'' sayacak kadar başlıyordum aşka... Yolumdan dönemediğim için değil, seninle hiçbir yolda yürüyemeyeceğimi bildiğim için gidiyorum. Yeryüzünün bütün aşkları senin ve beni unutabilirsin! Sol yanıma yatsam seni uyusam, hep rüyada kalsam... Ama içime dokundun bi kere. Parmak izlerim duruyor bakışlarımda. Nereye baksam senden bir iz bırakıyorum. Ben senin, kaçmak istediğinde açabileceğin ve sonrasında dünyanın yüzüne çarpıp gidebeleceğin bir kapıyım! Gel, aç ve kaç... Söyle sevgili şimdi hayatında bir kayıp mıyım? Bulunmaz... Açık bir yara mıyım? Sarılmaz... Tehlikeli bir yol muyum? Gidilmez...