Yazara Gore Listeleme

Sen, Allah'ın yarattığı Nûrsun. Sen, insanların yaratılışta ilki, peygamber olarak gönderilişte ise sonuncususun. Sen adâletlisin, tevâzu sahibisin, edeb öğretensin. Sen, bütün mü'minlere dünya ve âhiret işlerinde kendilerinden daha yakınsın. Sen, mahşer gününde cennete ilk girecek olansın. Sen, Allah'ı en iyi bilen ve O'ndan en çok korkansın. Bu yüzden çok az gülen ve çok ağlayansın. Sen, Allah'a şükreden bir kulsun. Sen, kendin için kimseyi kıyâma kaldırmayan, kıyâmın yalnız ve yalnız Allah için yapıldığını öğretensin. Sen hem gökte hem de yerde emîn olansın. Sen, senin ağzından yalan uydurulmasına aslâ izin vermeyensin. Sen, kelebekler gibi ateşe atılan bizleri kuşaklarımızdan tutup çekensin. Sen, hanîflik ve kolaylık peygamberisin. Sen, Mekke'de taşların, ağaçların selâm verdiği ve çobanlık yapan bir kişisin. Sen, mahşerde bütün peygamberler içerisinde ümmeti en kalabalık olansın. Sen, bütün insanlığa gönderilensin. Sen, lânetçi değil, dâvetçisin. Sen, Hz. İbrâhim'in duâsına cevap ve Hz. Îsâ'nın verdiği müjdesin. Sen, cennete yaklaştıracak her şeyi emretmiş, cehennemden uzaklaştıracak her şeyi yasaklamış birisin. Sen, Kevser Havuzu'nun sahibisin. Sen, ana-babadan ve çocuklardan daha sevgili olansın. Sen, sana bir kere salât ve selâm edene Allah'ın bu yüzden on kez salât ve selâm ettiği insansın. Seni sevmek, îmanda kemâldir ve tek başına kurtuluş vesilesidir. Sen, yetime sahip çıkan, yoksulu doyuransın. Sen, sözünde duransın. Sen, kıyâmet gününde ödülü en büyük olansın. Sen, Kur'ân'ı getirensin ve ahlâkî güzellikleri tamamlayansın. Sen, ayrılığına/hasretine tahammül edilemeyensin. Sen, övülmekte âciz kalınansın. Sen, Mi'râc'a dâvet edilen, adı Allah ile birlikte yazılansın. Sen, Allah aşkının hem başı ve hem de sonusun. Sen, tüm soruların cevabısın ve yaşanmadan çözülmeyen sırsın. Sen, Kâinatın Efendisi, Allah'ın elçisi ve Son Sevgilisin. Sen, çığlık gibi hür, sükût gibi münzevîsin. “Cihân aşktan, aşk ise senin sînenden zuhûr etmiştir Yâ Resûlallâh sallallahu aleyke ve sellem!

Her Peygamber Bir Mimardır Gökyüzünü/yeryüzünü kısaca evreni/âlemi ve insanı planlayan/yaratan bir kudretin mutlaka insan yaşamına ilişkin bir mimarî yaklaşımı / âyeti / işareti olmalıydı. Eğer insan, Allah ile arasında dikey bağı kurmamışsa, yatayda gerçekleştireceği mimarî de anlamlı olmayacak; insanın ruhunu rahatlatacak yerde nefsini azdıracak / büyütecek bir yapılaşmanın izlerini taşıyacaktı. Bu nedenle yeryüzünü "yar yüzüne" çevirmeye önce insanı yeniden inşâ etmekle başlamalı ve onu ilâhî vahyin mimarîsinde yeniden düzenlemelidir. Tevhîd'den beslenen bir mimarî ancak insanı varlıkla bütünleştirebilir ve yeryüzünü her karesinden ilâhî yakınlığın sağlandığı bir mescid hâline getirebilir. Böyle bir mimarîye "Mistik Mimari" adını veriyoruz ve bu mimarînin Allah tarafından seçilmiş öncülerini de "Her Peygamber Bir Mimardır" tanımıyla anıyoruz. Bu demektir ki; Hz. Âdem'den Hz. Peygamber'e kadar gelen tüm peygamberler insanın mimarîsinde rol almış, insanın ve yaşamın tekâmülüne paralel bir şekilde bu mistik mimarîye katkı sağlamışlardır. Bu çalışmamızda önce Kur'ân'da yaratılış gerçeğinin farklı aşamalarına karşılık gelen kavramları inceledik ve evrenin ve insanın yaratılışından bahseden âyetleri yorumlamaya çalıştık. Sonra da yine Kur'ân'da adı geçen bu mistik mimarînin uygulayıcılarını geliş/gönderiliş sırasıyla ele aldık ve onları kendi toplumlarına yaptıkları katkılarıyla, farklı mimarî özellikleriyle tanıtmaya çalıştık. Böylelikle kısa da olsa "mistik mimarî" adı altında farklı bir bakış açısıyla oluşan peygamberler tarihini de ortaya çıkarmış olduk. Umarım bu çalışma Kur'ân'ın mimarî yaklaşımı ile ilgili çok daha geniş yazımlara bir küçük basamak olur.

Nasıl ki ramazan geldiğinde insanların çoğu yemek/pide/tatlı üzerinde yoğunlaşıp, bu ayın/orucun mânevî ve rûhânî yönünün içini boşaltmışlarsa; tıpkı bunun gibi Kurban Bayramı'nda da kurban kesmek ete/kemiğe/deriye indirgenerek aslî amacından uzaklaştırılmış, çok az kimse kurbanın Kurbiyet yani Allah'a yaklaşmak ile olan bağı üzerinde durmuştur. Kurban üzerine anlatılanlar ise Hz. İbrâhim ile oğlu arasındaki olayların tekrarından öteye geçememiş, Kur'ân'ın bu önemli âyetlerinden çıkarılması gereken gerçek mesaj insanlara tam anlamıyla yansıtılamamıştır. Bu noktada yeni bir dil ve yaklaşım geliştirmek artık zorunlu bir ihtiyaca dönüşmüştür. Dolayısıyla, Allah ile insan arasındaki Kurbiyet'in, O'na yakîn olma durumunun mânevî derinliğini idrâk etme noktasında bir farkındalık oluşturmak gerekmektedir. Şu bir gerçektir ki; bütün ibadetlerin özü/amacı Allah'a yakınlık sağlamak ve O'nun hakkında mârifet elde etmektir. Bu özü/rûhu yakalayamayan her ibadetin, tahkikten uzak taklid seviyesinde kalması kaçınılmazdır. Mevcut din algımızda Allah'ın rızâsını/yakınlığını kazanmanın, ancak O'nu mutlu etmekle gerçekleşeceğini zannediyoruz. Halbuki Allah'ın bizim bu davranışlarımızın hiç birine ihtiyacı yoktur; O'nu asıl mutlu eden ve bizi kendisine yaklaştıran şey, bizim O'nun irâdesi doğrultusunda kendi cinslerimize karşı takındığımız tavır ve tutumlarımızdır. İnsana hizmet etmeyen, insanı merkeze almayan ve insanı mutlu etmeyen hiçbir davranış Allah'ı da mutlu etmez. Kurban'ı anlamak ve kurbandan Kurbiyete ulaşabilmek niyetiyle oluşturulan kitabımızın, bu noktada okuyuculara farklı kapılar/boyutlar/ düşünceler açmasını Allah'tan diliyorum.

İnsanın, özünü/hakîkatini/bâtınını/gaybını oluşturan Rûh’undan zâhire/şehâdete/görünene/bedenine çıkardığı her bilgi/idrâk/tecellî onun varlığını/dağını Tûr’a dönüştürmektedir. Varlığını Tûr’a dönüştüren ve kendi sinesinden hakîkati sıfata/kelâma dökerek duyuran bir insan artık Rûh’a inkılâp etmiştir. Böylece o, içindeki ezelî hakîkati/bilgiyi/vahyi çevresiyle paylaşan yürüyen/konuşan/yansıtan bir dağa/Tûr’a dönüşmüş olur. Varlığını Tûr’a dönüştürenler yani kendi içlerindeki ilâhî hakîkati/kelâmı/vahyi zâhire çıkaranlar ve bu ilmi dilleriyle/halleriyle yayanlar hem kendi kalplerini Beyt-i Ma’mûr konumuna getirirler ve hem de hizmetleriyle/gayretleriyle çevrelerindeki insanların kalplerini vahiyle/Kur’ân’la inşâ/îmar/ihya ederler. Rablerinin rahmetiyle varlıklarını Tûr’a dönüştürenler kendi zamanlarının en büyük nimetidirler. Onlar tüm insanlığa yürüyen, konuşan kelâm/öğüt kesilmişlerdir. Çıkar nalınlarını, özgür ol bağlarından, Kelâm’ı almak için, Tûr Dağı’nın sağından… İnsan böyle yücelir, bırakınca Asâ’yı, Varlığı Tûr’a döner, hissedince Beyzâ’yı… Hakîkat sinendedir, anlamadın mı daha? Âlem-i Kübrâ sensin, sözün indiği vahâ… Öyleyse bir gayret et, çare ara huzura, Çağın Hızır’ına sor, nasıl dönüşsem Tûr’a… Elinizdeki kitap; Tûr’un hakîkatini ve Tûr’a dönüşmek için nasıl bir yol/yöntem takip edilmesi gerektiğini bize anlatan Tûr sûresinin irfânî bir bakışla yorumudur.