Yazara Gore Listeleme

Bir sahil kasabasında düzenlenen müzik festivalinin başlamasına günler kala, organizasyonun başındaki iki kişi vahşice öldürülür. Gözler, festivali yasaklatmak için uğraşan tarikata çevrilir. Olay medyaya yansıyınca toplumsal bir gerilime neden olur. Başkomiser Perihan Uygur, son görevinde yaşadığı psikolojik travmadan dolayı izinde olmasına rağmen Cinayet Büro’ya döner ve soruşturmayı üstlenir. Cinayetler birbirini izledikçe işinin düşündüğünden de zor olduğunu anlayacaktır. Tuna Kiremitçi’den polisiyeyle müziği buluşturan, nefes nefese bir roman. Polisiye okurlarının sevgilisi Başkomiser Perihan Uygur bir kez daha bizlerle.

Bir zamanlar küçük bir köyde Sumru adında bir kız yaşardı. Güneş'ten bile sarı, Güneş'ten bile güzel, upuzun, sapsarı saçları vardı Sumru'nun. Yaşadığı köy, eskiden hep pırıl pırıl güneşliyken şimdi kül rengi bulutlarla kaplı ve güneşsizdi, sürekli yağmur yağardı. Bu yüzden köylüler, köylerinde bir büyücü olduğunu düşünür, büyücü sandıkları herkesi köylerinden kovarlardı. Ama ne yapsalar Güneş o sıcak yüzünü göstermezdi. Bu duruma çok üzülen Sumru ile Emre, Güneş'i aramak için karanlık ormana doğru yola çıktılar. Ve böylece serüven dolu günler başladı iki çocuk için. Güneş'i bulmak için pek çok tehlikeye göğüs gererler, pek çok zorlukla karşılaşırlar. Ama acaba Sumru ile Emre köylerine Güneş'i getirmeyi başarabilecekler mi? Çıktıkları bu yolculukta kendilerini neler ve kimler beklemekte? Tuna Kiremitçi'nin çocuklar için kaleme aldığı bu sevimli ve düşündürücü küçük roman, özverili olmanın, aklına koyduğunu her türlü zorlukla savaşarak, cesaretle yerine getirmenin erdemlerini anlattığı kadar başkalarını gereksiz ve yersiz kıskanmanın ne kadar yanlış ve zararlı olabileceğini de hatırlatıyor.

Bir ulusun doğmasını engelleyen suikast, o suikaste uğramasa lider olacak bir asker, gerçekleşmesi Ölüm’e bağlı bir aşk... “Fikriye’nin bedenine girmiş ölümün yanına uzandım, ona sarılıp gün boyu bekledim. Sigara içtim bekledim. Tuvalete gidip geldim bekledim. Yeterince beklersem ölüm bedeninden çıkar, Fikriye uyanır diye bekledim. Beklemek beni onun babası yaptı, oğlu yaptı, ölüm benim bekleyişimden dev bir heykel yaptı, ben o heykelin tepesine konan kuş oldum yine bekledim. Asırlar beklemekle geçti, derken bekleyiş de geçti, cümleler büsbütün anlamsızlaşıp anlam kendisini bir kız için vurdu ve ben anladım: Bekleye bekleye onu geri getiremeyecektim.”

Aşk, yalnızlık, baba olmak, dostluk, hüzün, ayrılık... Çok satan romanıyla tanıdığımız Tuna Kiremitçi, kalemiyle hayatın köşelerine tek tek dokunuyor... Bazen eski bir şarkının peşine düşüyor, bazen de yeni öykülere açıyor yüreğini... Işıklı caddeler ıssız patikalar, sonbahar rüzgarları sıcak sevişmelerle buluşuyor... Genç bir yazarın özel dünyasını merak edenler ve Tuna Kiremitçi'yi daha yakından tanımak isteyenler için...