Yazara Gore Listeleme

Türk sinemasının gelmiş geçmiş en büyük sanatçılarından Yılmaz Güney'in 1970'lerde siyasi olaylardan gözaltına alındığı günlerde Selimiye Kışlasına götürülüşü ile orada geçen iki yıldan fazla bir zaman içinde başından geçenleri anlatır. Günlük yaşam içinde Yılmaz Güney'i tanımak isteyenler için kaynak bir çalışma olarak sayılabilir. Aynı zamanda o tarihlerde Yılmaz Güney'in düşünce dünyası ile olaylara ya da dünyaya, sanata ve diğer insanlara bakış açısını da okuyacağınız bir kitap. Yılmaz Güney'in o günkü çalışmaları için tuttuğu günlük tarzındaki defterden bugüne kadar gün yüzüne çıkmamış hikayeleri okuma fırsatı bulacaksınız. Uluslararası şöhrete sahip bir sinemacının yaşayışı, şöhret olana kadar geçirdiği aşamalar anlatılmakta. Yapmak istedikleri, insanları ve ülkesini nasıl sevdiğini, sinemacılar hakkında düşündüklerini ve genel olarak sinema sanatı ile ilgili yapmak istediklerini ve çektiği sıkıntıları bulabileceğiniz bir çalışma. Birebir Yılmaz Güney'in anlattıklarını kendi ağzından okuyacaksınız. Ölümüne kadar sürdürdüğü mücadelesinin gün gün anlatımlarını ilgiyle takip edeceksiniz. Ölümünden sonraki çıkar çatışmaları, dostlukları, arkadaşlıkları yer alıyor bu kitapta. Üstelik bu bitmeyen serüven yeni ilavelerle de genişliyor.

Bu roman, bir buçuk yıllık yoğun bir uğraşın ürünüdür. Günümüz koşullarında, özellikle benim konumumda bir insanın, daha önemli sorunlar gündemde iken, daha acil konular üzerinde araştırma ve inceleme yapması gerekirken, bir buçuk yıllık zamanı bir roman için ayırması tartışılması gereken bir gerçektir; kabul ediyorum. Bu uzun çalışmanın beni siyasal gerileyiş içine soktuğunu da ayrıca belirtmek isterim.

Yılmaz'ın öykülerini dün bir kez daha okudum ve gece gözüme uyku girmedi. Yılmaz'ın gençlik öyküleri yayınlandığı yıllarda dönemin 'eleştiri'sinin dikkatini çekmedi. Çünkü eleştiri her zaman kimi yazarları 'in', kimilerini de 'out' sayma önyargısıyla hareket eder. Ama dönem gelir, bir zamanlar dikkate almadığı bir yazarı taçlandırmak cesaretini gösterir. Tıpkı Yılmaz'ın Boynu Bükük Öldüler'le Orhan Kemal Roman Ödülü'nü alması gibi. Gençlik öykülerinin yazınsal özellikleri, öncü nitelikleri henüz değerlendirilmemiştir, ama bir gün o da olur. Ama bir dönemin siyasal saplantıları yüzünden yatılan hapis ve yaşanan sürgün artık geri dönüşsüz bir 'olgu'dur. İşte bu nedenle Yılmaz'ın hayatının yakın tanığı olduğum bu dönemi düşündüğüm için dün gece gözüme uyku girmedi.