Yazara Gore Listeleme

Aşk lafını söylemek değil, safını belli etmektir… Her veda elveda değildir ey can; belki de bir merhabadır seni lime lime eden heyecan. Her seni terk ediyorum sözünü bir bitiş, bir tükeniş ve bir son olarak algılama. Seni terk ediyorum değil, seni dert ediyorumdur, unutma. Nihayet yangınların olacak kışa öykünür gibi ve donacaksın terlediğin akşamlarda. Kanatları kırılmış bir ikindide gideceksin, oysa yuvasına dönmemiş olacak ebabil…Aşk, lafını söylemek değil safını belli etmektir, bunu böylece bil… (Tanıtım Bülteninden)

Kadın; omuzunda güvenli bir el, sevgi dolu bir dil ister. Kadın; yüreğini yoracak birini değil, yüzü bin kez asılsa bile halini soracak, onu mutlu etmek için tüm dünyayı sessize alacak birini ister. Kadın ilgiye aşıktır. Sevgi ve muhabbetle atılan her adımı tüm benliğini sunarak cevaplar. Kadın yüreği verimli bir tarla gibidir; sen ona bir güzel söz söylersin o tüm kalbini verir. * * * Hayat o kadar kısa ki değmiyor üzmeye ve üzülmeye. O yüzden güzel yaşa her anı. Gidilecek bir yer varsa mutlaka gör. Kendine zaman ayır, gez, dolaş. Yağmurda ıslan, bulutlara selam ver, gökyüzüyle kucaklaş. Aldığın her nefesi en son nefesmiş gibi çek ciğerlerine ne kadar güzellik ne kadar iyilik varsa onu doldur yüreğine. Yani her ne yapıyorsan doya doya yap, eksik kalmasın hiçbir şey ve keşke yapsaydım deme; hayat sadece sevgiden ibaret! Gerisini hiç düşünme. Hayatta hep güler yüzlü ve pozitif ol. Çünkü ne bir kimse için ne de bir dert için üzüldüğüne değmiyor. Ömür çabucak bitiyor, elimizde sadece biriktirdiğimiz güzel umutlar ve hayaller kalıyor. Seven yürekleri yormayın, vefalı olanları ötelemeyin, inanın kimseyi kaybetmeye gelmiyor. Bırakın gidenler gitsin, ezenler ezsin, nankörler terk etsin! Sen affetsen bile Allah onları zaten affetmiyor. Hayat küçücük bir imtihan, kimileri için kalem kimileri için de silgi yetmiyor. (Tanıtım Bülteninden)

Hayatta en acı şey; bedenin yalnız, yüreğin ıssız kalmasıdır. O, talan edilmiş yüreğinde biriken acıları tedavi edecek ne zaman ne de imkân bulabildi. Ne yaşadığını ne hissettiğini bilemeden savruldu gitti. Ardından içli bir masal gibi yaşadıkları fısıldandı, kulaktan kulağa. Oysa o sadece, gerçekten sevdiği adam için beyaz bir gelinlik giymek istemişti. Hayat, içinden çıkılmaz bir labirent gibi onunla sürekli oynuyordu. Artık ne dizinde derman ne de yüreğinde ferman kalmıştı. Tam bu sırada bir 'efendi' yetişti imdada. Bir kardelen gibi dikildi hayatın tam da ortasına. "Adım Kader!" dedi. "Adım Kader ama artık yeter!" (Tanıtım Bülteninden)