Eserlere Göre Listeleme

Bu roman, hem karanlığın, hem de aydınlığın romanı. En yıkılmış, en çürümüş bir insanın içindeki insani duyguların, bir an gelip, bir ışık topu olup parladığı roman, birçok nitelikleriyle yalnız ülkemizde değil, dünyada da hayranlıkla karşılanacak, hak ettiği yere oturacaktır

En­gin ha­yat­ta, al­çak gö­nül­lü, uz bir ki­şi­dir. Hiç bir şe­yi öy­le par­lak dı­şa vur­maz. İçinden ay­dın­la­nır her şey on­da. Sı­cak­lı­ğı, öf­ke­si, ya­ra­tı­cı­lı­ğı hep de­rin­de­dir. Bel­ki, abar­tı­cı­lı­ğı var­sa, de­rin­de­dir. Bir­lik­te, uzun bir sü­re ça­lış­tı­ğım için bi­li­rim, dur­ma­dan ya­ra­tır En­gin. Otu­rur, ko­nu­şur­ken, al­çak gö­nül­lü na­sıl gü­lüm­ser, bil­mem. Ama En­gin al­çak gö­nül­lü gü­lüm­ser. Böy­le gü­lüm­se­mek En­gin’e ver­gi­dir. Ben En­gin’in ya­ra­tıcılığını, us­ta ki­şi­li­ği­ni Ke­şan­lı Ali Des­ta­nı’nda gör­düm. On­dan ön­ce bu al­çak gönül­lü us­ta­nın ya­ra­tı­cı­lı­ğı­na var­ma­mış­tım. Ke­şan­lı Ali tür­lü duy­gu­lar için­de bo­ca­layan bir ki­şi­yi bü­tün can­lı­lı­ğıy­la ya­rat­mış­tı. Ke­şan­lı Ali’yi gör­dük­ten son­ra En­gin’e sor­muş­tum: “Ne ka­dar ha­pis­te kal­dın” di­ye. “Kal­ma­dım” de­yin­ce şa­şır­mış­tım. Ner­den ta­nı­mış da Ke­şan­lı Ali’yi bu ka­dar iyi can­lan­dır­mış­tı. Na­sıl ya­şı­yor­du En­gin Ke­şan­lı’yı ina­nıl­maz. Ben sa­na­tın ya­şan­mı­şın­dan ya­na­yım. Ya­şan­ma­mış­sa o ka­dar pa­buç bı­rak­mam. Ama bir En­gin kar­şı­ma çı­kı­yor, bir Ke­şan­lı Ali ya­ra­tı­yor­du ki, bu işin için­de bir iş var de­dir­ti­yor­du ba­na. Bu al­çak gö­nül­lü ada­mın ken­di­ne gö­re bir sa­nat gi­zi, bir sa­nat gü­cü var­dı ama ben çı­ka­ra­mı­yor­dum. Bel­ki ak­tör­lük sa­na­tı­nı bil­me­di­ğim­den­di. Ama En­gin Cez­zar’ı ya­kın­dan bi­li­yor­dum. En­gin Cez­zar o al­çak gö­nül­lü ha­liy­le ben­ce ha­ya­tı, bü­tün yö­re­le­riy­le, giz­li giz­li ya­şı­yor­dur. Bu ge­ce bir sa­nat­çı­nın ne ya­pa­ca­ğı hiç bel­li ol­maz. Top­ra­ğa ta­şa, in­san­la­ra ça­buk iş­le­yen bir ba­kı­şı var­dır sa­nat­çı so­yu­nun. En­gin’in­ki da­ha ça­buk ol­ma­sın… Bir köy an­lat­mış­tı ba­na En­gin. Ki­lis’in bir kö­yüy­dü her hal­de. Ke­pir taş­lı bir köy. Ku­rak. Aca­ip bir köy kal­dı ak­lım­da. Si­lah­lar, dost­luk­lar var şim­di ak­lım­da, o köy­den. Bir de ba­na öy­le gel­miş­ti ki o za­man, En­gin san­ki bu köy­lüy­dü. Hal­bu­ki an­cak iki yıl ya­şa­mış­tı o köy­de… De­mek ki al­çak gö­nül­lü gü­len En­gin yo­ğun ya­şı­yor­du ha­ya­tı… Ke­şan­lı’yı ne­re­de ya­şa­mış­tı?

Engin Eraydın Kpss Coğrafya Videolarının sesli notlarıdır.