Eserlere Göre Listeleme

Kâzım Mirşan'ı ilkin, elime 1970'lerde geçen, 1966 yılında neş¬rettiği "Türk Metriği" isimli eseri ile tanımıştım. Daha sonra, 1970 yılında, "Prototürkçe Yazıtlar" isimli eserini de bulabildim. 1983 yılında kendisi ile direkt temas imkanı bulduğum zaman 1973 yılın¬da basılmış "Dechiffrierung der Protogriechischen Inschriften" ve 1978 yılında basılmış "Akmış Mekaniği, Altı Yarıjq Tîgin" isimli eserlerinin varlığını öğrendim. Beni Kâzım Mirşan'a götüren Prototürkçe tabiri oldu. Milli bü¬tünlüğümüzü yıkmayı amaç edinmiş çevrelerin Türk dil bütünlüğü¬ne saldırdıklarını biliyor, Arapça ve Farsçası yoğun Doğu Anadolu'muzdaki bir lehçenin Türkçeden koparılıp müstakil bir dil-mişçesine kabul ettirilmek istendiğine şahit oluyorduk. Bu ortak gö¬rüşle sohbet ettiğimiz K. Mirşan'a bazı anılarımı aktardım: "1964 yılında Kars-Erzurum arasında tren yolculuğu yaparken Horasan'dan kompartımanımıza iki kişi bindiler. Aralarında yörede Kürtçe diye tesmiye edilen lehçe ile konuşuyorlardı. Birlikte yolcu¬luk yaptığım edebiyat hocam kulağıma eğildi; Buralarda Arapça da konuşuluyor mu? dedi. Daha sonra, tam anlıyamıyorum ama bu şa¬hıslar ya kavga etmişler veya kavga edecekler, ifadelerinde bizim ta¬rafın (Türkistan aksanı) bozuk Arapçasından kelimeler geçiyor de¬mişti." "Lise son sınıfı okuduğumuz dönemdi. Edebiyat derslerinde ar¬kadaşlarımdan Kürttürklerini hatırlıyorum. Bunlar halk edebiyatın¬da geçen bazı kelimeleri farklı telaffuz ederlerdi. Divan edebiyatı dersine gelince, bizim lügattan manasını çıkardığımız Arapça ve Farsça kelimelerin bir kısmının yaklaşık anlamlarını, bu arkadaşlar aralarında kullandıkları aşiret Türkçesinden bulabiliyorlardı."

Birini sevmek için başkasından izin almaya gerek yok! Birazdan açılacak olan Prova Odası'nın mavi koton kadife perdesinin ardında, hiçbir zaman dilimine sığmayan, hiçbir ülkenin hiçbir yerinde yaşayan ve hayatlarını bir "hiç" uğruna boşa geçirmiş kahramanların hikâyelerine konuk olacaksınız. Kendilerine yeni bir geçmiş yazma çabası içindeki iki adamın, prova aynasına yansıyan büyük sırlarına tanık olacaksınız. Aynalar yalan söylemezler ama hayatı tersten gösterirler! Bu yüzden birazdan öğrenecekleriniz aslında hakikatin tersten okunuşu da olabilir. Dilerseniz okumaya başlamadan önce aynaya bir kez daha bakın. Zira sayfalar son bulduğunda aynanın aksinde sizi sorgulayan kişi başkası olacaktır. Hatta aynadaki kişi siz bile olmayabilirsiniz artık. Hadi buyurun: Prova Odası'nın gümüş varaklı taş aynası sizi bekliyor. Bakalım benliğinize giydirilenler mi gerçeğiniz yoksa diğerlerinin size biçtiği kimliklere özenip bedeninizi ödünç benliklerinizin ardına mı saklıyorsunuz? Sadece görerek ve duyarak değil, dokunarak, koklayarak ve tadarak da yaşamayı öğrenmek lazımdır. Zira hiçbir şey göründüğü gibi değildir. Unutmamalıdır ki: Birini sevmek ve ona dokunmak için başkalarının iznine ihtiyaç yoktur. İki kişilik bir aşk, kalabalıklarla yaşanmamalıdır... (Tanıtım Bülteninden)