Basit Katalog

İlaç prospektüsü

İlaç prospektüsü

İlaç prospektüsü

İlaç prospektüsü

İlaç prospektüsüdür.

İlaç prospektüsü

İlaç prospektüsü

İlaç prospektüsüdür.

İlaç prospektüsü

İlaç prospektüsüdür.

İlaç prospektüsü

İlaç prospektüsü

İlaç prospektüsüdür.

İlaç prospektüsü

İlaç prospektüsüdür.

İlaç prospektüsü

H. G. Wells'in bu meşhur öyküsüne İspanyol çizer Elena Ferrándiz'in muhteşem resimleri eşlik ediyor. "… Ann Veronica, Zaman Makinesi, Körler Ülkesi… bunlar Wells'in çağdaşlarının üretebileceğinden çok daha iyi hikayeler." -Vladimir Nabokov- "Wells'i yüzyılın başında keşfettiğime çok üzgünüm. Keşke o baş döndüren, kimi zaman da dehşetli mutluluğu hissetmek için onu bugün keşfedebilseydim." -Jorge Luis Borges- (Tanıtım Bülteninden)

Doğa aykırılıkları sevmez, bir peri masalında bile... Undine bir su perisi... Ya ölümsüz kalacak ya da ölümsüz bir ruha kavuşacak insan bedeninde... Beyaz atlı şövalyesini bekliyor. Ancak aşk, bu peri masalındaki rüyaları gerçekleştirebilir. Ne pahasına olursa olsun... Aristokrat bir Fransız aileden gelen Alman romancı ve oyun yazarı Friedrich de la Motte Fouqué, eserlerinde İskandinav sagalarından ve mitlerinden yararlanmıştır. Ülkemizde da-ha önce Su Kızı adıyla yayımlanmış olan Undine, yazarına en kalıcı başarısını getirmiştir. Undine sıcacık, romantik bir masalı ruhun ıstırapları ve doğaüstünün gizemiyle fantastiğe yaklaştıran sıradışı bir yapıt. Fouqué, acıya mahkûm bir var oluşu tatmak uğruna ölümsüzlüğü arzulayan ve ruhun bedelini acı çekerek ödeyen efsanevi Undine karakteriyle edebiyata yeni bir imge armağan ederken bir yandan da bizi karanlık tarafımızla yüzleştiriyor.

O dükkâna ne açılsa tutmadı cümlesindeki “dükkân” gibi bir insanım. Alışmakla kabullenmek arasındaki o ince çizgide çömelmiş bir halde… Bazen kendimi aşure götürdüğüm komşularımızın kaçının kâseyi geri getirdiğini sayarken falan buluyorum. Öyle bir testosteron saçmalaması bendeki. Kâse demişken, Melahat Abla hiç geri getirmiyor kâselerimizi! Geçen gün irmik helvası götürdüğüm kâseyle bize sütlaç getirip kâseyi geri istedi. İki saat anlattım, bir kâse hakkında ne kadar uzun konuşulabilirse o kadar uzun konuştum. Ama kâseyi kurtaramadım, Melahat yine kazandı. Neymiş efendim; iyi şeyler düşünelim ki iyi şeyler olsunmuş, hayır abicim; önce iyi şeyler olsun, sonra iyi düşünelim. Bu arada edebiyat dünyasına yeni bir soluk getirmekten ziyade edebiyat dünyasına tavla, okey takımı, oyun konsolu, disko topu gibi şeyler getirme peşindeyim. Arz ederim.

"Para Avcısı, gerçek bir yaşam öyküsünü konu ediyor. Jordan Belfort 24 yaşında genç ve hırslı bir adamdır. Para kazanma arzusuyla Wall Street borsasında önce komisyoncu ve ardından Stratton Oakmont adında bir yatırımcı firmasında zengin olmak için her şeyi yapmaya hazır bir CEO olur. 90'ların en hızlı günleridir ve New York işlem salonunda her şey olabilmektedir. Önemsiz tahvillerle birçok yatırımcıyı aldatarak, Belfort kısa zamanda bir para makinasına ve aynı zamanda bir harcama makinasına dönüşür. Bir günde hesapları milyon dolarlarla doldururken o gece hepsini aynı hızda harcayabilir. Profesyonel hayatının yanı sıra uyuşturucu, fahişeler, son derece pahalı lüks fantezilerle dolu kirli bir oyunun içindedir. Bu karakterin hayatındaki her şey abartılı bir şekilde devam ederken, çöküş ise çok uzakta değildir... Yönetmenliğini Martin Scorcese'nin üstlendiği film Amerikan borsasında komisyoncu olan Jordan Belfort'un biyografisinin bir uyarlaması. Filmin başrolünde Leonardo DiCaprio yer alırken kadroda Jonah Hill, Kyle Chandler ve Jean Dujardin kendisine eşlik ediyor."

Yağmur ince ince yağıyor. Saatlerdir yağıyor. Bir şehirler arası otobüs gecenin ıslak karanlığını yara yara gidiyor. Saatlerdir gidiyor. Ses yok. Sanki hemen herkes uyuyor. Arada hafif horultular, alçak sesle konuşanların mırıltıları. Sürücü kasetçalardaki arabesk parçanın sesini iyicene kısmış, belki de sadece kendisi işitiyor. Bir de yanındaki koltuğa yığılmış, başı önüne düşmüş genç irisi muavin. Sürücü sigaranın birini söndürüp, ötekini yakıyor. Yol tenha, gözler uykusuzluktan kızarmış.

Kendimiz dediğimiz şeyi büyük oranda yine kendimizin inşa ettiğini, başımıza gelenleri bildiğimizi sanırız. Kendimizi sevmediğimizde sevilmeye layık olmadığımızı düşünürüz; kendimizi onaylamadığımızda bunu yine kendimiz yapıyoruz zannederiz. Zorunda olduklarımızı, kaçındıklarımızı, korktuklarımızı, boyun eğdiklerimizi, uyum sağladıklarımızı, seçimlerimizi hatta kendimizi görmezden gelişimizi bile kendimizden biliriz. İçimizde çalan siren seslerini gerçekten içimizden geliyor sayar; aynamızın bize bizi gösterdiğini düşünürüz. Oysa bireysel tarihimizin kendimizi yazdığı dönemde çoğu zaman kalem bizim elimizde değildir. Dahası, birçoğumuz bize bizi gösteren ve bize bizi sevdirecek o değerli aynadan mahrum bırakılmışızdır. Üstelik bu ağır mahrumiyetimizi ifade etmemiz, hatta hissetmemiz bile yasaklıdır. Kendimizden başka kimseyi suçlamaya hakkımız yoktur. Boş aynamızın yerine bu kitabı koyabilirsek, şifaya giden yola çıkacağımıza eminim. Elinizdeki kitabın bizzat tanımadığım yazarı Dr. Karyl McBride’a derin bir şükranla… — Cem Mumcu

'İnsan yaşamı, bir anılar toplamıdır bence. Yaşanan her an, saniyesinde anılar dünyasının sınırları içine girip yerli yerini bulmaktadır. İnsan hayal ettiği sürece yaşar, diyor Yahya Kemal. Bunun yerine, 'İnsan, anılarından yola çıkıp yeni dünyalar düşlediği, düşleyebildiği sürece yaşar' diyebilir miyiz diye düşünüyor ve anısız insan olamaz diyorum.' (Vedat Günyol)

Wells, sosyolojik gözlemci rolüne girerek kendini geri çekmeden önce, hayranlık uyandıran bir anlatıcı, Swift ve Edgar Allan Poe’nun veciz dilinin mirasçısıydı... Jorge Luis Borges “Ugh-lomi büyük mağara ayısını öldürmeden önce, insanlar ve atlar arasında pek sorun yoktu. Doğrusunu söylemek gerekirse birbirlerinden uzakta yaşıyorlardı — insanlar nehirlerin bataklıklarında ve çalılıklarda, atlar da geniş çimenli arazilerde, kestane ve çam ağaçları arasında yaşıyorlardı. Bazen küçük bir at, keskin çakıl taşlarıyla öldürülmüş bir leşi yemek için bataklıklara geliyordu, bazen de kabile, bir aslanın öldürdüğü atı çakallardan kapıp gün içinde ziyafet çekiyordu. O zamanlarda atlar, topuk eklemleri biçimsiz, koca kafalı, sert kuyruklu ve boz renkliydiler. Her ilkbaharda, kırlangıçlardan sonra, su aygırlarından önce çayırlar ve tepeler yeşillendiğinde bu topraklara gelirlerdi. Bu zamana kadar az sayılarda geldiler. Her sürüde bir aygır, iki ya da üç kısrak ve bir ya da iki tane tay olurdu ve geri döndüklerinde de Wealden dağlarından kurtlar iner ve kestane ağaçlarının yaprakları sararırdı.” ( Kitaptan ) “Geçmiş Günlerin Hikayesi” ilk olarak 1897 yılında TheIdlerdergisinde üç bölüm olarak yayınlandı. Taş Devri’nin nasıl bir devir olduğunu keşfederken Wells’in şaşırtıcı hayal gücünün tadını çıkarın.

Poems, some of them in three lines similar to Japanese haiku, include: The First to Leave, Like Them, People and Houses, Autumn in the Park, The Village, Moon, Peace and Sorrow, First it Rained, Alone, They Know.

Leblebi, Anadolu’nun asil çocukları olan Hititlerin, Selçuklu’nun, Osmanlı’nın ve İpek Yolu’nun geçtiği topraklarda, ihtişamını ambalajına, fiyatına yüklemeden, özüne yüklemiş bir kuruyemiştir. İç zenginliğini sade ve abartısız bir şekilde, birilerine sunmaya çalışmadan yansıtır leblebi. Ona alışan ve her yerde onu arayanların sayısı onu pazarlayanlardan azdır. Bu kitaba konu olan gizli kahramanı, en iyi anlatan kuruyemiştir leblebi. Çıkış noktaları ve duruşları aynıdır. O gizli bir kahraman ve Anadolu’nun asil çocuğudur. “Leblebi” bir gidişin hikâyesidir. Asaletine tutunarak kolaylaştırılmaya çalışılan bu gidiş hikâyesi, gizli bir kahramanın sureti üzerinden, Anadolu’nun tüm gizli kahramanları fark edilsin, hatırlansın diye yazılmıştır. Deniz Başıbüyük, okurunu acının sınırlarında ustalıkla dolaştırıyor… “Leblebi”, farklı ve sarsıcı bir ilk roman… Gizli kahramanlarıyla yaşayanlara, gizli kahraman olanlara…

Aşk ecel gibidir, geldi mi kaçamazsın… "… Herkes annesinin, babasının biricik kızıdır. Hiç kimse bir gün metres olabileceğini aklına dahi getirmez. Kader mi bu hale getirir, aptallık mı, yoksa aşk mı bilinmez ama metres olmak büyük bir yüktür, taşınması güç bir etikettir. Mutluluktan çok acıdır. Bir kadın bunu ancak metres olduğunda anlar…" Genç ve güzel Eylül bir gün aşkı bulduğunda bunun hayatının en büyük sınavı olacağını hiç düşünmemişti. Saruhan, aşkın peşinden giderken yeniden hayallerini bulduğunu ve yeniden kendi olduğunu fark ettiğinde bir seçim yapmak zorunda olacağını hiç tahmin edememişti. Bir fotoğrafla tüm mutluluğu elinden alınan Asuman ise aşkı nerede bıraktığını hiç bilememişti: "Herkesin başına gelebileceğini ama benim başıma böyle bir şeyin gelmeyeceğini düşünmüştüm. Meğerse ne kadar aptal bir düşünceymiş bu." "Metres yuva yıkan mıdır, yoksa yuvayı ayakta tutan mı?" sorusuna cevap arayan Sinan Akyüz, yine gerçek bir hikâyeden yola çıkarak bizi; aşkı, evliliği ve ilişkileri sorgulamaya çağırıyor. İncir Kuşları, Piruze-Şam'da Bir Türk Gelin gibi çok okunan kitapların yazarı Sinan Akyüz'ün kaleminden aşk ve aşkı arayanlar üzerine sarsıcı bir roman: Aşk Başka Evde. (Tanıtım Bülteninden)

Kimdir Don Kişot? Şövalyeliğini sürdürmek isteyen iyi niyetli bir ün budalası mı? Yoksa bir geleneği sürdürmek isteyen soylu, üstün kişi mi? Hemen her çağın bir Don Kişot’u çıkıp ününü sürdürmeye çalışıyor, adını belleğimizin derinliklerine gömüyor. Bizim de Don Kişotlarımız olmadı mı? Bugüne kadar onların ne olduklarını çözemedik. Geldiler geçtiler şu İstanbul’dan. Yıktılar, yaptılar. Rıfat Ilgaz, toplumdaki zıtlıkları göstermenin en iyi yolu olarak gördüğü mizahı bu kez de zengin hayal gücüyle birleştirerek Don Kişot’u İstanbul sokaklarında dolaştırıyor. Bize gerçekleri Don Kişot’un gözünden sunuyor. Acaba gerçek Don Kişot kim?

Alex McAuliff akademik kariyeri olan bir jeologdur ve son aldığı iş ona zenginliğin kapısını aralayacaktır. Yapacağını düşündüğü iş, toplayacağı ekiple Jamaika'ya gidip araştırma yapmak ve bunun sonuçlarını rapor etmektir. Ama hiçbir şey göründüğü gibi değildir. Ne işini aldığı şirket, ne de topladığı ekip görünen amaç uğruna biraraya gelmemiştir. Jamaika'nın vahşi ormanlarının derinliklerinde yapılacak bu araştırma Halidon adlı gizemli bir ismin ortaya çıkmasıyla altüst olur. Halidon nedir? Kimdir ya da nelerdir? Nefes nefese gelişen olaylar, Halidon'un gizemini ancak kitabın sonunda bir büyü ya da bir çığlık gibi bize ulaştıracaktır.

ilaç prospektüsü

ilaç prospektüsü

ilaç prospektüsü

ilaç prospektüsü

ilaç prospektüsü

İlaç Prospektüsüdür

İlaç Prospektüsüdür

İlaç Prospektüsüdür

İlaç Prospektüsüdür

İlaç Prospektüsüdür

İlaç Prospektüsüdür

İlaç prospektüsü

İlaç prospektüsü

İlaç prospektüsü

İlaç prospektüsü

"Görmek, bozuk iktisadiyatın, çürümüş ahlakın, çarpık sosyal ilişkilerin mahiyetini kavramakla başlar. Bakmak için algılarımız yeter. Görmek içinse salim bir kafa, ayıklık, şuur gereklidir. Salim kafa kendimizi olup bitenin uzağında hissedebilmekle elde edilir. Sanki biz yaşamıyor gibi karar verebilirsek bu önemli bir adımdır. Ama bu adım tek başına yetmez. Ayık olmak, yani bu hayatı yaşamıyormuş gibi hissetmenin dayanağını hakikat içinde bulmak gereklidir. Bir sonraki aşamada şuur gelir.. Dünyaya bakmayı aşıp, dünyayı görme noktasına ulaştığımızda neye talip olmamız gerektiğini de anlarız. Bakmakla yetinmenin gerçek ilerlemeye yani içteki aydınlanmaya engel teşkil ettiğini bir kavrayabilsek!"

Bembeyaz koyunlardan oluşan sürünün tek kara kuzusuysu o. Çok mutsuzdu, çünkü hiçbir oyuna almıyordu arkadaşları onu. Sonunda sadece kara kuzulardan oluşan bir sürü bulmak için onları terk etti. Ama aradığı sürüyü bulduğunda, kara kuzuların oyunlarından dışlanan yalnız ve üzgün ak koyuna rastladı; onun mahzunluğunu ve yalnızlığını tanıdı... Bu böyle olmayacaktı. "Gel" dedi ona, “Tüm koyunların arkadaş olduğu ve birlikte oynayabildikleri bir sürü aramaya gidelim...” Peki ama böyle bir sürü var mıydı gerçekten? Toplumun farklılıklarına bakış açısını yansıtan bu kitap aslında çocuklara farklılıkları hoşgörüyle karşılayıp sevgi, saygı ve dostlukla hareket edilmesi gerektiğini söylüyor.

İlaç prospektüsü

İlaç prospektüsü

İlaç prospektüsü