Eserlere Göre Listeleme

Peygamberlerin insanlara gönderiliş nedeni de Tevhid hakikatını hatırlatmak olup, insanlar bu mutlak hakikata inanmaya ve ona göre yaşamaya çağırılırlar. Bu davetin özü ise La ilahe illallah çağrısıdır; "Andolsun ki her ümmete " Allah'a kulluk edin, tuğutlardan kaçını" diye emreden peygamberler göndermişizdir." (16/36) İşte!.. Allah sizin Rabb'ınız. O'ndan başka ilah yoktur. Her şeyin yaratıcısıdır. Böylece O'na kul olun." (6 / 102) Bazı hadiselerde "Vahhedallah " (Allah'ı tevhid etmek) anlamıyla geçen Tevhid, Kur'an kapsamında Allah'ı bir tek ilah olarak kabul etmek ve sadece ona ibadette bulunmak anlamına gelmesine karşılık (11 / 50, 61, 84; 12 / 40; 21 / 25 ; 59 / 22 - 24 ...), sonradan değişim sürecinde anlamlar kazanmaya ve bu arada ulühiyyet boyutunu kaybederek, genellikle "Allah olduğunu" kabul etmek anlamlarına gelmeye başladığı görülür. Bundan da anlaşılacağı gibi değişimin temelinde, özelikle temel kavramların anlamlarının, aslına oranla farklılaşması vardır. Elbetteki değişimin mahiyetini anlamak için önce asıl olanı bilmek, buna bağlı olarak da değişimin neden olduğu sonuca giderek aradaki farkı belirlemek gerekir. Zira ancak böylelikle neye, nasıl inanıldığı ve bu inancın doğru olup olmadığı anlaşılabilecektir. (Arka Kapak)

Tevhid ve Şirk basit iki olgu değil, evrenin düzeninin temeli olan olgulardır. Tevhid, basit bir "Allah birdir" inancı değil, bilinçsizce birtakim hareketler gerektiren bir inanç değil, evreni içindeki tüm varlıklarla A' dan Z' ye kapsayan bir sistemdir. Tevhid yeryüzü için bir düzen, bir dünya görüşü, bir yaşantı biçimi, bir inanç ve kurallar bütünüdür. Şirk de aynı şekilde, insanların ve toplumların hayatını tümüyle kuşatan dinin adıdır.

Âlemin/evrenin/tekâmülün düzeni zıtlıkların varlığı üzerine kurulmuştur ve tevhid ile şirk de bu düzenin temel iki değişmezidir. Varlık ve oluşun yaratıcı prensibine ters düşmek anlamına gelen şirk, insanı desteksiz, yolsuz ve yönsüz bırakır. Böylece Allah ile bağı kopan insanın varlıkla kaynaşması, oluşun ahengiyle buluşması imkânsızlaşır. Zira şirk, Allah’a özgü nitelikleri/sıfatları yaratılmışlara vererek oluşun yolunu tıkamakta ve varoluş zevkini zedelemektedir. Tevhidin esası olan illallah, önce lâ ilâhe ile şirk unsurlarının reddini gerekli kılar. Bütün peygamberlerin hedefi, şirki insan hayatından kovmak olmuştur. Kur’ân ve Hz. Peygamber’in, insan hayatından söküp atmaya çalıştıkları en büyük günah şirktir. Hz. Musa varsa Firavun, Hz. İbrahim varsa Nemrud ve Hz. Muhammed varsa Ebû Cehil de olacaktır. Bu nedenle tevhidin temsilcisi olan peygamberler kadar şirkin temsilcilerini de tanımak önemlidir. Çünkü isimleri ve yöntemleri değişse de şirk odakları her çağda faaliyetlerini kesintisiz sürdürmektedirler.

Her peygamberin gönderildikleri millete ilk sözü "Allah'ın varlığına ve birliğine inanın. O'na ibadet edin ve O'ndan başka rabler edinmeyin" olmuştur. Dolayısıyla Kur'an'da adı geçen kitaplarda da en önemli birlik budur. Kur'an-ı Kerim'in Bakara Suresi'nde "Onlar ki sana indirilene ve senden önce indirilene inanırlar" denilerek bu gerçeğe dikkat çekilir. Nasıl bir Mümin Allah'ın bütün peygamberlerini ayırt etmeksizin hepsine inanmaktaysa Allah tarafından gönderilen bütün kitaplara da inanmakla yükümlüdür.