Yazara Gore Listeleme

ABD siyasetini yıllarca Washington’dan takip etmiş gazeteci ve yazar Serdar Turgut, ezber bozan yeni kitabı Trump ve Zamanın Sonu ile Beyaz Saray’ın duvarları ardında dönen görünmeyen savaşın izlerini sürüyor. Bu sadece bir siyaset kitabı değil... Bu, kehanet gibi yazılmış politik bir analiz. Trump ve Zamanın Sonu, 2024 ABD seçimlerinde yeniden iktidara gelen Donald Trump’ın arkasındaki Evanjelist tarikat yapılanmasını, İsrail merkezli kutsal toprak stratejilerini ve büyük planlarının Türkiye’yi nasıl etkileyebileceğini çarpıcı belgeler, gözlemler ve referanslarla ele alıyor. Trump gerçekten İsa’nın gelişini hızlandırmak isteyen bir tarikatın oyuncağı mı? Evanjelistler neden Türkiye’ye ve Erdoğan’a düşman? ABD ve İsrail’in ortak hedefi sınırlarımızda yeni bir devlet kurmak mı? Beyaz Saray’da ağlayan adam kimdi ve neden “Tanrı’nın planı işliyor” diye dua etti? Trump bir Evanjelist değilse neden onların her dediğini yapıyor? Washington’da Trump’ın arkasındaki asıl güç kim: Derin devlet mi, tarikat mı? “Kutsal savaş” dedikleri Armageddon’un ilk durağı Türkiye mi olacak? Elon Musk ve Trump arasında gerçekleşecek büyük sürtüşmeye ne kadar kaldı? Türkiye tüm bu olayların neresinde? Bu kitabı okuduktan sonra Trump'ı anlamak daha da kolay olacak.

Gölgenle Tanışmaya Hazır mısın? “Gölge, ışığın reddettiği değildir. O, ışığın dokunmayı unuttuğu yerdir.” Dönüşmek istiyorsun. Yaralarını iyileştirmek, aynı döngülerden kurtulmak, gerçek benliğine ulaşmak istiyorsun. Bu yüzden belki onlarca kitap okudun, eğitimlere katıldın, farklı yollar denedin. Ama bir şeyler hâlâ eksik. Sanki ne kadar çabalarsan çabala, dönüp dolaşıp aynı yere geliyorsun. Belki de hep ışığı aradın. Ama karanlığına bakmayı unuttun. İşte tam da bu yüzden buradasın. Çünkü gerçek bir dönüşüm, gölgeyle yüzleşmeden başlamaz. Kendi içindeki karanlığı tanımadan, ışığa adım atamazsın. Bu, kulağa sert gelebilir ama aynı zamanda özgürleştirici bir hakikat. Gölgeni görmek, sadece bir mücadele değil, kendi gerçeğine açılan bir kapı.

İnsanın, özünü/hakîkatini/bâtınını/gaybını oluşturan Rûh’undan zâhire/şehâdete/görünene/bedenine çıkardığı her bilgi/idrâk/tecellî onun varlığını/dağını Tûr’a dönüştürmektedir. Varlığını Tûr’a dönüştüren ve kendi sinesinden hakîkati sıfata/kelâma dökerek duyuran bir insan artık Rûh’a inkılâp etmiştir. Böylece o, içindeki ezelî hakîkati/bilgiyi/vahyi çevresiyle paylaşan yürüyen/konuşan/yansıtan bir dağa/Tûr’a dönüşmüş olur. Varlığını Tûr’a dönüştürenler yani kendi içlerindeki ilâhî hakîkati/kelâmı/vahyi zâhire çıkaranlar ve bu ilmi dilleriyle/halleriyle yayanlar hem kendi kalplerini Beyt-i Ma’mûr konumuna getirirler ve hem de hizmetleriyle/gayretleriyle çevrelerindeki insanların kalplerini vahiyle/Kur’ân’la inşâ/îmar/ihya ederler. Rablerinin rahmetiyle varlıklarını Tûr’a dönüştürenler kendi zamanlarının en büyük nimetidirler. Onlar tüm insanlığa yürüyen, konuşan kelâm/öğüt kesilmişlerdir. Çıkar nalınlarını, özgür ol bağlarından, Kelâm’ı almak için, Tûr Dağı’nın sağından… İnsan böyle yücelir, bırakınca Asâ’yı, Varlığı Tûr’a döner, hissedince Beyzâ’yı… Hakîkat sinendedir, anlamadın mı daha? Âlem-i Kübrâ sensin, sözün indiği vahâ… Öyleyse bir gayret et, çare ara huzura, Çağın Hızır’ına sor, nasıl dönüşsem Tûr’a… Elinizdeki kitap; Tûr’un hakîkatini ve Tûr’a dönüşmek için nasıl bir yol/yöntem takip edilmesi gerektiğini bize anlatan Tûr sûresinin irfânî bir bakışla yorumudur.

O yıl bahar erken gelmişti, anımsıyorum. Önce lekesiz bir aydınlık içinde güneş çıkmıştı. Arkasından birden gökyüzü kararmış, bulutlar çatıların üstüne kadar alçalmış, bardaktan boşanırcasına yağmur yağmaya başlamıştı. Şimşekler çakıyordu, gök gürlüyordu, çığlık çığlığa kaçışıyordu insanlar sokaklarda. Yıldırımların bulutları yırtarak çatal çatal inişleri içimi ürpertiyordu. Şiirler yazardım o zamanlar. Ateşle tutkular, çiçekler, ay ışıkları ile örülü şiirler. Hani gizemli içgüdünün etkisiyle bilinmez, aşkla ölüm, birlikte büyürdü yüreğimde. Hiçbir şey belirli değildi. Çizgiler o kadar dağınık, o kadar saydam, çevremdeki her şey, öylesine savruk ve o kadar bunaltılı bir oluş içindeydi ki... "Ustaca yazılmış, inandırıcı bir psikolojik tablo..." Andre Miguel (Le Monde-Paris 1966)