Basit Katalog

Derin duyarlığı ve inceliklerle dolu anlatımıyla ilgi çeken Nursel Duruel, “Geyikler, Annem ve Almanya” ile edebiyatımıza şiirsel tatlar getirmiş, sanat gücü yüksek bir yazarla karşı karşıya olduğumuzu göstermiştir. “Geyikler, Annem ve Almanya” 1982’de çıktığında büyük bir ses getirmişti. Henüz dosya halindeyken Akademi Kitabevi Öykü Ödülü’nü almış, yayımlandıktan sonra Sait Faik Hikâye Armağanı’na değer görülmüştü. Daha sonra kitaba adını veren öykü filme çekilmiş, 2005’te “İmge Öyküler” dergisinin yazarlar arasında düzenlediği “1980’den günümüze en beğenilen on öykü” soruşturmasında ilk sırayı almıştı. Nursel Duruel’in çağdaş öykücülüğümüze kattığı unutulmaz bir başyapıt “Geyikler, Annem ve Almanya”. “Öykücülüğümüzün sessiz ve derinden kaynayan, ama bir o kadar güçlü ve sağlam akan bir ırmağı sayıyorum bu yazarı. Titiz, ince eleyip sık dokuyan, ayrıntılara yaşarlık kazandıran bir öykücü ile karşı karşıyayız.” (Füsun Akatlı)

Sinemanın 1923-1938 yılları arasında Türkiye’nin izlediği dış politika üzerindeki etkilerini ve bu alanın politik hamlelerden nasıl etkilendiğini resmi belgelere ve dönemin basınına yansıyan haber ve yorumlara dayanarak anlatan bu inceleme, SSCB, ABD, Almanya, Yugoslavya ve Bulgaristan’la ilişkilere odaklanıyor. Erken Cumhuriyet Dönemi’nde, sinemanın Türkiye’nin dış ilişkilerindeki rolüne dair önemli gelişmeler, “Türk-Sovyet”, “Türk-Amerikan”, “Türk-Alman”, “Türk-Yugoslav” ve “Türk-Bulgar” ilişkileri bağlamında, beş bölüm halinde ele alınıyor. “Hariciye Koridorlarında Sinema – Erken Cumhuriyet Dönemi’nde Sinemanın Politik” Gücü, dönemin kırılgan diplomatik dengelerine rağmen, hem kendi içinde refahı ve huzuru sağlamanın hem de “dışarıda” güçlü ve bağımsız bir devlet olarak tanınmanın mücadelesini veren genç Türkiye Cumhuriyeti’nin kültürel alandaki eğilimleri ve atılımları çerçevesinde şekillenen bu ilişkileri, belgeler ve görseller eşliğinde, derinlikli bir incelemeyle sunuyor.

“İblisin Oyunu”, romanlarıyla tanıdığımız Joseph Kessel’in, edebi kariyerinin ilk döneminde yazdığı, 1926 ve 1928 yılları arasında yayımlanan ve artık ulaşılması mümkün olmayan kısa öykülerini bir araya getiriyor. Yazarın Birinci Dünya Savaşı ertesinde çıktığı dünya turundaki gözlemlerinin ve tanıklıklarının yankılarını içeren bu öyküler, okuru Somme Muharebesi’nden Bolşevik Devrimi sonrası Rusyası’na, Kobe’den Hawaii’ye kadar geniş ve kozmopolit bir evrene sokuyor. Aynı zamanda trajik ve şiddet dolu olan bu evren, dramatik yapıları ve beklenmedik sürprizli sonlarıyla dikkat çeken öykülerde çarpıcı biçimde betimleniyor.

Çözülmesi gereken korkunç bir plan ve kurtarılmayı bekleyen masum hayatlar… İngiliz gizli servisi MI5’ın eski direktörü Stella Rimington’dan nefes kesen bir kurmaca. Arap Baharı, Orta Doğu’ya yayılmaktadır. BM, tüm üye ülkelerin, ayaklanmaların taraflarına silah temin etmesini önlemek için tavsiye kararı almıştır. Fakat CIA’in Londra İstasyonu’nun başındaki Andy Bokus’un elinde Yemen’e İngiltere’den bir kişi aracılığıyla silah sokulduğuna dair kanıtlar vardır. MI5’ın Terörle Mücadele Birimi’nin başındaki Liz Carlyle, İngiliz hükümetinin zan altında kalmasını engellemek için kolları sıvar fakat başladığı iş gittikçe çetferilli bir hal alarak zamana karşı yapılan bir hayatta kalma mücadelesine dönüşür. 1992’de İngiliz gizli servisi MI5’ın direktörlüğüne atanan Stella Rimington, bu pozisyona getirilen ilk kadındı. “Erkek bir dünyada” tüm cinsiyetçi engelleri geride bırakarak öne çıkan Rimington, aynı başarıyı yazarlık serüveninde de gösteriyor. “Stella Rimington, MI5 direktörlüğü yapmış olmaktan edindiği tecrübeyi ve uzmanlığını konuşturuyor.” Washington Times “Rimington hikâyelerini kurmak için basacağı kritik noktaları çok iyi biliyor ve yaptığı kendine has dokunuşlarla tüm yeteneğini sergiliyor.” Kirkus

“İlk bakışta Türk tiyatrosu deyince Türkçe konuşan budunların tiyatrosu anlaşılmak gerekir. Ancak biz burada çağ ve yer bakımından sınırlamalara gittik, yalnız Anadolu’ya yerleşen Türkiye Türklerinin tiyatrosunu ele aldık. Anadolu Selçuklularından başlayarak Beylikler, Osmanlı İmparatorluğu ve Türkiye Cumhuriyeti’nin tiyatrosunu göz önünde tuttuk…” Ömrünü tiyatromuzun her evresini araştırmaya adamış Metin And’ın bize bıraktığı çok değerli kaynaklardan biri. Geleneksel Türk Tiyatrosu, Tanzimat ve İstibdat Tiyatrosu, Meşrutiyet Tiyatrosu, Cumhuriyet Tiyatrosu olmak üzere dört bölümden oluşan kitap; dönemlere göre tiyatro anlayışı, halkın ve yönetimlerin yaklaşımı, yasaklar, destekler, başlıca tiyatro toplulukları, yazarları, kurumları, oyunları, oyuncularıyla adeta bir geçit töreni niteliğinde. Seyirlik köy oyunlarından Türk tiyatrosunun dünya tiyatrosundaki yerine, Metin And tiyatro tarihimize ışık tutmaya devam ediyor.

na dün gibi geliyor ama Yosun'un yapımına başladığımdan beri 30 yıl geçmiş. Denize ineli 22, dünya turuna çıkalı 18, ilk turu tamamlayalı 11 yıl olmuş. O zamandan beri Yosun'un öyküsünü kitap olarak toplayıp yazmak bana zor geldi. Yelken dergilerine verdiğim birkaç yazıyla, bir iki röportajla yetindim. Yosun'u yapmayı da, onunla okyanuslara açılmayı da daha çok kendimi tanımak, kim olduğumu anlamak güdüsüyle yaptım. Denizde, özellikle uzun yollarda yalnız olmayı yeğledim. ...Aslında epey söyleyecek şeyim var. Beni düşündüren, tekne yapmayı aklından geçirenler. Zorlukları büyüten "kendime özgü üslubumla" onları ürkütüp vazgeçirmekten korkuyorum. Ama sonuçta, böyle mantıksız bir işe girişecek insan zaten bir kitap okuyup vazgeçmez diye düşünüyorum. Yosun'u yapmamın nasıl hayatımı değiştirdiğini, bana neler kazandırdığını da bu kitaba yansıtmaya çalıştım. (Tanıtım Yazısından)

Varoluş bir takım oyunudur ve her bir varlık bu takımın bir parçasıdır. Bu takımda alt-üst ilişkisi, küçük-büyük kavramı yoktur. Bütün arayışların ve çalışmaların temelinde beta sistemlerinde ifade hakkı alabilme isteği yatmaktadır. Farklı disiplinlerde hazırlanan kardeşlerimiz Bilinç Akademisi’nin çatısı altında buluşacaklardır. Bilinç Akademisi yetişmişlerin okuludur. Temelde çıkış için iki yol vardır. Bu yollar hazırlananların ve yetişmişlerin yollarıdır. Bu yolları da iki ana enerji temsil eder. Mevlana ve Şems olarak tanımladığımız bu enerjiler beta düzenlerine geçiş için bir hazırlıktır. Bu hazırlığın öncesinde de evreler vardır. Hazırlık ve yetişmişlik ifadeleri çıkıştan önceki son iki evredir. Şems yetişmişleri hazırlar. Yetişmiş olmak bir dokunuşu gerektirir. Bu dokunuşa “Şems Dokunuşu” denir. Bu nedenle yeni dönem çalışma düzenlerine “Şems Nizamları” denmektedir. Her bir kardeşimiz kendi koordinatlarının Şems’idir ve kendi 18’ine yansıyarak onların güneşi olacaktır. Güneşler, Bilinç Akademisi’nin müfredatından geçtikten sonra yeni güneşlerin güneşi olacaklardır. Bu anlatımlar da Ana Mutlak Güneş’in ilk yansıması olan 18’ler tarafından yapılmaktadır. Bizler, bir güneşin etrafında toplanan 18 taç yapraklarız. Taç yapraklar her zaman yüzlerini güneşe dönerler.

Eylül yazarı olarak ünlenen Mehmet Rauf'un Böğürtlen romanı, popüler yazınımızın güzel örneklerinden biridir. Pertev, Büyükada'da tanıştığı "Böğürtlen" adını verdiği Müjgan'a, ilk görüşte vurulur. Müjgan'sa insanlardan kaçan, gerçek aşkı bulamayacağına inanan, gururlu bir kızdır. Pertev, acaba Müjgan'ın gönlünü kazanıp mutlu olabilecek midir?

Kendinizi kışkırtmaya hazır mısınız? Stres, korku ve endişelere karşı duygusal zekâ. İlişkiler, sağlık ve varoluş konularında sizler için yepyeni bir model. Çevremizdeki birçok insan sıkıntı, stres, endişe ve kaygı yaşıyor. Bu kişilerin büyük bir çoğunluğu akıl hastası değildir. Bu kişilerin sorunları daha çok günlük yaşamın ve belirsizliklerin getirdiği sorunlardır. Yaşamda her sorunu çözümleyemeyiz ancak çözümleyemediğimiz bu sorunlarla baş etmeyi öğrenebiliriz. Yaşamın zor süreçlerinden geçerken ayakta kalabilmemiz ancak ve ancak duygularımızı yönetebilmemizle mümkündür. Bu kitap bilinçaltı inançlarını yeniden yapılandırma teknikleriyle kodlayabileceğini, yaşamını bilinç seviyesinde duygusal zekânı geliştirerek yeniden nasıl şekillendirebileceğini armağan olarak veriyor. Bu kitap, bu dünyaya sadece yiyip içmek, gezmek, eğlenmek, üremek ve tüketmek için gelmediğini hatırlatıyor! Bu kitap dünyaya bizden bir “İZ” bırakmamız gerektiğini haykırıyor! Siz de değişime, gelişime, özgürleşmeye ve duygusal zekânızı geliştirmeye hazır mısınız?

Ayşe Kulin’den Osmanlı’nın son dönemine çok çarpıcı bir bakış: Her Yerde Kan Var! Sultan Abdülaziz’in sır dolu ölümüyle sonuçlanan bir dönemi, saraydaki birçok önemli kahramanın gözünden okuyoruz bu romanda. Kulin’in bütün karakterlere kimi zaman müthiş insani hassasiyetle, kimi zaman da edebiyatın bütün sınırlarıyla yaklaştığını görüyoruz. Her Yerde Kan Var yakın tarihin aslında bugüne ne denli benzediğinin, tarihin sadece tekerrürden değil, tefekkürden de ibaret olduğunun romanı. Dönüp o dönemi bütün canlılığı ve dürüstlüğüyle okumaya dair hakiki bir çağrı, bir vaat! “Aksaray’dan kan geliyor Ben sandım ki yar geliyor Çıktım baktım pencereye Çerkez Hasan can veriyor” türküsünün hep bizimle olduğu, nefes nefese okuyacağımız bir bakış romanı Her Yerde Kan Var… Ayşe Kulin’in incelikli kaleminden.

Anadolu Üniversitesi Açıköğretim Fakültesi(AÖF) Temel Sağlık Ve Hastalık Bilgisi Dersidir.

Bir kiraz ağacını diken, yetiştiren, meyvesini toplayan kişi; “Bu ağaç, benim ağacım.” diyebilir. Onun, dalında dolaşan, meyvesini yiyen bir kuş; “Bu ağaç, benim ağacım.” diyebilir. Çiçeğine konan arı; “Bu ağaç, benim ağacım.” diyebilir. Yaprağına tırmanan tırtıl; “Bu ağaç benim ağacım.” diyebilir. Dibine düşen meyveleri yiyen canlılar; “Bu ağaç benim ağacım.” diyebilir. Hiçbirinin, diğerinin sahiplenmesine itirazı olmadığına göre, rahatlıkla aynı ağacı bütün canlılarla beraber sahiplenebiliriz. Ağacın buna itirazı yok zaten. Yıldızların niye olsun ki? Serdar’ın yıldızı üç tane idi. Benim yıldızım bir tane idi, şimdi ise iki tane... Sahi sizin yıldızınız var mı? Nerede? Adını ne koydunuz? Yoksa altında gezdiğiniz gökyüzüne hiç bakmadınız mı?

Emekli Albay Dr. Cengiz Topel Mermer’in “Keşmir Sorunu ve Pakistan-Hindistan İlişkileri Üzerine Etkisi” isimli doktora tezi, aynı isimle TasamYayınları tarafından kitaplaştırıldı. Küresel güç mücadelesindeki jeopolitik adımların bölge üzerinde yarattığı baskılardan da etkilenerek zaman içerisinde çapı büyüyen Keşmir Sorunu’nu her yönüyle inceleyen, beş bölüm ve 437 sayfadan oluşan çalışmada 1.548 atıf yapılmış olması, kitabın derinliğini ve kapsamının mahiyetini ortaya koyuyor. Kitapta Ön Söz ve Giriş’in ardından birinci bölümde “Kavramsal ve Teorik Çerçeve”, ikinci bölümde “Tarihî Arka Plan”, üçüncü bölümde “Hint Milliyetçiliğinde Ayrışma, Altkıtanın Bölünmesi ve Sorunu Üreten Süreç”, dördüncü bölümde “Keşmir’de Hint Hâkimiyeti ve Hindistan-Pakistan Çatışmaları” ve beşinci bölümde “Güney Asya’daki Jeopolitik Gelişmelerin Pakistan-Hindistan/Keşmir Sorunu Üzerine Yansımaları” konuları yer alıyor. Kitabın altıncı ve son bölümünde ise “Sonuçlar” irdeleniyor. Kitabın amacının “Hindistan-Pakistan arasında Keşmir sorununda görünürlük kazanan çatışmalı ilişkiyi analiz edip problemin kaynağına ulaşmak ve Keşmir sorununun iki ülke anlaşmazlığı üzerindeki izlerini ortaya çıkarmak ve Güney Asya coğrafyasına yönelik bir Türkiye perspektifi ortaya koyabilmek” olduğunun belirtildiği arka kapak yazısında şu ifadelere yer verilmiş; “Hindistan ve Pakistan, II. Dünya Savaşı sonrası emperyal kapasitesini yitiren İngiltere’nin Hint Yarımadası’ndan çekilmek zorunda kalması üzerine 1947 yılında, din temelli ayrışma esasında kurulan devletlerdir. Hindistan’ı arada bırakarak, Doğu ve Batı Pakistan olarak ikiye ayrılan Pakistan, 1971yılında yaşanan iç savaşa Hindistan’ın müdahalesi neticesinde Doğu Pakistan’ı kaybetmiş, Doğu Pakistan Bangladeş adıyla bağımsız bir devlet haline gelmiştir. İngiltere’nin çözmeden bıraktığı; maddi kaynakların paylaşılması, sınır aşan su kaynaklarının paylaşımı, tartışmalı sınırlar, görece özerk yönetilen prensliklerin statüsünün netleştirilememesi gibi sorunlar Hindistan ve Pakistan arasında ciddi krizlere neden olmuştur. Hindistan ve Pakistan, İngiliz mirası sorunları zaman içerisinde büyük oranda çözerken, halkın büyük çoğunluğu Müslüman ancak yöneticisi Hindu olan Cammu ve Keşmir Prensliği’nin (Keşmir) statüsü konusunda anlaşamamış; bu sorun iki ülke arasında kronik çatışma üreten bir mekanizmaya dönüşmüştür. İki ülkenin kurulduğu Ağustos 1947’den sonra Keşmir’de çıkan iç savaşa Hindistan, Hindu Maharaca’nın Hindistan’a bağlanmayı kabul ettiği gerekçesi ile müdahale etmiş; bu gelişmeyi kabul etmeyen Pakistan’ın da müdahil olmasıyla başlayan ilk Pakistan-Hindistan savaşı, Birleşmiş Milletler aracılığında, 1 Ocak 1949’de sağlanan ateşkes ile sonuçlanmıştır. Çatışmalar sonrasında Batıda, Pakistan’ın kontrolünde, Keşmir topraklarının üçte birini kapsayan bir alanda, başkenti Muzaffarabad olan “Azad Keşmir Yönetimi” kurulmuştur. Doğuda ise, başkenti Srinagar olan, Keşmir topraklarının üçte ikisini kapsayan alan Hindistan kontrolünde kalmıştır. İki ülkenin de kuruluş ilkelerinde başat yer alan Keşmir’in tamamına sahip olma davası temelinde Hindistan ile Pakistan iki defa daha savaşmış ve iki defa da sınırlı çatışmaya girmiştir. Bu çatışmalara rağmen, Keşmir’de 1949 ateşkesi ile oluşan sınır hattı pek fazla değişmemiştir. Keşmir Sorunu, küresel güç mücadelesindeki jeopolitik adımlarının bölge üzerinde yarattığı baskılardan da etkilenerek zaman içerisinde çapını büyütmüştür. Çin Halk Cumhuriyeti (ÇHC) ile 1962 yılında yaşadığı savaştaki toprak kayıpları Hindistan’ı küresel aktörlerle işbirliği yapmaya mecbur bırakmıştır. Hindistan-ÇHC savaşından sonra Pakistan’ın ÇHC ile ittifak kurarak, kendi kontrolündeki Keşmir topraklarından bir bölümünü ÇHC’ye bırakması da ÇHC’nin soruna nüfuz etmesine neden olmuştur. ÇHC’nin bölge denklemlerine dâhil olması küresel aktörlerin bölgeye yönelik adımlar atmasına neden olurken, Afganistan gelişmeleri de Keşmir Sorunu üzerinde belirleyici olmuştur. Soğuk Savaş sonrasında Hindistan ve Pakistan küresel baskıların hafiflemesinden doğan çözüm zeminini değerlendirmenin aksine silahlanma yarışını sürdürmüş ve bu yarış tarafların nükleer kapasite kazanmasıyla sonuçlanmıştır. Bu gelişme sonrasında sorun tüm dünyayı etkileme kapasitesine sahip bir nükleer tehdit kaynağı haline gelmiştir. Pakistan’ın kontrolündeki Keşmir’de nüfusun tamamını oluşturan Müslümanlar Pakistan Yönetimi ile ciddi bir sorun yaşamazken Hindistan kontrolündeki Keşmir’de kalan Müslümanlar Hint hâkimiyetini kabul etmekte zorlanmıştır. Bu bağlamda nüfusun yaklaşık yüzde sekseni Müslüman olan Hindistan kontrolündeki Keşmir’in Hindistan’a entegrasyonu sorunlu olmuş; Keşmir halkı Hindistan kontrolündeki yönetime karşı yabancılaşmış ve zaman zaman da isyan etmiştir. Hindistan, mevcudu yüz binlerle anılan güvenlik personeli ve “Olağanüstü Hal Yasaları” ile Keşmir’de hâkimiyet kurmaya çalışsa da başarılı olamamıştır. Keşmir’deki ayrılıkçılığı Pakistan’ın desteklediğini iddia eden Hindistan, 5 Ağustos 2019’da Keşmir’i dış dünyaya kapatıp özel statüsünü kaldırmış ve bölgeyi güvenlik çemberine almıştır. Hindistan, bu adımı ile demografik yapıyı değiştirerek Müslüman nüfusu azınlığa düşürmek ve sorunu kesin olarak çözmek istemektedir. Bu gelişmeyi kabul etmeyen Pakistan gerilimi artırarak konuyu canlı tutmakta ve soruna uluslararası camianın müdahil olmasını sağlamaya çalışmaktadır. Keşmir’in bölünmesinden bugüne, tartışmalı ateşkes hattında yaşanan küçük çaplı çatışmalar ve karşılıklı ateş açmalar nedeniyle sivil ve asker can kayıpları devam etmekte, iki nükleer silah kapasiteli ülkenin çatışma riski Demokles’in kılıcı gibi dünyanın üzerinde sallanmaktadır”.

ün kendinden önce var olmuş bir başka kültürünün yatağında büyüdüğü Anadolu toprakları binlerce yıl zengin bir halk edebiyatına kaynaklık etti. Sabahattin Eyuboğlu ile Yaşar Kemal'in ortak çalışması olan Gökyüzü Mavi Kaldı bu büyük edebiyatın seçme ürünlerinden oluşuyor. Adını Yaşar Kemal'in koyduğu bu kitap, bir yandan halk edebiyatımızın zenginliğini, büyüklüğünü hangi büyük kültürlerden beslendiğini ortaya koyarken, bir yanıyla da halk edebiyatı tarihimize düşülmüş büyük bir not. Kuş uçtu yuva kaldı Gökyüzü mavi kaldı

In the tradition of all the books in the original Chicken Soup series, this volume focuses on love; parents and parenting; teaching and learning; death and dying; perspective; overcoming obstacles; and eclectic wisdom. Contributors to A 6th Bowl of Chicken Soup for the Soul include: Erma Bombeck, Edgar Guest, Jay Leno, Rachel Naomi Remen, Robert A. Schuller, Dr. James Dobson, Dolly Parton and Cathy Rigby. A 6th Bowl is guaranteed to make anyone looking for inspiration and renewal an eternal "soup lover." Readers will discover that there is only one "recipe" for compassion, wisdom, inspiration and love: Chicken Soup for the Soul.

Kanatlı Nokta ve Pelin; Noktalama işaretlerinin çılgın dünyasını keşfet! Okulda noktalama işaretlerini öğrenen Pelin’in canı sıkılmıştı. Bu konunun biraz abartıldığını düşünüyordu. Zaten her şeyi de öğrenmişti. Yoksa bilmediği şeyler mi vardı? Kafası iyice karışan Pelin o akşam tuhaf bir yolculuk yaptı ve işaretlerin hiç de düşündüğü gibi olmadığını anladı. UÇUŞA GEÇİYORUZ “Eğer düş kurma gücün varsa dilediğin yere gidebilir, dilediğin dünyayı kurabilirsin.” Tam olarak uyumamıştı, o yüzden rüya gördüğü söylenemez. Az önce okuyup yatağının yanındaki komodinin üstüne bıraktığı kitabın sn tümcesi aklında dönüp duruyordu. Onca kitap okumuş biri olarak düş kurma gücünün bulunduğunu biliyordu Pelin ama neyin düşünü kuracağını bilemiyordu…

Japonların gereksiz ıvır zıvırlardan kurtulma felsefesi Danshari ve yeni Japon minimalizmi... Dolabın bir köşesine tıkılıp unutulmuş, kilo verince giyeceğim dediğiniz giysiler… Bir kez bile ayağınıza geçirmediğiniz, bir dolu para bayıldığınız için kıyıp da kimselere veremediğiniz o ayakkabılar… Bir gün okurum diyerek üst üste yığdığınız, kitaplığınızda toz toplayan kitaplar… Sizi havalı gösterdiğini düşündüğünüz film koleksiyonu... Evinizin kaç metrekaresini eşyalarınız kaç metrekaresini bizzat siz kullanıyorsunuz? Hiç düşündünüz mü? Peki şu soruya cevabınız ne olurdu: Yaşamak için mi çalışıyorsunuz, yoksa satın almak için mi? Sahip olduğumuz eşyalar sahibimiz olduysa artık onlara veda etmenin zamanı gelmiş demektir… Daha az şeye sahip olmak insana mutluluk verir!

Anadolu Üniversitesi Açıköğretim Fakültesi (AOF) İnsan Beden Yapısı Ve Fizyolojisi Dersi Final Deneme Sorularıdır.

"Anne oradayken bile her şeyi eksik olan, bir şekilde ayakta kalmış o annesiz çocuğa… Bu kitap senin için." "Jasmin Lee Cori, kötü annelik görmüş olmanın etkilerini ve bunlarla nasıl baş edileceğini şefkatle ve parıltılı bir açıklıkla anlatıyor. Onun bakış açısı çocuklarını sevgi dolu bir ortamda yetiştirmek isteyen yeni anneler, kalplerinde uzun süredir varlığını hissettikleri derin boşluğu doldurmak isteyen yetişkin oğul ve kızlar ve anneden kaynaklanan yaraları anlamak ve iyileştirmekle ilgilenen klinik psikologlar için paha biçilmez değerde olacaktır." -Dr. EVELYN BASSOFF, Psikoperapist, Anneler ve Kızlar: Sevmek ve Gitmesine İzin Vermek (Mothers and Daugthers: Loving and Letting Go) kitabının yazarı. "Jasmin Lee Cori, okuyucuyu şefkatli ve sakin bir sesle kötü annelik görmüş olan yetişkinlerin yüz yüze kaldığı tehlikeli alanlara doğru götürüyor. Bir psikoterapist olarak kendi deneyim ve çalışmalarına dayanarak okuyucuya sancılı bir çocukluğun zorluklarıyla başa çıkmanın ve mutlu bir yetişkinlik yaşamanın keyfine varmanın yollarını gösteriyor." -KATHYREN BLACK, psikoterapist, Haritasız Annelik: İçinizdeki İyi Annenin Keşfi (Mothering Without a Map: The Search for the Good Mother Within) kitabının yazarı. "Kolaylıkla ulaşılabilir ve son derece yararlı, anne/baba olacaklar, profesyoneller ve ihmalkâr anne/babalardan mustarip yetişkinler için okunması zorunlu bir kitap." -KATE CROWLEY, Bebek Ruh Sağlığı Uzmanı, Southern Califonia Üniversitesi, Yarı Zamanlı Öğretim Üyesi.

BEN İNSAN DEĞİL MİYİM? Sana, “Cingo yaramaz bir köpektir,” diyecekler. Sana, “Cingo iflah olmaz bir serseridir,” diyecekler. Sana, “Cingo kuyruklu bir beladır,” diyecekler... İNANMA! Çekemiyorlar beni, hepsi bu. İnsanlar beni kıskanıyor yaaa, çok kıskanıyorlar. Bütün gün “Cingoooooo yapmaaaa!” diye bağırmalarının asıl sebebi bu. Hepsinin benim yerimde gözü var. Biliyorum. Benim gibi silkelenerek kendilerini kurutamadıkları, benim gibi ulu orta salamadıkları, benim gibi kendi kuyruğunu yakalama oyunu oynayamadıkları için arıza çıkarıyorlar. O yüzden yaptığım her şey sorun oluyor. Oku da gör, nasıl abarttıklarını... Oku da gör, nasıl haklıyım... Oku da gör, ben insan mıyım, değil miyim?

Bir içinde yaşadığımız hayat var, bir de içimizde taşıdığımız. İçimizde anlatılmamış hikâyeler ve kullanılmamış potansiyeller taşırız. İçimize gömülü hayaller, bizden bir şeyler yapmamızı bekler. “Hayat kişinin cesareti oranında genişler ya da daralır.” diyor Anais Nin. Senin hayatında kaç cesaret denemesi var? Başlangıçta dizlerini titreten ama yaptıktan sonra seni büyüten neler yaşadın? Korkuna rağmen neler yaptın? Korkmasaydın ne yapardın? Bahar Eriş, yeni kitabında insanın dünya içinde kendi küçük dünyasını kurma çabasını anlatıyor. Öğrendiklerini ve düşündüklerini kendi hayatından da hikâyelerle paylaşıyor. Okura serpme kahvaltı tadında bir kültürel karışım sunuyor: Cesaretli kadın modelleri, azimli çocuk hikâyeleri, ebeveynlik halleri, kariyer kurma mücadeleleri, temel insanlık durumları, az gelişmiş ülke dumurları… Başka neler var? - Kendi en iyi versiyonunu nasıl bulacaksın? - Anne olmak ya da olmamak: Bütün mesele bu mu? - “Hak etme” kültürü mü “hak görme” kültürü mü? - Girdiğimiz savaşlar mı bizi yaralar, kaçtıklarımız mı? - Impostor sendromu: Kadının “iç güvesi” nedir? - Tutkun için evlere temizliğe gider miydin?

II. Mahmut’un tahtta oturduğu 1823 yılında, İstanbul Limanı’na yanaşan bir gemiden indirilen yükler arasında, bir de zürafa vardır. Mısır Valisi Mehmet Ali Paşa’nın padişaha armağan olarak gönderdiği zürafa, kendisini ilk kez gören İstanbullular’ın şaşkın bakışları arasında Çinili Köşk Meydanı’na getirilir. Zürafa, padişahın 27 Kasım günü buyurduğu fermanla görücüye çıkar. Hayvanın ağaçların yapraklarını yiyişi hayranlıkla izlenirken, Habeş Ahmet Ağa hazırladığı senaryoyu başlatmak üzere bağırır: “Zürafa müteyemmen ve mübarek bir hayvan olup onu eliyle tutarak bir kere gezdiren Müslüman yeryüzünde hiçbir zarar ve ziyan görmez.” Sonra da, hayvandan çok korkan Abdi Bey’e doğru bakarak şunları söyler: “Haydi, Müslüman olan gelsin, zürafayı şöyle bir gezdirelim. Kim bu hayvanı gezdirirse cennete gidecektir.” Padişahın “memuldür” sözü üzerine kendini eller üstünde bulan Padişahın Küpeli Çavuşu Abdi Bey, zürafanın üstüne oturtulur. Abdi Bey’in yalvarmalarından, yakarmalarından korkan zavallı hayvan huysuzlanarak İshakiye Köşkü’ne doğru koşmaya başlar. Bu sırada Abdi Bey’in padişaha seslenişi duyulur: “Ahret hakkını helal eyle efendimiz. İlk menzilimiz ecel beşiğidir. İşte bindim gidiyorum. Elveda.” Büyük olasılıkla “Bindim bir alamete, gidiyorum kıyamete” sözü zürafa sırtındaki Abdi Bey tarafından söylenmiştir...

İslam’Da Cinsellik-Arif Tekin İslam’da Cinsellik - Arif Tekin İnsanlık olarak barbarlıktan – uygarlık aşamasına mı geçtik? Yoksa uygarlıktan – barbarlığa geri adım mı attık? Anaerkil bir toplumdan ataerkil bir topluma geçtiğimiz eşikte, barbarlıktan – uygarlığa atladığımızı söyleyemeyiz. Arif Tekin bu eserinde, İslami kaynaklar eşliğinde iki tabuyu (din-cinsellik) ele alarak, dokunulmayanlara dokunuyor; nesnel bir çerçevede çarpıcı eleştiriler getiriyor. Emperyalizmin körükleyip, din savaşlarının sürdüğü dünyada; çocuk gelinlerin, kadın cinayetlerin kol gezdiği günümüz toplumunda, Arif Tekin’in yapıtı daha anlamlı bir hal alıyor. * İslam’da Evlilik için kızlarda yaş sınırı * Kur’an’da Mut’a nikahı (ücretli cinsellik) * İslam’a göre Cariye statüsü. Bu konuda mezhep liderlerinin görüşleri * Ünlü Sahabilerden kan dondurucu uygulamalar * Kur’an ve hadisler penceresinden bakarak İslam’da livata, lezbiyenlik ve anal cinsellik * Kur’an’da yalnız erkeklere huri sözü * Kur’an’a göre cariye – başörtüsü ilişkisi Suudi Arabistan müftüsü Muhammed el Arifi’nin Suriye’de Esat rejimine karşı savaşan el-Kaide/en-Nusra militanları için Suriyeli kadınlara “Suriye’de mevcut rejime karşı savaşan mücahit erkekler ücret karşılığı kadınlarla cinsel ilişkide bulunabilirler. Böylece militanların morali ve azimleri artmış olacak. Cihada katkılarından dolayı bu kadınlar cennete girme yolunda önemli bir mesafe almış olacaklar” sözü ve mantığı, Arif Tekin’in bu başucu kitabını daha önemli kılıyor.

İffet, meşru daire içinde yaşayıp gayr-i meşru sahaya nazar etmeme, el uzatmama, adım atmamaktır. İffetli bir insan, göz, kulak, el, ayak gibi bütün âzâların helal dairedeki lezzetleriyle yetinmesini bilmeli, hiçbir şekilde ve hiçbir yolla haram işlememeli, izzet ve haysiyetine dokunacak durumlardan da sakınmalıdır. Elinizdeki kitap günümüz neslinin en büyük imtihan unsurlarından ve Allah Resûlü'nün ifadesiyle müminler için en tehlikeli kayma sebeplerinden biri olarak üzerinde durulan iffeti /iffetsizliği dünden bugüne yaşanmış örnekleriyle anlatıyor: Şeytan, Bersisa'yı nasıl yoldan çıkardı? Allah'tan kork, iffetime dokunma! Aynı şeyin kız kardeşine yapılmasını ister misin? Bir kez harama nazar etti, kırk gün pişmanlık gözyaşları döktü Hz. Aişe annemiz tesettür konusunda çok hassastı Ebû Mersed kendisini zinadan nasıl korudu? Kardeşim, sen gerçekten bir iffet abidesiymişsin! Önemli olan kendini şehrin içinde muhafaza edebilmek "Hediye"ni koruyamadık babaanne, n'olur bizi affet! İnternetten açık-saçık sitelere girmeyi alışkanlık haline getirmiştim Ah şu erkeklerin ikinci eş muhabbetleri! Namusuma leke sürmek istemiyorum, n'olur yardım edin! Bir hanımın en kıymetli varlığı iffetidir kızım! Bursunun tamamını niçin dilenciye vermişti?

Elinizdeki kitap, Mustafa Kemal Atatürk'ün doğumunun 125. yılını kutlama etkinlikleri çerçevesinde hazırlanmıştır. Eser, Diyanet İşleri Başkanlığı süreli yayınlarında (Diyanet Gazetesi, Diyanet Aylık Dergi, Diyanet Avrupa Aylık Dergi ve Diyanet Avrasya Dergisi) farklı yazarlar tarafından kaleme alınmış ve değişik tarihlerde çıkmış Atatürk'le ilgili makalelerden seçmeler yapılarak derlenmiştir. Bu haliyle 25 makaleyi ihtiva etmektedir.

Eren Erdem'in Bütün Eserleri'ni yayınlama kararı alan Ulak Yayıncılık, okur nezdinde en fazla ilgi gören "Devrim Ayetleri"ni gözden geçirilmiş 8.baskısıyla okuyucuyla buluşturuyor. Devrimci Müslümanlar bir süredir hemen herkesin ilgisini çekiyor. Başından itibaren Gezi Direnişi'nin ön saflarında yer aldılar. "Mülk Allah'ındır" diyerek abdestli kapitalistleri lanetlediler; İslam'ın özel mülkiyete bakışını tartışmaya açtılar. Peki, kim bu Devrimci Müslümanlar? İslam'a, siyasete, iktidara, insan ilişkilerine ve gündelik hayata bakışları nasıl? Neye dayanarak İslam'ın devrimci olduğunu söylüyorlar? Ezilenlerin İslam'ı derken neyi kastediyorlar? Neden sürekli padişahlardan, sultanlardan değil de "yalnız yaşayan ve yalnız ölen" Ebu Zer'den, Habeş bir köle olan Bilal'den bahsediyorlar? Devrimci Müslümanların önde gelen isimlerinden Eren Erdem, Devrim Ayetleri'nde işte bu soruları yanıtlıyor. Abdestli Kapitalizm, Şeytan Evliyaları ve toplatılması istemiyle dava açılan Nurjuvazi isimli kitaplarıyla bilinen Erdem, Devrim Ayetleri'nde yine ezber bozuyor. Dinin özü "eşitlenmektir" diyen Erdem, din elbisesi giyerek siyaset yapan ya da servet edinenlerin uykularını kaçıracak gerçekleri aktarıyor. Devrim Ayetleri, kulaktan dolma bilgilerle yaşanan İslam anlayışını, kur'an'a dayanarak, günümüzde yaşanan örneklerden hareket ederek tümden dönüştürme iddiasıyla geliyor.

"Fethi'nin her şehrin kendine has bir kokusu olduğunu söylemesi mümkün olsa bile, İstanbul'un kendine has kokusunu duyabilmesi için Sirkeci'ye giderken yolu üzerindeki derneğe şöyle bir uğrayıp Murat'ın arkadaşları arasında ilk o gün gördüğü bordo hırkalı kızı düşünerek oradan ayrılması ve kirayı ödeyip ev sahibinin iş yerinin bulunduğu handan çıktıktan sonra köprüye kadar yürüyerek balık tutan kalabalığın arasında bulduğu bir boşluğa sığınıp düşünmesi gerektiğini bildiği söylenemezdi." "Ses dağılıyor, dağıldıkça coşup kanatlanıyor, bir kuş sürüsü havalanıyor; kanat çırpışları, rüzgâr uğultusu, çığlıklar, uzaklara, karanlığın önüne kattığı ağartıya doğru uçuşuyor… Sürükleniyor… Kuşlar küçülüyor, iyice ufalıyor, görünmez oluyor… Bir çağıltıyla beraber derlenip tekrar dağılıyor. Kıyıda bir cümbüş başlıyor. Gölgeler dans ediyor. Küçücük bir delik, onlarca, yüzlerce karıncayı kendine çekip yutuyor… Derken ses toplanıyor… Kısılmaya başlıyor, kısılıyor, kısılıyor, dalgalar sakinleşiyor, köpükler yavaşça sönüyor… Sönüyor, sönüyor, köpüklerin sesi duyulmaz olunca, ses susuyor…"

Meraklı Ayşe Yedi Yaşında! Türk edebiyatının önemli öykücülerinden Nezihe Meriç (1925-2009) yazdıklarında çocuklara ve kadınlara hep özel bir yer verdi. Annesi babası çalışan ve evde tek başına kalarak büyüyen Ayşe’nin hikâyesi, iç dünyası, hayatla ilişkisi Nezihe Meriç’in arı duru anlatımıyla can buluyor. Ayşe mahalleyi, konu komşuyu, yakın çevresini merak eden bir çocukken, yaşı büyüdükçe daha büyük bir dünyanın içinde yer almaya ve hayatı anlamaya, sorgulamaya başlıyor. "Evin içinde çıt yok ama bu düşünceler Ayşe'nin kafasının içinde fır dönüyor.Ayşe sabahın, sabah esintisinin, yeni yeni uyanmaya başlayan kentin, kendi sokaklarının küçük seslerini duyuyor. Hafif, belli belirsiz bir vınlama mı desek, ince bir uğultu mu desek, öyle birşey." Tavsiye Edilen Yaş Aralığı : 7-10 Yaş

"Orta Asya steplerinde 8 ülke, 36 bin kilometre... Ahmet Yeşiltepe, zengin Türk tarihinin izlerini Orta Asya’da inceliyor, dört bin yıllık tarihin peşinde zaman yolculuğuna çıkıyor."

Althusser’in yayımlanır yayımlanmaz dünyada büyük yankılar uyandıran ünlü makalesini, bu makalenin ilk versiyonunu ve burada dile getirdiği fikirlere yönelik eleştirilere daha sonra verdiği cevapları içeren bir derleme olan İdeoloji ve Devletin İdeolojik Aygıtları, onun belki de en etkili eseri. Başarısızlığa uğrayan 68 devriminin ardından zihinlere yerleşen bir soru vardı: Eşitlik-özgürlük ideallerine bunca bağlı olunmasına karşın eşitsizlik ve tahakküm ilişkileri bunca geniş ölçekte nasıl yeniden üretiliyordu? O zamana dek bu sorunun cevabı genellikle yanlış bilinç, kitlesel yanılsama veya çarpıtılmış iletişim çerçevesinde aranmıştı. Fakat Althusser ideoloji mefhumunu baştan aşağı yeniden ele almış ve onu kimsenin dışında olmadığı, maddi süreç ve aygıtlarla üretilen bir sistem olarak kavramsallaştırmıştı. Öte yandan sadece ideolojiyi değil, özne oluşumu ve devlet kavramını da yeni bir mercek altına almıştı. İdeoloji ve Devletin İdeolojik Aygıtları, bugün kültür ve edebiyat teorisinde kalem oynatan hiç kimsenin göz ardı edemediği Althusser’i, radikal özgürlükçü siyaset alanına esin vermeye devam eden bu büyük filozofu okumaya başlamak için en uygun metinlerden biri. “Althusser’i heyecanla okuyor insan. Onun zeki gençlere ilham verme yeteneğinden sual olunmaz.” Eric Hobsbawm.

İspanyollar bir gün, Las Casas önlerinde, 3,000 kişiyi, parçaladılar, başlarını kestiler veya ırzlarına geçtiler. Hiçbir devirde benzeri görülmemiş insanlık dışı olaylar ve barbarlıklar gözlerimin önünde cereyan etti. İspanyollar kendilerinden kaçan çocukların bacaklarını kestiler. İnsanları kaynayan sabun dolu kazanlara attılar. Kim bir kılıç darbesiyle insanları iki parçaya ayırabilecek diye bahse girdiler. Yerlilerin üzerine, onları görür görmez, bir anda yiyip yutan köpekler saldılar. Bebekleri köpeklere yem olarak kullandılar. Misyoner Bartelemo de Las Casas Biz onların (yerlilerin) topraklarını (vatanlarını) ellerinden aldık, yiyeceklerini tahrip ettik. Kendi gelenek ve göreneklerine ters düşen yasalarımızı uyguladık. Onları, nefret ettikleri zevklerimize uydurmağa çalıştık. Kendilerini veya mallarını kendi bildikleri şekillerde savunmak istedikleri zaman da onları katlettik ... Sert savaş yollarıyla efendileri olduğumuzu kabul etmeyi öğrettik Tanınmış İngiliz romancı Anthony Trollope Aralık 1963'te, çok iyi hazırlanmış bir planın sonucu olan soykırımın patlak vermesinden birkaç saat önce Kıbrıs'a vardım. Planın amacı Kıbrıslı Türklerden kurtularak adayı hep Rum yapmaktı. 1962'de Yemen'de olduğu gibi, yapılan katliamlara göz şahidi oldum. Bu, birbirinden çok farklı iki soykırım savaşının bir ortak yanı, ezilenlerin savunucusu olması gereken Birleşmiş Milletlerin soykırım yapıldığını görmezlikten gelinmeleriydi. Soykırım yapıldığını kabul etseler önlemek için harekete geçmeleri gerekecekti. Halbuki görmezlikten gelmek kolay, çok daha... Tüm dünyada yapılmış soykırımları göz önüne seren yazarı gösterdiği cesaret için kutlarım. Harry Scott Gibbons, Kıbrıs'ta Soykırım (The Genocide Files) kitabının yazarı

Tasavvuf, insanın çevresiyle kurduğu ilişkiyi Allah’la irtibat olarak algılaması ve buna göre yaşamasıdır. Bu noktada, kişiyi her an Allah’la irtibatta olduğu gerçeğiyle buluşturacak ve ona kulluk zevkini hatırlatacak bir rehbere ihtiyaç vardır. Bu da ancak tasavvufu hâl etmiş, onu yaşayan bir insan olabilir. Tasavvuf, Kur’an ve sünnetten ayrı bir yaşam tarzı değildir. Tasavvuf ilmi ise bu iki kaynaktan beslenen İslâmî bir ilimdir. İnsanı bu dünya ve ötesinde cennete ileten yegâne yol İslâm tasavvufudur. Cemâlnur Sargut’la “tasavvuf sohbeti” niteliğindeki bu kitap, tasavvuf ilminin kaynağı, doğuşu, konusu ve yöntemi ile ilgili en çok merak edilen sorulara cevap vermektedir. Bu yönüyle, okurlar hem tasavvufî kavramların Kur’an ve sünnetteki kökenlerini öğrenmiş olacak hem de tasavvufun günlük yaşantıya nasıl uygulanabileceğinin ipuçlarını almış olacaklardır. Bu eserde; sûfî kimdir, Allah’a giden Muhammedî yolda seyr ü sülûk nasıl yapılır, mürşit, mürit ve derviş kimdir, zikrin, sohbetin hakîkati nedir, Peygamber ahlâkı bu devirde nasıl yaşanılır gibi sorularınızın cevaplarını almakla kalmayacak, ruhunuzun da huzur bulduğunu fark edeceksiniz.

11 Eylül sonrası Chicago… Illinois Üniversitesi Tıp Fakültesi’nde bir grup Mısırlı ve Amerikalının hayatları birbirleriyle kesişir. Ülkesindeki sorunlar nedeniyle Amerika'ya kaçan genç akademisyen ve şair Naci Abdül Samet, Carol adlı siyahi bir kadınla ilişkisi olduğu için ırkçılıkla karşı karşıya kalan Amerikalı beyaz profesör Graham; tutucu ailesinin öğrettiği değerlerle Amerika’daki yeni yaşamı arasında kalan Şeyma; Amerikan kimliğini büyük bir tutkuyla sahiplenmiş görünse de “kızının namusu” söz konusu olduğunda köklerinden kopamadığı gerçeğiyle yüzleşen Profesör Rafet Tabit; ülkesi Mısır'da çalışması engellenen dünyaca ünlü Kıpti cerrah Kerem Doss… Chicago, tüm bu insanların iç dünyalarını, özgürlük ve kimlik krizleri konusundaki çabalarını, arka planda para, siyaset, cinsellik ve tutku ilişkileriyle birleştirerek anlatıyor. Güçlü ve sürükleyici bir siyasi roman. –Daily Mail Alâ El Asvani Orta Doğu’nun günümüzdeki en iyi yazarlarından biri, kendine özgü bir büyüsü var. Chicago, onun yetenekli bir romancı olduğunu ispatlıyor. -Guardian

Konu Bir İdam Mahkumunun Son Günü ise “Bir kitap okudum ve hayatım değişti.” cümlesi, tüm mecazlardan sıyrılıp gerçek bir anlama bürünüyor. Ölümsüz yazar Victor Hugo’nun 1829 yılında kaleme aldığı roman, yazarın Paris’teki ünlü Greve Meydanı’nda gerçekleştirilen bir idama tanıklık etmesinden ilham alıyor. Bir İdam Mahkumunun Son Günü, 19’uncu yüzyıl Fransa’sını gerçekçi bir biçimde yansıtması bakımından tarihi ve toplumsal bir kaynak olarak değerlendiriliyor. Yazarın henüz 27 yaşındayken takma bir adla yayımladığı eser, döneminin siyasi ve sosyolojik yapısına bir eleştiri niteliği taşıyor. Hayat ve Ölüm Arasında İnce Bir Okuma Deneyimi Bir İdam Mahkumunun Son Günü, idamı bekleyen bir adamın dilinden yazılmış olmasıyla etkileyici bir anlatıma sahip. Romantizm akımının en güçlü temsilcisi olan Hugo, ölüm korkusu ve merhamet duygularını okuruna sarsıcı bir empati ile hissettiriyor. Eser, ölüme yaklaşan bir insanın ruh halindeki değişimleri başarılı bir şekilde ortaya koyması sayesinde aynı zamanda psikolojik bir roman olma özelliği de taşıyor. İdamı “devrimlerin yok edemediği kaide” olarak nitelendiren Hugo, kitabının ön sözünde bu infaz yöntemi hakkındaki görüşlerini okuruna bir manifesto havasında sunuyor. Sonrasında ise romanının ön hazırlığını, kitabın konusuna dair konuşmaların yer aldığı bir tiyatro piyesiyle yapıyor. Yazar, bu kısımda topluma ve kitabına karşı eleştirilerini doğrudan halktan kişiler aracılığıyla yaparak farklı bir çalışma ortaya koyuyor. Romanın son kısmında yazar, okurunu cinayet suçu ile tutuklanan ve mahkemede beş hafta sonra idam edileceğini öğrenen bir adamın satırlarıyla baş başa bırakıyor. Mahkum edilmeden önceki yaşamına oldukça yabancılaşan anlatıcı, okura daha çok içe dönük bir durum hikayesi anlatıyor. Romanda bu nedenle birbirinin yerini alan iki duygu ağır basıyor: Umut ve korku. Eserin ana fikrini besleyen bir diğer çarpıcı yönünü ise mahkumun son anda insanlar hakkındaki düşünceleri oluşturuyor.

O, altı yıldır yatılı okuyan bir öğrenciydi. Artık sonuna gelmiş, lise diplomasını almasına beş gün kalmıştı. Tüm son sınıf yatılıları, yaşamları boyunca unutamayacakları bir veda gecesi düzenliyorlardı. Acı-tatlı nice anıyla örülü lise yılları, o gece son kez paylaşılacaktı. Ama yatakhane çatısı altında gelişmiş, kardeşten öte dostluklar için ve O'nun yüreğinde gizlenen aşk için son var mıydı?

Abdestli Kapitalizm bir şirk dinidir. Çünkü şirk, kelime anlamı itibari ile `bir mala iki kişinin sahip olması demektir.` Dolayısı ile Allah`ın, yani halkın malını gasp edenler, Kuran`ın diline göre şirk ehlidir. Abdestli Kapitaliz, Allah ve Peygamber`e yalan isnad etmek sureti ile oluşturulan emperyalist bir ideolojidir. Bağlı olduğu odakların genel çıkarlarını koruma adına, dinin içeriğini tersyüz etme mücadelesi veren, sosyo-ekonomik bir hegemonyadır. Abdestli Kapitalistler, mutlak dindarlık iddiası ile faaliyet yürütürler. Ancak bilinmelidir ki, Abdestli Kapitalizmin mimarı bizzat `Haçlı Emperyalizmi`dir. Kuran verilerine bakıldığında, içerik ve pratiği açısından `Şirk dini` saflarında yer alan `Abdestli Kapitalizm`, dinin toplumcu yüzünü katlederek, dini bir pusu kurma aracı haline getirenlerin ortak mesleğidir... Bugün, emperyalizm ile çelişmeyen bir İslam algısı egemen ise, bu tamamen `Abdestli Kapitalizmin` eseridir. Çünkü, pratik düzlemde yaşama dikte ettiği din algısı, `okumanın, sorgulamanın ve düşünmenin yasak olarak kabul edildiği` bağnaz bir putperestlikten ibarettir. Dinin gerçeklerinin üzerini örtmek sureti ile oluşturulan bu bağnaz tahakküm, yine Hazreti Resul tarafından yıkılmış, ancak Kerbela harbi ve sonrasında `Abdestli Kapitalistler` eliyle tekrar hegemonya haline dönüşmüştür... Kuran`ın öncelikli bir emri olan `infak/mal paylaşımı` emrinin üzerini örtmek sureti ile oluşturulan bu tahakkümle bina edilen din, nüsukların, şekillerin ve ataperest ezberlerin dinidir. Bu dinin mensupları şu ayetten bihaberdirler; ...Sana neyi infak edeceklerini / dağıtacaklarını sorarlar; de ki, kazandıklarınızın ihtiyaçtan artanının tamamını... -(Bakara 219. Ayet)-

Atını yorma. Güçten düşmesine fırsat verme. Unutma, en yakın yoldaşın odur. Atın yoksa sen bir hiçsin. Yayını koru. Mutlaka yedek yay bulundur yanında. Yayın yoksa sen bir hiçsin. Hızını koru. Her sefer bir öncekinden daha hızlı, daha hızlı olmak zorundasın. Hızlı değilsen sen bir hiçsin. Yanındaki yoldaşındır. Sen ve yoldaşların birlikte güçlüsünüz. Yoldaşın olmazsa sen bir hiçsin. Kartal Savaşçıları, Hun ordusunun gizemli, güçlü, yiğit erleri. Erliğe soyunan her kişinin varmak istediği ufuk. Teoman Tanhu’nun töresini kurduğu, Mete Tanhu’nun sağlam temellere dayandırdığı, her zaman savaşa hazır tutulan birlik. Hun budunun en seçme erlerini barındıran savaş gücü. Yenilmez ordu. Çinlilerin ve bütün Hun yağılarının en büyük korkusu. Kendince özel giysileri, başlıklarında taşıdıkları kartal tüyü ile diğerlerinden ayrılmaları, donanımları, pusatları, imleri olan yapı. Erleri seçkilerle belirlenen ve us almaz eğitimlerden geçen savaşçıların birliği. “Kim istemez ki onlardan olmayı?”

Kimi özlediğimi tam anlayamıyordum. Özlem içimi yırtıyordu ama özlediğim insanın yüzünü tam seçemiyordum; bir Berrin'i görüyordum, bir Sevda'yı; ikisini bir arada özlüyordum. Bunu, bu tür bir ikilik yaşamamış birine anlatmak çok zordu ama sanki birbirlerine yapışıp bir bütün olmuşlardı aklımda, onları birbirinden ayıramıyordum. Hangisinin şu anda yanımda olmasını isterdim diye soruyordum kendime ve bulduğum yanıta kendim de şaşırıyordum; hiçbirini istemiyordum, hiçbirinin varlığı şu anda duyduğum özlemi dindirmeye yetmeyecekti; aksine aralarından biri biranda salonda beliriverse, öbürlerine duyduğum özlem daha da artacaktı. Bir fırtınanın içinden geçer gibiydim; o fırtınanın içinde, Berrin'in sevişirken inler gibi sorduğu soru geliyordu aklıma. "Kimdi o yazdığın kadın? Nerede o?" Yalnızlık ve sessizlik beni boğuyordu; başkalarının yanındayken özlediğim yalnızlık, ona kavuştuğum anda öldürmeye başlıyordu beni. Şimdi çıkıp birilerini bulsam, daha onlarla konuşmaya başladığım an yeniden yalnızlığımı özleyecektim. Bunu geçiren tek şey vardı: Sevişmek.

Merhamet, utanma gibi bir çok duygumuz doğal değil, kütürel kökenlidir. Peki ya öç alma hırsı? Hobbes’un Leviathan’ı: yani modern devlet şiddet uyulama yetkisini tekeline alalı beri, insanoğlu kendisine yapılan haksızlığın hesabını sormaktan vaz mı geçti? Bu derleme, gerçeklikte ve fantezilerimizde öç alma konusunda ne kadar “yaratıcı” varlıklar olduğumuzun bir belgesi gibi... Ama öç bir bahane sanki: her bir öykü o bahaneyi kullanıp, insan ruhunun hastalıklı, karanlık dehlizlerine iniyor. Öç Öyküleri, soluksuz okunan bir edebiyat başyapıtı... Öç Öyküleri: Bastırılmış öfkenin fantezilerimizde ve gerçeklikte patlak verişinin belgesi gibi...

Bir varmış, bir yokmuş. Zamanın birinde, dünyanın unutulmuş bir köşesinde, bir ülke varmış. Bu ülkede yazı yok, dil ustası az, dilbaz çokmuş. Dilbazların kimi tatlı diliyle yılanı deliğinden çıkarır; kimiyse biri beş eder, yalanı baş edermiş. Dinleyenler durur mu? Onlar da beşe on katar, şişirdikçe şişirirlermiş. Böylece doğrular yerinde sayarken, yalan dünyayı dolaşırmış. İşte Ayşe Yamaç, böyle diyarlarda yaşayan bir dilbazın öyküsünü anlatıyor bu kitapta. Keyifli okumalar...

Birinci Dünya Savaşı yılları. Dehşetin sadece cepheleri değil, şehirleri, kasabaları, köyleri de sardığı günler. İstanbul her an düşebilir. Bir yanda savaşı Devlet-i Aliyye'den kurtulmak için fırsat sayanlar, diğer yanda son savunma hattında tutunmaya çalışanlar. 24 Nisan 1915 sabahı İstanbul'da çalınan kapılar, tutuklamalar. 25 Nisan 1915 sabahı Gelibolu'ya yağan bombalar, kurşunlar. Levent'in, Bahri'nin, Hasmik'in Karabet'in Avşar Onbaşı'nın onurlu mücadelesi. Kazanmayı beklemeyen, kaybetmemeye çalışan cesur ve dirayetli insanların hüzünlü romanı.

Keşfedilmemiş Benlik sorgulayan bir kitap. Onu okurken, kendinizi dünyanın en büyük psikiyatristlerinden birinin yanında oturuyor ve insanın en önemli sorunlarından birisi üzerine söyleşisini dinliyor gibi oluyorsunuz.

Neydi bu çağın çağrısı, hışmı neydi? Nerde soluk aldık sahi, ekmeği nasıl böldük, seher yelini, şafak vaktini? Neydi çığ gibi büyüyen çığlık? Soluğumuzda düğümlenen? Neydi mavi gök, al yazma, sürmeli gözler, kudretten çekilen o hilal kaşlar, ilk bakışlar? Nerede bıraktık düş kurmayı, gülüşlerimizi nerede?

Bir dünya düşünün: Kadınların sadece toplumdaki rollerinin değil, doğurganlıklarının da yönetildiği... İyice robotlaştırılıp kendilerine yabancılaştırıldıkları, bir insan olmaktan çıkıp bir nesne gibi kullanıldıkları... Hayatları üzerine, onlara hiç sorulmadan kararların alındığı... Ancak gün gelir, hayatları üzerine kurulan bu kumpasa uymak istemeyen kadınlar çıkar ortaya. Kalıpların dışına çıkan, Londra'nın göbeğindeki metruk bir binayı işgal edip kendi lidersiz birliğini kuran bir grup kadın, ülkedeki hatta dünyadaki kadınların kaderini değiştirmeye soyunur. Kadınlar Kulesi, ataerkil bir devletin sosyal güvenlik sistemini kadınların yaşam tarzları üzerinde baskı oluşturmak amacıyla kullanmasını konu alan, feminist bir distopya. Bilim kurgu roman dalında Philip K. Dick Ödülü'nü, yaratıcı yazın dalındaysa Hawthornden Ödülü'nü aldı. Dünyanın pek çok ülkesinde yayınlanan roman, Deptford'daki Albany Empire'da sahnelendi ve bir yılbaşı kartında resmedildi. Kadınlar Kulesi çoğunlukla Margaret Thatcher'ın refah politikasına bir saldırı olarak görülse de, aslında Thatcher iktidara gelmeden önce kaleme alınmıştır.

Anadolu Üniversitesi Açıköğretim Fakültesi (AÖF) Yakınçağ Avrupa Tarihi Çıkmış Sorularıdır.

Düşüncesine dahi katlanamayıp başına gelirse öleceğini sandığı her şeye alışıyor insan. Dayanamam dediğin ne varsa ayağına yarım numara küçük bir ayakkabıyla uzun mesafe yürümek kadar canını acıtıyor en fazla. Ölümün en onursuz şekli belki de acıya alışmak. Acıya direnmekten bahsetmiyorum. Direnmek, acının varlığını kabullenmeyi gerektirir. Oysa alıştığın şeyin varlığını da kanıksarsın. Mücadele yoktur direnmekteki gibi. Boyun eğersin. Hatta bir zaman gelir, varlığını umursamazsın bile… Ben bu acıya alışmak yerine kıvranarak ölmeyi dilerdim...