Eserlere Göre Listeleme

Bizim ülkemizde medya sultanlığı ortaya çıkalı, gazeteci-yazar adı verilen devekuşu da "yükselen değerler"e tutunarak holdinglerin plazalarında yan gelip keyif çatmaya başladı. Sözümona liberalizmin dışardan pompalı yalandolan dünyasında, para babalarının çevresinde hizmete hazır "sanal" yazarlar yetişmeye başladılar; son on beş yılın ürünleri, bu bakımdan çarpıcı örnekler oluşturdular. Peki, ya Ümit Zileli? Zileli, bu ortamda 'rüzgâr gülü' olmayanlardandır; medya borsasında geçerli 'yükselen değerler'e karşı çıkarak yükselmesini bilenlerdendir; para babalarına kalemini satmayanlardandır; insanlığın değişmez değer yargılarına sırt çevirmeyenlerdendir. Yurtseverliğin alaya alındığı bir dönemde, Güneydoğu’nun dağlarında yurdu için ölümü göze almış Kuvayı Milliyeci bir yazarın yazarlığı, bileytaşına vurulmuş bıçağın parıltısı gibi ışıldamaz mı!..

Arka Kapak: 1972 yılında Sosyal-İş Sendikasının Yürütme Kurulunda görev aldığımda, 12 Martın doğrudan baskısı sürüyordu. Bu baskıya rağmen bağımsız sendikaların DİSKe yönelişi engellenemiyordu. Sendika yönetimimiz, bir bütün olarak DİSK üyeliğine ulaşmak için çaba harcadı. Başka sendikaların da DİSKe yönelmelerinde çabalarımız oldu. 1979 yılında sendika yönetiminden ayrıldım. Birikimlerimi notlara dökmüştüm. Akıp geçen 15 yıl, birikimlerimi yeniden değerlendirmemde yardımcı oldu. 1960 yılının ayracını bu dönemde kavradım. Çalışmamı iki bölümde kurguladım. 1960 öncesi ve sonrası. (

Oyunun kuralları basit ama zordur. Kendi öykülerimizde haklı çıkmak için, oyunun kurallarını ve çıkış yollarını görmekte zorlanırız. Bir fırsatı değerlendiremeyince "tren kaçtı", telafisi zor bir hata yapınca da "köprüden önce son çıkışı kaçırdık" deriz. Vardır hep bir mazeretimiz. Başkalarının öykülerinde ise çıkışı daha kolay görürüz. Anlatılan öyküyü dinlerken aslında biz kendi öykümüzü dinliyoruzdur, farkında olmadan. Hayat bir oyun ve bizler de oyuncularız. Bizler şikâyet edip mazeret ürettikçe, gerçekleri algılamaktan uzaklaşırız. Yanılgılarımız artar ve oyunun kurallarının dışına çıkarız. Evde, işyerinde ve uğraşımızın olduğu tüm yerlerde, kendi öykülerimizi yaşarız. Günümüz insanının isteklerine ulaşırken uygulayabileceği düşünce modellerini ve yöntemlerini aktaran Deneyimsel Tasarım Öğretisi'nin içerdiği bilgilerden esinlenilerek yazılan bu kitap, köprüden önce son çıkışı yakalayanların ve tüm iz ve işaretlere rağmen kaçıranların öykülerini anlatıyor. Bu öykülerin kapsadığı tüm bilgiler, zamanla ve mekânla değişmeyen, tüm insanlar için geçerli ve tutarlı olan soyut yasalara işaret ediyor.