En Son Eklenenler

İki yıl önce eşini kaybetmiş ve hayattan elini eteğini çekmiş olan Nihat'ın Bodrum'a gelme nedeni kardeşi Ümit'le buluşmaktır. Otobüste tanıştığı Ruhi ile birlikte Ümit'i aramaya başlarlar. Nihat teknecilere kardeşini sormaktan vazgeçtiği anda Kamyoncu Ali onlara Ümit'in nerede olduğunu bilmediğini ama Ümit'in oğlu Timur'un burada, Zagor'un pansiyonunda kaldığını söyler. Kamyoncu Ali, etrafındaki insanların yalanlarını ciddiye alan ve sürekli hayal dünyasında yaşayan bir yarı delidir. Nihat ve Ruhi Zagor'un pansiyonuna yerleşirler. Ümit Kaptan'ın küçük bir çocukken terkettiği oğlu ve sevgilisi Zeynep, sorunlu bir ilişki yaşamaktadır.Timur kişilik problemlerini babasının onu terk etmesine bağlar ve bu problemlerinin acısını, kendisini çok seven Zeynep'ten çıkarır. Sürekli başka ve bilinmez bir hayat yaşayan Timur'un yalnız bıraktığı Zeynep, Ruhi ile arkadaşça bir ilişkiye girer. Ruhi'nin daha sonraları platonik bir aşk yaşayacağı Zeynep,ona Timur'la ilgili problemlerini anlatır. Kaptan Ümit ise sahneye çıktığında insanların, onun yaşama zevki karşısında etkilenecekleri biridir. Kaptan Ümit, sorumsuz, bağlantısız ve hafif bir kişiliktir. Hayatın en çok haz alınacak şekilde yaşanmasıyla ilgili bir felsefesi vardır: "Balans ve Manevra" Bu prensipler bütünü içinde yaşandığı taktirde mutluluğun maksimum olacağını savlayan Ümit'in küçük detayları sayesinde herkesin hayatı algılayışı pozitif yönde değişmeye başlar. İnsanlar tarafından önce Zeynep'in onu sevdiğine, sonra da boynuzladığına inandırılan Kamyoncu Ali, kendi trajedisini hazırlar. Bu arada Kaptan Ümit'in de bir sırrı vardır.

Elif Hümeyra Aydın, ilk kitabı Doğum Lekesi’yle öykücülüğümüze taptaze bir soluk getiriyor. “Şimdi bir yıkım mevsimi gelse, her şeyin bedelini bir çırpıda ödetecek denli sert bir kış. Sonrasında eve gidip koca bir nar patlatsak, bir duvar tümden kan kesse. Bir önceki o küçük silik erik lekeleri gibi değil, insana bir cinayeti anımsatacak lekeler bıraksa. Yere düşen taneleri yerken bizi bu yıkıma götüren sebepleri düşünsek.”

“Aslanlar kendi tarihçilerine sahip olana kadar, avcılık öyküleri hep avcıları yüceltecektir” diyen ünlü Afrika atasözü, egemen tarih yazıcılığının temel misyonunun yanında, halkın tarihe başka bir yerden bakmak zorunda olduğunu gösterir. Öteki Tarih, tarih anlatımı üzerinden kurulan egemen ideolojik tahakküme karşı, hak ve özgürlük eksenli bir tarih bilinci inşa etmeye çalışıyor. Tarihin kimi tartışma alanlarını doğru anlamak ve doğru dersler çıkarmak için inceliyor. Kimi güncel sorunlardan hareketle, tarih yazımındaki çarpıtmalar ve bizi insanlığımıza yabancılaştıran anlatıları teşhir ediyor. Kitap kendi içinde beş bölüme ayrılıyor. Birinci bölüm; idealleştirici anlatıların aksine ilk İslam devletleşmesinin, öncü kadroların vahşet düzeyindeki iç mücadeleleriyle belirlediğini gözler önüne seriyor. İkinci bölüm; Osmanlı kimliğinin Anadolu halkı karşısındaki niteliğini, üçüncü bölüm; Osmanlı’nın imparatorlaşmasının etkileri ve gerilemesinin gerçek nedenlerini, dördüncü bölüm; demokratikleşme ve barış için Osmanlı mirasıyla hesaplaşma zorunluluğumuzu gösteriyor. Beşinci bölümse, Papa, Haçlı Seferleri, Siyonizm, kölelik ve hak ihlalleri ekseninde küresel sorunların tarihsel arka planını irdeliyor.

Keşke kalksaymışım.O zaman babam çarşaftaki kanı görüp, “Batırmış yatağı, al şu kızı buradan,” diyemezdi. Donumdaki kana baka baka öyle ağladım ki, annem sabah sabah “Anırma,” diyerek bir tokat attı. Bir daha onun kıllı suratına bakarsam ne olayım. Ablam da yanıma gelip, “Ağlama salak ben de hastalandım, artık her ay hastalanacaksın,” dedi. “Ben hasta değilim yalan söylüyorsun,” deyince; “Tabii sen kraliçesin, kraliçeler hastalanmaz, kıçımın kraliçesi,” dedi. Pis pis güldü gitti. Bitirgen bir büyüme hikâyesi. Küçük bir kız çocuğu, ergenlik arifesinde neler yaşadığını anlatıyor. Nasıl aklettiğini, nasıl dayak yediğini, nasıl direndiğini, küfrettiğini, kabullenmediğini, anlamaya çalıştığını mırıldanıyor. Şütütyen dümütyen daladami bülütyen diyor Hokucuk’a. Bülent abiyi, Müjde ablayı, Fırat Bey’i, anarşitleri, öpüşürken gözlerini kapatanları, akşam evde yemeği hazır isteyenleri kim hikâyeleştirebilir ki zaten... Figen Şakacı, Pala Hayriye’nin evveliyatını resmediyor, Bitirgen’le hikâyenin başına dönüyor.