Bir varmış bir yokmuş. Uzak ülkelerin birinde bir padişah oğlu varmış. Bu padişah oğlu, yaramaz mı yaramazmış. Gün olmuş yaramaz oğlan büyümüş, delikanlı olmuş. Artık uslanması babasına yakışır bir şehzade gibi davranması gerekiyormuş. Fakat onun aklı fikri hâlâ oyunda, olmadık şakalardaymış… Bir gün çeşme başında testisine su dolduran yaşlı bir kadın görmüş. İçinden “Şuna bir şaka yapayım” diye geçirmiş. Eline bir taş alıp fırlatmış. Taş testiye isabet etmiş, testi “çat” demiş kırılmış…
Şehzade kıkır kıkır gülmeye başlamış. Yaşlı kadın kaşlarını çatıp şehzadeye bakmış:
- Eh oğlan, benim gibi yaşlı bir kadına bu oyunu ettin ya, demiş. Dilerim Ağlayan Nar’la Gülen Ayva’nın peşine düşesin! Onları bulmadan rahat yüzü görmeyesin!...
Şehzade kadının ne demek istediğini anlamamış ama o günden sonra Ağlayan Nar’la Gülen Ayva’yı unutamamış. Her an onları düşünür olmuş. Uykuları kaçmış…
Sonunda olanları babasına anlatmış:
- İşte böyle babacığım, demiş. O günden beri Gülen Ayva’yla Ağlayan Nar aklımdan çıkmıyor. Belli ki onları bulmadan rahat edemeyeceğim. İzin verin, yola düşeyim. Neredelerse bulup onları getireyim…
Padişah:
-Ah ah, demiş. Vah vah, demiş. Bu yaramazlıklarının bir gün başına iş açacağı belliydi, demiş. Çaresiz oğlunun gitmesine izin vermiş…
Şehzade yiyecek torbasını, su matarasını hazırlamış, Gülen Ayva’yla Ağlayan Nar’ı bulmak için yola çıkmış…
Sonra ne olmuş dersiniz? Şehzade, Gülen Ayva’yla Ağlayan Nar’ı bulabilmiş mi?...
Çocuklar bu masalı okurken hem keyif alacak hem de merhametin ve şefkatin her kapıyı açtığını öğrenecekler.
