Yazara Gore Listeleme

Akif Hasan Kaya, kitabın ilk öyküsünde bir adam vardı diyor. Adamın bir hikayesi vardı da diyor. Ve ekliyor, ama adam hikayesini yanlış yerden başladı anlatmaya. Kitaptaki öykülerde hayatını yanlış yerden yaşamaya başlayan karakterler var. Sorgulamalar, yüzleşmeler. Fantastik öyküler, masalsılar. Sonra kendini bulmalar var. Dağ var mesela. İnsan o dağı tanıdıkça, kendine mi yaklaşsa, kendinden mi uzaklaşsa bilemiyor. İnsan ne çok bilemiyor zaten. Akif Hasan Kaya’nın dördüncü öykü kitabı.

"Fethi'nin her şehrin kendine has bir kokusu olduğunu söylemesi mümkün olsa bile, İstanbul'un kendine has kokusunu duyabilmesi için Sirkeci'ye giderken yolu üzerindeki derneğe şöyle bir uğrayıp Murat'ın arkadaşları arasında ilk o gün gördüğü bordo hırkalı kızı düşünerek oradan ayrılması ve kirayı ödeyip ev sahibinin iş yerinin bulunduğu handan çıktıktan sonra köprüye kadar yürüyerek balık tutan kalabalığın arasında bulduğu bir boşluğa sığınıp düşünmesi gerektiğini bildiği söylenemezdi." "Ses dağılıyor, dağıldıkça coşup kanatlanıyor, bir kuş sürüsü havalanıyor; kanat çırpışları, rüzgâr uğultusu, çığlıklar, uzaklara, karanlığın önüne kattığı ağartıya doğru uçuşuyor… Sürükleniyor… Kuşlar küçülüyor, iyice ufalıyor, görünmez oluyor… Bir çağıltıyla beraber derlenip tekrar dağılıyor. Kıyıda bir cümbüş başlıyor. Gölgeler dans ediyor. Küçücük bir delik, onlarca, yüzlerce karıncayı kendine çekip yutuyor… Derken ses toplanıyor… Kısılmaya başlıyor, kısılıyor, kısılıyor, dalgalar sakinleşiyor, köpükler yavaşça sönüyor… Sönüyor, sönüyor, köpüklerin sesi duyulmaz olunca, ses susuyor…"

Zorluklar karşısında ayakta kalabilmenin büyük bir çaba gerektirdiği bir zamanda yaşıyoruz. Sırf kendimiz için uğraşıp dururken etrafımızda çeşit çeşit dünyaların, varoluşların ve olup bitenlerin varlığını farketmeden yaşayıp gidiyoruz. Görmediğimiz o kadar çok şey var ki: Çocukların soğuktan titreyişi, zor şartlar içinde okula gidişleri, küçücük yaşata çalışmaları, satıcılık yapmaları... Çocukluk hallerini ve dönemlerini yaşayamadan büyüklerin dünyasına adım adım yürümeleri... İnsan olmak ve kalabilmek bunları görmek ve başkalarının kaygılarını ruhumuzda ve gönlümüzde hissetmekle mümkün. Ancak bu yapılabildiği takdirde çözüm arayışlarının başlayacağını nedense anlamak istemiyoruz. Bu kitapta kendi çıkarlarından ziyade, insanlara hizmet edebilmek için yola çıkan bir doktorun Silopi’de geçirdiği günlere şahitlik ediyoruz. Bazen doktordan ziyade bir öğretmen olarak çıkıyor karşımıza. Eğitim imkânlarının yetersiz olduğu zamanlarda elinden geleni yaparak umut oluyor oradaki insanlara. İstemeden birini incittiğini fark ettiğinde gönül almasına şahitlik ettiğiniz satırlar insanı bir anda duygulandırıyor. Çocuklar eşit şartlar altında okumalı diyerek çıktığı yolda yaşadığı zorlukları... silahların çekildiği zor zamanlarda köyden gelen bir arama ile yola düşüşünü görüyoruz. Ve kendi annesi ve sevenleri endişe içindeyken diğer annelerin endişelerini gidermek için çabalayışını görüyoruz. Görev süresi dolduğunda köyden ayrılırken herkesle birlikte üzülüyorsunuz. Bazen gitmek terk etmek de değildir… İnsanların birbirine güvenemediği şu zamanda insan olmaya her zamankinden daha çok muhtacız. Hepimizin bir gün öleceği kesin bir hakikat. İnsandan geriye ne kalacağını şairin diliyle söyleyecek olursak: “Bâki kalan bu kubbede hoş bir sadâ imiş.” Perdenin Arkasındaki Hayat bu sadânın yaşanmış bir hikâyesi.

Öyle bir tren düşünün ki önce esrarengiz bir kazaya kurban oluyor, sonra sizi çatlak bir kabilenin eline düşürüyor, ardından da tüm dünyaya rest çeken kural tanımaz bir şehre götürüyor. Söylesenize, bu trenin yolcularından biri olmak istemez miydiniz? Gerçi biletler satıldı ve Macera Ekspresi çoktan yola çıktı ama Yeşil Kafalar’ı yakalamak hâlâ mümkün. Sadece bu kitabı elinize alıp okumaya başlamanız ve hikâyenin, sizi içine hüüüp diye çekmesini beklemeniz yeterli. Ama yanınıza haritanızı, not defterinizi, görünmez kaleminizi, kovboy şapkanızı, süper kahraman pelerininizi, havalı güneş gözlüklerinizi, salçalı ekmeğinizi, gaz maskenizi ve birkaç aile fotoğrafınızı almayı unutmayın. Çünkü uzun bir yolculuğa çıkıyorsunuz ve her şeyi Yeşil Kafalar’dan bekleyemezsiniz. Kendi başınızın çaresine bakmalı ve saksıyı çalıştırmalısınız!