Yazara Gore Listeleme

Hitopadeşa: Temelde geleceğin yöneticileri için hayat ve siyaset yolunda "yararlı eğitim" kılavuzu özelliği taşıyan ve klasik Hint edebiyatının anlatacaklarını bir çerçeve anlatı içerisinde, birbirine açılan masallar, kıssalar ve öğütlerle dile getirdiği en tanınmış örneklerinden biridir. Kelile ve Dimne gibi pek çok yapıta öncülük eden bu önemli kitap dilimize ilk kez çevrilmektedir.

“Şimdi burada dünyanın kaderine karar verilecek.” Bir gün bütün kadınlar, uykuya daldığında vücutlarını saran bir tür kozanın içinde hapsolurlar ve bir daha uyanamazlar. Eğer uyandırılırlarsa veya bedenlerini saran o koza bir şekilde yırtılırsa diğerleri için ölümcül bir tehdit haline gelirler. Uyudukları sırada başka bir yere gider kadınlar; daha güvenli ve adil bir yerdir burası, erkek şiddeti ve nefret değil, uyum ve dayanışma vardır. Kendilerine yeni bir hayat kurmaya başlarlar. Yalnızca bir kadın bu uyku hastalığından etkilenmez. Her şeyin başlangıcı ve sonu olan gizemli bir kadın: Evie. O, incelenmesi gereken bir tıbbi anomali midir, yoksa öldürülmesi gereken bir iblis midir? Kadınların terk ettiği ve en ilkel dürtüleriyle baş başa kalan erkekler fikir ayrılığına düşerler. Eşlerinin ve kızlarının geri dönmesi için kimi Evie’yi öldürmek, kimi de onu kurtarmak ister. Gezegendeki bütün kadınların –ve erkeklerin– kaderi, bu birkaç gün içinde Dooling adlı küçük bir kasabada belli olacaktır. Baba-oğul King’lerin kaleminden Yunan tragedyalarını andıran epik bir destan, bir modern zaman masalı. “Eninde sonunda bütün kadınlar uyuyacak, bütün erkekler ölecek ve bu hırpalanmış dünya sonsuzluğa kadar sürecek bir rahatlamayla soluk alacak.”

İnsan Kısadır Babaannem derdi ki: İnsan kısadır oğlum ve bilmezden gelir kısalığını, bilseydi yarışmazdı yollarla, göğe evler yükseltmezdi, Nazlı babaannem sözü de uzatmazdı ısrarı da az söyler, usul söyler, pir söylerdi bir de adamın kötüsünü piyade, sözün fazlasını şiir yaparlar derdi, piyade olduğumu da gördü şiir yazdığımı da, küçücük bir büyükanneydi, onu yitirince anladım kısacıkmış her şey, insan kısaymış ağaçtan, ikindiden, elmadan, güneşten, kardan, yağmurdan, gölgemiz bile bizden uzunmuş, ya çocukluk, o da rüyasından kısaymış meğer, sanki altı kardeş nöbetleşe rüya görsek hepimizden bir çocukluk belki çıkarmış, “bu dünya bir pencere” türküsünü söylerdi de anlamazdık, bu dünyaya alıştık, şimdi zor geliyor dünyadan gitmek, bazen rüyama geliyor, kısacık kalıyor, bir gülümseme kadar, “çok uzatma” diyor “şiiri, kimse anlamaz ve ömrün de uzamaz bundan,” insan yanlışlarıyla büyür, aşkı uzun boylu sanırdım anladım ama, ne zaman, harflerinden de kısaymış aşk, bazen yazıncaya kadar geçiyor, bazen zaman alıyor aşkı içimizdeki ormandan kurtarmak, aşk kısa, şiir uzun, sözgelimi bir ağaç kaybolsa da orman yine orman, ya bir harfli kaybolsa, zaten kaç harf ki insan?

İğreti Yaşamlar'da yer alan yazılar ironiyle duygusallığı, hayalle gerçeği, tarihle bugünü birbirine bağlıyor. Dünyaya, bir tek açıdan değil, yaşadığımız günlere denk düşen farklı durma noktalarından, farklı bakış açılarından yaklaşıyor. Kimi zaman şaşırtan, kimi zaman güldüren, kimi zaman içinizi acıtan bir yazı ortamı yaratıyor. Yaşadığımız çılgın tarihsel süreç bu yazılara dilin ve düşüncenin en yalın biçimiyle yansıyor. Politikadan aşka, evrensel değerlerden kimliklere, teknolojiden dine günümüz dünyası, edebiyat, felsefe ve `humour'un (mizah) birleştiği bir açıdan ele alınıyor. Çok okunan ve konuşulan romanlarından sonra köşe yazılarında da farklı bir tarza imza atan Kürşat Başar, İletişimcilerden `köşe yazısı ödülü' değil, `deneme ödülü' aldı.