Eserlere Göre Listeleme

İç yüzüne ermeden anlatamadığım gölge, bir güneş hikayesini zorunlu kıldığında bildim ki camın özü kum, kumun aslı taş. Ne camı kırmak ne de taşı horlamaktı niyetim. Taş ile camı birleştiren kalemin kalbine en evvel ben hamd ettim. Ama düştüm, camın kırılganlığına, taşın sertliğine. Camın tamamına, taşın sessizliğine. Camın özü ateş, taşın özü su değil ki. Başlayalım; benimki hayli uzu bir hikaye.

"Babamla karşılaştığım o anlar basit kaygılarımın ötesinde gerçekten derin bir tasalanmaya dönüşürdü. Ablak ve şaşkın bakışlarımda ne olduğunu bilmediğim baba kavramını ellerimde tutma çabası gösterirdim ve her defasında bir böcek uzmanın karşısında hissederdim kendimi. Gece düşerime girerdi ve bence her kımıldadığımda sanki beni yakalayıp cam kavanozun içine koyacak, her kımıldayışımda bana kendi iç dünyasıyla bakacak ve gözlemleyecek gibi gelirdi. Ve asla ama asla böcek uzmanlığının ötesine geçemedi. Böcek büyümüş ve kavanoz dar gelmeye başlamıştı." Hesaplaşma günü geldiğinde hesabı göreceği hiç kimse kalmamıştı. Bu anladığında artık her şey için çok geç kalınmıştı.

Kızıl Kraliçe -2 Ben bir kılıcım; şimşekten ve ateşten doğdum. Kalbimin kırılmasından korkmuyorum. Acıdan korkmuyorum. Sadece boşluğa uyanmaktan korkuyorum. Yalnız bir fırtınada tek bir şimşek olmaktan. Ben bir kılıçsam, camdan yapılmışım ve çatlamaya başladığımı hissediyorum. Mare Barrow sadece farklı olduğunu biliyor. Mare'nin kanı, Poyraz'daki sıradan her insanınki gibi kırmızıdır ancak Gümüş yeteneği, yani şimşekleri kontrol etme gücü nedeniyle saray onu gizlemiş ve himayesine almak istediği bir silaha dönüştürmüştür. Genç kız, tahtı ele geçirmek için ona ihanet eden arkadaşı Prens Maven'dan kaçmayı başardığında ise şaşırtıcı bir gerçeği keşfeder: Kendisi gibi farklı olan başkaları da vardır. İntikam arzusuyla dolu ve artık taç giymiş bir kral olan Maven peşindeyken, Mare yeni bir göreve atılır: Kendisi gibi yetenekleri olan Kızıl-Gümüş insanları toplayıp bir ordu kuracaktır. Yükselen bir şafak kadar kızıl, gümüş bir mermiden daha hızlı; zalim yöneticileri devirebilecek kadar güçlü bir ordu. Ancak iktidar tehlikeli bir oyundur ve Mare bedelini artık bilmektedir. "Kızıl Kraliçe'nin hayranları hayal kırıklığına uğramayacak. Aveyard'ın üslubu akıcı, hızlı ve vahşi; Cam Kılıç'ta, serinin ilk kitabına işlediği macera, gerilim ve adrenalinle nişan alıyor, tetiğe basıyor ve hedefi on ikiden vuruyor." -The Guardian- "Tehlikeli, heyecan verici ve keskin şaşırtmacalarla dolu bu devam kitabı çok ilgi çekici ve nefes kesici." -Booklist- "Yüksek tempolu ve macera dolu Cam Kılıç çok güçlü; serinin sabırsız takipçilerini ve distopik fantazya okurlarını memnun edecek." -Voya-

"...Kiminiz damlara çıkıyor, kiminiz, ikişer kişi, evlere dalıyorsunuz. Yanık odun, yanık tezek kokan basık damlı, kerpiç duvarlı ev içleri sıcacık. Yerde allı yeşilli kilimler. Ocakta yanan üç kalın odun. Ateşin üzerinde kararmış büyük bir tencere. Köşelerde dürülmüş döşekler, kenarlarda kilim kaplı minderler. Duvar oyuklarında yuvarlak aynalı gaz lambaları. Duvarın ortasında bir kırık ayna. Yanında birkaç fotoğraf. Aradığınız ne? Arayıp da bulamadığınız? Niye bu baskın? Ortalığı dağıtıp, döşekleri yastıkları didikleyip, öteberiyi tekmeleyip eğilerek dışarı çıkıyorsunuz küçük basık kapıdan. Kadınlar yüzlerini kapatmışlar. Yaşlı erkekler tedirgin; hepsi başlarını eğmişler. Başın eğik geçiyorsun önlerinden. Kimseyle göz göze gelmek istemiyorsun' Elbette kendi yaşantılarımdan yola çıkarak yazdım bu öyküleri. Ama hiçbiri bire bir 'yaşanmış olan' değildir; belki yaşanacak olandır; yaşatacak olandır. Yazarken değil ama, yazıp bitirdikten sonra, her öykünün, kendi gelişimini, oluşumunu gerçekleştirmeye çalıştığını gördüm. Öyküyle benim aramda sık sık sürtüşmeler, didişmeler oldu. Ama sonunda, öyküyü yazmaya beni iten 'yaşanmış olan'dan bambaşka, yepyeni bir gerçeklik çıktı ortaya. Öykünün büyüsüydü bu. Bu doyumu, bu keyfi, bu büyük acıyı dile getirmek çok zor.