Eserlere Göre Listeleme

Konusu: Osmanlının son dönemi ile Cumhuriyetin ilk yıllarındaki bazı olaylara değinen bu kitaptaki yazılar tamamen hayatın içinden konuları içeriyor. Hortumculuktan cami soygunculuğuna, büyücülükten çöpçatanlığa ve aşk intiharlarına, bütçe açıklarından enflasyona ve işçi grevlerine, futboldan boğa güreşine, İstanbul’un ilk ulaşım araçları ve bunların toplumsal konumundan İstanbul’un çöplerine, tarih boyunca gündemden düşmeyen kadın-erkek çekişmelerine kadar birçok konu kitapta yer alıyor. Bu yönüyle bakıldığında kitap, gerek Osmanlının son dönemlerinde, gerekse de Cumhuriyetin ilk yıllarında yaşanan ve içinde insan unsurunu da bulunduran bazı olayların bir derlemesi şeklinde oluştu. Bu aşamada Osmanlı dönemi ile Cumhuriyet dönemi olayları arasındaki benzerlikler de dikkati çekiciydi. Esasında bu olayların birbirini takip eder ve benzer şekilde karşımıza çıkması da doğaldı. Bunun en belirgin nedeni, Osmanlı Devleti diye nitelediğimiz siyasi yapı ile Türkiye Cumhuriyeti’nin birbirinden farklı devletler olmamalarıdır. Hatta şu tespiti de yapmakta fayda vardır. Esasında 11. yüzyılın sonlarına doğru Anadolu’da oluşan ve giderek geniş coğrafyalara yayılan, sonra da biraz kabuğuna çekilen tek bir Türk devletinin varlığından söz edebiliriz.

Hasan Cemal’in bir çeşit cevap niteliği taşıyan anıları "Cumhuriyet’i Çok Sevmiştim, Cumhuriyet Gazetesi’ndeki “iç savaş”ın perde arkası" adını taşıyor. Ünlü gazetecilerin ilginç yönlerini, bir zamanların “ciddi”

Bu kitap Cumhuriyetimize ve Türkiye'mize dair bilgece bakış arayışının ürünüdür. Bizi evrensel dille anlatabilecek düşünürlere ihtiyacımız var. Bugün düşünceyi bekleyen en acil görevlerden birisi bilgeliği aramaktır. Ben kendi adıma bu arayışı "Cumhuriyetimize Dair" kitabımla başlattım. Ve üç değerli hocamızla bu söyleşileri yaptım. Atatürk doğuştan bir Cumhuriyetçidir. Otorite karşısındaki vaziyet, bir terbiye. Duruş cemiyet hayatına bakış tarzıyla Cumhuriyetçi. Herkes Cumhuriyeti kabul eder ama herkes Cumhuriyetçi olmaz. Türkiye bir Cumhuriyettir. İslam dünyasının en önemli Cumhuriyetidir. En sağlam müessesedir. Cumhuriyetin gerekli kurumları onun teminatıdır. O bakımdan bu memleketi çok sevmek, onun üzerinde çok durmak gerekir. Tenkit etmek ama katiyyen hırpalamamak gerekir. İlber Ortaylı Başka bir Cumhuriyet yok. Tek Cumhuriyet var, 1923'ün devamı. İkinci Cumhuriyet gibi tanımlamaların itibarı yok. Özü vardır Cumhuriyetimizin, değişmez temel koruyucu ilkeleri; demokratik, laik, sosyal hukuk devleti. Yüzüncü yılında ekonomik anlamda modern, kimlik sorunlarını çözmüş, siyasal anlamda çoğulcu, tam demokrat bir Cumhuriyet isterim. Ben böyle bir Cumhuriyette mutlu olurum. Hilmi Yavuz Cumhuriyet ile İmparatorluk vizyonu birbiriyle çatışmaz. İmparatorluk bir yönetim biçimi değil, bir bakış açısıdır, bir vizyondur. Bir devletten bir İmparatorluğa dönüşmek, zihniyette devri ile başlar. Zaman, mekan ve coğrafi sınır tanımından bir varlık tesis etme arayışıdır. İmparatorluk vizyonu yüzyılların düzenini kurmaya taliptir ve onun en önemli aracı söylemdir. Onu gerçekleştirmek, üst fikrin üretimesi ve dillendirilmesi le mümkün Deniz Ülke Arıboğan

Dikkat! elinizdeki bu eser her bölüm tamamllandıkça güncellenecektir. yani kitabın bitimine dek beklenmeyecektir. Lütfen zaman zaman kitabı yeni bölümler için kontrol edin. “Hayata kayıtsız kalmak” beni hiçbir zaman tatmin etmedi. Bana göre eleştirel, tarihsel ve ampirik çalışma yapmak için, her birisi de bu toplumun esaslı ve dürüst bir değerlendirmesine dayanan en az dört sebep var. Bunlardan ilki, eleştirel gelenekleri topluca bir saldırıyla karşı karşıya kaldıkları dönemde canlı tutmaktır. Bizler, kolektif hafızanın yitirilmesine karşı gözümüzü sürekli açık tutmalıyız, özellikle de neoliberal ve yeni muhafazakârların (neoconların) güçlü bir şekilde üniversiteleri ekonomik gerekliliklere hizmet edecek şekilde yeniden yapılandırma, yeniden oluşturma girişiminde bulundukları bu dönemde. Michael Apple (Eğitim ve İktidar). EĞİTİM, DEVLET, İNSAN 100 yılın Türkiye eğitim gerçekliğini ve birikimini, Türkiye’deki kapitalizmin ayrımcı ve eşitsiz eğitim pratiklerini, sorun yumaklarını, bu birikimin toplumsal, tarihsel dinamiklerini analitik ve tarihsel süreç içinde anlaşılır kılmaya çalışıyor. Kitaptaki yazılar, Türkiye’de eğitim düzeninin önemli alt alan ve boyutlarını ve bunlarla ilgili eğitim politikalarını toplumdaki egemenlik ve güç ilişkilerinin karmaşık yapısı içinde ve sınıflar ve egemenlik ilişkileri ile olan yakın bağlarını açığa çıkararak irdeleyen ve tartışan makalelerdir. Toplumu şekillendirmekte önemli rol oynadığını kabul ettiğimiz eğitim alanında nelerin hayata geçirilip, nelerin hiç yapılmadığını, ihmal edildiğini görebilmek, yani uygulanan eğitim politikalarını deşifre etmek için eğitim konularını derinliğine anlamak akademi dünyası için olduğu kadar, eğitim düzenini hak temelli anlamak, eşitlik ve dönüştürme mücadelesi için de hayati önemdedir. Bu kitabın sistemin nasıl işlediğinin anlaşılması ve dönüştürülmesi mücadelesine katkıda bulunmasını diliyoruz. (Tanıtım Bülteninden)