Eserlere Göre Listeleme

Polisiye unsurlarla serinletilmiş bir aşkın hikayesi ya da Aşk motifleriyle renklendirilmiş polisiye roman Kaza süsü verilmiş bir cinayet mi? Cinayet gibi kurgulanmış intihar mı? Yoksa talihsiz bir kaza mı? Sevdiğiniz biri, Bir cinayetin şüphelisi olarak tutuklansa; Bütün oklar katil olarak onu işaret ediyor olsa; Siz ne yapardınız? “Durun! Yanlış yapıyorsunuz” diyerek Hemen ve daima yanında mı olurdunuz? Yoksa içinize minnacık da olsa bir kuşku düşüp, Her hareketini gözler miydiniz? Bir yanda moda dünyasının ışıltılı yüzü… Plazalar, karton bardakta amerikano için insanlar.. Defileler, yüksek ses müzik, yanıp sönen ışıklar… Diğer yanda ise Bozcaada… Issız bir koy, el yapımı tahta bir iskele, Çakıl taşlarının üzerine çekilmiş Kenarında “Eylül Rüzgarı” yazan Yalnız bir sandal… Kahramanlarımız Fotoğrafik hafızalı Pelin & Hacker Can Bu iki dünya arasındaki bağlantıları bulmaya Gizemi çözmeye çalışıyor.

Gençleri aşk, sadakat ve dostluk üzerine düşündüren şaşırtıcı roman 'Eylül'de Aşklar' yeniden! Gençlerin çelişkilerle bunalan dünyalarına ulaşmayı başaran Mine Soysal'ın, iki gencin arasındaki aşkın ve dostluğun iç içe yaşandığı aşkın ve dostluğun iç içe yaşandığı karmaşık bir ilişkiyi anlattığı, düşündürücü ve etkileyici romanı 3. baskısında yenilenen kapağıyla okuruyla buluştu. Eylül ve Can'ın lise birinci sınıfta başlayan arkadaşlıkları kısa zamanda bir ilk aşka dönüşür. Babasının ölümünden sonra annesi ve teyzesiyle birlikte yaşayan Can'ın gönlünde artık yelken sporunun yanı sıra Eylül'ün de bambaşka bir yeri vardır. Ablası ve annesiyle birlikte yaşayan ve annesini terk ettiği için bir türlü affetmediği babasıyla yıllardır konuşmayan Eylül'ün duygularıysa her zaman daha karmaşıktır. Eylül'ün arayışları kısa süre sonra Can'la ilişkisini ciddi biçimde hırpalamaya başlar... Mine Soysal, on beş yaşında iki gencin, on yedi yaşına dek sürdürdükleri yürüyüşü gerçekçi bir bakış açısı ve genç bir dille yansıtıyor. Kitap, ülkemizde gençler için kaleme alınan az sayıdaki romanın genel söylemi dışında kalıyor. Kitapta, ne romantik bir ilk aşk öyküsü, ne de örnek kahramanlar var. Tersine sorunlarının, aile ilişkilerinin, eğilimlerinin tek başlarına üstesinden gelmeye çalışan, sık sık hata yapan, kendi gerçekleriyle yüzleşmeyi öğrenmeye çabalayan iki genç insanın çalkantılı lise yılları yine kendi ağızlarından aktarılıyor. Kitabın üç zamanlı ilginç kurgusu, okuyucuyu hızlı bir okuma serüvenine sürüklerken, geri planda 1999-2001 yılları Türkiye'sini belirleyen önemli olayları da bir kez daha hatırlatıyor.

Dilerse neleri başaramaz ki! Geçmişin eli eteği kol kanat germiyor da acıyı çoğaltıyorsa üzerine sünger çekebilmeli insan! Denize ulaşmak için devinip duran ırmaklara, asırlardır yeryüzüne ışık saçan yıldızlara, bütün nahifliklerine rağmen özgürlüğün simgesi olabilen güvercinlere baksa bir..Ya da içindeki çaresizliği öldürse ve geç değil hiçbir şey için diyen yürek serinliğine kulak verse. Hiç istemediği kadar istese bugünü, hiç meydan okumadığı kadar dirense maziye ve duyumsamadığı kadar yakınlışsa yarına. O gücü bulabilir, o adımı atabilir, o çok önemli saydığı parçasını da öldürebiir; bahçesinde fesleğenler, karanfiller, ortancalar yetiştirmeyi düşlediği o sesiz sakin evi özlemeden nefes alabilir istese..İstemeyi de öğrenebilir, başarmayı da. Yaşama sakınımsız tutunabilir, umuda pazarlıksız sokulabilir; yüreğinin tüm dokularına yayabilirse istenci.

"Senin durumun iyi Deborah..." diyordu karısına. "Yalnız, arkanda bir oğul bırakmaman çok yazık, ölüm duanı ben yapmak zorundayım, ben de yakında öleceğim ve arkamızdan kimse ağlamayacak. İki küçük toz tanesi gibi rüzgârda savrulacağız. İki küçük parlaklık gibi yok olacağız. Ben çocuk yaptım, senin kucağın bunları doğurdu, ölüm onları aldı. Yaşantın yokluk içinde ve anlamsız geçti. Gençlik yıllarında etinden yararlandım, yaşlılıkta ise seni hor gördüm. Belki günahımız buydu. Sevginin sıcaklığı içimizde olmadığı, aksine alışkanlığın soğukluğu olduğu için... Çevremizdeki her şey öldü, kurudu ve çürüdü. Senin durumun iyi Deborah... Tanrı sana acıdı. Sen bir ölüsün ve gömülüsün. Tanrı bana acımıyor. Zira ben bir ölüyüm ancak yaşıyorum. Tanrı, ne yaptığını iyi bilir. Eğer yapabilirsen beni canlıların kitabından silmesi için dua et." Çarlık Rusyası'nın Yahudi gettolarından birinde yaşıyordu Mendel Singer. Sıradan ve her gün karşılaşılabilecek bir Yahudi idi. Rüya görmeden uyuyordu. Vicdanı temizdi. İffetli bir insandı. Pişmanlık ve arzu duyduğu hiçbir şey yoktu. Kabuğuna sıkışmıştı Mendel, yalnızdı, yorgundu... İşte böyle bir ruh hâliyle, bulunduğu zamana ve mekâna kendini yabancı hissediyor ve bu yüzden ailesinin dağılmasını engellemek amacıyla atalarının yüzyıllardır yaşadığı bu toprakları terk ederek Amerika'ya göç ediyor.