Eserlere Göre Listeleme

Dostluk, günlük hayatta çok sık kullandığımız bir kelime. Ama sadece kelime değil, bir değer. Herhangi bir şekilde "dost" kelimesini kullanıyorsak, "dostluk" diyorsak, değerli bir şeyden sözediyoruzdur. Günümüz dünyasında değerinden çok şey kaybetmiş olsa da dostluk, insanın beyaz sayfalarında koruduğu, herhangi bir şekilde kullandığında ona olumlu anlamlar yüklediği bir insanlık değeri. Peki dostluğun felsefesi olur mu? Dostluk'un Kitabı, YGS Yayınları'ndan çıkan ve dostluğun felsefesinin işlendiği yeni bir kitap. Dostluk, antik felsefeden günümüze kadar felsefenin ilgi alanı içinde olmuş bir kavram. Dostluğun ilk felsefik temelleri Platon tarafından atıldı. "Her insanın bir dosta ihtiyacı vardır" diyen Aristoteles, dostluğa yeni açılımlar kazandırmaya çalışan ikinci büyük felsefeci. Çiçero için de dostluk çok önemliydi. Dostu, dostluğu hayatından silmiş birinin dünyasından güneşi uzaklaştırmış olacağını söyleyecek kadar dostluğu önemsemişti Çiçero. Türkçe günlük dilinde "dostluk" ve "dost" sıkça kullanılsa da, bu alanda bir dostluk felsefesinden söz edilemiyor. Dostluk üzerine Türkçe yazılmış esere rastlamak, neredeyse mümkün değil. İşte Yazı Görüntü Ses Yayınları-Felsefe Dizisi'nin üçüncü kitabı olarak yayımlanan "Dostluk'un Kitabı" bu alandaki düşünce boşluğunu önemli ölçüde dolduran bir çalışma. Yayınevi, "varlık koşulu" saydığı Türkçe fikir üretimi ilkesine bağlı olarak "Dostluk'un Kitabı"nda da Türkçe yazılara önemli yer ayırmış. Böylelikle Platon, Aristoteles, Kant gibi büyük felsefecilerin çalışmalarının yanı sıra Türkçe de düşünen bir dostluk kitabı çıkmış ortaya. Dostluk'un Kitabı, sadece yazılardan oluşan bir kitap değil. Mehmet Ali Türkmen, Tan Oral, Gürbüz Doğan Ekşioğlu, Kayıhan Fırat, Şenol Şenol Bezci gibi çizgi dünyasının usta isimleri dostluğu çizgileriyle yorumlarken kitaba zenginlik katıyorlar. Dostluğun Kitabı, bu alanda yapılmış önemli çalışmaların çoğunun yer aldığı, aforizma ve çizgilerle zenginleşen bir felsefe derlemesi. Ancak yayınevi, kitabın felsefik olmasının yanı sıra işlevsel olmasını hedeflediğini belirtiyor; kitabın "dostluğa çağrı" olduğunu giriş ve arka kapak yazısında açıkça ifade ediyor. Dostluğun günlük hayattaki yerinin azaldığı günümüzde böylesi bir çağrı hiç de gereksiz görünmüyor. Dostluk'un Kitabı, dostu ve dostluğu önemseyen her insanın ilgisini çekecek bir çalışma.

Fyodor Mihailoviç Dostoyevski, edebiyat otoritelerinin dünyanın en büyük romancıları arasında baş sıraya yerleştirdiği bir isim. Eserleriyle modern psikolojinin gelişimine kapı araladığı gibi, 20. yüzyıl edebiyatına da damgasını vurmuş; ancak birkaç kuşağın katedeceği fikrî mesafeyi ve değişimi bir insan yaşamına sığdırabilmiş müstesna bir kişilik.

"Fyodor Mihayloviç Dostoyevski: Tarihin en büyük romancılarından biri. Klasikler denince ilk akla gelen, kitapları hâlâ en çok tavsiye edilen ve okunan büyük yazar. İnsan ruhunu onun kadar iyi tahlil etmiş ve bunu ustalıkla anlatmayı başarabilmiş başka bir yazar yoktur.   Çocukluğu, ailesi, sürgün yılları, başka yazarlarla ilişkileri, aşkları, kitapları, hayalleri, yaşamına dair pek bilinmeyen detaylar, yaşamıyla kitapları arasındaki paralellikler ve daha pek çok şey, öz kızı Aimée Dostoyevski’nin kaleminden okurlara ulaşıyor.   “Yaşamakla yaşamamak arasında hiçbir fark kalmadığında özgürlüğüne kavuşur insan.” (Ecinniler romanından"

Küçük bir çocukken, köpeğim olmasını o kadar çok istedrim ki, uyuma numarası yaparken ailemin duyacağı bir şekilde, "Köpek... Köpek istiyorum..." diye sayıklardım, işe yarar ümidiyle. Her seferinde, "Oğlum büyüyünce kendi evinde bakarsın" gibi yaygın yanıtlardan birini alır, ağlardım. Sonunda büyüdüm, veteriner hekim oldum... Üstelik yaşantımı paylaştığım bir ketim, bir köpeğim hayata bağlamaya çalıştığım binlerce hastam var. birçok arkadaşım oldu, erken verilmiş kararlarla dostum dediğim insanlar... pek çoğunu da unuttum tabi; ama sadece simidimden bir lokma paylaştığım ve güzel sözler söylediğim için beni haftalarca okuldan eve kadar izleyen Tomi'yi hiç unutmadım. Pek çoğumuzun hayvanlarla ilgili anıları vardır çocukluktan kalma. Kimimiz korkutuluruz, "Uzak dur, ısırır" diye, kimimiz hayvanları severiz çekirdekten. En güzeli onları önyargısız tanımak, çocuk beyazlığı ile. Biz yetişkinler hayat telaşından çocuklarımızın beklentilerini ve onların küçük kalplerinin atış ritmini unutuyoruz çoğu zaman. Anıl ve Çino'nun yaşanmış hikâyesini okurken, çocukluğumu anımsadım. Heyecanla okudum. Anıl köpeğine kavuşacak mı? Anıl'ın davranışları değişecek mi? Anıl'ın davranışları değişecek mi? Çino'dan sonra annesinin hayvanlara bakışı ne olacak? Yetişkinler... Daha temiz bir gelecek için, küçük kalplerin ritmini bozmayın. Karşılıksız sevgilere kulak ve fırsat verin. İnanın çocuklarınızın kişiliği bundan olumlu etkilenecek...