Eserlere Göre Listeleme

Sarah'nın kocası, evlerinde sığınmacı olarak kalan Kristina'ya âşık olmuştur. Kristina'nın konukluğu bir süre sonra bitecektir ancak Sarah bu ilişkinin biteceğinden emin değildir; polis eskisi dedektif George'a başvurur ve kuşkularını iletir. George, Kristina'yı ülkeden ayrılana dek takip edecektir. Ancak işler beklenenden çok farklı gelişir... (Tanıtım Bülteninden)

Refik Halid Karay tarafından yazılmış Türk Klasikleri arasında iki hikayeden oluşan kitap. “İstanbul’dan bahsedecektik. Uzakta kalanlar için İstanbul’un kaldırımları bozuk değildir, sokaklarda çamur ve süprüntü yoktur; tramvaylarda ve vapurlarda azap çekilmez. Musluklardan Terkos yerine kevser akar, sersemletici lodos ılık bir buse, dişleyici poyrazı bir serin nefestir. Bilhassa çölde onu konuşurken hep beyaz yelkenlerin kayıp gittiği şurup renkli denizler, avize gibi şıkırdayan pınarlar, ağızlarından şekerleme kadar tatlı sözler dökülen kızlar görürsünüz.” Refik Halid Karay Memleket Hikâyeleri’nin devamı niteliğinde olan Gurbet Hikâyeleri’nde ikinci sürgünlüğünü geçirdiği Ortadoğu’yu güçlü kalemiyle resmeden Refik Halid Karay, hatıra karakterindeki satırlarıyla gurbette duyulan vatan hasretini somutlaştırarak okura taşıyor. Yeraltında Dünya Var’da ise memleketlerinin sınırları dışında yaşayan Nihan ve Nebil karakterlerine hayat verirken, aşk, yalnızlık ve macera temalarının arasında İstanbul hasretini işliyor. Gurbet Hikayeleri Kitaptan "Evet. Fena bir rüyadan uyanmış gibiyim; hakiki dünya yahut rüyadan sonraki alem bana şimdi sevimli, tatlı gö­ rünüyor. Daha doğrusu rüyadakinden iyi bir haldeyim. Bir şuur aksaklığı geçirdiğimi anlıyorum. "Öyle oldu da. Böyle şeylere son zamanlarda çok rastlı­ yoruz; Dünya Harbi'nin icaplarından ... Bereket sizinki hafifti; pek de uzun sürmedi." "Ne zamandan beri hastanedeyim?" "Yedinci hafta." "Ne diyorsunuz? Şimdi ağustosun içinde miyiz?" "Bugün 27'si. "Daha kalacak mıyım?" "Ümit ederim ki hafta sonunda memleketinize dönmek üzere buradan çık.arsınız." "Dönmeli miyim? Yani tıbben dönmem mi lazım?" "Yer değiştirmeniz faydalı olur." "Peki çiftlik? Onu kime bırakacağım?" "Kahyanız dönüşünüze kadar idare eder; Metr Haşim de ara sıra bakar. Düşünmeyiniz bunları! Ne bunları, ne de evvelki vakaları ... " "Düşünmeyeceğim Doktor. Ancak bir noktayı merak ediyorum." "Sorunuz." "Kızıl saçlı kadın ... " Sustum; sormaktan utanıyorum, alacağım cevap menfi çıkar diye de korkuyorum, üzülüyorum. "Ee? Kızıl saçlı kadın hakkında öğrenmek istediğiniz nedir?"

Kirpi’nin Zarafeti’nin yazarı Muriel Barbery’nin ilk romanı Gurmenin Son Yemeği, ömrünün son gününde, gençliğinin ilk tadını hatırlamaya çalışan bir gurme hakkında, Proust’u aratmayacak bir lezzet ve anlatı şöleni. Eleştirel kabuğunun altında çocukluğuna, büyükannesinin mutfağına, samimiyete ve basit tatlara duyduğu özlemle yaşayan lezzetlerin üstadı, Paris’in gösterişli restoranlarından sempatik pastanelerine, aile ilişkilerinden tutku dolu aşklara hayatının dökümünü yapıyor. *Öleceğim ama yüreğimde cirit atan bir tadı anımsamayı bir türlü başaramıyorum. Biliyorum ki bu tat, tüm yaşamım boyunca susturduğum bir kalbin anahtarını elinde tutan, tüm yaşamımın ilk ve son gerçeği.