Eserlere Göre Listeleme

"Bensu Kaya, biliyorum, tanığıyım, hikâye sanatına öyle saygı duydu ki, yıllarca ve yıllarca yazdıklarını yayımlamaktan uzak durdu. Bugün yayımlıyorsa, bizlerin âdeta dürtüklemesiyle. Yoğun bir hüznün gizlendiği, içe kapanışların sürüp gittiği Bensu Kaya hikâyeleri bence mutlaka yayımlanmalıydı..." -Selim İleri- "Kediler, mektuplar, evlerde yalnızlıklar, birbirini hiç anlamayanlar, belki de anlamaktan korkanlar... Gerçekten de kimselerin vakti yok mu durup ince şeyleri düşünmeye? Bensu Kaya derin bir duyarlılıkla bu gün yaşanmakta olan hoyratlığı, bir başka deyişle insan ilişkilerindeki açmazları aktarıyor ve yüzleşmeye çağırıyor bizi. Öte yandan şiirlerle sarmaşan bu sıcacık, hüzünlü öyküler karamsar olmaktan uzak, hâlâ umudun var olduğunu da imliyorlar. Böylelikle de toza değil yüreğimize yazılıyorlar." -Jale Sancak- (Tanıtım Bülteninden)

Kalamış, Beyoğlu, Ege’nin dünyası, yıllar sonra rüyada görülünce bile insanın içini yakan ilk aşk. Kalp acıyla ikiye bölününce insan ne yapar? İstanbul’un en güzel, en ince minareleri kalbime saplanmıştı sanki, avucumda kırılan nardan üstüme kan akıyordu. Kaçtım şehirden. 18 yaşındayım, hayat önümde upuzun bir yol. Yarı karanlık eski Gülhane Hastanesi’nde yanık bir şarkı çalar, durur ağlarım; bana yeniden verilmiş canımı hisseder ağlarım. Yaşlı Ejder’in Protokol Yolu’ndaki tuhaf evi. İçine girdiğim tozlu altın kafes. İki insanın birbirini zedelediği yıllar. Manevi eziyeti öğreniyorum. Piyanonun üstünde Polonya’daki toplama kampından gelen kurukafa bana göz kırpıyor. “N’aber yoldaş?” diyor. Ve şimdi, bu yazılanların hiçbiri yok. Akmış gitmiş su gibi.

Beni rüyalar âleminde bırakma. Keşkelerin yanılsamasından beni çekip al. Buna hemen bir son ver. Beni hemen gerçeğe kavuştur ki sevmeyi tekrar öğrenebileyim… Otuz sekiz yaşındaki Kitty Miller küçük bir dairede kedisiyle yaşamaktadır. Liseden beri en yakın arkadaşı olan Frieda'yla birlikte küçük bir kitabevi işleten Kitty'nin ailesi, arkadaşı ve kitabevi arasında geçen sıradan yaşamı bir gün başka bir yerde uyandığını fark etmesiyle allak bullak olur. Daha önce hiç görmediği bu ev, onun evidir yine de. Başka bir dünyada, başka bir aileyle ve arkadaşlarla farklı bir yaşam… Hangi dünyanın gerçek, hangisinin rüya olduğunu bir türlü anlayamaz. Genç kadının gerçek hayatıyla hayali yaşamını sorgulaması arasında geçen bir süreç başlar. Bu iki dünya arasında bocalarken de travmalarıyla, acılarıyla ve geçmişiyle yüzleşmesi gerekir. Peki ya gerçeklerle yüzleşecek cesareti yoksa? "Muhteşem bir ilk roman… Swanson kesinlikle övgüyü hak eden bir hikâyeye imza atmış." -USA Today- "Swanson, Kitty'nin ve Katharyn'in dünyasını öylesine ustalıkla yansıtmış ki kitabın sonuna dek hangisinin gerçek hayatın parçası olduğunu anlayamıyorsunuz." -Publishers Weekly- "Hikâyenin temelini oluşturan varlık/yokluk sorgulamaları ve gerçekle rüya arasında yaşanan bocalamaları okurken kendinize 'ben olsam ne yapardım?' sorusunu sormadan edemeyeceksiniz." -Redbook Magazine-

Neşe Apartman’ın kapısının önünde duran iki karaltı, bir kahve telvesindeki bedbelirti gibiydi. ‘Bir röntgen filmindeki beyin uru izleri’ dense bile yeriydi. “Bayağı dakiksiniz Gülay Hanım.” Orta boylu, keçisakallı, kırk başlarında biriydi bunu diyen. Sağ elinde naylon torba içindeki bir paketi tutmaktaydi. Üç hafta önce falıma bakmış ve hayatımın tümden yeni bir mecraya sürüklenmişti. Şimdi bu yeni yolun henüz kat edilmemiş bölgelerini gezecektik. “Bir şey mi var Sıtkı Bey?” “Her şeyi izah edeceğim Gülay Hanım.” Yanında duran genç kadın, her şeyi başlatan kimseydi. Üniversie yıllarından arkadaşım Meral. Yüzünde biraz huzursuz bir ifadeyle bana…