Basit Katalog

Roma imparatorlarının en korkulanı... Bulmacalarla konuşan bir kâhin... Tüm zamanların en işe yaramaz ölümlü bedenine hapis bir tanrı... Zeus tarafından cezalandırılarak yeryüzüne gönderilen bir zamanların ihtişamlı tanrısı Apollon, artık Lester Papadopoulos adında ölümlü ve şaşkın bir yeniyetme. Olimpos Dağı’ndaki yerine geri dönebilmek ve görkemine yeniden kavuşabilmek için karanlığa teslim olmuş kâhinleri eski haline döndürmesi lazım. Üstelik tüm bunları tanrısal hiçbir gücü olmadan ve Demeter’in akıl almaz kızı Meg’in emrindeyken başarması gerekiyor. Sağ ol be baba. Lester arkadaşlarının yardımıyla Melez Kampı’ndaki ve Meg’in Karanlık Kehanet’i dillendirdiği Indianapolis’teki görevlerinden sağ çıkmayı başardı. Meg’in Indianapolis’te Hafıza Tahtı’nda otururken sarf ettiği sözcükler, Roma imparatorlarından oluşan kötücül bir triumvirate’nin Jüpiter Kampı’na saldıracağını haber veriyordu. Şimdi ise, Leo kampı uyarmak için Festus’la birlikte önden uçarken, Lester ve Meg’in Labirent e girerek üçüncü imparatoru ve bulmacalarla konuşan bir kâhini bulmaları gerekiyor. Felaket habercisi kehanetin umut veren tek bir dizesi var: Yolu yalnız toynaklı rehber bilir. Satir bir rehbere ihtiyaçları olacak ve Meg, kimi çağıracağını çok iyi biliyor...

Schopenhauer’e göre dünya, bedenimizde yer almakla birlikte kökeni transzendental (aşkın) bir alanda yatan "iradenin" eseridir. Gerçeklik, bu iradenin fenomenlerinden biri olan beynimizin "tasarımlarından" ibarettir. Biricik amacı türü koruyup sürdürmek olan "irade", bireyi aldatarak onu kendi hedefinin hizmetine koşar. Öyleyse yapılması gereken, "iradeye" ‘hayır’ demek, hayatı "olumsuzlamaktır". Azizce, keşişçe, nihilist bir hayat sürmek, iradenin esaretinden kurtulmak olacaktır. Sadece "merhametin" içinde ortaya çıkan "yaşama iradesinin" reddi, bizi acıların, ıstırapların dünyasından çıkartıp "kurtuluşa" ulaştıracak biricik yoldur. Acı çekenler ile acı çektirenler aynıdır. A. Schopenhauer

1941 yılında genç bir bilim insanı ve yazar olarak Isaac Asimov, Edward Gibbon’ın yazdığı Roma İmparatorluğu'nun Gerileyiş ve Çöküş Tarihi’nden etkilenerek çağının çok ötesinde bir destan yazdı: Galaktik İmparatorluk’un çöküşü ve feodalizmin dönüşü, İkinci Galaktik İmparatorluk dönemindeki güvenli ortamdan geçmişe bakan bir bakış açısıyla anlatıldı. İşte bu süreç sonucunda “Tarih tahmin edilebilir mi?”, “Toplum nasıl yönetilmeli?” ya da “İmparatorluklar neden yükselir ve çöker?” gibi soruları sormaktan çekinmeyen destansı Vakıf Serisi ortaya çıktı. Vakıf, çökmekte olan İmparatorluk’a rakip olacak kadar gelişmişti. Üstün teknolojisi ve diğer gezegenlerin sahip olmadığı enerji kaynaklarına ulaşabilmesi sayesinde Galaksi’nin dört bir yanından destek görüyordu, kısacası her şey Seldon’ın Planı’na göre ilerliyordu. Ancak öngörüsünü geniş kitleler üzerinden yapan bu plan, giderek daha da güçlenen bir kişiyi hesaba katmamıştı: duyguları ve düşünceleri kontrol etme gücü olan Katır’ı. Katır’ın, Galaksi’yi ele geçirmesini engelleyen tek şey ise yeri gizli tutulan ve insanların bu sırrı korumak adına ölmeyi göze aldığı, gizemli İkinci Vakıf’tı. Yayımlanış tarihine göre: 2. Kitap / Kronolojiye göre: 4. Kitap

'Vakıf Kurulurken'in ilk sayfalarından itibaren, yerleşilmiş on milyonlarca gezegeni kapsayan Galaktik İmparatorluk'un tembellik ve boşvermişlik nedeniyle çökmekte olduğu muazzam bir çevrintinin içine atılırız. Aynı nedenlerden ötürü birden fazla imparatorluğu batırmış bir ırkın evlatları olarak konu bizi hemen cezbeder. Bir grup bilim adamı Vakıf adını verdikleri bir örgütle insanlığın bilgi birikimini korumaya ve böylece çökmekte olan karanlık çağların süresini anlamlı ölçüde kısaltmaya çalışmaktadırlar. Asimov bu basit temel üzerine dev bir bina inşa eder. Ama temelde üç-beş çürük tuğla da yok değildir...

Vahdet-i vücud, İbnü’l-Arabî tarafından sistematik hale getirilen ve kendisinden sonra başta Fususu’l-Hikem şarihleri olmak üzere, pek çok sufi-müellifin tasavvufla ilgili görüşlerinin merkezini oluşturan bir “varlık” tasavvurudur. İbnü’l-Arabî ve Sadreddin Konevi’nin Tanrı-âlem irtibatını açıklamayı hedef alan, varlık, insan ve âlem görüşleri bu temel kavram ekseninde tahlil edilebilir. Büyük şair-sûfi Abdurrahman Câmi, Konevî’nin ifadeleri olmadan vahdet-i vücûdu anlamanın mümkün olmadığından söz eder. İşte Konevi bu küçük eserinde vahdet-i vücûd ve bununla ilgili en önemli meseleleri ele alıp, vahdet-i vücud’un dayandığı esasları veciz bir üslupla ortaya koymaktadır.

Goodreads okurlarına göre 2012’nin En İyi Bilimkurgu ROMANI! Bilimkurgunun iki ustası Terry Pratchett ve Stephen Baxter yeni bir roman için bir araya gelip bize şu soruyu sordu: Dünya’daki kaynaklar kısıtlı olmasaydı, insanlık nasıl gelişirdi? Paralel dünyalar arasında yolculuk yapılmasını sağlayan “adımlayıcı”nın icadıyla, asırlardır yalnız olduğu düşünülen Dünya ve insanlık için yeni bir dönem başlamıştır. Ne kadar çok kullanılırsa o kadar çok yeni dünyanın keşfedilmesini sağlayan bu aygıt, insanlığa sonsuz ihtimaller sunar. Doğuştan “Adımlayıcı” olanlarınsa buna ihtiyacı yoktur. Evrimin farklı bir yol izlemesi, dinozorların hayatta olması, homo sapienslerin var olmaması gibi “küçük” ayrıntılar göz ardı edildiğinde, yan yana sıralanan her Dünya birbiriyle aynıdır. New York Times çoksatarı Uzun Dünya, gerçek anlamıyla “başka dünyalar”ı mümkün kılıyor.Sizi bekleyen dünyalar var; yeter ki küçük bir adım atın..

Fotoğraf edebiyatının iki başyapıtından biri sayılan Camera Lucida, aynı zamanda Roland Barthes'ın en bireysel ve kurgusal yapıtı. Camera Lucida'da fotoğrafın ne olduğu sorusuna yanıt ararken, fotoğraf ile ölüm -belki de yaklaşmakta olan kendi ölümü- arasındaki ilişkiyi de ortaya çıkarmıştır. Barthes kitap tamamlandıktan kısa bir süre sonra ölmüştür. "Fotoğraf üzerine yazma tutkumun açığa çıkardığı bu karmaşa ve ikilem, aslında sürekli olarak çektiğim bir sıkıntıyla ilgiliydi: biri anlatımcı, diğeri eleştirel iki dil arasında savrulan bir özne olmanın sıkıntısı."

Büyük sıkıntıların yaşandığı çalkantılı dönemlerde bile ailesinin sorumluluğunu taşıyan bir yazarın eş ve baba olarak portresini çizen bu mektuplar, Sabahattin Ali’yi yakından tanımamızı sağlıyor. “Bundan sonra hiç kimse sana benim kadar yakın olmayacak. Beraber Almanca öğreneceğiz, ben İngilizce öğrenmek istiyorum, beraber İngilizce dersi alacağız, ben kitaplar tercüme edeceğim, bunları beraber okuyacağız, neşeli ve kederli olacağız, ne olursa olsun, bütün bunlar hep beraber, hep ikimizin iştirakiyle olacak ve başka hiç kimse karışmayacak.” Tarihsiz bir mektuptan “Sen nasılsın? Keyfin yolunda mı? Sevgilim, Filiz’im nasıl? Onun bir fotoğrafçıda, hiç olmazsa vesikalık bir resmini çıkartıp gönder. Kendinin de bir resmini yolla. İkinizi de fevkalade göreceğim geldi.” (24. VIII. 1944 tarihli mektuptan)

"Çılgın Dedemin Zaman Makinesi" geçmişten geleceğe uçuyor, uygarlıkları keşfediyor. Anadolu Türk Uygarlığından Çin Seddi’ne, Mısır Piramitlerinden Maya Uygarlığının sırlarına, Zoya Gezegeni’nden Mars Uygarlığına, geçmişin derinliklerinden geleceğin gizemine soluk soluğa okuyacağınız macera, tarih ve keşiflerle dolu bir seri...

Ay'da Ortaya çıkarılan bir bilinmezlik: Bu keşfin açtığı ufuklar öylesine engindir ki... İlk kez güneş sistemi'nin derinliklerine insanlar gönderilir. Ama bu insanlar, hedeflerine ulaşamadan bir şeyler ters gitmeye başlar. Ürkütücü bir biçimde ters... Ay'a ayak basmanın henüz hayal olduğu bir dönemde yazılan ve yüzyılımızın en yaratıcı filmlerden birine konu olan, olağanüstü çarpıcı bir kitap. 2001: Bir Uzay Efsanesi, insanın evrendeki yeri sorusuna cevap arıyor. Arthur C. Clarke "... maddi evrenin harikalarını, bilimsel doğruluğu saygı ile şaşırtıcı bir lirizmi birleştiren cümlelerle betimleyerek ustalığını koruyor."

Evliyâ Çelebi dilimizin ve kültürümüzün mizahla renklenmiş en canlı simasıdır ve 17. yüzyıldan beri güler yüzlü üslûbun timsalidir. Onun üç yüz yıldır yaktığı meşaleyi Seyyah-ı Fakîr Evliyâ Çelebi de otuz yıldan beridir aktüel hayatımıza tuttuğu ışıkla canlandırmaktadır. Aralarındaki fark Osmanlı ve Cumhuriyet farkıdır. Yoksa bakış tarzı, dili, mantığı ve dünya görüşüyle hemen hemen aynıdır. Otuz yıldan beri Türk toplumunda cereyan eden sosyal, siyasal ve kültürel hadiseleri farklı bir Osmanlı bakışıyla yorumlayarak mizah edebiyatımıza yeni bir tarz kazandıran Seyyah-ı Fakîr Evliyâ Çelebi, Devrannâme (1986) adlı ilk kitabından sonraki yazdıklarını bir araya getiren Seyrânnâme ile okuyucusunun önüne yeniden geliyor. Çeşitli dergi ve gazetelerde yayınlandığında büyük alâka gören yeni seyahatnâme parçaları, bu türe ilgi duyanların zevkle okuyabileceği metinlerdir. Bu kitaptaki yazılar, son on yıl içindeki Türk toplumunda vuku bulan çeşitli olayların bir Osmanlı çelebisi gözüyle yapılmış mizâhî ve tasviri yorumudur. Hatta bir dönemin mizâhî belgeleri olarak da nitelendirmek mümkündür. Okurken gülecek, düşünecek ve elinizden bırakamayacaksınız inancındayız.

“Uygarlığın Seyir Defteri, büyük doğruların altını çizerken, insanoğlunun attığı dev adımları, sıcacık bir öykü havasında anlatıyor. Yazarımız fizikçi, yani bir bilim adamı; bu sıfatından gelen ciddilik de var anlatımında. Anlatı türüne bir katkı olarak da bakabilirsiniz kitaba. Yazar, başlarda bir yerde, “keyif, zevk ve haz içinde yazıldı” diyor eseriyle ilgili olarak, öyle de okunuyor doğrusu. Okuyun siz de göreceksiniz…” Server Tanilli Çok değil, 5000 yıllık bir öykü… Dünya’nın yaşıyla kıyaslayınca 5000 yıl nedir ki? İnsanoğlunun yarattığı tarih, yani uygarlığın tarihi 5000 yıl kadar önce başladı. Tarıma geçişten kentlerin doğuşuna, kent devlet uygarlıklarından İlkçağ uygarlıklarına, Ortaçağ karanlığına ve sonunda aydnlık: Aydınlanma Çağı, Devrimler Çağı, Uzay Çağı… Çağlar Tuncay, Uygarlığın Seyir Defteri’nde insan zekasının yarattığı tarihi sürükleyici, heyecan verici ve eğlenceli bir dille anlatıyor. Başka kaynaklarda bulamayacağınız özgün hikayelerle zenginleştirilmiş olan bu kitap, uygarlık tarihimizin dönüm noktalarını; keşifleri, icatları, olayları ve insanları tanıtırken geleceğe yönelik merakımızı da giderek artırıyor. Dili ve içeriğiyle her yaş grubuna hitap eden, keyifle okunacak bir kitap.

Ungenach, Thomas Bernhard’ın Avusturya’nın suçlu belleğine ilişkin saptamalarını başlatan kitabıdır; anlatının tümü “aidiyet travması” çevresinde gelişir. Ülke dışında yaşayan Avusturyalı bir akademisyen, büyük bir mirasın vârisi, bu mirası akrabalarına “bölüştürerek” ondan bir an önce kurtulmak ister. Genç adam miras meselesini halletmek için memlekete dönüp de geçmişle yüz yüze gelince, geçmişin karşısına çıkardığı sorulara verilecek yanıtların hepsine katlanması gerektiğini görecektir. Anlatıcı, üç sese de katlanmalıdır; Noter Moro’nun delicesine otoriter sesine de, kardeşi Karl’ın mektuplarının melankolisine de, Ungenach malikânesi ve arazisi dolayısıyla Avusturya ile tüm bağlarını koparmak isteyen kendi iç sesine de… Thomas Bernhard Ungenach’ta, istenmeyen bir mirası sırtından atma temasını, dolayısıyla gelenekten kopuşu ele alıyor, 1945’ten sonra Avusturya denen “ev’’de artık eskisi kadar rahat yaşanamayacağı meselesiyle yüzleşiyor.

“Halkımız için acılarla dolu, özgürlük uğruna, demokrasi uğruna verilmiş kurbanlarla dolu bir yıl sona ererken bir umut yılı başlıyor şimdi ülkemizde. Karanlık bir yıl tükenirken giderek aydınlığa dönüşecek bir yıl başlıyor Türkiye’mizde. Işık yılına, umut yılına giriyoruz 1977 ile... Seçim yılıdır çünkü bu yıl... Silahlara karşı oy yılıdır, zorbalara karşı halk yılıdır, haksızlığa karşı hak yılıdır bu yıl... Günleri güvenle saymaya başlayınız yurttaşlarım: Dokuz ay sonra bir mutlu Türkiye doğabilir. Sizin elinizdedir bu yeniden doğuş, sizin oylarınızdadır kurtuluş... Özgürlük uğruna, demokrasi uğruna, insanca yaşamak uğruna bunca acıya katlanan, bunca kurban veren, çile çeken halkımız, hiç kuşkusuz demokrasinin gereği olan bu ödevlerini de eksiksiz yapacaktır. Türk Ulusuna kutlu olsun 1977 yılı, ışık yılı, umut yılı, kurtuluş yılı... Kıbrıslı Türklere huzur getirsin, tüm insanlığa barış getirsin, halkımıza mutluluk getirsin 1977 yılı...” Siyasi tarihimize Milliyetçi Cephe olarak giren Süleyman Demirel başkanlığındaki AP-MSP-MHP koalisyon hükümeti döneminde, cepheleşme giderek artıyordu. Seçimi kurtarıcı olarak gördüğü için 1977 yılını bu sözlerle selamlayan Bülent Ecevit’in öngörüsü, olaylı 1 Mayıs’ın ardından 5 Haziran’da yapılan seçimlerde gerçekleşti ve CHP, Türkiye’de sol bir partinin aldığı en yüksek oy oranı olan yüzde 41.4’e ulaştı. Ancak seçimi kazanan Ecevit, seçim sistemi nedeniyle güvenoyu alacak kadar sandalye kazanamayınca, iktidara 2. MC hükümeti geldi. Ecevit’in bahsettiği yeniden doğuş, ancak 1978 Ocak ayında 11 AP milletvekilinin partisinden ayrılıp bakanlık karşılığında CHP’ye katılmasıyla gerçekleşecekti. Fakat “Güneş Motel Olayı” olarak adlandırılan bu yöntem de Türkiye’nin siyasi bunalımına çare olamayacak ve ülke, giderek hızlanan bir şiddet döngüsü içinde 12 Eylül’e doğru ilerleyecekti.

Olgunlaşma çağında bir genç, hayatta nelerle karşılaşır? Niçin komünist, faşist, kapitalist veya antikapitalist olur? Çağımızın en ünlü yazarlarından biri olan George orwell, siyasi inançların çok defa hissi meselelerin bir sonucu olduğunu en iyi bilenlerden biridir. George Orwell, bu romanında, sosyalist düşüncelere sahip bir gencin «Para -Tanrısı» adını verdiği şeyden nefret edişini ve bu nefreti yüzünden sefil bir hayatı seçişini, sonunda «aşk» a mağlûp oluşunu anlatır. Derin bir sezgi gücü, akıcı üslûbu ve eşsiz mizah kabiliyeti ile, olgunlaşma yolundaki bir gencin ibretli macerasını dile getirir. Yalnız gençler değil, bütün dünyadaki gençlik dalgalanışını, çağımızın meselelerini merak edenler ve gerçek roman okuyucuları da bu kitabı büyük bir haz duyarak merakla okuyacaklardır.

Joyce, 1904'te Nora Barnacle adında bir genç kadınla tanışmıştı. (Nora Barnacle ile 1931'de, evliliğe karşı olmasına rağmen, kızının ısrarları üzerine evlendi.) Ulysses, Joyce'un kendi anlatımıyla Nora Barnacle'ı sevdiğini anladığı gün olan 16 Haziran 1904 günü Dublin'de geçer. (Romanın asıl kahramanı bir bakıma Dublin kentidir. Her yıl 16 Haziran günü Dublin'de düzenlenen "Bloomsday" yani Bloomgünü'nde, kitaptaki bölümlerde geçen yerlerin dolaşıldığı turlar düzenlenmektedir.) Konu, özünde son derece yalındır: Öğrenci Stephen Dedalus ile serbest çalışan Yahudi asıllı bir reklam toplayıcısı olan Leopold Bloom'un karşılaş(tırıl)maları. Ancak asıl anlatılan, bu iki kişinin bireysel kimliklerini aşan daha büyük bir gerçeğin parçası olduklarıdır: Stephen "sanatsal" doğanın, Bloom ise "bilimsel" doğanın temsilcileridir. Öte yandan, bu iki dışlanmış kişilik, hem Joyce hem de birbirleri için de özel bir öneme sahiptirler: Stephen, Joyce'un gençliğinin, Bloom ise olgunluğunun yansımalarıdır; Bloom, Stephen'ın, deyim yerindeyse, "manevi babası"dır vb. Ama kitabın edebiyat açısından asıl önemi, çatısının Homeros'un destanı Odysseia ile simgesel koşutluğundan ve Joyce'un kullandığı değişik teknik ve biçemlerden, özellikle de 18. ve son bölümde Bloom'un karısı Molly'nin düşüncelerinin yansıtıldığı "bilinç akışı"ndan gelir. METİN %35 ORANINDA DÜZELTİLMİŞTİR.

Ölüyorum tanrım Bu da oldu işte. Her ölüm erken ölümdür Biliyorum tanrım. Ama, ayrıca, aldığın şu hayat Fena değildir.. Üstü kalsın..

Çağımızın önemli ilim, ahlak ve fazilet insanlarından biri Seyyid Ahmet Arvasi’dir. Çünkü Arvasi hoca, insanlığın ideolojik bataklıklar içerisinde çırpındığı bir dönemde, kendini yetiştirerek insanları, özellikle de Ülkücü gençleri aydınlatma yolunda durmadan çalışmış, fikir üretmiş, hep onların saadetleri için çırpınıp durmuştur. Arvasi hoca, fikir ve düşünce hayatının çeşitli uçurumlarında kol gezen ve okumayı seven gençlere el uzatarak, adeta onların koruyucu meleği olmuş, onların yerine fırtınaları göğüslemiş ve muhtemel sarsıntılara karşı daima tetikte beklemiştir. Arvasi hocanın kaleme aldığı eserlerini incelediğimizde bütün gayretinin imanlı bir gençlik yetişmesi olduğunu görürüz. Bunun için çırpınmış, bunun için kafa yormuş ve aramızdan ayrılana kadar da bu istikametini asla bozmamıştır. Bu hususta başkaları ikballer peşinde koşarken Arvasi hoca gözünü “büyük ideal"e dikmiş, bunun gerçekleşmesi için çaba sarf etmiştir. Arvasi hocayı yakından tanıyanlar bu çabanın asla normal bir çaba olmadığını da müşahede etmişlerdir.

Gözlerimi açtım, sadece Grace ve ben vardık, artık ondan ve benden başka hiçbir yerde hiçbir şey yoktu. Sanki öpücüğümü ve beni içinde tutmak istermişçesine dudaklarını birbirine bastırıyor, avcumdaki bir kuş kadar kırılgan bu anı tutuyordu. soğuk Grace senelerce evinin arkasındaki ormanda yaşayan kurtları seyretmiştir. Aralarından bir tanesi, sarı gözlü olan -onun kurdu- ise bakışlarına hep karşılık vermiştir. Birbirlerine tanıdık gelseler de Grace sebebini bilmemektedir. Sıcak Sam ikili bir hayat sürdürmektedir. Kurtken, sevdiği kızın sessiz bakışları altında yaşamaktadır. Fakat her sene kısa bir süreliğine tekrar insan olmasına rağmen Grace'le konuşmaya cesaret edememiştir… şimdiye kadar Ürperti Grace ve Sam için sevgi, adını koyamadıkları bir his olmuştur. Ancak bir kez dile getirildiğinde görmezden gelinemez bir hal alacaktır. Sam insan formunda kalmaya çabalamalı, Grace ise onu yanında tutmaya çalışmalıdır. Fakat bunun için geçmişin yaralarına, şimdiki zamanın kırılganlığına ve geleceğin imkânsızlığına göğüs germek zorunda kalacaklardır...

Görme Engelliler İçin, aylık sesli edebiyat, haber, kültür ve sanat dergisi.

Elimizdeki kitap "İktisadi Çözümlemenin Ahlak ve Zihniyet Dünyası"nın devamı ve bir ölçüde tamamlanışıdır. Birincisinde genel tablosu çizilmiş olan zihniyet dünyamızın bu ikincisi ile dini manevi kök kaynaklarına inmeye çalışılmıştır. Kitap din sosyolojisi ve özellikle din ve zihniyet ilişkisi üzerinde Max Weber'in çığır açan görüşlerine toplu ve kritik bir bakışla yola çıkıyor. Kendi kültür çevremizde konunun sınırlarını çizerken, ağırlığın üst perdede monoton şer'î kurallardan sade ve samimi kıssaları ile tasavvufa kaydırıldığı gözden kaçmayacaktır. Sorular o açıdan bir hayli geniş ve yüklüdür: Her şeyden önce, dünkü ve bugünkü haliyle insanımızın çevre ve evrene bakış açısını şekillendirmede tasavvufa düşen pay nedir?

İlgi duyduğu her kadını kendisine delicesine âşık zannetmek gibi bir hastalığa tutulan Necdet, Şişli'de oturan zengin, yakışıklı, şık, zarif, sevdalı bir gençtir. Arkadaşlarına uydurma aşk başarılarını anlatır durur. Ona göre önce kadınlar kendisine âşık olur, bütün fedakârlığı da onlar yapar; Necdet ise onları sudan sebeplerle terk eder. Gelgelelim birçok maceradan sonra kendisini mahvedecek olan büyük bir aşka tutulacak ve romandaki acı veren olaylar yaşanmaya başlayacaktır. Zavallı Necdet okuyucu tarafından çok benimsenmiştir. Okuyucuların Necdet, Müzehher ve Meliha'nın mezarlarını araştırmaları hatta bazı kişilerin Bebek'teki şehitliğe gitmeleri halkın esere ne derece ilgi gösterdiğinin somut bir göstergesidir.

1998 Otto Klineberg Ödülü Sahibi Zamanın Coğrafyası'nda ünlü sosyal psikolog Robert Levine, gündelik eylemlerimizin sorgulamadan kabul ettiğimiz bir boyutu olan zaman algımızı keşfetmemizi istiyor. Kariyerini zaman ve yaşam hızı çalışmalarına adayan Levine, bizi dünyanın etrafında çağlar boyu süren büyüleyici bir zaman turuna çıkarıyor. Yazarla beraber, üç saatlik gecikmelerin normal sayıldığı Brezilya'yı ve Batı'da hiçbir şekilde bilinmeyen bir uzun vade algısının bulunduğu Japonya'yı geziyoruz. Amerika'da farklı toplulukları ziyaret ederek nüfus büyüklüğünün yaşam hızını ve hatta yürüme hızını nasıl etkilediğini görüyoruz. Antik Yunan'a giderek ilkel saatleri ve güneş saatlerini inceleyip buradan da Sanayi Devrimi'nde ortaya çıkan "saat zamanı"nın başlangıcına gidiyoruz. Levine soruyor: Zamanımızı nasıl kullanıyoruz? Saatlerimiz tarafından mı yönetiliyoruz? Bu durumun şehirlerimize etkisi nedir? Peki ya bedenlerimize? Yazar, insan kurgusu olan zamanın, kültürleri tanımlamaya ve sınırlandırmaya başladığına inanıyor. Böylece her birimizin kendi zamanımızın coğrafyasının haritasını çıkararak, "çoklu-zamansallığa" sahip bir toplum olarak yaşamayı öğrenmemiz gerektiğini savunuyor. "Özenle işlenmiş bir cevher. . . Levine, insan icatlarının en büyüklerinden biri olan zamanın psikolojisinin farkına varmamız için duyarlı bir gözlemcinin objektifinden bakmamızı sağlıyor. Öznel zaman algısının ve insan yaşamının nasıl bağdaştığını veya ters düştüğünü özgün bir bakış açısıyla ortaya koymak için dâhiyane gözlemlerini, orijinal alan deneylerini ve ayrıca derin akademik bilgisini bir araya getiriyor. Zamanın Coğrafyası çok değerli bir alternatif yol sunuyor: bu yolu seçin ve öğütlerine kulak verin." -Dr. Philip Zimbardo, Stanford Üniversitesi- (Tanıtım Bülteninden)

Tar Valon kuşatılmış. Vakan¸vis dünyayı Karanlık Varlık’tan kurtarabilecek yegane insanın, Ejder’in doğduğuna dair kehanette bulunuyor ve sırf tesadüf eseri, Vakan¸vis’in yanında Moiraine Damodred ve Siuan Sanche var. Dünyanın Giz¸’nde Emond Meydanı’na gelen soğuk ve vakur Aes Sedai’den Áok farklı bir Kabul Edilmiş olan saf, eşek şakalarından hoşlanan Moiraine Damodren, en iyi arkadaşı Siuan Sanche ile birlikte, yeni doğan bebeği bulmayı ve ona yardım etmeyi aklına koyuyor.

1815’te Avrupa’da Eski Rejim ile 1789 Fransız Devrimi’nin ideolojisi arasındaki uyuşmazlık sona ermiş olmasa da, yeni bir yüzyılın, 19. yüzyılın çizgileri yavaş yavaş belirmektedir. Tarımda çalışma biçimleri, teknik üretim ve ulaşım gitgide değişir. Gerçi yaşanan daha çok 18. yüzyıldaki buluşların sonuçlarıdır. Ne var ki yeni buluş, buhar da Batı’da hizmete girer. Kent burjuvazisi iktidara gelir. Sınai ve liberal ekonominin yararlarını fark etmiştir; bunlara dayanarak kentsel çerçevede zenginliklerin yaratılmasını ve dağıtımını yönlendirir. Yüzü önce geriye, sonra da ileriye dönük romantizm patlar. Burjuvazinin karşısında palazlanan yeni bir sınıf, proletarya ve onun ideolojisi sosyalizm, bir başka önemli yeniliktir. 1850’den başlayarak, Batı’nın güçleri hızla gelişir; doğa ve insan bilimlerinde de görülen budur. Amerika’daki Birleşik Devletler yerli yerine otururken, Avrupalılar Afrika’nın büyük bölümüne, Asya’da geniş alanlara ve Okyanusya’nın da tümüne boyun eğdirirler. Emperyalizm dönemidir bu! (Tanıtım Bülteninden)

Nedir 16. ve 17. yüzyılların anlamı tarihte? Batı için, başta kapitalizmin doğuşu ve ilk sömürge fetihlerinin yanı sıra, Hümanizma ile Rönesans'ın doruğuna çıkışı; Reform; belki hepsinden de önemli olarak kör imana karşı aklın başkaldırısı ve onun sonucu, bilimin ilk büyük açıklamalarını ortaya koyuşu. Batı yeni kıtalar bulur ve eskilerini kolaçan edip dünya ticaret yollarını değiştirirken, bilimde bir "devrim" yapmış, başta gökkubbenin sırlarını çözmüş ve bütün bunlara denk düşecek biçimde, "düşünmede yöntem" tartışmasını başlatmış ve akıldan yana bir çözüme varmıştır. O dev sanatçılar bir yana, Kepler'lerin, Galilei'lerin, Harvey'lerin, Newton'ların, Descartes'ların, Bacon'ların, Spinoza'ların yaşadığı yüzyıllar, 18. yüzyıla, "Aydınlıklar Yüzyılı"na giden yolun taşları döşenmektedir. Ya Doğu? 16. yüzyıl özellikle Türklerin en görkemli yüzyılı. Doğru! Ne var ki kuğunun son şarkısıdır bu. Asya, çok geçmeden, Avrupa uygarlığına karşı bir "geçici reddiye"de bulunacak, ondaki -bir bakıma? evrensel bütün değerlere sırtını çevirip, teknik gücü de ona terk ederek, sonunda dünya egemenliğinin yolunu açacaktır Batı'ya. Doğu'nun büyük geri çekilişi başlamıştır. (Tanıtım Bülteninden)

İlkçağ insanlığın sınıfsız toplumdan sınıflı toplum dönemine geçtikten sonraki ilk ve en uzun çağı. Binlerce yılı kapsıyor. Aslında dayanılmaz acılarla dolu bir çağ; sınıflı toplumların en korkunç biçimi, kölelik var çünkü. Henüz bütün insanların insan olarak da tanınmadığı yüzyıllar. Ama insanoğlu, yazı da içinde olmak üzere, edebiyattan sanata, bilimden felsefeye değin, aklın ve beynin ilk büyük fetihlerini de bu çağda yapmış: Önlerinde bugün de hayranlık duyup saygıyla eğildiğimiz fetihler bunlar. İlkçağ önemli. Öylesine önemli ki onu görmeden ve tanımadan çağları anlamak bütünüyle olanaksız. Bu kitap onun öyküsü işte... (Tanıtım Bülteninden)

Orta Amerika'da, And Dağları'nda yaşayan yerli halkın kullandığı keyif verici maddelere verilen addır `yıldızyiyici'. Bu maddeleri kullananlar Amerika'nın sömürge dönemi öncelerine, atalarının kendi tanrılarıyla baş başa kaldıkları dönemlere ilişkin sanrıların içine kapanıp, acıyla kavruldukları bugünü, gizemli ve görkemli bir geçmişle değişirler. `Yıldızyiyiciler' böylesi bir insan panoramasının çizildiği coğrafyada; devrimlerin, yerel diktatörlüklerin ve Birleşik Devletler'in siyasi-askeri müdahalelerinin günlük olarak yaşandığı 60'lı yıllarda, Orta Amerika'da geçiyor. Başkişileri de, Kızılderili soyundan gelen, başarılarını ve sürekli yükselmesini gizemli bir protecci¢n'a borçlu olan diktatör Jos‚ Almayo ve nişanlısı Amerikalı bir kız; idealleri uğruna kendini yok etmeyi göze alan sarışın, güzel bir Amerikalı. Çalkantılı yazgısını Orta Amerika'da arayan bu Amerikalının hayatı, hırslı ve yükselmeye yazgılı Jos‚ Almayo'nun acı bir şekilde sona eren iktidar serüveniyle çakışıyor. Volkanik topraklar üzerinde, yöresel mitlerin, `yıldızyiyiciler'in, aşkın, sihirbazların, Tanrı'nın yerel ve ideolojik suretlerinin, sömürge döneminin acı kültürel sonuçlarının birbirine karıştığı, şiirsel, gizemli sayfalarında yıldızlar uçuşan bir masal. Yıldızyiyiciler, güçlü kalemiyle unutulmaz yazarlar arasında anılan Fransız yazar Romain Gary'nin ustalıklı bir çalışması.

Semih Gümüş, kitabın önsözünde roman sanatı üzerine düşüncelerini anlatıyor. Ardından, Türk edebiyatında romanın macerası üstünde duruyor. Kitabın genel çizgisi ve kapsamı bu. Yazının Sarkacı Roman, Semih Gümüş'ün Türk edebiyatının önde gelen ya da büyük ilgi görüp tartışmalar yaratan yazarlarının romanları üzerine kaleme aldığı metinleri bir araya getiriyor. Kitap, Kemal Tahir'le başlıyor ve Kemal Tahir'in romanlarındaki Osmanlı etkisi üzerinde duruluyor. Ardından toplumcu edebiyat ve Yaşar Kemal, edebiyatta nostalji ve Selim İleri, postmodernizm ve Orhan Pamuk... Semih Gümüş'ün ele aldığı yazarlar arasında Sevgi Soysal, Hilmi Yavuz, Latife Tekin ve Perihan Mağden gibi birçok isim var. Semih Gümüş'ün çalışmasını diğer eleştiri çalışmalarından ayıran önemli nokta, romanları değerlendirmenin yanı sıra doğru sorular sorarak okuyucuyu da eleştiriye dâhil etmesi.

Bu çıkmazı aşmak için, bir zihin devrimine gerek vardır. Türkiye'de çağdaş ve özgürlükçü düşünce, kendisini yetmiş vrya seksen yıldan beri cenderesine alan ipoteği atmalı, Türk modernleşmesinin tarihi, eleştirel bir gözle yeniden değerlendirilmelidir. Ancak bu kambur atıldıktan sonradır ki, Kemal Atatürk adındaki parıltılı ve trajik insan, gerçek boyutlarında ele alınabilir; Türkiye gibi toplumlarda yüzyılda bir yetişen bu büyük kabiliyet, olağanüstü ihtirasları ve olağanüstü hatalarıyla, tarihte ait olduğu yere konabilir.

Diri diri gömüldüler, ama ölmediler, Bazılarına yetmedi bağışlanan hayatları, Çünkü yalanlarla kaplı bir hayatı yaşamaktansa, Gerçekler uğruna ölmeyi seçtiler. KARANLIK BİR YOLCULUĞA HAZIR MISINIZ? Çıktığı günden bu yana dünyayı kasıp kavuran, bilimkurgu-distopya türlerinin ustalıkla harmanlandığı Silo’nun sürükleyici ve “yanıltıcı” dünyasına hazır mısınız? Yakın bir gelecekte, yeryüzü zehirli gazlardan yaşanmaz hâldedir. İnsanlar dünyanın hayli sınırlı bir bölümünü, yaşadıkları çok katlı yeraltı silosunun en üst katındaki ekranlardan seyretmektedirler. Yasalar gereği bu tek görüntüyle yetinip yeryüzü hakkında hiçbir meraka kapılmaksızın yeraltına gömülü olarak, âdeta kapana kısılmış hâlde yaşamlarını sürdürürler. Zaten silodaki hayat da ancak sorgusuz ve sualsiz yaşandığında katlanılabilirdir. Ama bir de yaşadıkları hayatın gerçekliğinden şüphe duyup dışarısı hakkında sorgulamalar yapanlar vardır ki onlar bir daha asla uyanamayacakları bir kâbusun ortasında bulurlar kendilerini. Yalanlardan sağ çıkarsanız, bir de gerçekleri deneyin.

Medivh, güç ve deliliğin birleştiği Azeroth dünyasının en çok korkulan büyücüsüydü. Büyücüler meclisi Kirin Tor, Khangar'ı Medivh'in çırağı olması için Karazhan'a gönderdi. Genç Khandgar burada bu yüce büyücünün taşıdığı sırrı öğrenecek, zamanın ötesinde olanları öğrenme gücünü edinerek en korkunç kabuslarında bile göremeyeceği gerçeklerle yüzleşecekti. Tirisfal Bekçileri kimdi? Dünyayı hangi dehşetli güçlere karşı koruyorlardı? Ateş Lejyonu adıyla bilinen iblis güruhu gerçekten yok edilmiş miydi, yoksa Azeroth dünyasına dehşet salmak için pusuda mı bekliyorlardı? Bütün gizemler ortaya çıkacak ve dünyanın kaderi sonsuza dek değişecekti... Büyü, savaş ve kahramanlıkla ilgili bu hikaye Blizzard Entertainment'ın en çok satan, ödüllü bilgisayar oyunu WARCRAFT'tan ilham alınarak yaratılmıştır.

“Okumaya başlar başlamaz karakterlerle aramda güçlü bir bağ oluştu. Kitap hiç bitmesin istedim.” Debbie Macomber Altı yüz nüfuslu Virgin River kasabasında çalışacak bir ebe/uzman hemşire aranıyor. Kaliforniya’nın ulu ağaçları ve ışıl ışıl ırmakları arasında bir fark yaratmak istemez miydiniz? Hem de kulübenize kira ödemeden? Kısa bir süre önce eşini kaybetmiş olan Melinda Monroe bu ilanı görür ve Virgin River adındaki bu uzak dağ kasabasının, yaşadığı gönül yarasından kaçmak ve çok sevdiği hemşirelik mesleğine yeniden tutkuyla bağlanmak için mükemmel bir yer olabileceğine karar verir. Fakat kasabaya ulaştıktan sonra bir saat içerisinde bütün umutları yıkılır: Vadedilen kulübe çöplükten farksızdır, yollar korkunçtur, kasaba doktoru da yanında bir hemşire istememektedir. Çok büyük bir hata yaptığını fark eden Mel, ertesi sabah kasabadan ayrılmaya karar verir. Fakat doktorun ön verandasına terk edilen minik bir bebek bütün planlarını değiştirir… eski bir deniz piyadesi olan Jack Sheridan da değişen bu planlarını iyice pekiştirir. “Arkadaşlık, aşk ve aileler hakkında sıcacık, harika bir kitap. Bayıldım!” Susan Elizabeth Phillips

Guardian, Chicago Tribune, Scotsman ve Barnes and Noble 2009'un en iyi kitapları seçkilerinde -"Bu yıl Eagleman'ın 'Ve...'sinden daha baş döndürücü bir kitap okuyamazsınız." Stephen Fry -"Küçük bir büyük fikirler kitabı...Her öykü yeni bir Cennet." Brian Eno -"Eagleman gerçekten farklı. 'Ve...'yi okuyun, büyülenin. Tekrar okuyun, tekrar büyülenin." Time -"Bu nefis ve düşündürücü öykü derlemesi, son sayfa çevrildikten çok sonralari dahi okuyucunun zihnine musallat olmayi sürdüren o tuhaf, sınıflandırılması güç kitaplar kategorisine ait." Alexander McCall Smith, NY Times -"Şaşırtıcı derecede orijinal... Dudak uçuklatacak kadar dahice." Geoff Dyer, Observer -"'Ve..' dünyanızı ihtimaller ile zenginleştirecek ve bunu yaparken size bir insanın hayal gücünün ne kadar derin ve gizemli olabileceğini gösterecek." Mary Postgate, Scotsman -"Gerçekten muhteşem. Öykülerin yaratıcılığı, anlaşılırlığı ve zekiliği ile tüm kitaba hükmeden dinginlik birleşerek ortaya tamamen özgün bir yapıt çıkarıyor." Philip Pullman Öldükten sonra başımıza neler gelir? Ve bu insanlığımız hakkında bize neler söyler? Sonraki hayatta Tanrı'nın bir bakteri boyutunda ve varlığınızdan tamamen bihaber olduğunu keşfedebilirsiniz ya da yanınızda yalnızca hatırladığınız insanları bulabilirsiniz. Kimi sonraki hayatlarda tüm yaşlarınıza ayrılmış halinizdesinizdir, kimisinde kredi kart kayıtlarınıza bakılarak yeniden yaratılırsınız, kimisindeyse aslında olabileceğiniz ama olmadığınız kişiliklerinizin moral bozucu varlıklarıyla birarada yaşamanız gerekir. Eagleman aynı anda hem komik, hem hüzünlü hem de sarsıcı olabilen kurmaca öyküleriyle geleneksel kavramlar kulesini yerle bir ediyor ve bizlere kendimizi 'burada' ve 'şimdide' görmemizi sağlayan, büyüleyici bir mercek sunuyor. Dudak uçuklatıcı bir hayal gücüne dayanan bu öykülerin kökleri bilime, romantizme ve gizemli varoluşumuza yönelik huşuya dek uzanıyor. Bu kitap, ölüm, ölümsüzlük, ümit, aşk, biyoloji ve insanlığımızın yepyeni çehrelerini ortaya çıkaran arzunun bir karışımı.

Sonra bin sekiz yüz kalmıştı. Sonra bin altı yüz. Ve sonra hiç kalmadı... "O sıralarda, yani bundan üç ilâ beş yüz yıl önce daha iyi başka diyarlar olabileceğini düşünen her aile, her grup, her inanç sahibi ya da her klik yıldız yollarına düştü. Tedirginler, hırslılar, halinden hoşnut olmayanlar, garip kişiler, topluma uyum sağlayamayanlar, kıpır kıpır kurtlu kaşarlar ve sadece meraklı turşucular: düzinelerle, yüzlerle, binlerle gürül gürül gittiler." Dünya İmparatorluğu, uzun bir kaos döneminden sonra yeniden toparlanıyordu. Uzayın dört bir yanına dağılmış, her biri kendi başına gelişmesini sürdürmekte olan yüzlerce gezegenin yeniden imparatorluğa dahil edilmesi, disiplin altına alınması, çeki düzen verilmesi gerekiyordu. Askerler, bürokratlar, büyükelçiler ve yönetmeliklerle dolu bir gemi Gand gezegenine indi. Barışçıl, sakin, teknolojik olarak oldukça geri bir gezegendi burası. Gezegen sakinlerinin ne silahı vardı, ne de direnecek bir örgütleri. Çok kolay bir iş gibi görünüyordu başta. Ama Dünyalıların Gand sakinlerinden aldığı tek cevap "Skib!" oldu!...

20. yüzyılın en büyük Alman romancısı Thomas Mann’ın yazarlık yaşamında, Buddenbrooklar, Büyülü Dağ ve Doktor Faustus gibi büyük romanların yanı sıra Venedik’te Ölüm’ün de benzersiz bir yeri vardır. 1929’da Nobel Edebiyat Ödü­lü’ne değer görülen Mann, I. Dünya Savaşı’nın hemen öncesinde yayınlanan Venedik’te Ölüm adlı bu uzun öyküsünde, 'sanatçının trajik çıkmazı'nı işler: Yorucu bir çalışmanın ardından gerilimlerinden kurtulmak için Venedik’e giden ünlü yazar Aschenbach, genç Polonyalı Tadzio’nun olağanüstü güzelliği karşısında büyülenir. Salgın hastalık kenti sarınca da, tutkularına yenilerek ölüm isteğine teslim olur. Aşk ve ölüm simgeleri, Mann’ın yazarlık yaşamında bir dönemi kapayan bu yapıtın derin duyarlılığının temel öğelerini oluşturur. Güzellik, belki de sanat, yaşamı yok edici bir işlev yüklenir. Luchino Visconti’nin sinemaya da uyarladığı bu ölümsüz romanı, Behçet Necatigil’in ölümsüz çevirisiyle sunuyoruz.

Hayat hikâyelerden ibarettir, hikâyelerde hayattan ibarettir. Bazen karşınızdakilere bir şeyler anlatmak isteriz ve bunun için saatlerimizi harcarsınız ama istediğimiz etkiyi belki de yaratamayabiliriz. Bununla birlikte bazen bir tek hikâye bile anlatmak istediklerimizi tamamen anlatabilir. Geçmişten günümüze uzanan bu hikâyeler aynı zamanda geleceğimize de ışık tutacaklardır. Aynı ifadeyi önceki kitabımız olan BOŞUNA SÖYLEMEMÎŞLER'de de kullandık. Yaşamın içinden, yaşamla ilgili derlenen bu hikâyeler hayata bakış açınızı değiştirecektir. Hayata karşı farkındalığımızı ve motivasyonumuzu arttıracaktır. Kitabın sonuna iki de şiir ekledim. Biri yaşamı anlatan, biri yaşayanı anlatan. Kitabın sonunda yer alan şiir, henüz 15 yaşında aramızdan ayrılan öğrencimiz ÖZGE KELLEÖZÜ’nün hikâyesini anlatmaktadır. Ruhu şad olsun.

Sadece Bir Tek Gerçek Dünya Var. Diğerleri -Yaşadığımız Dünya Da Dahil- Gölgelerden İbaret... Gözlerini bir hastane odasında açan ve vücudunun sargılar içinde olduğunu gören Carl Corey, geçmişine dair hiçbir şey hatırlamamaktadır. İnsanüstü kuvveti ve siyah-gri kıyafetlere düşkünlüğü dışında, elinde geçmişine ait pek az ipucu vardır. Arayışı, onu hiç ummadığı gerçeklerle yüzleştirir: Yaşadığımız dünya, ölümsüz şehir Amber'in sayısız gölgelerinden yalnızca biri; kendisi de iradesiyle gerçekliğe yön verebilen Amber Prensi Corwin'dir. Hafızasını yitirmiş bir şekilde asırlar boyunca dünyamızda dolanmış olan Corwin, geçmişini araştırdıkça, iktidar uğruna hiçbir entrikadan, savaştan ve cinayetten sakınmayan ölümsüz kardeşlerinin, sayısız dünyayı, sihri, teknolojiyi ve yaratığı içine sürükleyen mücadelesinin tam ortasında bulur kendisini.

"Biletiniz Buraya Kadar" adlı bu romanın başkişisi Jacques Rainier, elli dokuz yaşında bir sanayicidir. İş hayatında karşılaştığı çeşitli sorunlarla başa çıkmaya çalıştığı günlerde Brezilyalı genç bir kadınla ilişkiye girer; bu ilişki, güç günler geçiren iş adamı için büyük mutluluktur. Ancak, erkeklik saplantısı içinde olan bir arkadaşının bunalımlı itirafları ve konuşmaları, Jacques Rainier'nin de gerilemeye başlayan cinselliği konusunda kuşkuya düşmesine, kafasını bu konuya takmasına yol açar. Bu düşüncenin pençesinden kurtulamaz. Okurlarımızın, yayımladığımız birçok romanıyla yakından tanıdığı, Fransız edebiyatının büyük ustası Romain Gary, bu romanında, tabu sayılan bir konunun üzerine yüreklilikle gidiyor. Fransa'da yayımlandığında ateşli tartışmalara yol açan bu kitap, aynı zamanda sağlam kurgusu, gözüpek anlatımı ve ince mizah duygusuyla sürükleyici bir aşk romanı.

Serkan Işın, son dönemde yoğun biçimde sürdürdüğü Görsel Şiir çalışmalarını bir kitapta toplamadan önceki son adım olarak Bonus kitabıyla şiir okurunun karşısında: "Ne gülüyorsun anlattığım senin hikâyen!" diye sesleniyor... Bonus, "Şairin yeni kentleşme dalgası karşısında (yani 90'lardan beri) dilsizleşmesi, eski temrinlerine sarılsa da yine dilsizleşmesi" vurgusuyla hareket ediyor.

Gönül Sesiyle Görenler Sayı 4 Dergi

Görme Engelliler İçin, aylık sesli edebiyat, haber, kültür ve sanat dergisi.

Kokular Kitabı, nihayet elinizde! Artık gönül rahatlığıyla "burnunuzun dikine" gidebilirsiniz.Ama sanmayın ki kokular sadece doğruları söyler .Kandığımız yalanlar için de bir kılavuz aynı zamanda Kokular Kitabı. "Koku" denince, Türkiye'de akla ilk gelen isim; Vedat Ozan.İlk kitabı ve uzun soluklu çalışmasının ilk cildi Kokular Kitabı'nda meselenin hemen her cephesini kuşatıyor: mitoloji, kültürel tarih, kimya, ekonomi-politik, psikoloji, edebiyat, gündelik hayat... Bu kitabı okuduktan sonra; bir bebeği severken, doğalgaz faturanızı yatırırken, başınızın üzerinden bir güvercin sürüsü geçerken, alışveriş yaparken, ansızın nostaljiye kapıldığınızda, kendinizi karşı cinsi etkilemeye çalışırken yakaladığınızda, hatta asansöre bindiğinizde, artık başka çağrışımlarla düşünmeye başlayacaksınız. Kokular Kitabı'nı dönüp dönüp okuyacaksınız; burnunuzda tütecek... Ama hepsi bu değil, merak etmeyin! Daha üç cilt sırasını bekliyor: bunun parfümü var, kültürel tarihi var, lezzet boyutu var. Annemizin karnındayken başlayan koku'yla maceramızın ayrıntılı hikâyesi, yine orada başlayan lezzet'le tamamlanacak. İnsanın gizli pusulası burnun, dolayısıyla koku'nun akla gelen, gelmeyen neredeyse her şeyimize sirayet eden dünyasına hoşgeldiniz… "Bir odaya girip o odanın duvarındaki bir resmi veya nesneyi tesadüfen görmemiş olabiliriz ama aynı odadaki kokuyu es geçmemiz, atlamamız imkânsız. Bu, kaçınılmaz bir uyaranla karşı karşıyayız, demek." (Tanıtım Bülteninden)

Kapitalizm Açlığı ve Obeziteyi Nasıl Yarattı? Fransız Devrimi'nden bir süre önce, Kraliçe Marie Antoinette, halkın yiyecek ekmeği olmadığı söylendiğinde şöyle demişti: "Ekmek yoksa pasta yesinler." Bugün, Marie Antoinette'in yerini dev gıda şirketleri ve onların etkisi altındaki devletler almış bulunuyor. Dünya nüfusunun dörtte biri "fazla kilolarıyla" savaşırken diğer dörtte biri açlıkla boğuşuyor. Yani dünya nüfusun yarısı kötü besleniyor. Kötü beslenmenin ötesinde zehirleniyor. Sofraları şeker, soya, katkı maddesi ve tarım ilacı kalıntılarıyla dolu, GDO'lu yiyecekler dolduruyor. Reklamlarla manipüle edilen insanlar, özellikle de çocuklar, fast-food bağımlısı oluyor. Obezite "salgını" büyüyor, kanser oranı artıyor. Küçük çiftlikler ortadan kalktıkça dev tarım arazileri ve vahim durumdaki besi çiftlikleri yayılıyor. Ormansızlaşma, çevre kirliliği, toprak verimsizliği, zehirlilik artarken tür çeşitliliği azalıyor ve doğaya geri dönüşü olmayan hasarlar veriliyor. Doğanın bir parçası olan bedenimizin ekolojik dengesi bozuluyor. Küresel gıda krizi her yönüyle alarm verirken şirketler kârlarını artırmaya devam ediyor. İşte bu yüzden, dev gıda şirketlerinin ve devletlerin yarattıkları bu küresel gıda krizine karşı kayıtsızlığı en iyi bu cümle özetliyor: "Ekmek yoksa abur cubur yesinler." (Tanıtım Bülteninden)

Okuyucuyla canlı bir sohbete giren yazar, sezgimize ne zaman güvenip güvenmeyeceğimizi ve yavaş düşünmenin ne zaman daha iyi olacağını öğretiyor. İş ve özel yaşamımızda seçimlerimizi nasıl yaptığımızı ve başımıza sık sık dert açan zihinsel hatalardan korunmanın farklı tekniklerini nasıl kullanacağımızı gösteriyor. Hızlı ve Yavaş Düşünme, düşünmeyle ilgili düşüncelerinizi sonsuza dek değiştirecek.

Varlıklı bir ailenin biricik kızı hafta sonları kaldığı yazlık evinde kanlı bir cinayetin kurbanı olur. Görünürde öldürülmesi için hiçbir sebep yoktur. Hiç düşmanı olmayan, herkesle iyi geçinen kendi hâlinde biridir. Ancak yakın çevresindeki insanlar mercek altına alındığında tutkularının esiri potansiyel bir katile dönüşür… Komiser Barış, görünen gerçeklerin ardında saklı kalan izleri takip ederek katilin peşine düşer. Gölgede kalan sırları açığa çıkartarak kurbanın kalbine saplanan bıçağın hangi kanlı ele ait olduğu bilmecesini adım adım çözmeye çalışır. Bulduğu yanıtlarla yetinmeyen gözüpek komiser acaba gerçeği gün ışığına çıkarmayı başarabilecek midir? Polisiye-gerilim romanlarının üstadı Osman Aysu bu kez de bir cinayet bilmecesinin ortasına sürüklüyor okurlarını. Heyecanlı bir takibin parçası olmak için ideal bir seçim olacaktır Kanlı Tutku! “Aslı hızla cama yaklaşıp kalın perdeleri tam sesin geldiği noktadan açıp dışarıya baktı. Yağmur damlacıklarının oluk oluk izler bırakarak aktığı camın diğer yanında alnını cama dayamış birinin siluetini görünce irkildi önce. Daha sonra dışarıdakinin kim olduğunu anlayınca rahatladı birden. Ve kapıyı içerden itip beklenmeyen ziyaretçisini içeriye aldı. Ama ne yazık ki Aslı için bu sonun başlangıcı olacaktı…”

Bir sene kadar önce eşyalarımı toplayıp sessiz sedasız giderken biliyordum terk ettiğimin terk edenim olduğunu. Gürültü çıkarmadığım, ağlamadığım, kapıları çarpmadığım, eşyaları kırmadığım için hissediyordum bu gidişin dönüşü olmadığını. Bazı gitmeler, beceriksizce teşebbüs edilmiş intihar gibidir. Not bırakırsın, anlatırsın, ağlarsın... Geride kalanları acıtmaya çalışırsın. Hâlâ bir umudun olduğunu gösterir bu haber veriş, kendini özetleyiş. İşte böyle ölemezsin. Bağın varsa gidemezsin. Ben not bırakmadım giderken, çıt çıkarmadım. Çıkaracağım tüm seslerin duyulmayacağını anladım. Gitmedim aslında, kabullendim ve vazgeçtim. Kapıyı kaparken, kolundan tutanın olmadığında eyleminin adının terk etmek olmadığını anladım. Terk eden, terk edilmiştir. Ardında bırakacağı gürültü sadece başarısız bir intihar girişimidir. Yani gitmek bana ait bir eylem gibi görünürken, anladım ki giden sendin. Bir sene sonra geriye bakıyorum da, sen gittin ya ben çok güzelleştim...

Kederli İpek; Furuğ’un sağlığında yayınladığı Esir, Duvar, İsyan ve Yeniden Doğuş kitaplarından bir seçki. Şiirlerin önemli bir bölümü daha önce Türkçeye çevrilmemişti. Bu yanıyla da Furuğ ile Türkçenin, Furuğ şiiri ile okurun yeni bir buluşması olacak Kederli İpek. Yoksul ile dervişin, keder ile sevincin, kadın ile isyanın, merhamet ile acının buluştuğu şiirler bunlar. Çünkü bir ülkenin toprağı, bir tarihin nefesi var onlarda. O yüzden bu denli zamanımıza dair işte!.. gönlümüzde alevlenen o ateş eğer şeyhin eteğine düşseydi aşk kıvılcımıyla yanmış olan bizlere, artık rezil günahkarlar demezdi

Cenk lisedeki en asosyal kişidir. Arkadaşı yoktur. Elbette başından kalkmadığı bilgisayarı saymazsak. Liseden nefret etmektedir çünkü yalnızdır. Ancak yeni bir kişinin okula gelmesiyle hayatı tamamen değişir. Sonunda ise bambaşka bir hayat onu beklemektedir.