Eserlere Göre Listeleme

Önce olmaz dediklerin olur. Sonra gitmez dediklerin gider. En son da ölmez demeye korktukların ölür. Sanki her acın bir öncekine nispet eder. Her biri omuzlarındaki yerini aldığında Ne zaman pes edeceğini merak eden bir düşmandan farksızdırlar. Bu; hayatın, gücünü sınama şeklidir.

Radyo Tiyatrosu

Dün bitti, hikâyen devam ediyor... Yolu sana çıkmayanların yolundan ayrıldığında iyileşmeye başlayacaksın. “İnsanı insan yaralar, yaralarını yine insan sarar.” Aslolan, doğru tercihleri yapabilmek ve zor kararlar vermeyi göze alabilmektir. Olmayana değil olana odaklanmak, gidene değil kalana sarılmak ve yüreksizlere değil, her koşulda senin için yüreğini ortaya koyanlara tutunmak iyileştirecek seni. Gidenlerden kopamadıkça yaralanan ruhun, şifasını yanında duran ve asla gitmemiş olanları fark ettiğinde bulacak. Mütevazı varlıklarıyla hayatımızı nimete çevirenlere minnet duymak, unutulmaması gereken bir ödevdir sevgili dostum. Önyargıları bir kenara bırakmış, olduğun gibi kabul eden, ilgisini esirgemeyen, her koşulda yardıma koşan, anlamaya çalışan, sadece hüznünde değil, sevincinde de yanında olan ve sevgisi koşullara bağlı olmayan kim varsa hayatında, hepsine teşekkür et. “Çünkü ruhun şifası, senin yüreğindeki feryatları kendi yüreğinde duyabilenlerdedir ancak.”

Ayla Göksel ve Zülfü Livaneli’nin, çok farklı anlamlarda kullandığımız “iyiliğin” yeniden ele alınması, konuşulması, hayatın her alanında kalıcı olması fikrinden yola çıkarak derledikleri İyiliği Düşünmek, iktisattan psikolojiye, dinden sivil toplum kuruluşlarına, gazetecilikten bilime, felsefeden doğaya uzanan geniş bir aralıkta iyiliğin izini sürüyor, iyiliğe farklı açılardan bakıyor. Kitaba katkı sunan Ioanna Kuçuradi, Tanıl Bora, Bekir Ağırdır, Yankı Yazgan, Ahmet İnsel, Hidayet Şefkatli Tuksal, Ömer Madra, Kemal Sayar, Nurcan Baysal, Serdar Tekin, Hakan Altınay, Burcu Karakaş, Mehmet Ali Çalışkan ve Zafer Köse, kendi bakış açılarını aktararak iyiliği tartışırlarken, bizi de başka bir gözle bakarak iyilik ve iyiliğin imkânları üzerine yeniden düşünmeye davet ediyorlar. “Neye maruz kalacağımızı kendimiz belirleyemezsek bile, insan her durumda bir tercih yapabilir. Kişiliğine, içinde yetiştiği kültüre, inancına, duygularına ya da sadece aklına dayanarak eylemini saptayabilir. Öyleyse, ‘İyilik ve kötülük bir seçimdir, insanın kendi özgür iradesiyle seçtiği bir tutumdur,’ diyebilir miyiz? Bence evet.” Zülfü Livaneli