Eserlere Göre Listeleme

1880'li yıllarda Moskova Üniversitesi'nin bütün profesörleri, öğrencileri ve Moskova'nın aydınlar grubu, büyük bir şaşkınlık yaşıyorlardı. Çünkü tanık oldukları şey, o güne kadar görülmemiş bir şeydi...Üniversitenin en genç Matematik Profesörü S. A Raçinski, Üniversitedeki kürsüsünden istifa edip ayrılmış, Rusya'nın Smolenska Eyaleti'nin Tatevo Köyü'nde öğretmenliğe atanması için Eğitim Bakanlığı'na bir dilekçe vermişti. Bilim dünyası onunla övünürken ve bir çok Matematik bilgini ondan önemli buluşlar beklerken, bu genç profesör, kendi arzusu ile üniversitedeki eğitim ve öğretim çalışmalarına son veriyordu. Herkes, Ama neden? diye büyük bir merak ile soruyordu. Raçinski ise, bu soruya tek bir cevap veriyordu: Bir Köyde, Sıradan Bir Köy Öğretmeni Olmak İçin!...

Türkiye’nin ilk iş kadınlarından Suna Kıraç’ın eğitim, kültür ve sağlık alanında başlattığı, öncüsü olduğu, desteklediği sivil toplum girişimlerinin ve bunları gerçekleştiren kurumların başarı öykülerini anlatan “İdealler Gerçekleşirken: Suna Kıraç’ın izinde 10 yılın öyküsü” kitabı Suna ve İnan Kıraç Vakfı Yayınları arasından çıktı. İlk baskısı 2006 yılında yapılan “Ömrümden Uzun İdeallerim Var!” kitabının devamı niteliğindeki yapıtı, gazeteci-yazar Rıdvan Akar kaleme aldı. Suna Kıraç’ın yaşam öyküsünü anlatan ve gene Rıdvan Akar’ın yayına hazırladığı “Ömrümden Uzun İdeallerim Var!” başlığını taşıyan ilk kitap, özellikle kadınlara, gençlere, iş dünyasının parlayan yeni yıldızlarına yol gösterici, ufuk açıcı ve ilham kaynağı olmuştu. Bugün Suna ve İnan Kıraç’ın adı, katkısı ve desteği olan projeler “ömrü aşan” bir ideale dönüştü; bu idealler ise paylaşılan, geliştirilen ve büyüyen bir gerçekliğe evrildi. Suna ve İnan Kıraç Vakfı Yayınları Anı Dizisi’nin işte bu ikinci kitabı, “İdealler Gerçekleşirken: SunaKıraç’ın izinde, 10 yılın öyküsü”, son 10 yıla ışık tutuyor, bu idealler çerçevesinde gelişen hayatları, Suna Kıraç’ın çizdiği hedefe doğru ilerleyen, bu uğurda emek veren yol arkadaşlarını ve onların umut, inanç, özveri ve başarı ile taçlanmış öykülerini içeriyor. Rıdvan Akar’ın iki bölüm olarak kurguladığı kitabın ilk bölümünde, Suna Kıraç’ın yaşam öyküsünden çarpıcı detaylar yer alıyor. Notlarından, mektuplarından, albümlerinden ve yakın çevresinin tanıklıklarından derlenen bu bölüm, modern bir iş kadını, eğitimin önemine yürekten inanan aktif bir sivil toplum gönüllüsü, sevgi dolu bir eş ve anne olarak Suna Kıraç’ın portresini çiziyor. Suna Kıraç’ın doğuşuna, gelişimine ve sürdürülmesine katkıda bulunduğu sivil toplum örgütleri eğitim kurumları ve bu kurumların kahramanları, yürüttüğü projeler, yaşamı değişen, kendine ve ülkesine değer katan insanlar ise kitabın ikinci bölümde tanıklıklarıyla yer buluyor.

Tarihin bütün nesillerinden daha çok eziyet çekmemize rağmen sevinerek söyleyeyim ki biz çok mesut bir nesiliz. İnsanın dert ve yenilgisi dönemlerini gördüğümüz için mesut bir nesiliz. Acaba gerçek dert ve yenilgi yalancı ümit ve sevinçten daha iyi değil midir? Şuurdan doğan dert akılsızlıktan doğan dertsizlikten daha iyi değil midir? Ben yirminci asrın ikinci yarısında olduğum için çok seviniyorum eğer on dokuzuncu asırda olsaydım burjuvazinin yirminci ve yirmi birinci asırda yeryüzünde yapmak istediği cennet için ahmakça slogan atardım. Şimdi burjuvazi cennetinin yapılmış olduğu bir zamanda gözlerimle üç asırdır ilmin Samiri 'nin paradan buzağası olduğunu görüyorum. Altından yapılmış ve aldatıcı bir şekilde ama ruhsuz ruhaniyetsiz maneviyatsız yalancı sahte banka parası ortaya çıktı ve ahmakları kendine secde ettiriyor.

«Bu eser, benim bütün varlığım, vücut hikmetim, her şeyim... Ben, arının peteğini hendeseleştirmeye memur bulunması gibi, bu eseri örgüleştirmek için yaratıldım. Şiirlerim de, piyeslerim de, hikâyelerim de, ilim ve fikir yazılarım da sadece bu eserin belirttiği bina etrafında bir takım «müştemilât»dan başka bir şey değil... Güzelim Türkçenin «katık» tâbiri ne kadar yerinde. Gerçek gıda «nân-ı aziz» dediğimiz ekmektedir ve gerisi, ona katılmaktan kinaye «katık»tan ibaret... İçinde yüzde elliden fazla (hidro-karbone) cevher bulunduran ekmek, pastaların üstündeki her türlü krema ve (fantezi) oyunlarına sırt çevirmiş, kuru ve yavan, fakat besleyici ve kurtarıcı fikre ne güzel remz!.. İşte, ezel kadar eski ve ebed kadar yeni, topyekûn insanlık çapındaki dâvanın bu eserini tamamlarken, onu, gıdasını Büyük Doğu ekmeğine borçlu bildiğim Anadolu gençliğine ithaf ederim.» N.F.K. / 1968