Eserlere Göre Listeleme

Mutlu Son Yoktur, bir Héctor Belascoarán polisiyesi. Polis hafiyelerinin alışıldık yeteneklerinden neredeyse hiçbirine sahip olmayan Belascoarán günün birinde evinin banyosunda bir ceset bulur. Romalı gladyatör kostümü giydirilmiş bu cesedin ardındaki esrarı aydınlatmaya koyulan kahramanımız, katillerin asıl hedefinin kendisi olduğunu fark ettiğinde, Mexico City sokaklarında ölümcül bir kovalamaca başlar... Meksika polisiye edebiyatının en parlak ismi sayılan Paco Ignacio Taibo II, bu hikâyede kendi ülkesinin tarihinin kirli sayfalarından birine uzanıyor. Ancak bu kitabın asıl dikkat çekici yanı, hikâyenin düğüm noktasının 1 Mayıs 1977’de İstanbul Taksim Meydanı’nda yaşananlarla sergilediği şaşırtıcı benzerlik... Taibo, Meksika gerçeğinden yola çıkarak, Üçüncü Dünya ülkelerinin çaresizce kesişen kaderlerinin arka planındaki siyasi aktörleri teşhir etmektedir.

Seneca (MÖ 4’e doğru-MS 65): Devlet adamı ve filozofluğunun yanı sıra Roma tarihinin en önemli söylev ustalarından ve tragedya yazarlarından biridir. Babasının bir siyaset adamı ve hatip olarak yetiştirmek istediği Seneca, bir süre devlet işleriyle uğraştı ve sonunda kendisini en sevdiği işe, yani felsefeye adadı. Stoacı öğretileri içeren çok sayıda düşünce metni, mektup ve tragedya yazdı. Mutlu Yaşam Üzerine ve Yaşamın Kısalığı Üzerine’de Seneca doğaya uyumlu yaşama mecburiyetini çeşitli açılardan ve yaşadığı dönemden örnekler vererek ele alır. İlham verici bu iki metin, Stoacılığın Roma döneminde nasıl bir yaşam anlayışını salık verdiğine dair soruların yanıtlarını da barındırır.

Eğer mutluluğunuzu tesadüflere ve başka insanların keyfine bağlı kılmak, artık sizin de canınıza 'tak' ettiyse, Mutlu Yaşama Sanatı'nı öğrenmek zorundasınız demektir. Kirschner yine kendine özgü yaklaşımı ile hayatta karşımıza çıkan engelleri nasıl aşmamız gerektiği konusunda bizleri aydınlatıyor.