Basit Katalog

Cemal Öğretmen, mesleğini seven bir insan. Öğrencileriyle ilgilenmek, onların problemlerine çözüm bulmak en büyük hobisi.. İnsanların hayırlısı insanlara faydalı olandır, hadisini kendisine parola edinmiş. Sevdiği işi yapmak insanı yormaz; bizi yoran işler, "angarya" kabul ettiğimiz işlerdir, diyor. Ders anlatırken ve öğrencilerin problemleriyle uğraşırken dinlendiğini hissediyor, huzur duyuyor, mutlu oluyor. Bu roman, Cemal’in maraton koşusu gibi geçen bir yılını anlatıyor. Ateist öğrencileriyle fikir savaşlarını, Cemal’in onların önce gönlünde, sonra zihninde taht kuruşunu, alkol ve uyuşturucu batağında boğulmakta olan Remzi Bey’i ve ailesinin kurtuluşunu, oğulları Taner ve Taştan’ın bataklıkta boğuluşunu, kızları Melisa’nın melekleşmesini, kâbus gibi geçen bir öğretim yılının mutlu sonla noktalanışını anlatıyor.

BİRKAÇ SÖZ Ben, Türk devletlerdeki kardeşlerime karşı vazifesini yapamadığından dolayı mahcup olan bir Müslüman'ım. 0 yüzden, bir fert olarak, üzerime düşen görevimi yapmak için ilk adım olsun diye elinizdeki eserimi takdim ediyorum. Bu eserimi, beni affetmeleri dileğiyle komünizmin zulmü altında yaşayan tüm mazlumlara ithaf ediyorum. Ve diyorum ki: Bütün işkenceler, adı ne olursa olsun, dinsizliğin ürünüdür! Allah'a emanet olun can dostlar. Emine Özkan Şenlikoğlu

Senin İçin Bir Düş Kurdum Küçük, küçük bir aile, bir ağbi Ekrem, bir kızkardeş Gülbahar, bir de Cennet Ablalar, İstanbul’un kenar köşesi okuyacağınız Senin için Bir düş Kurdum... Tertemiz bir Türkçe, soba üzeri kestaneleri hatırlatan bir roman. İçinizde acıklı bir türkü dolanacak okurken, bildik sokakları hüzünle dolaşacaksınız, büyük tüplü Otomatik firmanızda utanarak yemek yapacaksınız, kaloriferlerinizin sıcaklığında rahatça gerinemeyeceksiniz; Gülbahar’ın kömürü sakınarak attığı gelecek aklınıza, minibüsteki insanlara bir başka bakacaksınız, sloganların içinden dökülen kelimeler ürkütmeyecek belki düşündürecek sizi, kara bir hüzün saracak her yanınızı, şehirli olmanın güveni içinize bir dert gibi oturacak belki. Gri sabahlı İstanbul sokaklarında o yüzleri arayacaksınız. Kim bilir hepimiz için bir düş kuracaksınız belki, belki yüzleri güneş gibi gülümseyecek bir gün insanların, siz de gülümserken hüzne bulanmayacaksınız...

"Bir dağın eteğindeydi köyümüz. Uzaktan, dağa tırmanırken yorulup kalmış koyunlar gibi görünürdü köyün evleri, biraz daha yaklaşınca, dağın yamaçlarına tırmanma niyetinde olmayan, sadece korunmak için dibine sokulmuş koyunlara daha çok benzerdi evler. İçinde fakir insanların yaşadığı bu küçük evler, taş ve balçıktan yapılma, derme çatmaydılar. Dereler akardı köyün sağından solundan. Bakar aylarında düzlüklere taşan sular, yaz gelince durulur, yatağındaki taşları yerinden oynatmadan,daha sakin akardı: güz aylarında azalır, kış aylarında ise donardı. Kışlar uzun sürer, insan boyu kadar kar yağardı. Günlerce kapılar açılmaz, komşu bile komşusuna gitmezdi. Öyle soğuk olurdu ki, insanın sesi bile donar, bir çırıltı olarak kalırdı havada. Ama bahar gelip de karlar erimeye başlayınca bin bir türlü bitki kaplardı doğayı. Parıl parıl otların ve renk renk çiçeklerin keskin, yoğun kokuları insanın aklını başından alırdı. Çiçeğiyle, otuyla, böceğiyle, suyuyla cennetin ikiz kardeşi olurdu köyümüz."

İşgal altında bir ülkede ve savaşın tam ortasında filizlenen bir aşkın hikâyesi... "… Yüzbaşı kollarını iki yana açıp ayağını yere vurarak, zeybeğe başladı. Daha ilk hareketi ile çok erkeksi ve çok efeci bir oyun oynadığı belli oluyordu. Feraye şaşkın, öylece Yüzbaşı'yı seyrediyordu. Yüzbaşı bir adımda onun yanına yaklaştı ve yavaşça "Hadi küçük kız, başla. Herkes bize bakıyor," dedi. Feraye, utana sıkıla çevresine bir göz attı. Kendilerinden başka oynayan kimse yoktu. Gerçekten de herkes nefesini tutmuş, onlara bakıyordu. Feraye de kollarını kaldırdı. Müziğe ve Yüzbaşı'ya uymaya çalışıyordu. İlk bir iki dakika bocaladı. Sonra, sanki çevresindeki herkes yok oldu. Yüzbaşı'nın gözlerinden, kendisine doğru bir alev akıyor gibiydi. Başka bir tarafa bakamıyordu. Birbirlerine kilitlenmiş ve uyum içinde; Yüzbaşı erkekliği, kahramanlığı ve tutkuyu, Feraye de kadını ve zarafeti anlatan hareketlerle oynuyorlardı… Ne zamandan beri bu haldeydiler, kendileri de seyredenler de farkında değildi. Müzik devam ediyordu. Belki de ikinci veya üçüncü tekrarıydı…" İşgal altındaki bir ülke… Ellerinde silahları, ayaklarında çarıkları olmadan; yüreklerindeki vatan aşkı ve hürriyet sevdasıyla cepheye koşan kahraman bir halk… Ve bu savaşın tam ortasında, kan ve göz yaşıyla filizlenen bir aşkın tutku dolu hikayesi… Feraye; Naşide Gökbudak'ın eşsiz anlatımı ve yaşanmış hikayelerden yola çıkılarak hazırlanmış kurgusuyla unutulmayacak bir roman…

Azeri asıllı İranlı yazar Samed Behrengi (1939-1967), kısa süren yaşamı boyunca köy öğretmenliği yapmış, halk masallarını ve efsaneleri derlemiş, yeniden yorumlamıştır. Yazdığı çocuk hikâyeleriyle ise başka bir dünyanın mümkün olduğuna işaret etmiş, bu yönüyle çocuk edebiyatının niteliğini artırarak hem çocukların hem büyüklerin gönlünde taht kurmuştur. Merhaba çocuklar! Ben Ulduz Hanım'ın konuşan bebeğiyim. Ulduz ile Kargalar kitabını okuyanlar beni ve Ulduz'u iyi tanır. Ulduz ile benim öyküm kargaların öyküsünden önceydi. O zamanlar Ulduz'un analığı geleli bir iki yıl olmuş olmamıştı. Ulduz da dört beş yaşlarındaydı. Ben de konuşmayı bilmiyordum. Ulduz'un annesi beni eski başörtüsünden yapmıştı. Kendi saçlarını göğsüme, karnıma, ellerime, ayaklarıma doldurmuştu. Bir akşam Ulduz beni karşısına koydu, benimle konuştu da konuştu, dertleşti. Sözleri beni o kadar etkiledi ki; sonunda dillendim ve konuşmaya başladım. Samed Behrengi'nin Ulduz hikâyeleri, kaç çocuğa arkadaşlık etti, kaç anne babanın çocukluğunda iz bıraktı kim bilir!.. Ulduz'un aydınlığı hiçbir sebeple azalmayan dünyasında bu kez sevgiyle dillenen konuşan bir bebek var. Bakalım bize neler anlatıyor?

Bir zamanlar uzak bir ülkede annesiyle birlikte küçük bir evde oturan bir delikanlı yaşarmış. Bu delikanlının on-on beş tane güvercini varmış, onları eğitir, çeşit çeşit numaralar öğretirmiş; bir de keçisi varmış. Delikanlının başında hiç saç olmadığı için herkes ona Kel Güvercinci dermiş. Anneyle oğul çok yoksullarmış; kulübelerinin tam karşısındaysa kralın görkemli sarayı yükseliyormuş; delikanlı ne zaman güvercinlerini eğitse, kralın güzeller güzeli kızı da nedimeleriyle birlikte sarayın balkonuna çıkar, onları seyredermiş. Delikanlı da kızı çok beğenirmiş ama bir kralın kızını yoksul bir güvercinciye vermeyeceğini bildiğinden hiç umut beslemezmiş. (Tanıtım Bülteninden)

Çocuk kitapları ve masalları konusunda otorite olarak kabul edilen ünlü yazar Samed Behrengi’nin en güzel kitaplarından biri olan “Yıldız ve Kargalar” Kalender Çocuk Yayınları tarafından tam ve eksiksiz çevirisiyle her yaştan okurun beğenisine sunulmaktadır. Farsçaya hâkimiyetiyle beğeni kazanan usta çevirmen Kemal Küntaş’ın çevirisini okurken çok seveceğinizi umuyoruz. Kitapseverler okuyacakları çeviri eserleri seçerken kitabın akıcılığına ve kültürün tam ve eksiksiz aktarılmış olup olmadığına dikkat etmelidir. Kitaptan: “Selam, çocuklar! Benim adım Yıldız. Yıldız’ın Farsçası, Sitare’dir. Bu yıl on yaşımı tamamladım. Okuyacağınız hikâye benim yaşantımdan bir parçadır. Behreng Bey bir zamanlar köyümüzün öğretmeniydi. Bizim evde kalıyordu. Bir gün ona başımdan geçenleri anlattım. Hoşuna gitti ve dedi ki; “Eğer izin verirsen senin ile kargaların macerasını hikâyeleştirip kitap yaparım.” Ben de birkaç şart ile kabul ettim; Birinci şartım hikâyemi sadece çocuklar için yazmasıydı. Çünkü yetişkinlerin akılları o kadar dağınık ki benim hikâyemi anlamaz ve tadını çıkaramazlar. İkinci şartım hikâyemi fakir veya çok nazlı büyütülmemiş çocuklar için yazmasıydı…” (Tanıtım Bülteninden)

Sevmekten Değil Affetmekten Vazgeçenlere… Gören herkesin imreneceği bir evliliğe ve aileye sahipti Sevda. Pırıltılı yaşamları ve debdebeli hayatlarıyla karı-koca cemiyette örnek olarak gösteriliyordu. Fakat Sevda, son zamanlarda his dünyasında garip bir çelişki yaşıyordu. Ve bu garip çelişkiyi kocasının bilmesini hiç arzu etmiyordu. Ruhunun derinliklerinde tahlili imkânsız duyguların bazen onu çok bunalttığını nasıl anlatabilirdi kocasına? Bütün dünyevi saadetler ayaklarının altına serilmişken, neden mutlu olamıyordu? Elinizdeki kitapta; genç ve güzel bir kadın olan Sevda'nın hayatının birdenbire nasıl değiştiğine şahit olacaksınız… (Tanıtım Bülteninden)

Bir Bilgiye Sormuşlar: "Efendim, dünyada en çok kimi seversiniz?" "Terzimi severim," diye cevap vermiş, Soruyu soranlar şaşırmışlar: "Aman üstad, dünyada sevecek o kadar çok kimse varken terzi de kim oluyor? O da nereden çıktı? Neden terzi?" Bilge, bu soruya da şöyle cevap vermiş: "Dostlarım, evet ben terzimi severim. Çünkü ona her gittiğimde, benim ölçümü yeniden alır. Ama ötekiler öyle değildir. Bir kez benim hakkımda karar verirler, ölünceye kadar da, beni hep aynı gözle görürler."

Çiçeklerinden tek bir iz kalmamıştı Hande hanımın yüreğinde: -Gelin çiçekleri, hüzün çiçekleri olur dedi: Genç kız gözlerini yumdu. Hayatı boyunca sevebileceği tek erkek olarak gördüğü Onur, acımasızca çiçeklerini koparır mıydı? Hepsini yitirir miydi? Gözlerini ağır ağır açtı; -Umarım, benim çiçeklerim hep canlı kalır.

Sultan III. Selim’in saltanat yılları... Nizam-ı Cedid’in kurulmaya çalışıldığı, Yeniçeri Ocağı’nın kaldırılarak yeni bir yapılanmaya gidişin başlatıldığı sancılı dönem... Devlet şuurunu ve Türkün siyasî tarihteki doğrultusunu olayların ve krizlerin değerlendirilmesinde esaslı bir ölçü kabul eden Bekir Büyükarkın, yeniden büyük devlet olma ümidini “Belki Bir Gün”de, bu kritik olayların ayrıntılarında arıyor... 200 yıl önceki atalarının devlet şuurundan ve gayretinden ilhamını almağa önem veren kahramanlarını sarayda, serhadlerde, İstanbul sokaklarında maceradan maceraya koşturarak, zevkle ve heyecanla okuyuculara bu hedefe erişmenin yollarını işaret etmeğe çalışıyor..

En iyi buğday yarışmasında senelerdir katılan bir çiftçi, büyük ödülü o yıl da kazanmıştı. Yarışmayı izleyen gazeteciler, çiftçiden bu başarısının sırrını öğrenmek istediler. Çiftçi, bu sırrın, kendi buğday tohumlarını komşularıyla paylaşmasında yattığını söyledi. Gazeteciler bu cevaba çok şaşırtılar: 'Onlar sizin rakibiniz olarak yarışmaya katılıyorlar. Buna rağmen, ne diye tohumlarınızı onlarla paylaşıyorsunuz?' Çiftçi: 'Neden olmasın?' dedi. 'Bilmiyor musunuz? Rüzgar, olgunlaşmakta olan buğdaydan poleni alır ve tarladan tarlaya taşır. Bu bakımdan, komşularının kötü buğday yetiştirmeleri demek, benim ürünümün de iyi olmaması demektir. En iyi buğday yetiştirmek için komşularımın da iyi buğdaylar yetiştirmesine yardımcı olmam gerekiyor.' Başarı Öyküleri, 'başarı' kavramını ait olduğu yere yükselten; onu, ben-merkezli ve maddeci yaklaşımların sığlığından kurtaran; 'başarı' kavramına duygusal derinlik ve manevi zenginlik kazandıran öyküler içeriyor. Öykü dizimizin diğer kitapları gibi, okuyanı insan gerçeğine, insan sıcaklığına, akıl ülkesine, ümide, sevgiye, düşünmeye, aydınlık bir ruh iklimine çağırıyor. Düşündürürken duygulandırıyor, duygulandırırken düşündürüyor. Başarı Öyküleri'nin sizlere anlam ülkesine doğru anlamlı bir yolculuk yaşatacağını umuyor; hepinize iyi yolculuklar diliyoruz...

Klasiklerden yaşayan yazarlara Nisan Kumru'nun seçilmiş öyküler.

Asırlarca öncesinden ekilmiş arızalı "tohum"lann tamamına yakını kendi "toprağımız"da ve yeşermelerine son derece müsait bir "iklim"imiz de var. Sözü murdar etmeden ve dümdüz söylemek gerekirse; 1) Gülen Cemaati bugün için belki "öldü", ama bilmeliyiz ki, ruhu "istikamet"ten çok "kerâmet"e meraklı diğer bütün cemaat ve dergâhlarda ve onların "Gassâl elinde meyyit" olmaya can atan münfesihleri arasında "kol geziyor"!.. 2) Dürüstçe çalışıp, ter dökerek kazanıp haysiyetiyle alnı açık, başı dik gezmek, yürümek yerine herhangi bir kanatlı hayvan gibi havalarda uçmanın hayâliyle eteğine yapışacak "ermiş" arayan bunca miskinin bulunduğu yerde, "the Cemaat" gider, "another Cemaat" gelir; Gülen gider, yerine başka bir soytarı "Mehdi"liğe soyunur!.. 3) Şeyhlerin âlimlerden daha itibarlı olduğu bir memlekette; okuyandan çok "zikir" çekenin, düşünüp soru sorandan çok "râbıta" edenin rağbet gördüğü bir cemiyette ne "Cemaat" biter, ne "Mehdî"nin arkası kesilir!.. 4) Kâşiflerin, mûcitlerin nasıl çalıştığını, nasıl yetiştiğini merak etmeyip de "aktâb" ve "agvâs"m kendilerinden menkûl keramet rivâyetlerini ezberlemekle mutmain olan Müslüman semtlerinde keşif de olmaz îcât da; sonunda "zikirmatik"ler bile Çin'den gelir. 5) Cenab-ı Allah'ın en büyük nimeti olan aklı küçümseyen, "akıl'ı akıl ile iptal etmek" türünden hezeyanları dillerinden düşürmeyen bilgisiz demagogların "büyük üstâd" muamelesi gördükleri bir câmiâda daha nice "hoca efendi"lerin çıkacağını fehmedememek sâdece ahmaklık değil, aynı zamanda mes'uliyetsizliktir!

♦ Ülkücü Hareket ve İslâmî Kimlik ♦ Ülkücü Gençlik ve Tasavvufî Yönelişler ♦ Ülkücü Hareketin Ahlâkî Yaklaşımları ♦ "İslam Ahlâk ve Fazileti" Sadece Slogan mı? ♦ 'Pozitif' Ülkücülük ♦ Ülkücü Hareket ve Pantürkizm ♦ Bir Asırlık 'Bozkurt' Çekişmesi ♦ 'Mankurt'laşmak Nedir? ♦ Türk Yurtları Neresidir? ♦ Irk-Kavim-Millet Tartışmaları ♦ "Millet-i İbrahim" Bir Soyağacı mı? Bir asırdır tartışılan ve tartışılacak olan bu önemli sorular ve kısır tartışmalar Dr. Hayati BİCE’nin kalemiyle yanıtlanıyor, aydınlatılıyor.

Hayatın her zerresine ince ince sızmış faşizm, genç bir öğretmeni vatana veya vicdanına ihanet etmeye zorlar. Devrin hâkim değerlerini ayakları altına alıp hakikate doğru attığı her adımda, güncelliğini hiç yitirmeyen sorular sorar genç öğretmen: Karanlık zamanlarda sormak ve cevaplamak için cesaret gerektiren sorular. Uzun bir süre boyunca hak ettiği değeri göremese de, Almancanın yirminci yüzyıldaki en önemli yazarlarından biri olduğu hiç unutulmayan Ödön von Horváth, çocukların bile masumiyetlerini kaybettikleri bir çağı anlatıyor Tanrısız Gençlik'te. Tanrısız Gençlik, Oktay Değirmenci'nin Almanca aslından çevirisi ve göndermelerle örülü bir romanın büyüklüğünü biraz daha anlaşılır kılan açıklamalarla… "Horváth, Brecht'ten daha iyi." -Peter Handke- "Neslinin en yetenekli yazarı." -Stefan Zweig- (Tanıtım Bülteninden)

Kitapta; öncelikle besin güvenliği ve kalitesine; besinlerde bulunan mikroorganizmalara ve gelişimlerini etkileyen faktörlere; besin kaynaklı mikrobiyal enfeksiyonlara ve zehirlenmelere; hijyen ve sanitasyon kavramlarına; gıda işletmelerinde işletme ve çalışan hijyenine; besin işlemeye ve tedarik işlemlerine; son olarak da besin güvenliği yönetim sistemlerine değinilmiştir.

İmam-ı Gazâli, insanlık tarihinde nev’i şahsına münhasır büyük bir İslam mütefekkiridir. En mühim eseri de hiç şüphesiz ki İHYÂ-U ULÛMİ’D-DÎN’dir. Çünkü İslam tarihinde, ne şarkta ne de garpta bu mevzuda böyle bir eser yazılmamıştır. Gazâli hazretleri iki yönden yenilenmeye girişmiştir: a. Felsefeyi tenkid etmek, b. Kelam ilmini yeni bir tarzda arzetmek. Hazretin ikinci cephesini “İHYA” adlı eseri temsil etmektedir. Zira ‘İHYA’ müslümanların hayatını derinden etkileyen İslami kaynakların başında gelir. Alimler ve tedkikciler onu çokça övmektedir. Örneğin; hadis hafızı imam Zeyneddin Ebul-Fazl el-Irakî [806 Milad.] “İHYA” hakkında şunları söyler: “O İslâmî kitapların büyüklerindendir.” Gazâli’nin muâsırı ve İmamı Haremeyn’in talebesi Şeyh Abdul-Gafır El-Farisî: “İHYA, Gazâli’nin eşsiz eserlerindendir,” der. Şeyh Ebu-Muhammed el-Kâzerûnî: “Eğer bütün ilimler yok olsa, hepsi İHYA’dan çıkabilir.” der. İmam Nevevî hazretleri “İHYA” yı çok beğenir ve onu son derece takdir ederdi. Bu ve benzer sözlerin mübalağadan ibaret olduğunu farzetsek bile yine de bunlar en azından halkın bu kitabın tesirinde kaldığına delalet eder. Ayrıca alimlerin onu mütalaa ettiğinin delilidir.

İmam-ı Gazâli, insanlık tarihinde nev’i şahsına münhasır büyük bir İslam mütefekkiridir. En mühim eseri de hiç şüphesiz ki İHYÂ-U ULÛMİ’D-DÎN’dir. Çünkü İslam tarihinde, ne şarkta ne de garpta bu mevzuda böyle bir eser yazılmamıştır. Gazâli hazretleri iki yönden yenilenmeye girişmiştir: a. Felsefeyi tenkid etmek, b. Kelam ilmini yeni bir tarzda arzetmek. Hazretin ikinci cephesini “İHYA” adlı eseri temsil etmektedir. Zira ‘İHYA’ müslümanların hayatını derinden etkileyen İslami kaynakların başında gelir. Alimler ve tedkikciler onu çokça övmektedir. Örneğin; hadis hafızı imam Zeyneddin Ebul-Fazl el-Irakî [806 Milad.] “İHYA” hakkında şunları söyler: “O İslâmî kitapların büyüklerindendir.” Gazâli’nin muâsırı ve İmamı Haremeyn’in talebesi Şeyh Abdul-Gafır El-Farisî: “İHYA, Gazâli’nin eşsiz eserlerindendir,” der. Şeyh Ebu-Muhammed el-Kâzerûnî: “Eğer bütün ilimler yok olsa, hepsi İHYA’dan çıkabilir.” der. İmam Nevevî hazretleri “İHYA” yı çok beğenir ve onu son derece takdir ederdi. Bu ve benzer sözlerin mübalağadan ibaret olduğunu farzetsek bile yine de bunlar en azından halkın bu kitabın tesirinde kaldığına delalet eder. Ayrıca alimlerin onu mütalaa ettiğinin delilidir.

İmam-ı Gazâli, insanlık tarihinde nev’i şahsına münhasır büyük bir İslam mütefekkiridir. En mühim eseri de hiç şüphesiz ki İHYÂ-U ULÛMİ’D-DÎN’dir. Çünkü İslam tarihinde, ne şarkta ne de garpta bu mevzuda böyle bir eser yazılmamıştır. Gazâli hazretleri iki yönden yenilenmeye girişmiştir: a. Felsefeyi tenkid etmek, b. Kelam ilmini yeni bir tarzda arzetmek. Hazretin ikinci cephesini “İHYA” adlı eseri temsil etmektedir. Zira ‘İHYA’ müslümanların hayatını derinden etkileyen İslami kaynakların başında gelir. Alimler ve tedkikciler onu çokça övmektedir. Örneğin; hadis hafızı imam Zeyneddin Ebul-Fazl el-Irakî [806 Milad.] “İHYA” hakkında şunları söyler: “O İslâmî kitapların büyüklerindendir.” Gazâli’nin muâsırı ve İmamı Haremeyn’in talebesi Şeyh Abdul-Gafır El-Farisî: “İHYA, Gazâli’nin eşsiz eserlerindendir,” der. Şeyh Ebu-Muhammed el-Kâzerûnî: “Eğer bütün ilimler yok olsa, hepsi İHYA’dan çıkabilir.” der. İmam Nevevî hazretleri “İHYA” yı çok beğenir ve onu son derece takdir ederdi. Bu ve benzer sözlerin mübalağadan ibaret olduğunu farzetsek bile yine de bunlar en azından halkın bu kitabın tesirinde kaldığına delalet eder. Ayrıca alimlerin onu mütalaa ettiğinin delilidir.

Henüz fark etmeye başladığı yerçekimi ayrım yapmıyordu; ne içlerinden birinin parlak ışıklar önünde yaşamak için yaratılmış olmasına ne de diğerinin gölgeler arasında ne denli rahat olduğuna bakıyordu. Ünlü film yıldızı Smith Sullivan, yazıp yönettiği ilk filminin çekimleriyle uğraşıyordur. Hayatımın projesi dediği bu filmde ona yirmili yaşlarındaki genç oyuncu Tatiana Landon eşlik edecektir. Ancak her şeyini adadığı filminde gözü başka bir şeyi görmemesi gerekirken, Smith gözlerini Tatiana’nın ablası Valentina’dan alamıyordur. Valentina’nın hayatında arkasına bakmadan kaçtığı bir şey varsa o da; şan, şöhret ve spot ışıklarıdır. Kendisini kardeşine adamış, annesinin ipe sapa gelmez aktörlerle birlikteliğini izlerken aşka inancını kaybetmiş bir kadın olan Valentina kararlıdır: Smith Sullivan yasak bölgededir, orada da kalacaktır. Ancak bilen bilir, bir Sullivan “doğru kişiyi” bulduğuna inanırsa yolundan dönmez.

İskoçya’nın en güçlü klanının en meşhur savaşçısı Jamie Campbell, İskoç topraklarındaki diğer klanların kanunsuzlarına ve zorbalarına karşı koymak için gereken her şeyi yapmaya hazırdır. Adaleti sağlamak, hayatta kendine biçtiği roldür ve bazen bunu yapmanın yolu, başka klanlarla güç birliğine gitmenin önünü açacak evliliklerden geçer. Jamie Campbell’in de görev niteliğinde bir evlilik gerçekleştirmesi, küçük gruplar halinde İskoç topraklarına dağılmış klanların korunması ve İskoç topraklarında adaletin sağlanması için şart olmuştur. Öte yandan Campbell soyadına kendini bildi bileli düşman olan Caitrina Lamont, söz konusu güç birliği için Jamie Campbell tarafından eş olarak seçilmiştir. Tabii Jamie’nin her şeyden önce Caitrina’yı bu evliliğe ikna etmesi gerekir. Onu ikna etmeye çalışırken görev aşkıyla Caitrina’ya karşı duymaya başladığı tutku arasında kalan Jamie için zor günler başlamıştır.

Sonsuza dek seninle kalanlar, ilklerindir. Eşyalar toplandı, kalınacak yurt odaları çoktan ayarlandı, herkes ve her şey hazır. Birbirlerinin ilk aşkı olan Clare ve Aiden dışında. Üniversite için doğup büyüdükleri kasabadan ayrılacak olan Clare ve Aiden farklı şehirlerdeki okullara kabul almıştır. Ayrılık çanları onlar için çalıyordur. Clare ertesi sabah yola çıkmadan önce geçirecekleri on iki saatin, dönüşsüz bir elveda olduğuna inanıyordur. Bu sebeple her ayrıntıyı düşündüğü bir “hoşça kal planı” yapmıştır. On iki saate ailelerini, arkadaşlarını, tanıdık yüzler ve mekânları, beklenmedik adresleri, saklı gerçekler ve sürpriz açıklamaları sığdırırlar. Fakat saatler ilerledikçe kaçınılmaz son da yaklaşmaktadır ve önlerinde verilecek ciddi bir karar vardır: Bu gece dönüşsüz bir veda mı, yoksa kısa süreli bir hoşça kal mı olacaktır?

Majestelerinin Ahlak Komisyonu’ndan sorumlu başkan olarak görevi, genelevleri kapatmaktı, orada çalışan kadınlarla yoldaş olmak değildi. Ama Christine’in tatlı, masum yüzüne attığı bir bakış, tuzağa düşmesine neden olmuştu. Onu bir hapishaneye tıkmak yerine, hanımefendi olma yolunda eğitim görmesini sağlayıp bir gün aklından atabilmenin umudunu taşıyordu. Parlamento’da bir sandalye kazanma şansı doğmuşken isteyebileceği son şey bir skandaldı; ama güzel Christine başka hiçbir kadına benzemediğini kanıtladı: Göz alıcı, akıllı.

Caraval’a hoş geldiniz! Burada duyduğunuz ya da gördüğünüz hiçbir şey gerçekle karşılaştırılamaz. Bu yalnızca bir oyun ya da gösteriden çok daha fazlası. Caraval, bu dünyada bulabileceğiniz, sihre en yakın şey. Çocukken Scarlett, büyükannesinin anlattığı Caraval’ın sihirli öykülerine inanırdı ama büyüdükçe, o masalları ardında bıraktı. Yine de annesi kendisini ve kız kardeşi Tella’yı terkedip, onları zalim babasıyla bıraktığında, Caraval Ustası Legend’a mektuplar yazarak onu ve sanatkârlarını adalarına çağırdı ama bir türlü cevap alamadı. Ta ki yedi yıl sonra, düğün gününden çok kısa süre önce, Legend’dan bir davetiye alana kadar. Özgürlük. Seçenekler. Mucize. Sihir. Caraval’daki oyuna katılır ve tek dilek hakkını kazanabilirse belki de bunların hepsine sahip olabilirdi. Ama korkuyordu Stella. Caraval hayal mi, gerçek mi?

Paralel Dünyaları Birbirine Bağlayan Aşk Ve İsyan Sasha Dünya’ya döndüğünde her şeyin düzelmesini bekler. Fakat artık paralel dünyaların gerçekliğini bildiği ve Aurora isimli bir dünyada yaşayan benzeriyle tanıştığı için eski hayatı anlamını yitirmiştir. Üstelik ardında bıraktığı Thomas’ı düşündükçe kalbi her gün biraz daha kırılmaktadır. Varlığını yeni öğrendiği bir başka kızın gizemli ve bazen de korkutucu imgelemleriyle boğuşan Sasha, zor da olsa tandemden bir kez daha geçmeye karar verir. Diğer tarafta onu Thomas dışında, üçüncü bir evrenden gelen tuhaf ama büyüleyici benzeri Selene beklemektedir. Sasha, Selene ve diğer versiyonları Juliana’nın kaderleri ortaktır ve birlikte Selene’nin ölmekte olan gezegenini kurtarabilecek akıl almaz ve yepyeni bir güce sahiptirler. Thomas’ın yardımıyla Sasha ve Selene ortadan kaybolan Juliana’yı aramaya çıkar. Onu bulsalar bile Sasha, aşka sırtını dönüp inanmadığı kaderin peşinden gitmek isteyecek midir? “Fantastik hayranları ve başka dünyalara dair detaylı romanlar okumak isteyenler için harika.” -Voya- “Macera ve komplo dolu.” -School Library Journal- “Tavsiyemi duymak ister misin? Kendi kahrolası evreninde kal. Diğer evrenlerle ilişkilerini kes, bağın senin üzerindeki etkileriyle elinden geldiğince mücadele et ve normal bir yaşam sürmeye çalış. Başka dünyalara geçmenin hiçbir faydası yok. Annenle baban bunu en ağır biçimde öğrendi.” “Saygısızlık etmek istemem ama size katılmıyorum,” dedim Dr. Moss’a. “Onlar güvenliğin bir yanılsama olduğunu öğrendiler. Ve yaşamaya değer bir hayat sürmek istiyorsan risk alman gerektiğini de. Önemli şeyleri elinizde tutmak için mücadele etmelisiniz.” “Ne gibi önemli şeyler?” “Aile. Aşk. Kader,” dedim. “Her zaman bir kaderin vardır,” dedi Selene. “Onu kabul edebilir ya da ona yüz çevirebilirsin ama istesen de istemesen de her zaman orada olacaktır. Kader, dosdoğru giden bir oktur. Yoluna çıkan bütün engelleri delip geçer ve her seferinde tam hedefini vurur.”

Mevlâna Celâleddin Rûmî (ölm. 1273), insanlık tarihinin en yüce düşünce burçları arasındadır. Onun insanlık dünyasındaki gönül fetihleri, gün geçtikçe genişlemekte ve derinleşmektedir. Son elli yıl içinde, Mevlâna ile ilgili etüdlerin en değerlileri, ne ilginçtir ki, Müslüman olmayan yazarlar tarafından gerçekleştirilmiştir. Müslümanların Mevlâna'yı anlatan çalışmaları ise genellikle onun hayat hikâyesini ve tasavvufî düşüncelerini, geleneksel kalıplar içinde tekrardan ibaret kalmıştır. Çağların ve hatta çağımızın da üstünde ve ötesinde olan Mevlânâ'yı günümüz insanlığına sunacağı değerler açısından ele alacak yeni çalışmalara ihtiyaç vardır. Bu eser, özlenen bu çalışmalara küçük bir hazırlık olabilir ve yeni gayretlere bir pencere açabilirse mutlu olacağız.

Mukaşefetü'l Kulüb konu itibariyle tasavvufi bir eserdir. İçerik itibariyle kalpleri hassas bir İslami hayata sevk etmeyi, oraya saf bir İslami hayatı sıkıştırmayı hedef edinen bir eserdir. Mukaşefetü'l Kulüb bir “Kalpleri ihya” kitabıdır. Durumlarını tespit ve keşfedip aralayarak, ortaya çıkararak ıslaha çalışmayı öğreten bir eserdir. Tasavvuf kalp ile meşgul olan bir ilimdir. Malumdur ki, kalp nasıl olursa dış aza ve yaşayış da ona uygun bir manzara arz eder. Allah Tela'nın; “Her kulun kalbini günde birkaç kere kontrol ettiği” hadisinin manasına itibarla tasavvufta amellerin zuhur mahalli olan kalp ele alınmıştır.

İnsanoğlu yeryüzündeki uyanışına yaratılmış olduğunu farkederek varır. Ama iş burada bitmez, burada başlar.

Bugün aydınların çoğu dinî meselelerde manevî sarsıntıların ızdırabını çekiyor. Zaman zaman kafalarında şöyle sorular dönüyor: Acaba din hayatın gerçeklerinden biri midir? Eğer geçmişte öyle idiyse bilimin hayatın şeklini değiştirdiği, dünyadan bilim ve bilimsel gerçeklerin dışında herhangi bir konunun kalmadığı bugün de öyle olmaya devam ediyor mu? Din beşerî bir ihtiyaç mıdır yoksa şahsî bir mizaç meselesi midir ki o zaman dileyen dindar olur dileyen inkâr eder, sonuçta bu ve öteki eşit midir?

Tevhid, İslam inancının ve insanın yaratılışının temel esasıdır. Tevhid, Allah'ı zatında, sıfatında, fiillerinde eşsiz ve ortaksız bilmektir. Tevhid inancına göre her hususta Allah'ı ve Allah'ın sözünü birlemek gerekir. Sosyal hayatta, hukukta, iktisadi düzenlemede, ahlaki kurallarda, devlet idaresinde, siyasi alanda, kısacası her konuda Allah'ın koyduğu esaslara göre hareket etmek Tevhid'in temel esasıdır. Şu ana kadar sadece ikinci cildi yayınlanan "İslam Akidesinin Temelleri" niteliğindeki bu küçük hacimli çalışmanın birinci cildinin yayınlanmayışını bir eksiklik olarak gördüğümüzden söz konusu bu çok faydalı eseri yeniden tercüme ve iki cildi bir arada tam olarak yayınlamaya karar verdik. Hayırlara vesile ola.

Onlar yersizler, onlar ontolojik evsizler güruhu. Ya yerliler neredeler? Evin gerçek sahipleri neredeler? Yersizlerin yerlileri pusturacak kadar çoğalmaları elbet bir felakettir. Fakat asıl felaket, yerlilerin yersizleri bu ülkenin asli unsuru olarak kabullenmele- ridir. Yerliler bunu kabullenmedikleri sürece umut var demektir. Bu ülkede, yerlilerin direnişi her şeye rağmen sürüyor. Bu direnişin başarıyla sonuçlanması, her şeyin aslına rücu ettiği bir zeminin muhafazasına bağlı. Bu zemin, bu ülkede zaman zaman kayıyor. Şimdilerde yaşadığımız, işte böyle bir kayma. Unutmayalım ki ne vuku bulacaksa, herkesin kendi yerinde olduğu bir zeminde vuku bulacak.

Bu kitabın yazarını televizyon ekranından tanıyoruz daha çok. Sözünü sakınmayan, dobra dobra konuşan, gazetecilik geleneğinin hakkını vermeye çalışan biriydi Mengü. Burada, bu kitapta da aslında tüm bunları beraber yapıyor: Sözünü sakınmıyor, kitapta bahsettiği insanların çoğuyla ve okuyucusuyla dobra dobra konuşuyor, gazetecilik geleneğinin hakkını vermeye çalışıyor. 2009 yılında, genç bir muhabir İran’a giderse neler olur? Dahası, 2009 yılında genç bir muhabir olan Nevşin Mengü İran’a giderse neler olur? Gazetecilik yapar ve bir yandan gördüklerini, hissettiklerini, yaşadıklarını kaydeder. Ortaya bu “anlatı” çıkar böylelikle. İnsanın Düşünmekten Canı Yanar mı? hassas zamanların kitabı. Hassas zamanları adeta sıradanlaştırmış bir ülkenin gazetecisinden, komşu ülkeye bakan bir ilk kitap. “İyiler yine kaybetti sonuçta İran’da. Hep öyle olmuyor mu son dönemlerde buralarda...” (Tanıtım Bültenindne)

Günün birinde televizyonda başı taçlı bir soylu gördüm. Kraliyet koltuğuna oturmuş, uzunca bir metin okuyordu. Hollanda kraliçesi olabileceğini düşünerek, izlemeye devam ettim onu. Konuşmasından tek sözcük anlamıyordum. Sırf seslerden ibaret zincirdi sanki duyduklarım. Düşündüm: Bu kraliçenin dilinde yazmak, ne müthiş bir deneyim olurdu. Elim içgüdüsel olarak kalemime uzandı. Defterimin sayfalan karmakarışık bir hikayeyle doldu. Sonra hayretle kendimi daha iyi hissettiğimi fark ettim. Boğazımı tıkayan yumruk yok olmuştu. Kendi dilini terk etmek zorunda kalan bir yazarın, başka bir dilde yazmaya karar vermesiyle başlayan serüvenin en mütevazısıdır Karga. Kader Abdolah, ülkesi İran’dan Hollanda’ya iltica eden Refik Fuad’ın yol hikayesini anlatıyor bu romanda. Kahve simsarlığı yaparak hayatını kazanan, küçük dükkânının bir köşesini kendi yazı “hane”sine dönüştüren Fuad, İran, İstanbul ve Hollanda günlerini aktarırken bizi de bu kısa yolculuğa davet ediyor.