Eserlere Göre Listeleme

Ufuk Çizgisi, çağdaş İtalyan yazar Antonio Tabucchi'nin bir gerilim romanı. Romanın kahramın Spino, İtalya'nın bir liman kentinde, morgda görevlidir. Getirilen cesetleri, özelliklerine göre sınıflandırıp bir deftere kaydeden Spino'nun, cesetlerle arasında duygusal bağlar kurmak gibi garip bir özelliği vardır. Ama bir gece getirilen ceset, her şeyi değiştirir. Öldürülen bu delikanlıyı kimse arayıp sormaz. Delikanlıyı kendi gençliğine benzeten Spino, onun yaşamını merak eder. Delikanlıyı tanıyabileceğini umduğu birtakım insanları bulur, onlara sorular sorar. Ardından da, kimden olduğu bilinmeyen yanıtlar gelmeye başlar. Beklenmedik yerlerde Spino'ya randevular verilmeye başlar. Beklenmedik yerlerde Spino'ya randevular verilmeye başlanır. Spino, delikanlının başına gelenleri yavaş yavaş anlamaya başlamıştır, ama çözümün beklediği yerde karşısına çıkmayacağını da fark etmiştir. Sıranın kendisine gelmekte olduğunu sezmektedir. Spino, her insanın kendi içinde bir bilmece olduğunu, kendini keşfetmek istiyorsa her şeyi yeni baştan kurması, eski defterleri karıştırması, başkalarının tanıklığına başvurması, yitik izleri sürmesi gerektiğini anlayacaktır. Kendi gizini açığa kavuşturmak isteyen Spino'nun, özdeşleştiği 'öteki'nin peşine düşerek kendi yazgısının izlerini sürmesi gerekecektir. Antonio Tabucchi'de sık sık görüldüğü gibi, Spino'nunki de bir içsel arayış, nesneler arasındaki bağların bir derlenmesidir. Antonio Tabucchi, 'de sık sık görüldüğü gibi, Spino'nunki de bir içsel arayış, nesneler arasındaki bağların bir derlenmesidir. Antonio Tabucchi, 'Kurbanın değil, araştıranın kimliği üzerine, olmayan bir romanın hikayesi' olarak adlandırıyor bu ilginç romanını.

Mustafa Armağan‘ın kaleminden Ufukların Sultanı‘na, bir elinde Homeros‘un, öbür elinde Gazâlî‘nin eserini okuyan, Doğu‘nun ve Batı‘nın hükümdarı Fatih Sultan Mehmet‘e dair bilmedikleriniz bu kitapta... Mustafa Armağan tartışmalara yol açacak kitabında, okuyucusunu tarihin labirentlerinde nefes nefese bir serüvene davet ediyor. Armağan, okuru Fatih‘e, İstanbul‘un Fethi‘ne, Osmanlı‘ya, Rönesans‘ın asıl başlangıç noktası olan olaylara dair tartışmalı alanlara farklı bir açıdan bakmaya çağırıyor... Papa‘nın Hıristiyanlık teklifinden Fatih‘in vasiyetine, Homeros‘un çevirisinden Ali Kuşçu‘nun İstanbul‘a uzanan yolculuğuna, Kardeş Katli hikayesinden Rönesans‘ın başlangıç noktasına değişik konular, çarpıcı noktalar...

Ülkenizin bayrağını dalgalanırken gördüğünüzde ne hissediyorsunuz? Bayraklar, binlerce yıldır yaşadığımız topraklara olan umutlarımızı, hayallerimizi ve hatta öfkemizi temsil ediyor. Onları seviyoruz. Onları dalgalandırıyoruz. Onları yakıyoruz. Hatta yirmi birinci yüzyılda dahi, hâlâ onlar için ölüyoruz. Bayraklar dünyanın her Yerinde akla hayale gelmeyecek birçok yerde dalgalanabiliyor. Sadece yöneticilerin değil, halkların da politikalarını temsil ediyorlar. Çin’de yeniden gün yüzüne çıkan milliyetçilik duygusuna, Avrupa ve ABD’deki tartışmalı kimliklere ve hatta İslam Devleti’nin yükselişine bakılırsa, dünya şu anda son derece kafa karıştırıcı ve karmaşık bir yer. Hiç olmazsa insanların etrafında toplandığı bu eski ve yeni sembolleri anlamamız gerekiyor. Amerika Birleşik Devletleri ve Birleşik Krallık bayrağının, Avrupa, Orta Doğu, Asya ve Afrika’daki ülkelerin bayraklarının ve çeşitli örgüt bayraklarının tarihini ve sembollerini inceleyen Tim Marshall, Uğruna Ölünen Bayrak’ta bizi bazen birleştiren bazen bölen bu sembollerin güçlerini ve politikalarını gözler önüne sermek için yirmi beş yılı aşan küresel habercilik deneyiminden yararlanıyor.

İngiltere’de XIX. yüzyılın ikinci yarısı (Victoria dönemi) orta sınıfın yükselişini, gösterişli yaşamların moda oluşunu simgeler. Brontë kardeşler, kadının edebiyatla uğraşmasının hoş görülmediği bu yıllarda, önce erkek kimliğiyle şiirler yazmış sonra kendi adlarıyla, klasikler arasında yer alacak üç önemli romana imza atmışlardır. Emily Brontë 1848’de öldüğünde dünya edebiyatının en güzel yapıtlarından birini, ilk ve tek romanı Uğultulu Tepeler’i bırakmıştır ardında. Bu Victoria dönemi romanı, kimine göre dünyanın gelmiş geçmiş en büyük aşk romanı; kimine göre her okunuşunda değişik tatlar veren çağlar ötesi bir eser ya da insanın içine işleyen bir anlatımla dile getirilmiş uzun bir şiirdir. Ölümünden bir yıl önce bitirdiği Uğultulu Tepeler’deki karakterlerin yalnızca hayal ürünü kişiler olmadığı, Brontë’nin çevresindeki gerçek kişilerden derin izler taşıdığı da bir gerçektir. Sevgi, kin, nefret, intikam, tutku gibi güçlü duygularla örülü bu gençlik öyküsü, aynı zamanda marazi bir aşkın hikâyesidir.