Eserlere Göre Listeleme

"Diyorlar ki, deli olan sensin, ağaç değil. Ağaçlı delirmez diyorlar. Oysa ben oturuyorum oturduğu yerde. Koşuyu tutturan o. Ben gece gündüz kalkmıyorum yerimden, kıpırdamıyorum bile. Yalnızca bakıyorum Hep bakıyorum. Soluklanan o. Çırpman Rüzgârlarla oyn

Yirmi sekiz yıllık hayatında istediği hiçbir şeyi elde edemediğine inanan bir kadın, Bahar. Başladığı noktaya, baba evine döndüğünde artık hayattan pek de bir beklentisi kalmamıştır. Ancak bir şanssızlık abidesi olduğundan eminken memleketinde, İzmir'in göbeğinde kendi deyimiyle bir “çöl ayısı” ile karşılaşır ve o andan itibaren zaten karmaşık olan hayatı iyice içinden çıkılmaz bir hal alır. Peki herkesin övdüğü, yere göğe sığdıramadığı bu adam gerçekten iddia edildiği gibi Bahar’ın hayatının aşkı olabilir mi? Yoksa bu deli kız yine olmadık işler peşinde midir? Bahar, beyaz atlı prensinin onu bir köşe başında, elinde mutluluğa giden yolun yegâne nişanesi olan tek taşıyla beklemediğine emindir. Hayat hikâyesinden çıksa çıksa ucuz bir komedi filmi çıkacağını da kabullenmiştir. Şimdi kendini romantik bir filmin ortasına düşmüş halde, üstelik de esas kız olarak görmenin üstesinden nasıl gelecektir? Hem de aklı ve kalbi arasında böylesine sıkışıp kalmışken… Bir Deli Bahar Rüyası, genç bir kadının mutluluğu arayışı ve onun içten hikâyesini keyifli bir dille anlatıyor.

Durakta otobüs bekliyorsun, etrafın bir yerlere koşuşturan insanlar ile dolu. Sel olmuş akıyorlar… Onları izlerken zamanı düşündün; bu telaşları, yaşamak telaşımızı. İçinden bunun da felsefesini yaptın, yapmasan olmazdı. Zira düşünmek senin işin! O kafayla kulaklığını taktın, Cem Karaca şarkısında “hava bedava, bulut bedava, yaşamak bedava” diyor. Gülümsedin… Zorba geçti aklından, “yaşa be insan” dedin, sirtaki oynadın onunla karşılıklı. Atladın vapura, martıları izledin, mavi göğü, güneşi, “oh be yaşamak” yerleşti içine. Neşeyle martılara simit attın sonra. Tam karaya ayak basmıştın ki şahane bir kahve kokusu geldi burnuna, döndün bu arada yanına dalgın dalgın… Keyif ya da hüzünle gayriihtiyari bir iki laf ettin, sesli düşündüğünü fark etmeden. Evet işte o yanındaki, “kim bu?” der gibi baktığın kişi benim. Sana tamamı ile katılıyorum hatta benim de birkaç sözüm var. Bu kitap tam bir gevezelik hadisesi, kahveni kap gel şekerim. “… Sever misin sohbet masalarını? Ben bayılırım. Sohbet meclisi de denir hani. Karşında her konu hakkında felsefe yapabildiğin, sohbetinden lezzet damlayan insanlar, kişi değil konuların tartışıldığı ortamlar… İnsanı geliştirir, pişirir, düşündürür, zenginleştirir. İşte o masaları yazılar ile kurdum hep içimde. Sonunda da tüm masaları birleştirmeye, yani yazıları toparlamaya, içine kendi hikâyemi daha çok katmaya karar verdim. Zamanı gelmişti artık… Ve işte buradayız seninle. “Hoş geldik” canım. Sen anlattıklarıma ister kaldırım felsefesi de, istersen kafamda deli sorular diye yorumla. Hangisi içine sinerse. Ben öyle yapıyorum. Sistemle sorunum var; olanlarla, olmayanlarla, gördüklerimle, okuduklarımla, yaşadıklarımla, yaşandığına şahit olduklarımla. En baştan söylemiştim ben bir yengeç burcuyum, en koyusundan ve en delilerinden birisi üstelik. Dünyayı dert edinirim.”

Bir Deliler Evinin Yalan Yanlış Anlatılan Kısa Tarihi, inanılmaz bir hızda seyreden, durmadan kendini çoğaltarak gelişen bir roman. Mekân ve zaman sınırı tanımayan, bir ucu 19. yüzyılda, bir ucu günümüzde, yazınsal bir Türkiye panoraması. Şaşırtıcı bir öykünün bittiğinin sanıldığı yerde, okuru olmadık bir öyküyle yeniden afallatan bir “insan manzaraları” kitabı. Bir Mâniniz Yoksa Annemler Size Gelecek adlı kült kitabın yazarı Ayfer Tunç, bu kez, Karadeniz’in küçük bir kentinde denize sırtını dönmüş bir akıl hastanesinden yola çıkarak, akıllara durgunluk veren kişilerin yaşam zincirlerinden müthiş eğlenceli bir roman örüyor. Yalan Yanlış, yaklaşık yüz yıllık bir kesitte, siyasal ve toplumsal dönüm noktalarının insanların yaşamlarında bıraktığı izleri sürüyor. Yalan Yanlış’ı soluk soluğa okurken, Türkiye’nin bütün hallerini yaşayacak, belki de insanlığın ortak hikâyesiyle yüz yüze geleceksiniz.