Eserlere Göre Listeleme

Wells, fantastik bir öykünün tek bir fantastik olayı içermesi gerektiği düşüncesindeydi; bu kitap için seçmiş olduğumuz beş öykü bu sağgörü kuralına uyar. Duvardaki Kapı’da olay Londra’da geçer; bu öyküde, Wells’le kolayca bağdaştırılamayan alegorik bir tını vardır. Yazarın belki de özyaşamsal olan bu öyküsü, ertelemelerin doğurduğu yalnızlık bakımından hepimiz için geçerlidir. Wells, Plattner Hikâyesi’nde, dördüncü boyut varsayımının patetik olanaklarından yararlanır. Öykü kahramanı yalnız bir insandır yine. Son Mr. Elvesham’in Hikâyesi, bildiğimiz gölge konusunun güzel bir çeşitlemesidir. Kristal Yumurta’da iki farklı konu vardır: Öykü kahramanının çaresizliği ve evreni kapsayan beklenmedik bir projeksiyon. Aleph adlı öykümü bu yapıtın anılarına borçluyum. Sihirli Dükkân, kâbusa dönüşen bir düşten, yeniden uyanıklık haline geçilmesini anlatır. Wells’i yüzyılımızın başında keşfetmiş olmaktan üzüntü duyuyorum. O şaşırtıcı, kimi kez de korkunç mutluluğu duyumsayabilmek için onu şimdi keşfetmeyi isterdim. Jorge Luis Borges

Bütün o uzun yıllar içinde aynada kendilerine ancak bir kaç kez bakabildiler; gördükleri bir başkasıydı. Uruguay askeri diktatörlüğünün, bitmez tükenmez işkencelerden dolayı yıpranmış, bir tabuttan daha büyük olmayan barakalarının yalnızlığıyla lanetlenmiş, hint fakirleri gibi zayıf "rehineleri", bir kışladan diğerine taşınıp duruyorlardı. Nesnelerle bile konuşamıyorlardı. Hücrelerde eşya yoktu, hiç bir şey yoktu. Yeni bir işkence raundunun habercisi olabilecek parmaklıklı kapıların her gürültüsüyle veya postal sesleriyle havaya sıçrayarak, buz gibi soğuk beton zemin üzerinde uyuyorlardı. Bazen onlara su bile verilmiyordu, o zaman sinek, solucan, kağıt, toprak yiyorlardı. Bazen bir mucize gerçekleşiyordu: Serin bir esinti, örülmüş pencerelerdeki bir delikten içeriye portakal kokusu taşıyordu, ya da içeriye ince bir ışık çizgisini düşürüyordu, belki de delikte içeriye girme yolunu bulan bir kuştüyü oluyordu... -Eduardo Galeano- (Arka Kapak)

Bu eser, (TÜBİTAK) Sedat Veyis Örnek Tarih, Biyografi ve Belgelik Çalışması kapsamında hazırlanmış bir derlemedir. Gönüllü desteklerinden ötürü Ankara Üniversitesi İLEF Stüdyosundan, Teknik yapımcı İbrahim Önder'e teşekkür ederiz.

Marcel Ayme'nin romanlarındaki tuhaf insanlar, aslında çoğu zaman kendileri de tuhaflıklar yapan normal insanların yanı başlarında gezinirler. Fantezi ile gerçeklik arasındaki bu birlektelik en kusursuz biçimine öykülerinde ulaşır. Yazarın ünlü eseri Duvargeçen, duvarların içinden kolayca geçme yeteneği bulunan çekingen bir devlet memurunun herkesi şaşkına çeviren serüvenini anlatır. Duvargeçen, Tahsin Yücel'in mükemmel çevirisiyle bir Marcel Ayme klasiği...