Basit Katalog

İsrail Yahudi Devleti, bu kitabın yazılışından yaklaşık elli yıl sonra, tasarlandığı gibi kuruldu bu kitapta da aynı mühlet verilmişti. Yahudilere ve Yahudi olmayanlara. Elinizdeki eser bir el kitabı, özel olduğu düşünülen bir ulusun nasıl bir devlet kurması konusunda gerçekleştirdiği yaklaşımlarla bir prospektüs, bir reçete, cüreti ve aksanı ile bir aforizmalar topluluğu ve manifesto. Yazar Theodor Herzl ise sadece bir gazeteci değil. Onu Birinci Siyonizm Kongresi Başkanlığı'ndan, Sultan Abdülhamit ile diyaloglarından herkes hatırlıyor zaten..

Yabancılaşma, bir yönüyle insanın yeryüzündeki tarihi kadar eski bir sorun olarak ele alınırken, diğer taraftan da modern sorunlardan biri ve hatta bir çok sorunun kaynağı kabul edilmektedir. Bu nedenle çağdaş düşüncenin farklı ekollerince bazen geleneksel çağrışımları ile birlikte, bazen de doğrudan modern bir problem olarak işlenmektedir. Bu kitapta, yabancılaşma kavramının felsefe, psikoloji ve sosyolojide genel olarak, hangi bağlamlarda kullanıldığı tespit edilmekte; klasik sosyolojide yabancılaşma merkezli yapılan çözümlemelerin, çağdaş sosyolojideki izleri sürülmektir.

linizdeki kitap size, 21. Yüzyıl'a girerken Türkiye'nin çirkin fotoğrafını gözlerinizin önüne seriyor. 20. Yüzyıla da aynı fotoğrafla girmiştik. Yıl 1998 - 1999. Şimdi de Demokrasi ve insan haklarını tartışıyor, bunların ülkemize bir türlü gelmeyişinden acılarını çekiyoruz. Yönetim krizini ortaya koymak için, padişah gibi parti parti liderlerinden, ideolojik ve dayatmacı devletten bahsediyoruz. Darbe olacak derken Postmodern Darbe oldu...

Türkiye 1970’lerden beri bir durulup bir alevlenen büyük bir savaşın içinde. Sadece askerler ölmüyor bu savaşta. Kadın, erkek, çocuk demeden, hiç durmadan kurban veriyoruz insanlarımızı. Türkiye terörle savaşıyor. İstanbul’da doğan, yazdığı Atatürk kitabıyla tanınan ve Türkiye konusunda da çeşitli kitaplara imza atan Andrew Mango yeni kitabında bu sorunsalı ele alıyor: Türkiye’nin terörle savaşı. Mango, Türkiye’nin yaşadığı terör olaylarını başlangıcından itibaren ele aldığı çalışmada önce terörizmin ne olduğundan başlıyor işe. Sonra, kronolojik olarak, yaşadığımız terör olaylarını ve bu olaylarda rol oynayan kişileri ele alıyor. "Türkiye’nin Terörle Savaşı"nı okurken ülkenin geçirdiği kara günlere bir kez daha göz atmak ve bu yolla tablonun tamamını görmek mümkün. Yaşadıklarımıza bir anlam vermek ve çözümü görmek için böyle araştırmaların şart olduğunu bir kez daha anlıyoruz.

Osmanlı-Türk tarihinin Batılılar tarafından anlatımı, her zaman ilgi çekici olmuştur. Hele bu anlatıcılar seyyahlar ve devlet adamları olunca anlatı daha da renkli bir hal almaktadır. Ogier Ghiselin de Busbecq de bu anlatıcılardan biri. Esasında Osmanlı'nın en parlak dönemlerinden Kanuni Sultan Süleyman zamanında Avusturya elçiliği yapmış bir asilzade Busbecq. Sekiz yıllık sefirliği boyunca Osmanlı'ya ve Türk insanına dair yaptığı gözlemler, arkadaşına gönderdiği uzun mektuplarda gizli kalmayacak kadar ilgi çekici ve şaşırtıcı tespitlerle dolu. Üstelik aktardığı bilgiler de tarihe düşülen bir not değerinde. Osmanlı'nın politik, askeri, iktisadi ve sosyo-kültürel yapısına dair dönemsel bilgileri, gözlemleri ve tespitleri içeren bu kitap, son derece akıcı bir dille kaleme alınmış olan söz konusu mektupların bir raya getirilmesiyle oluşturulmuştur. Busbecq, Türkler'in ve Osmanlı'daki diğer milletlerin yaşayış tarzlarına dair ayrıntılı tespitleriyle ve bu milletlere ilişkin bakışıyla; Anadolu'da ve İstanbul'daki seyahat sırasında başından geçen ilginç ve tarihi olayları incelikli bir üslupla anlatmasıyla; Osmanlı devlet yönetimindeki önemli şahsiyetlere dair fikirleriyle okuyucuyu bir zaman tünelinde birlikte seyahat etmeye çağırıyor adeta. Kendi tarihine ve kültürel geçmişine dair merakı olan herkes, Busbecq'in anılarından oluşan Türkiye'yi Böyle Gördüm kitabı sayesinde, hem bu merakını bir ölçüde de olsa giderebilecek hem de Batlının dönemin Osmanlı-Türk varlığına bakış açısını görebilecektir.

Timur, hepimiz tarafından zulmü ifade den bir semboldür. Bir Türk hakanı olan Timur çeşitli kimliklere sokulmuş ve bize düşman olarak gösterilmiştir. Peki gerçekten böyle midir? Hakkında birçok eser verilen Timur'u doğru tanıma noktasında bir çabamızın olmadığı açıktır. Timur'a önyargı ile yaklaşıp görmezden geliyor olamaz mıyız? 1912 yılında Dündar Alp'in kaleme aldığı kitap, Timur'u yanlış anlatan kitaplara sessiz bir isyan çığlığıdır. Akıcı bir üslupla kaleme alınan kitapta; Timur'un güçlü bir imparator olma yolunda çıktığı zorlu, hırs, ihanet ve intikam arayışlarıyla yoğrulmuş yoğun ve yorucu hayatının Anadolu'ya geçtiği tarihe kadar olan kısmını diyaloglarla vermektedir. Bu güçlü hükümdarın yaşadıklarını soluksuz ve büyük bir zevkle okuyacaksınız.

Türk İnkılâbı'nın temellerini erken bir dönemde hiçbir tartışmaya mahal vermeyecek açıklıkla aşikâr kılan bir eserdir. "Türk İnkılâbına Bakışların iki özelliği vardır. Birincisi inkılâp öncesi fikir cereyanlarını en gerçek kaynaklarıyla ortaya koymaya çalışmış olmasıdır. Kitaptaki vesikalardan, Atatürk inkılâbının İkinci Meşrutiyette ortaya çıkan ve müdafaası yapılan Avrupalılaşma hareketinden aynen ilham aldığı görülür. Eserin ikinci özelliği, Türk İnkılâbının tarih felsefesi, medeniyetlerin mukayesesi, Şark (Doğu) ve Garp (Batı) mefhumlarının tahlili, İslâm Türk ve Batı düşünceleri arasındaki kaynakların müşterek oluşunu izah bakımından ilk deneme oluşudur.

Türk Bireyi Kuramına Giriş, her şeyden önce bir "varsayım" ortaya koymak için yazılmıştır. Türk kültürüyle ilgili önerilen varsayım şudur: Türk kültürü kamu iktisadı ağırlıklı bir toplum düzeni için elverişlidir. Bu varsayımımızı başka deyişlerle de söyleyebiliriz: Türk kültürü devletçilik ağırlıklı bir iktisadı kolaylaştırır. Türk kültürü devletçilik ağırlıklı bir iktisadı geliştirecek olanaklar sunar. Türkiye'de kültür sancısı çekilmektedir. Her hastalığın, her sancının bir ya da birçok nedeni vardır. Bize göre Türkiye'de nedenlerin başlıcaları, bir yandan kültür kavramının içeriğini açıklığa kavuşturmak, diğer yandan kültürü sahiplenmiş insanlarımızı tanımlamaktır. Sahiplenmiş diyoruz, çünkü kültür öğretiliyor; öğrenenler de çoğu zaman bir mülkiyet duygusuyla bu kültürü yaşıyorlar. Yalnız unutmamak gerekir ki, bu mülkiyet duygusu hem bilinçlidir hem de bilinçsizdir. Bilinçsiz derken, elbette bilinçaltı birikimini kastediyoruz.

İnsanlar kimi zaman çokça kullandıkları anlamlarını bilemeyebilmektedirler. Terör de bunlardan biridir. Terör nedir, Terörist kimdir? Hiç düşündünüz mü? Niçin insanlar başkalarını canına kastederler? Devletten kaynaklanan terör olur mu? Gizli istihbarat örgütlerinin zaman zaman teröre bulaşmaları, kontr-gerilla maskesi altında aja-provakatörlerle tertipleri nasıl yorumlanır? İşkenceciler gizli birer terör uzmanı olarak nitelenebilir mi? Törörizmin psikolojik ve politik temelleri nelerdir?

Thérèse ve Laurent; George Sand (1804-1876): Asıl adı Amandine Aurore Lucile Dupin olan yazar, babasının ölümü üzerine çocukluğunu babaannesinin kırdaki malikânesinde geçirdi. On üç yaşında gönderildiği manastırda üç yıl kaldı. Kır yaşamının pastoral ve manastırın mistik izleri pek çok eserine yansıdı. George Sand adını ilk kez 1832’de yayımlanan Indiana adlı romanında kullandı. Toplumsal kurallara karşı çıkan kadın kahramanını savunduğu bu eseriyle kısa sürede ün kazandı. Daha sonraki eserleriyle özgürlük sorununu sadece kadınlarla ilgili olarak değil, daha geniş bir toplumsal bağlamda ele aldığını gösterdi. Unutulmayan romanlarından biri olan Thérèse ve Laurent’da ünlü şair Alfred de Musset ile yaşadığı aşkı konu aldı. Volkan Yalçıntoklu (1961): Saint-Joseph lisesinde okudu. 9 Eylül Üniversitesi Tıbbi Biyoloji ve Genetik bölümünü bitirdi. Uzun yıllar kitapçılık yaptı. Fransızca ve İngilizceden çeviriler yapıyor. Eserlerini çevirdiği yazarlar arasında Jules Verne, Helene DeWitt, Alan Snow, Richard Maltby Jr., Lyman Frank Baum, Charles Perrault yer alıyor.

Aşk, bir medeniyet yıldızına nasıl dönüşür? İslam inanç ve kültürü kendi medeniyet estetiğini nasıl inşa etti? Mimari, süsleme sanatları, şiir, edebiyat, güzelliğin sırrını keşfetmek için hangi eşiklerden geçti? Dünün poetik ve estetik mirası nasıl ve kimler tarafından devralındı, hangi krizleri yaşadı? Beşir Ayvazoglu o her zamanki zarif ve kuşatıcı üslubu ve çok yerinde geliştirdiği sorularıyla sanat ve düşünce ufkumuza yepyeni ışık tuğları dikiyor. İlk baskıları yıllar önce yapılan ve her yönden bir ders kitabı sayılan AŞK ESTETİĞİ yeniden sizinle. Zihniyet dünyamız kadar hayat üslubumuzun sanat duraklarının ruhunu kavramak için... Hep aşk ve elbette Aşk Estetiği...

Ay Işığı, öykü alanında dünya edebiyatına damgasını vurmuş olan Fransız yazar Guy de Maupassant’nın on dört öyküsünden oluşan bir derleme. Edebiyat yaşamına Flaubert’in çırağı olarak başlayan Maupassant, benzerine az rastlanır gözlem gücü, küçük ayrıntıları değerlendirme ustalığı ve doğrudan söylenenin gerisindeki ince alayla kaleme aldığı eserleriyle öykü türünü adeta yeniden tanımlamıştır. Olaylara, nesnelere hep dışarıdan bakan, okuru çok değişik çevrelerde, çok değişik insanlar arasında dolaştıran yazarın öykülerinin büyük çoğunluğu okuru hep derin bir gerçeklik duygusu içinde gülümsetir ya da ürpertir. Yazar, sıradan insanların yaşamındaki küçük dramlardan ve onların zihinlerini meşgul eden gündelik sorunlardan ironi dolu çarpıcı hikâyeler çıkarır. Özlü, güçlü, keskin, ekonomik anlatımla güçlendirdiği gerçekçiliği ve kurgudaki ustalığıyla öykü türüne yeni bir anlayış getiren yazarın bu derlemesini Türkçe’nin usta kalemlerinden Tahsin Yücel’in çevirisiyle okurlara sunuyoruz.

Aytunç Altındal, Bilinmeyen Hitler'deki "yeni" belgeler, bulgular ve bilgile­rin iktidara geldiği 1933 yılına kadar Hitler'in hayatından kesitler sunuyor. "Hitler'in bir iş kazası" olmadığını, Nazilere yolunu açan esrarengiz bir Okült Örgütle ilişkilerini, bu örgütün kurucu ve yöneticisinin hiç değinilmemiş yönlerini gün ışığına çıkarıyor. "Thule Gessellschaft" adıyla bilinen bu gizli örgütün kurucusu Baron Rudolf von Sebottendorff, çift taraflı bir casus ve aynı zamanda Bektaşi ve Masondu. Tarihçilerden kendisini on yıllarca gizlemeyi başaran Hitler'in "yol göste­ricisi" ve "rakibi" olan Sebottendorff Türk vatandaşıydı ve Hitler'i iktidara getiren esrarengiz örgütü ilk kez İstanbul'da kurmuştu. Hitler'in hiç bilin­meyen bu yönünü Alman ve İsrailli araştırmacılar da ilk kez bu kitaptaki belgelerden öğrenmişlerdir.

Ne feminist bir bakış, ne cinsellik ne de siyaset. Edebi bir vefaya sarılarak kaleme alınmış kadın ve erkeğin birbirini tamamladığı Hak mucizesi… Yaşanan kadın cinayetlerine inat, kadına uygulanan şiddete inat, dik bir duruş ortaya koymak amacıyla Salih Nurettin Çevik ve pek çok yazar tarafından kaleme alınmış başka bir kadın kitabı ‘Benim Adım Kadın’. Deneme ve hikayelerin bulunduğu kitapta, her yazarın metninde, kadından yola çıkarak finalini insana bağlayan özgün çalışmalar yer alıyor. Her yazı kendi içinde kadını doğurup, erkeğin rengi ile yeniden kanatlandırıyor. En değerli varlıklarımız olan kadınlarımız için yazılan bu farklı çalışmanın tek amacı kamuoyunda bir nebze olsun farkındalık yaratabilmek… Kitapta yer alan yazarlar: Adem Özbay, Adnan Özer, D. Ali Taşçı, Elif Sönmezışık, Erol Karahan, Gürbüz Sezgin, İskender Pala, Mehmet Nuri Yardım, Mehtap Altan, Mustafa Özçelik, Nazan Bekiroğlu, Nazlı Özburun, Necip Tosun, Pınar Doğu, Recep Garip, Sait Köşk, Salih Nurettin Çevik, Sema Maraşlı, Senai Demirci, Sibel Eraslan, Şeref Akbaba, Tarık Tufan, Turhan Candan, Uğur Canbolat, Zeki Bulduk.

Batılılaşma İhaneti ilk defa 1975 yılında yayınlandı. O tarihten bu yana devamlı ilgi odağı olan ve sürekli basılan bu kitap, geniş bir okur yazar kitlenin düşünce ve tavırlarının oluşumunda, en azından çağdaş tabulardan kurtulmasında müessir rol oynadı. Batılılaşma İhaneti esas itibarıyla yakın tarihe yönelik bir meydan okumadır. Kitabın otuz küsur yıldır azalmayan bir ilgiye mazhar olması şüphesiz öncelikle ele aldığı konunun aktüalitesini yitirmemesinden kaynaklanıyor. Fakat sırf konunun güncelliği böyle bir sonuç doğurmaya yetmez. Ele aldığı hususları cesaretli değerlendiriş biçimi ile birlikte, vardığı sonuçlar da ilginin sürekliliğini sağlamıştır. Yazarı kitabın gördüğü ilgiyi, en çok maşeri vicdana, kamunun hislerine tercüman olmasına bağlamaktadır. Bir mağlubiyetin ideolojisi olan "Batılılaşma"nın doğru değerlendirilebilmesi için Batılılaşma İhaneti mutlaka okunmalı...

Büyük Önder Mustafa Kemal Atatürk "Nutuk" adlı eserini Cumhuriyet Halk Partisi'nin 15 Ekim 1927-23 Ekim 1927 tarihleri arasında toplanmış olan büyük kongresinde okumuştur. 19 Mayıs 1919-15 Ekim 1927 arasındaki dönemi kapsayan Nutuk'ta Türk milletinin emperyalizme karşı bağımsızlık savaşının ve monarşiye karşı milli egemenliğe dayanan mücadelenin neden, nasıl, hangi şartlarda ve hangi amaçlarla yapıldığı ve nasıl başarıya ulaştığı anlatılmaktadır. Gençler için hazırladığımız bu Nutuk'a özgün metinde yer alan bazı bölümler alınmamıştır. Okumayı kolaylaştırmak için bazı bölümler de özet halinde verilmiş, ekleme ya da değişiklik yapılmamıştır. Nutuk'u okurken umutsuzluğun, yokluğun, çaresizliğin ve ihanetlerin doruk noktasına ulaştığı koşullarda cesaret, güven, kararlılık ve iyimserliğin zaferine tanık olacaksınız.

Güçlü istihbarat örgütleri, insanların düşünce ve davranışlarını kontol edebilmenin ve gerektiğinde direnişlerini yok edebilmenin yollarını araştırıyorlar. İnsan bilincini kontrol edebilmek adına yürütülen deneyler, gizlice sürüdürülen bir 'kirli iş' olarak uzun yıllardır yapılıyor. Telepati, beyin yıkama, LSD, psiko-teknik, uzaktan izleme ve gelişmiş izleme teknolojisine milyonlarca dolar akıtıyor. Bu deneyler için binlerce insan kobay olarak kullanıldılar, bedensel ve ruhsal olarak yaralandılar; fakat başlarına neler geldiğini bir türlü çözemediler. Dr. Armen Victorian, başta Amerika ve Rusya olmak üzere, dünyanın güçlü istihbarat örgütlernin bu konuda yaptıkları çalışmaları net bir biçimde ortaya koyan belgeleri biraraya getirdi. Elinizdeki eser, sıradan bir komplo teorisi üretme tuzağına düşmeden, insan bilincini kontrol altına almaya çalışan 'sinsi, gizemli ve karanlık' bir dünyanın perdesini aralıyor.

Hintli bir yaşlı usta, çırağının sürekli her şeyden şikayet etmesinden bıkmıştır. Bir gün çırağını tuz almaya gönderir. Hayatındaki her şeyden mutsuz olan bu çırak döndüğünde, yaşlı usta ona bir avuç tuzu, bir bardak suya atıp içmesini söyler. Çırak, yaşlı adamın dediğini yapar ama içer içmez ağzındakileri tükürmeye başlar. "Tadı nasıl?" diye soran yaşlı adama öfkeyle "acı" diye cevap verir. Usta gülerek çırağı kolundan tutar ve dışarı çıkarır. Sessizce az ilerdeki gölün kıyısına götürür ve çırağına bu kez de bir avuç tuzu göle atıp, gölden su içmesini söyler. Söyleneni yapan çırak, ağzının kenarlarından akan suyu koluyla silerken, usta aynı soruyu sorar. "Tadı nasıl?" "Ferahlatıcı" diye cevap verir çırak. "Tuzun tadını aldın mı?" diye sorar yaşlı adam, "hayır" diye cevaplar çırağı, usta çırağının yanına oturur şöyle der: "Yaşamdaki acılarda tuz gibidir, ne azdır, ne de çok. Acının miktarı hep aynıdır. Ancak bu acının şiddeti, neyin içine konulduğuna bağlıdır." Acı olduğunda yapman gereken tek şey, acı veren şeyle ilgili hislerini genişletmektir. Onun için sen de artık bardak olmayı bırak, göl olmaya çalış.

Bu kitap yakın tarihimize ışık tutacak bir belgeler demeti şeklinde, söylenmeyeni söylemek için yazıldı. Üç ciltten oluşacak dizimizin ilkinde Kemalizm olgusuna farklı bir bakış açısı getiriliyor. İkinci cilt tek parti dönemine, üçüncü cilt DP dönemine ait belgelerden oluşacak. Bu çalışmamızda, belgeleri konularına göre tasnif ettik ve hemen hemen hiçbir yorumda bulunmadık. Bu kitaptaki belgelerin tümü Milli Eğitim Bakanlığı ve Genel Kurmay'ın tavsiye ettiği kitaplardan, ya da basında çıkan ve tekzib edilmeyen ve her hangi bir kovuşturmaya tabi tutulmayan kitaplardan derlenmiştir. Aynı konuda farklı rivayetleri, farklı değerlendirmeleri arkası arkasına sıraladık. Karar vermek size kalmaktadır. Kuşkusuz bu çalışma bu konuda herşeyi kapsamamaktadır.. Eğer bu yönde yeni çalışmaların ortaya çıkmasına öncülük edebilirse görevini yapmış olacaktır. Öte yandan bu bilgi kırıntılarını topluca düşündüğünüzde ve değerlendirdiğinizde, başka kitaplarda bu konuda tek satır yazılmamış olsa bile, kendiniz için bir kanaat oluşmasına yardımcı olacak türden şeylerdir. Soru sormanız, bazı gerçekleri yakalamanız için küçük bir başlangıç olarak önemli bir görev ifa edeceğini sandığım bu çalışmanın sayısız eksiklikleri, eleştirilecek yığınla yönü olduğunu biliyorum. Ama yine de bunun böyle olması gerektiğini düşünüyorum. Kitabı eğer sonuna kadar okuma fırsatı bulabilirseniz ne demek istediğimi daha iyi anlayacağınızdan kuşkum yok. Bu kitab yakın tarihimizle ilgili söylenmeyen bir gerçeğin arayışıdır. Konuya alışılagelmişin dışında farklı bir bakış açısı getirmektedir.

Balık Tarlası Sokağı insanları, çocukların balıklarla konuştuğu zamanları anlatır. Bizim çekingen Melo da bu zamanın öykülerini işiterek büyüdü. Hatta bir gün, o da bir balıkla göz göze gelmeyi başardı. Pıtır adını verdiği yüzgeçli dostuna anlatacak öyle çok şey vardı ki. Alınganlıklar, hayal kırıklıkları... Ancak Pıtır gelmez oldu. Denizde yolunda gitmeyen bir şeyler vardı ve kimse bunun farkında değildi. Derken Melo, yıllar önce savaştan kaçıp mahalleye göç etmiş Tisu Teyze’yle tanıştı. Aranan cesaret sohbetlerde, geçmişin öykülerinde ve bir tutam yaratıcılıkta gizliydi… Çocuk edebiyatımızın en sevilen yazarlarından Sevim Ak, edebiyattaki 30. yılını selamladığı romanı Melo’da, yitirilen çevre bilinci ve katılımla kazanılan özgüven üzerine bir öykü anlatıyor.

Her kitabı severek okunan Muzaffer İzgü, çocuklar için yeni bir dizi hazırladı: Ben Çocukken. İzgü'nün çocukluğuna ilişkin öylesine renkli ve ilginç anıları var ki, bunları çocuklarla paylaşmadan edemedi. Okusunlar, öğrensinler, eğlensinler diye. Dizinin ilk kitabı Atatürk'ü Gördüm, altı öyküden oluşuyor.

"Benim Kasabamın İnsanları"nı yazarken, aklımda tek bir düşünce vardı. "Okur, okuduğu eserde kendi kasabasının sıcaklığını hissetmeli, kitabın her hangi bir sayfasında mutlaka kendinden bir şeyler bulmalıydı." Yalnızca benim kasabamın insanlarını değil, okurun kendi kasabasının insanlarını da anlatsın, okuru, sayfalar arasından kendi kasabasına götürecek bir kitap olsun istemiştim. Hatta, kasaba sıcaklığını yaşamamış olanlara da o sıcaklığın nasıl bir şey olduğunu okurun kulağına fısıldasın, istiyordum. Evet, ben bu kitabı yazarkenki düşüncem; çocukluk dönemimin kasabasının insanlarını, yani; bizi yetiştiren, bizi hayata hazırlayan, -ailemizin dışındaki yakınlarımızın da anlattıkları gibi- yaşamın anlamının daha çok birbirimizi sevmekten, birbirimize inanmaktan ve birbirimize gösterilen saygıdan geçtiğini anlatmaktı. Büyük şehirlerin acımasızlığını, çoğu zaman duygusuzluğunu, umursamazlığını, özetle, 'büyük şehirlerin vicdanı olmadığını' -bir anlamda benim kasabalılarımın anlatımıyla- size anlatmak istedim. Ve bunu yaparken; yürekten yüreğe kurulan köprülerin hiçbir zaman yıkılamayacağının da üstüne vurgu yapayım, istedim.

Evimiz on ikinci katta. Apartmanın en son katı. Yerden çok göğe yakınız. Başka apartmanların bacaları, entenleri gözükür buradan. Kuşlar, uçaklar geçer üstümüzden. Kentin sisi, bulutu takılır. Çekme kat diyor babam bizim daireye. Nasıl çekmişler, nasıl geriye almışlar kocaman evimizi, orasını söylemiyor. Fazla çektikleri için mi, penceremizin önüne oturdum mu sokaklar, caddeler gözükmüyor? Karıncalara uzak, kuşlara yakınım. Oysa ben aşağıdan geçenleri de görmek istiyorum. Gökyüzünden usandım mı caddelere, sokaklara almalıyım bakışlarımı. İnsanlara el sallamalıyım. (Kitabın İçinden)

Hanımlara müjde: Kaçan sevgiliniz itinayla geri getiilir! Aşk Artık Burada Oturmuyor, on yedi öyküden oluşan bir roman. Birbirine bağlı, birbirinden çıkarak gelişen, düş ile gerçeğin, hüzün ile kara güldürünün içiçe olduğu bu öyküler, patlamış bir roman oluşturuyor. Nazlı Eray, bu öykülerinde bizi aşkın, düşlerin, tutkunun ve yitirişin dünyasında gezdiriyor. Kadın erkek ilişkilerinin en yoğun boyutları, yitirmişken buluvermenin sevinci, bulmuşken yitirmenin şaşkınlığı, kadın dünyasının duyarlılığı, tılsımlı Yunan adaları Kos ve Santorini, kaçmış gitmiş bir adamı yeniden meydana çıkaran hücre mühendisi Nizami Öney, bir hocanın bekleme odasında Marilyn Monroe... İtalyan yönetmen Angelo Savelli, bu kitaptaki öykülerden "Rüya Sokağı"nı yazarın kült öykülerinden "Monte Kristo" ile birlikte L'ultimo Harem (Son Harem) adıyla oyunlaştırdı. 2005'ten beri İtalya ve Türkiye'de sahnelenen oyun, Floransa'da hâlâ kapalı gişe oynanıyor. Belki aşk artık burada oturmuyor, ama Nazlı Eray'ın Rüya Sokağı dopdolu.

Sevgililer Gününün simgeleri var. En önemlisi... Sabah gözlerini açtığında, sevgilinin ilk gördüğü yüz sizinki olmalı.. Sevgilisinin balkonu dibinde sabahlayan Romeolar ve de hatta Jülietlerler dolu tarih, bu yüzden... Sevgili, Sevgililer Günü sabahında ilk sizin yüzünüzü görürse öyle bir karşılık verirmiş ki aşkınıza... İkincisi çikolata... Sevgiliye çikolata armağan edilir bu günde.. Kalp şeklinde kutular, kalp şeklinde madlenler bir sanayidir Batı dünyasında. Üçüncüsü kartpostal... Sevgiliye bir kartpostal vermek, bu kartpostala duygularını dökmek... Güzel lafla... Güzel şiirlerle... Dördüncüsü kırmızı gül... Sapı uzun bakara gülü... Kan kırmızı renkli... Bir tek tane... 14 Şubat Dünya Sevgililer Günü... Sevenlerin, sevmekten korkmayanların... Sevginin güzelliğini doya doya yaşayanların... Benim günüm.. Bizim günümüz.. Çünkü hepinizi çok seviyorum!... Bir sevgi insanı olan Hıncal Uluç'un aşk ve sevgi üzerine yazdığı yazılarını bir araya getirerek, yüreğinde sevginin sıcaklığını hissedenlere ufacık bir armağan sunmak istedik. Kavgaları, kıskançlıkları, öfkeyi, nefreti, tüm kötülükleri bir kenara bırakın. Sevgilinize yüreğinizi açın, onu ne kadar çok sevdiğinizi çekinmeden gösterin. Korkmadan "Seni seviyorum," deyin. Yalnızca bir gün değil, her gün. Çünkü sevgilinize vereceğiniz en büyük ve en değerli hediye Sevgi'dir. Tüm sevenlerin ve sevilenlerin her günü Sevgililer Günü olsun!

Sevimli anneannemiz Hikmet Teyze, torunlarını eğlendirebilmek için yeni bir yol bulur: Sihirbazlık. Ve bu yeni numarasını, her zaman olduğu gibi evin sevimli kedisi Tekir üzerinde denemek ister. Bakalım anneannemizin hokus pokusu Tekir'i yok edebilecek mi?

O gün lapa lapa kar yağıyordu. Pencerenin önüne oturmuş, dışarıyı seyrediyordum. Kar taneleri havada uçuşuyor, yumuşak bir inişle yere konuyorlardı. Ağaçların üstüne, duvarlara, avludaki tuvaletin kapısında duran su ibriğine konup duruyorlardı. Bahçede gerili duran çamaşır ipine bile... Kocaman bir kar tanesi pencereye doğru savruluyordu. Pencereyi açtım. Elimi dışarı uzattım. Avucuma usulca konuverdi. Bembeyaz ve temizdi.

Varlık yokluk derdini şu kafandan sil bırak densiz işleri de kendini bil gerin şöyle, bir derin nefes al kaç nefes alacağın var ya, hiç belli değil.

Dâhiler ve Aşkları; sanat, edebiyat, bilim ve düşün tarihinin önde gelen dâhilerinin yaşadığı aşkları, eserleri paralelinde ortaya koyan, ansiklopedik ölçekte bir biyografi kitabı. Gerek ülkemizde, gerekse dünyada -toplam olarak- bu kapsamda oluşturulmuş nadir eserlerden biri olma özelliği de taşıyan bu önemli kitap; içinde yer alan dâhilere, yaptıkları çalışmalar ve ilgi alanları açısından, oldukça yakın değerli yazar ve şairlerimizin yoğun çabalarıyla ortaya çıktı. Kitapta yer alan yazarlar ve kaleme aldıkları dâhiler: Louis Aragon/Bahadır Gülmez, Charles Pierre Baudelaire/Bâki Ayhan T., Ludwig van Beethoven/Halim Şafak, Yahya Kemal Beyatlı/Şeref Bilsel, Bertolt Brecht/Eren Aysan, Charles Bukowski/Zate Zatturi, Charlie Chaplin/Cengis T. Asiltürk, Frédéric François Chopin/Neval Eyüboğlu, Salvador Dali/Özcan Erdoğan, Dante Alighieri/Salih Aydemir, Fyodor Mihailoviç Dostoyevski/Halim Şafak, Albert Einstein/Aziz Kemal Hızıroğlu, Furuğ Ferruhzad/Haşim Hüsrevşahi, Che Guevara/Nihat Ateş, Johann Wolfgang von Goethe/Emel İrtem, Vincent van Gogh/Çiğdem Sezer, Nâzım Hikmet/Efe Duyan, Victor Hugo/Barış Behramoğlu, Franz Kafka/Asuman Susam, Frida Kahlo/Burcu Aktaş, Rosa Lüxemburg/Halim Şafak, Karl Marx/A.Galip, Wolfgang Amadeus Mozart/Aydın Büke, Friedrich Wilhelm Nietzsche/Bâki Ayhan T., Pablo Picasso/Derya Önder, Sylvia Plath/Enis Akın, Edgar Allan Poe/Tozan Alkan, Elvis Presley/Korkmaz Uluçay, Aleksandr Sergeyeviç Puşkin/Onur Behramoğlu, Rainer Maria Rilke/Yüksel Pazarkaya, Arthur Rimbaud&Paul Verlaine/Ayberk Erkay, Auguste Rodin&Camille Claudel/Derya Önder, Mevlânâ Celâleddin-i Rumi/A.Galip, Sappho/T.Ülkü Tekten, Jean Paul Sartre&Simone de Beauvoir/Özcan Erdoğan, William Shakespeare/Betül Dünder, Oscar Wilde/küçük İskender, Virginia Woolf/Gonca Özmen, Leonardo da Vinci/Funda Aksüt, Sergei Yesenin&İsadora Duncan/Halim Şafak

Aklın kıyısında gezinen, kadınlıklarını bir lanet gibi sırtlarında taşıyan, hepsi “kaybetmeye” yazgılı, içe işleyen yalnızlıklarıyla kalp burkan hayatlar, varoluş kâbusları… Kalemini zehire, kana, cinnete, ölüme ve hayata aynı lezzetle batıran Mine Söğüt’ten unutulmayacak yirmi bir delilik hikâyesi…” “Hani derler ya insan ölürken hayatı bir film şeridi gibi gözlerinin önünden geçermiş, yok çocuğum, yalan. Ben ölüyorum ve hayatım bir film şeridi gibi gözlerimin önünden falan geçmeyecek. Hissediyorum. Ben unutmak istiyorum doktorcuğum. Eskiden olan her şeyi unutmak. İnsan ölürken geçmişi hatırlarsa çok üzülür değil mi? İnsan ölürken kendi kendini niye üzsün ki? Je veux seulement oublier… Ah doktorcuğum o şarkıyı alırken içimden dikkat et çok güzel bir cümle vardır, o düşmesin: Vie qui veut me tuer, beni öldürmek isteyen hayat, c’est magnifique, muhteşemdir. Çocuğum hayat gerçekten muhteşemdir. Şarkılar da muhteşemdir ama hayat onlardan daha muhteşemdir. Hayat bu kadar muhteşem olmasaydı çocuğum, o şarkıları söyleyecek, o şarkıları melodi melodi ezberleyecek şevki nasıl bulabilirdik, değil mi ya!”

"Ona göre dua, adeta bir 'patlama' yaratarak kanser, verem, ülser ya da böbrek hastalıklarını oldukça hızlı bir şekilde iyileştiriyordu. Bu iyileşme sürecinde ise hemen her birey aynı deneyimi yaşamaktaydı; önce büyük bir acı ve bu acının ardından gelen bir iyileşme… En fazla birkaç saat sonra hastalık ortadan kaybolmakta ve anatomik yaralar kapanmaktaydı. Hiçbir tıp hekimi, hiçbir tedavide böylesi hızlı bir iyileşmeye tanık olmamıştı." DUA hastalıkları iyileştirir mi? Mucize içerikli iyileşme hikâyeleri yıllar boyunca kulaktan kulağa hızlıca yayılırken, olağanüstü beklentileri gerçekleşmeyen, dolayısıyla hastalığına şifa bulamayan ve hatta ölen yüzlerce insanın hikâyesi ise hiç hatırlanmamıştır. Kutsal mı, bilimsel mi? Araştırmalara göre pek çok insan, gelişmiş bir toplumda yaşıyor olsa bile, dua ile gelen şifaya güçlü bir şekilde inanmaktadır. Peki, elimizde duanın hastalıkları iyileştirebileceğine dair bilimsel bir kanıt var mı? Duanın hastalıkları iyileştirip iyileştiremeyeceğine dair kutsal metinler bize ne söylüyor? Bu tip inançlar batıl mıdır, yoksa gerçek mi? Nazar, beddua ve büyü inancı insan davranışlarını nasıl etkiliyor? "Pygmalion etkisi" nedir? Falcılar kişilerin yaşamlarını nasıl yönlendiriyor? Bir duayı 4444 kez okumanın etkisi ne? Bir insana cin ya da şeytan musallat olabilir mi? Bu kitap duaya karşı bir reddiye değildir; aksine, inancın bir parçası olan duanın ya da benzeri ritüellerin, bireyin ruh sağlığını ve davranışlarını nasıl etkilediğini açıklama derdine düşmüş bir metinden ibarettir. Bir başka deyişle, temelde duanın -iyileştirici gücüne inanan bireylerde- hastalıkların tedavisine psikososyal mekanizmalar aracılığıyla katkı sağladığını kabul eder ve bunu açıklamaya çalışır. Uzman Psikolog M. Evren Hoşrik, Ankara Üniversitesi'nde Din Psikolojisi Anabilim dalında doktora eğitimini sürdürmektedir. Yazarın, "Dua ve Plasebonun Siğiller Üzerindeki Etkisi" konulu tezine, Türk Sosyal Bilimler Derneği tarafından derece verilmiştir. Kutsal mı, Bilimsel mi? Dua, Hoşrik'in üçüncü kitabıdır. (Tanıtım Bülteninden)

AnKara polisiyeleriyle tanıdığımız Emrah Serbes, bu defa direksiyonu kırıyor ve edebiyatımızda pek de işlenmemiş bir başka meseleye el atıyor. Erkek çocukların enerjik, hüzünlü, alengirli dünyasına giriyoruz... Baba çalışıyor, anne ev hanımı, muhafazakârlığın kalesi...İşçiler, yoksullar, teyzeler, abiler... Kolay ağlayan sert adamlar... Taşra seyrekliği, mahallenin kalabalığı... Kıskanç, gururlu, saf ergenler... Emrah Serbes, çabuk öfkelenen, kolay vazgeçen, baştan çıkmış erkek çocukları konuşturuyor... Kederli, insana dokunan komik hikâyeler bunlar... "Dizinin dizime değişi, Handan'ın annesi için bir kelebeğin kanat çırpışıysa benim için kasırgaydı. Kaç sene geçti, hâlâ unutmam, günde en az beş sefer aklıma gelir. Biliyorum bu durumun, kökeni memeden kesildiğim güne kadar uzanan psikolojik nedenleri vardır. Ama bir kadını unutulmaz yapan şey, bir vakitler ona duyulan arzunun şiddetiyle doğru orantılı değil midir? O arzunun kıyısında, gerçekleşme olasılığının tam yanı başında, sanki arada başka hiçbir engel yokmuş gibi rahat davranabilmekle, kendini o tatlı yanılsamaya kaptırabilmekle doğru orantılı değil midir? Bu olgunun da mı sorumlusu benim mutsuz geçen çocukluğum? Cevap? Yok! Kalırsın öyle..." Taşrada ve kâinatta, yapayalnız kalmış erkek çocukların hikâyesi... Erken Kaybedenler... Yoldan çıkmış bir neslin manifestosu...

“Okul hayatımı mahvediyor!” diye düşünen Grégoire 13 yaşında ve hâlâ altıncı sınıf öğrencisidir. Beden eğitimi dersinde bile berbattır. Ama el işlerinde, hele marangozlukta çok beceriklidir ve ilginç icatlar yapmaktadır. Sevgili dedesinin küçük atölyesinde zaman geçirmek, mobilya yaparken ona yardım etmek en sevdiği şeydir. Ama Grégorie, sevdiği şeylerle uğraşabilmek için de, belirli bir düzeye dek eğitimini sürdürmek zorundadır. “Tembel Teneke” Grégoire sonunda bu duruma ilginç bir çözüm bulur. O, herkesin gittiği türden değil, daha farklı bir okula gitmelidir. Artık ne okul ondan, ne de o, okuldan nefret edecektir.

21. yüzyıla girdiğimiz şu sıralarda, bilim ve felsefe bir yol ayrımına gelmiş görünüyor. Bilim ve teknolojinin 20. yüzyılda kaydettiği eşsiz başarılar bir yandan gezegenimizin karşı karşıya bulunduğu bütün sorunların çözümü için muazzam bir potansiyel sunarken diğer yandan da onun toptan imhası için bir tehdit oluşturuyor. İnsanlığa çok daha sağlıklı bir yaşam olanağı sunan genetikteki çarpıcı gelişmeler, en karanlık ırkçı ve ayrımcı düşüncelere dayanak yapılabilmektedir. Maddenin derinliklerindeki muazzam enerjinin keşfedilmesi de aynı sonucu doğurdu. Bu enerji uygun biçimler altında insanlığa büyük bir refah getirebilecekken, nükleer bombalar ve mevcut nükleer santraller biçiminde bir karabasan olarak karşımıza dikilmiştir. Öte yandan özellikle teorik fizik ve kozmoloji alanında bir mistisizme kayma eğilimi görüyoruz. Sözde evrenin doğuşunu açıklayan "Büyük Patlama" teorisi gibi teoriler bir Yaratıcının varlığını kanıtlamak için kullanılıyor. Bilim yüzyıllardır ilk kez dinsel gericiliğe inandırıcılık kazandırma işine koşuluyor. Yine de bu, hikayenin yalnızca bir yanı. Giderek artan sayıda bilimci eski bakış açısından hoşnutsuz hale geliyor. Kaos ve Karmaşıklık teorisinin hızlı yükselişi, son yıllarda bilimdeki en önemli gelişmelerden biridir. Bu yeni eğilimin dile getirdiği materyalizmin teorilerine şaşırtıcı ölçüde benzemektedir. Bu eserin önemli bir kısmı, Marksist felsefeyle yeni teoriler arasındaki ilişkinin araştırılmasına ayrılmış bulunuyor. Acaba bu karşılaşma bilimin yönteminde yeni ve heyecan verici bir atılıma temel sağlayacak mı?

Prof. Dr. Türkkaya Ataöv, 29 Kasım 2004'te, İstanbul'da, TÜBA Konferansları çerçevesinde "Aydın Kime Demeli" başlıklı bir konferans vermiştir. Prof. Ataöv konuşmasına aydın kavramının bir tanımını yaparak başlamıştır. Günümüz dünya düzeninin bozukluklarına örnekler vererek konuşmasını sürdüren Ataöv, bu bozuklukların arkasında yatan temel sorunları ele almayan, onları sorgulamaktan kaçınan ve yüzeysel, ayrıntı nitelikli konularla ilgilenme yönünde gözlenen genel eğilime işaret etmiştir...

Bugüne dek size iki kitabı “mutlaka” diye tavsiye ettim... Martı ve Simyacı... Bu üçüncüsü... Bir Çift Yürek... Bu kitaptan çok alıntı yapacağım... Çok söz edeceğim... siz de kitabın sayfalarını çevirirken bana kim bilir kaç defa teşekkür edeceksiniz, adım gibi biliyorum...” —Hıncal Uluç, Sabah Gazetesi Batıyı Sarsan yürek!... Çevrenize yabancılaşmaya başladınızsa okuyun derim, bir kapı mutlaka aralanacak!...” —Ayça Atikoğlu, Milliyet Gazetesi “İnsanlığın çoktan yitirdiği geçmişini merak edenler için.” —Füsun Özbilgen, Posta Gazetesi “Bu haftasonu bu kitabı okuyun, Pazartesi hayata yeni -ve daha iyi- bir insan olarak başlayın! —Murat Birsel, Sabah Gazetesi

Amerika'da islam'ın en önde gelen yorumcularından ve otoritelerinden birisi olan Esposito, siyasal İslam'ın bilgilendirici ve konuya açıklık getirici bir tartışmasını yapıyor. İslam ve Batı çatışıyor mu? Batı hükümetleri ve medyası, Humeyni'den Saddam'a kadar İslam'ın militan, yayılmacı ve Amerika aleyhtarı bir din olduğu vehmine kapılmıştır. Fakat Esposito, İslam ile Batı arasındaki karşılıklı şüphe, eleştiri ve suçlamanın kökeninin geçmişten kaynaklandığını söylüyor ve günümüzün en önemli siyasi sorunlarından birisini anlamamıza yardımcı oluyor.

"Bu eser, kırk güne yakın bir zaman içinde bozguna uğramış koca İmparatorluğun hasta yatağının yanı başında bulunup gördüklerini kaydetmiş birinin eseridir. Elbette benim bu konuda bir kusurum yok. Ben ne gördüysem, onu yazdım. Gördüklerimi kaleme geçirirken, 'acaba bu ortamda hoşa giderler mi' diye hiç düşünmedim. Fakat hakikate en yakın bir biçimde yazmaya gayret gösterdim."

Garion, Ejderha Tanrı Torak’ı öldürdükten sonra tüm Batı Krallıkları barış ve huzur içinde yaşamaya başlamışlardı. Ta ki Karanlığın Çocuğu ile Işığın Çocuğu arasındaki yeni bir karşılaşmanın alametleri görünmeye başlayana kadar. Üstelik bu karşılaşmada kahramanların kim olacağı ve bunun nihai karşılaşma olup olmayacağı bile belli değildi. Bilinen iki isim vardı sadece: Zandramas ve Cthrag Sardius. Bir insan ve bir taş. Garion, Polgara ve Belgarath, bu kez yeni yol arkadaşlarıyla, “artık olmayan yere” doğru yola çıkacaklardı. Malloryon macerası bu ciltle sona ulaşıyor. Buluşma yerinde neler yaşanacak? Yol arkadaşlarına kim veda edecek? Kell Kâhinesi Cyradis tercihini ne yönde kullanacak? Ce’Nedra ve Garion oğullarına kavuşabilecekler mi? İki kehanetten hangisi galip gelecek? Belgarath’ı bekleyen sürpriz ne? Belki de en önemlisi Angarakla'rın Yeni Tanrısı kim olacak? Bütün bu sorular, maceranın bu son kitabında yanıtlarına kavuşuyor.

Bu millet neden ağlar? Bu millet dertli millet, ondan ağlar! Bu millet aşık millet, ondan ağlar! Bu millet büyük mazisini, bütününü canını cananını kaybetti. Onu arıyor! Ondan ağlar!..?

Gazavat-ı Hayreddin Paşa adını taşıyan ve Barbaros Hayreddin Paşa'nın hatırlarını ihtiva eden kitap, 16. asır tarihimiz üzerinde kapital bir kaynaktır. Osmanlı Cihan Devletleri'nin kaptan-ı deryası (bahariye nazırı ve deniz kuvvetleri kumandanı) olan ve devrinin büyük milli kahramanı sayılan Barbaros, "Cihan Padişahı" Kanuni Sultan Süleyman'ın emriyle hatıralarını, denizci, şair ve yazar dostu Murad Çelebi'ye (Muradi) dikte etti.

Paul Kennedy: Türkiye, Meksika, Hindistan, Endonezya, Brezilya ve Çin anahtar ülkeler... Dünyanın geleceği bu ülkelere bağlı... Ernest Gellner: İslam ülkelerinin çoğunda Yüksek İslam, Halk İslamı'na galabe çaldı. Türkiye'de ise tersi oldu. Halk İslamı çok daha hoşgörülü, esnek ve insancıldır. Abdülkerim Soruş: İnsan haklarını dinsel metinlerden çıkaramazsınız... Bir mümin olabilmek için öncelikle inanmak hakkına sahip olmalısınız. Dolayısıyla insan haklarına sahip olmak, bir inancı benimsemekten önce gelir. Samuel P. Huntington: Türkiye Batılı olma ısrarından biraz vazgeçer, modernleşme ve demokrasinin bir İslam ülkesinde de mümkün olduğunu gösterirse, İslam dünyasına büyük bir model olur. Bernand Lewis: Türkiye, çok zorluk çektiyse de işleyen bir demokrasi kurdu... Bugün İslam Konferansı örgütünün 56 üyesinden sadece biri, Türkiye, demokrasi. Sadık Celal El Azm: İslam'ın laiklikle bağdaşmaz olduğu iddia edilemez. İslam çok farklı ortamlara uyum gösterme ve sonsuz bir biçimde yeniden yorumlanmaya açık kalma yeteneğini göstermiştir. Francis Fukuyama: Türkiye'yi insan hakları sorunları yüzünden eleştirmekten hoşlanan Avrupalılar, Türkiye'nin demokraside ne kadar yol aldığı anlamında resmin bütününü göremiyorlar.

..."Türk Sosyolojisinin Öz-düşünümselliğine Katkı" başlıklı birinci yazı bu amaçla siyaset ve sos-yolojinin eklemlendiği noktalara değinmektedir. Disiplini her türlü siyasetten ve öznellikten uzak tutma iddiası taşıyan sosyolojik çalışmaların içerdiği naiflik gösterilirken hem Batı'da hem de Türkiye'de şu ana kadar kayda değer bütün sosyolojik tezlerin sonuna kadar siyasetle içiçeliğine dikkat çekilmektedir. Bu bağlamda sosyolojinin siyasetsizleştirilmesi girişimlerinin en azından yöntemsel olarak ufuklarının ne olabileceğine dair çıkarsamalarda bulunulmaktadır. Muhayyile bilimle bağdaşır mı? Yakın zamanlara kadar bu soruya kuşkusuz olumlu cevap veri-lebilirdi. Oysa muhayyile bugün her türlü bilim etkinliğinin en önemli itici motivasyonlarından biri kabul ediliyor. Aynı durum sosyoloji söz konusu olduğunda en azından 1950'lerde C. Wright Mills'in Sosyolojik İmgelem isimli eserinden sonra biraz daha aşina bir tartışmaya işaret eder. "Sosyolojinin Yitik İmgelemi" başlıklı makalede sosyolojiyi her türlü değerlendirmeden ve muhayyileden uzak tutmaya çalışan naif girişimlerin bir eleştirisi yapılmakta ve sosyolojinin bu naif nesnelci baskıların altında muhayyileci-imgelemci niteliğini büyük ölçüde yitirmiş oldu-ğu anlatılmaktadır. "Türk Düşüncesinde Kayıp Halka: Siyasal" başlıklı üçüncü bölümde de öncelikle bir Türk dü-şüncesinin varlık imkânları değerlendirilmekte, ardından siyasal kavramının bilimsel literatürde hor ve hakir görülmesinin zihinsel arka planı irdelenmektedir. Siyasalı aşağılayan, onu hayatın dışına itmeye çalışan ve bunu büyük ölçüde başarabilen değişik zihinsel stratejiler bu bölümde sıralanmaktadır. Siyaseti bazen daha fazla yapıyor gibi görünen ama yaptığının aslında siyasalı hayattan kovmaktan başka bir anlam ifade etmeyen para-politik, arche-politik, ultra-politik ve anti-politik tutumlardan örneklerle siyasalın bir tür iade-i itibarı deneniyor. Dördüncü bölümde Türk sosyolojisi içinde bir genellemeye yol açmamaya dikkat ederek, ama bir sosyolojik portre denemesinden sosyolojinin bir kulvarının, belki de bir patikasının gelişimi anlatılmaktadır. Kendini İstanbul Üniversitesi'nde yapılan teorik-spekülatif nitelikli bir sosyo-lojiye karşı daha ampirik bir sosyoloji iddiasıyla tanımlayan Mübeccel Kıray'ın ODTÜ'de tesis ettiği sosyoloji geleneğinin gelişimini Bahattin Akşit örneği üzerinden izlemek mümkün olabi-lir. Akşit örneği ile hem ampirizmin hem de Marksist sosyoloji çizgisinin Türk sosyolojisine na-sıl bir katkıda bulunduğu ve bu katkının nereye doğru geliştiği somutluk kazanmaktadır. O yüzden bu bölümün salt bir Akşit portresi olmaktan öte bir bağlamı olduğunu söylemem gere-kiyor. "Entelektüel ve Cemaat" başlıklı yazının konusu sosyologlarla değil, belki sosyologların da bir parçası oldukları entelektüel hayatla ilgilidir. Entelektüelin bir cemaate mensup olması müm-kün müdür? Bir cemaate mensup olmak entelektüelliğe bir halel getirir mi? Entelektüel, cemaat kurup insanları peşinden koşturur mu? Türk sosyolojisinde kendine cemaat kurmuş isimler bu-nu hangi vasıflarıyla yaparlar? Güçlü düşüncelerinden dolayı mı, yoksa kurdukları cemaat mi düşüncelerine bir güç-popülerlik kazandırmaktadır? Bu sorular Türkiye'de sosyolojik bilginin itibarı açısından ciddi sorular sormamızı ve bu sorular etrafında dolanmamızı gerekli kılmakta-dır. Erol Güngör hiç şüphesiz Türk sosyolojisi içinde hak ettiği yeri alamamış bir düşünürdür. Oysa kısa ömrüne sığdırdığı çok değerli eserleri onun Türk sosyolojisinin değerlendirilmesinde özel bir örnek haline getiriyor. Mümtaz Turhan'ın sosyal psikoloji çizgisinden gelen ve milliyetçilik-le İslamcılığın eklemlendiği yerde özellikle son iki kitabıyla (İslam'ın Bugünkü Meseleleri ve İslam Tasavvufunun Meseleleri) sosyolojik literatüre önemli iki referans kitabı bağışlamıştır. Bu referansların yeterince takdir edildiği ne yazık ki söylenemez. Erol Güngör hakkındaki yazı ve düşünceleri üzerine yapılmış olan bir televizyon sohbetinin deşifre edilmiş metni, ona olan vefa borcumuzun ifasına yönelik küçük bir gayret olarak değerlendirilmelidir. (Mehtap TV'de Ba-hattin Akşit ve Vehbi Başer ile birlikte yaptığımız bir sohbeti böyle bir derlemeye katma fikri değerli öğrencim Faruk Karaaslan'a aitti. Programın deşifresini de kendisi yaptı. Bir teşekkürü fazlasıyla hak ediyor.) Kitabın son kısmında Yeni Şafak gazetesinde yayımlanmış iki sosyologla ilgili taziye ve kamu-da sosyologların istihdamı ile ilgili son durumu anlatan yazılar yer alıyor. Bu derleme kitabı oluşturan yazıların tamamı, daha önce, çeşitli yayın organlarında yayınlan-mıştı. Her makalenin sonunda, söz konusu makalenin yayımlanmış olduğu yer yayın tarihiyle birlikte zikredilmiştir. Bu vesileyle Tezkire, Divan, Yeni Türkiye dergilerinin değerli yöneticile-rine, Entelektüel isimli derlemesi dolayısıyla Kenan Çağan'a ve Türkiye'de Sosyoloji başlıklı kapsamlı derlemenin editörü Çağatay Özdemir'e şükranlarımı sunuyorum. Bu çalışmaların her birisinin gelişiminde Selçuk Üniversitesi Sosyoloji Bölümü'ndeki mesai ar-kadaşlarım ile öğrencilerimin görünür-görünmez birçok katkıları olmuştur. Bunu kendilerine de bir selam ve teşekkür yollama vesilesi saymalıyım.