Basit Katalog

Edebiyatımızın kilometre taşlarından olan Oğuz Atay özellikle son yirmi yıldan bu yana büyük bir okur kitlesine ulaştı ve benimsendi. Yazarın gerek yaşamı gerekse eserleri hakkında yazılanlar ise makalelerle sınırlı kaldı. Modern Türk Edebiyatı konusundaki ciddi ve kapsamlı araştırmalarıyla tanınan, aynı zamanda önemli bir Oğuz Atay uzmanı olan Yıldız Ecevit, ilk defa Oğuz Atay'ın yaşamını ve eserlerini kitaplaştırdı. Ecevit bu kitabında Oğuz Atay'ın yaşam öyküsünü anlatırken eserleri ile yaşamının örtüştüğü yerleri ve hayatındaki esin kaynaklarını da keşfediyor. Aynı zamanda eserlerin yetkin bir eleştirisini de yapıyor.

Enes adında genç bir adam vardı, otizmliydi ve en büyük tutkusu üzümlü kek yapmaktı. Konuşamıyordu ama iyi bir gözlemciydi. Hayata dair bambaşka ritimler duyuyor ve her defasında şaşırıyordu. Ancak insanların mutsuz olduğu, durmaksızın birbirini çekiştirdiği; savaşların, ölümlerin yaşandığı bu dünyayı anlayamıyor, sorguluyordu. Bir kez olsun Enes’in gözlerinden bakmalısınız dünyaya… Mutluluğu, sevgiyi, acısıyla tatlısıyla yaşamı; güneşin sıcağını, yağmurun serinliğini, karın beyazını bir de onun hikâyesini dinledikten sonra kucaklamalısınız, çünkü yaşam çok kısa… Enes’in sözlerine kulak verdikten sonra aşkın her rengini tatmak, yaşamı dolu dolu içinize çekmek isteyecek ve sahip olduklarınıza şükredeceksiniz... Bugüne dek yazdıklarıyla hayata bakışınızı değiştiren davranış bilimleri uzmanı Aşkım Kapışmak, yepyeni ve sarsıcı romanı Üzümlü Kek ile yüreğinize dokunacak bir hikâye anlatıyor.

Editor's Q&A Nearly eight years after the collapse of Lehman Brothers it might have been expected that fundamental questions about the business models, governance and territorial scope of large banks would have been answered clearly, but that is not yet truly the case. Debates rage on in many countries about ‘too big to fail’, management accountability in banks, resolution planning and conduct issues in the banking sector. What is the ‘safest’ form of international banking and what might shareholders in banks reasonably expect as a long-term rate of return on their investment? When is all this uncertainty going to end? Perhaps it never will for so long as large banks remain as important to the global economy as they are and the political classes throughout the world remain divided on whether this is a good thing. It is also worth remembering that the reform agenda that was born in the financial crisis of 2007–2009 established a very long implementation period – to 2019 and beyond – for many of the regulatory changes agreed upon by the G20 and the Basel Committee. So we are still in the midst of what will no doubt be seen in decades to come as the ‘post-crisis’ period in banking regulation. Looking forward then, what can we see beyond the implementation of the post-crisis reforms? That depends, of course, in part on whether there is another cross-border banking crisis. It is worth noting in this context that localised banking failures remain commonplace, and with more countries around the world introducing specialised bank resolution regimes there will be further opportunities to test the uses and pitfalls of bail-in and other resolution powers. The continuing debate about the impact of technology on banks has increased significantly in volume in much of the world in the past year. Forecasts of the eventual eclipse of banks by technology firms seem wide of the mark in the short to medium term, although there is clearly an ‘adapt or die’ threat to many banks in the longer term. One adaptation of sorts that we may well see more of in the next few years is banks acquiring technology firms (or otherwise entering into strategic partnerships with them). Many of the largest cross-border regulatory investigations into past conduct in the banking sector have drawn to a close over the past year. While for some that signalled the close of a painful and costly chapter in the post-crisis development of the banking sector, it remains difficult to conclude that the threat of further such investigations has gone away.

Bumerang Etkisi", Bumerang adındaki garip ama etkili aletten farklı olarak, geriye tepen sosyal olayları ve olguları ifade etmektedir. Bu geri tepip atanın başına patlayan bumeranglardan birisi, "Siyasi İslam(cılık) Bumerangı"dır, diğeri de "Devlet(çilik) Bumerangı". Bunlardan birincisi, güya İslam'a ve Müslümanlara daha yararlı olmak isterken tam aksine İslam'a ve Müslümanlara; ikinci de guya Devlet'e daha yararlı olmak isterken Devlet'e ve Millet'e zarar veren tesirler hasıl etmişlerdir ve etmektedirler. Siyasete normaldışı yollardan müdahale edilerek Türk milletinin üstüne gidilmesi ve üstelik bunda da ölçünün ve dozun kaçırılması, bu noktada tipki bir "Bumerang Etkisi" hasıl etmiş ve toplumdaki bu uyanışı, politik olgunlaşmayı, siyasi ergenlik bilincini daha da hızlandırmaya başlamıştır. Ey Devlet'i savunmada ölçüyü kaçıranlar! Devlet'in başına isabet ettirdiğiniz bumeranglara dikkat! Bugünün yarını da var yarın hiçbir şey yoksa dahi, Tarih denen mahkeme var!

Elif şafak’ın ilk kitabı olan bu eserin ilk basımı, 2009 yılında yayımlanmıştır. Yazarın ilk eseri olma özelliğini taşıyan bu kitabın kapak tasarımı Uğurcan Ataoğlu, kapak resmi Mercan Dede’ye aittir. Elif Şafak bu kitabıyla 1998 yılında Mevlana Büyük Ödülü’nü kazanmıştır. Yazarın ilk romanı olan bu eserde tasavvuf teması işlenmiştir. İstambul’a gelen bir derviş aracılığıyla eski İstanbul yaşamını anlatan yazar, yüzlerce yıl önceki insan aklını ve ruhunu meşgul eden düşüncelerin, bugünden pek farklı olmadığına dikkat çekmiştir. Yazarın hikayelerde zaman zaman Arapça ve Farsça kelimeler kullanması hikayeleri daha gerçekçi kılmıştır.

Son yıllarda, refah devletinin krizi ve yoksulluk sorunu, dünya gündeminde önemli bir yer tutuyor. Refah rejimi, sosyal devlet, sosyal siyaset, sosyal yardım vb. kavramlar yeniden daha geniş bir tarihsel perspektifle ele alınıyor. Osmanlı tarihçiliğinde ise bu meselelere odaklanan ve daha çok monografik nitelik taşıyan çalışmalar, kuramsal ve kavramsal perspektif yoksunluğuyla malul. Nadir Özbek'in İkinci Abdülhamid ve İkinci Meşrutiyet dönemi sosyal devleti üzerine olan çalışması bu anlamda önemli bir boşluğu dolduruyor. Son dönem Osmanlı refah sistemini modern devletin oluşumu çerçevesinde değerlendiren Özbek, böylelikle Abdülhamid iktidarı ve İkinci Meşrutiyet'i tek bir paradigma içinde bütünleştirmiş oluyor. Yazar, bu iki dönemin farklılığını ise refah sistemlerinin monarşik ya da bürokratik-seküler olması noktasında koyuyor. Abdülhamid döneminin monarşik refah sistemi, padişahın kişiliğinde sembolleşen geniş bir paternal aileye aidiyet ve bu ailenin reisine bağlılık hissi yaratmak üzere kurgulanmış. Oysa belkemiğini fukaraperver cemiyetleri ve yarı-resmi cemiyetlerin oluşturduğu Meşrutiyet döneminin refah sistemi, devlete ve vatana bağlılık ve itaat fikrini güçlendirmeyi esas alıyor. Özbek, kapsamlı bir arşiv ve literatür çalışmasından derlediği bilgileri analitik bir süzgece tabi tutarak, Osmanlı İmparatorluğu'nda sosyal devletin oluşum sürecini tartışmaya açıyor.

Batı Trakya Türkleri üzerinde zaman zaman teröre dönüşen Yunan baskısı... Roman 1969’da yazılmıştır ama onların hayatlarını ve siyasî atmosferi ne geçen yıllar ne de Avrupa Birliği değiştirebilmiştir. Anlatan da anlatılan da o azap toprakları üzerinde yaşayan insanlardır. (Tanıtım Bülteninden)

Bilenler derler ki tasavvufu anlamak için derviş olmak lazımdır. Emine Işınsu'nun "Bir Ben Vardır Bende Benden İçeri"si, okuyana tasavvufu, yaşamışçasına hissettiren bir eser. Kültürümüzü anlamak için tasavvufu, tasavvufu anlamak için de Yunus'u anlamak gerek. Tasavvufu yakından bilmenin tek yolu, onu yaşamaktır. Edebiyatta, bir hayatı ilk elden yaşamaya en yakın şekil, muhakkak ki roman türüdür. Bu yüzdendir ki derin sezgiye dayanan mesajları, büyük duyuşları, büyük aşkları iletmek isteyen yazar, daha çok romanı tercih etmiştir. Bu romanda Emine Işınsu'nun güçlü kalemi, binlerce yıldır sufi kültürüne dayanarak bize bir Yunus Emre anlatıyor. İnsan olarak, derviş olarak, ermiş olarak Yunus'un yolculuğunu adım adım izliyoruz. Yaşamıyoruz... Bu mümkün değil. Ama yaşamış kadar oluyoruz.

Işınsu, edebiyata şiirle başlamış, tiyatro ile devam etmiş, hikâye yazmış ve romanda karar kılmış bir yazarımızdır. İlk romanından itibaren başarıyı yakalamış olan yazar, roman tekniği ve tipleştirme açısından günümüz romanının ilk sırada gelenlerindendir. Romanlarında insanın çıkmazlarını ve iç çatışmalarını, özellikle kadın karakterleri ve onların psikolojik çözülmelerini verişi yazarlığının üstün yanlarını oluşturur. Kalemi ile hayatı iç içe olduğundan roman anlayışı da gerçekçidir. Sadece Türkiye Türkleri değil, dışarıdaki Türkler de onun roman dünyasının içindedir; Batı Trakya Türkleri, Bulgaristan Türkleri, Irak Türkleri ve onların dramları da romanlarına konu olur. Işınsu, Tanzimat’tan bugüne yetişen kadın romancılarımız içinde, kendi insanını tanıyarak, duyarak, yaşayarak ve en önemlisi de severek anlatan, milletine ve değerlerine yabancıllaşmamış bir romancı olarak öne çıkmaktadır.

Yazarın olgunluk dönemine ait eserlerindendir ve en başarılı üç komedyasından biri sayılır. Yanlış anlamalar üzerine kurulan oyunda iki ayrı aşk ilişkisi gelişirken, kişiler karşıtlıkları ile ele alınmış, insan doğasının değişmez olduğu öne sürülen özellikleri dahiyane bir komedya içinde sergilenmiştir.

Kırgız Dilinin Sözlüğü ve kültürü

Kişilerin Beden Bütünlüğüne Yönelik Suçlar

Kişisel gelişim; başarı ve motivasyondan yönetime, kişisel gelişimden zihinsel ve ruhsal zekaya kadar bir dizi konuyu kapsar. Bu konuların her bir, kişinin mevcut durumunu bulunduğu noktadan bir ileri seviyeye taşımayı hedefler. Ülkemizde geçmişi oldukça yeni olan kişisel gelişim alanındaki çalışmaların sayısı gün geçtikçe artmaktadır. Bu alandaki eserleri değerlendirmek amacıyla bu çalışmada; kişisel gelişim, başarı, motivasyon, yönetim, liderlik ve zeka gibi konulardaki telif ve tercüme eserler ele alınıp değerlendirilmiş ve bu konuda yazılmış kitapların bir listesi verilmiştir. Bunun için 1990 yılından beri konuyla ilgili yaklaşık 60 bin eser taranıp bunlar içerisinden 500'e yakını seçilmiş, tasnif edilmiş ve okurun istifadesine sunulmuştur.

Elinizdeki bu eser farklı bir yönetim kitabıdır. Bu eseri okumaya başladığınız andan itibaren bir yönetici olarak yöneticilik rolünüzle ilgili ön yargılarınızı, eski düşüncelerinizi unutun ve zihninizde gizli kalmış bir bölgeye doğru bir yolculuğa çıkmaya hazır olun! Sizinde göreceğiniz gibi düşünceleriniz, davranışlarınızın ve hayattaki başarılarınızın kaynağıdır. Zihninizi kontrol ederek hayatınızı da kontrol etme ve değiştirme imkanı sizin elinizde. Bu zihinsel kontrolü kazanabilmek için beyninizin farklı şekilde davranışlar sergilemenize yol açan iki yarımküresini tanımanız ve bu iki yarımkürenin fonksiyonlarını iş hayatınızda dengeli bir şekilde kullanmanız gerekmekte. Bu kitapta size, bir yönetici olarak -aslında hepimiz bir şeyler yönetmekteyiz, en başta da kendi hayatımızı sağ beynin yaratıcı fonksiyonlarını kullanmayı öğretecek teknikler sunmaktadır.

Kıymetli Evrak Hukuku

Kızılbaş Türkler Kitap Açıklaması "Bütün menfi yakıştırmalara rağmen onlar Kızılbaş adıyla anıl-maktan gururlanmışlar, 'Kızılbaş' sözünü bizzat kendilerini ifade etmek için iftiharla kullanmışlar, devletlerini (devlet-i Kızılbaş), hü-kümdarlarını (padişah-ı Kızılbaş) ve ülkelerini de (ülke-i Kızılbaş) bu tabir ile vasıfladırmıslardır. (...) Alevi Türkmenler, Kızılbaş adını, Osmanlı devşirme idarecilerinin ahlak dışı anlamlarla kullanıp halka da yayması sonucunda bırakmak zorunda kalmışlar ki bazı kesimler bir süre Bektaşi adıyla anılmış, II. Mahmut'un, 1826 tarihinde Yeniçeriliği lağvetmesi ile Bektaşi adı da yasaklanmıştır. Bundan sonra başlayan sürecin, tespit edebildiğimiz bir safhasından itibaren de, bunlara Alevî denilmiş, kendileri de bu ismi benimsemiş ve kullanmaya başlamışlardır. Halbuki Alevî adı, tarihte Hz. Ali soyundan gelenleri yani yalnızca Seyyidleri tanımlamak için kullanılmıştır. İran Şiî literatüründe de Alevî denilince Hz. Ali'nin soyundan gelenler anlaşılır. "Kızılbaş adının çıkış noktası, Türkmenlerin, çok eski bir Türk geleneğinin devam olarak 'Kızıl Börk' giymelerine dayanıyor. Kızıl başlık giymek, Türklerin çok eski bir geleneği idi. Yani Safevi devletinin kuruluş sürecinde, Şeyh Haydar devrinde başlamış değildir. Türkmenlerin milli-itikadi geleneklerince giydikleri Kızıl Börk'ten dolayı, siyasi olarak Safevi yanlısı, iktisadî olarak da Şiî anlamında Kızılbaş diye anılması, XVI. yüzyılın baslarından itibaren görülmüştür." Değerli araştırmacı Nihat Çetinkaya'nın Kızılbaş ya da Alevî Türkler konusunu, sadece dinsel ve mezhepsel boyutlarıyla değil de, Türk tarih ve etno-kültürel gelenekleri bağlamında da tarafsız bir şekilde tartışmayı amaçlayan Kızılbaş Türkler (Tarihi, Oluşumu ve Gelişimi) adlı çalışması, çalışmanın sonunda yer alan kaynaklar listesinden de anlaşılacağı üzere, konu ile ilgili sağlam ve orijinal kaynaklara dayanarak hazırlanmıştır. Son derece zor ve riskli bir konunun böyle kapsamlı ve başarılı bir şekilde ele alınması, değerlendirmelerde objektif bir tutum sergilenmesi, özellikle de konunun bir Türk bakış açısıyla ele alıp değerlendirilmesi, sayın Çetinkaya'nın çalışmasının önem ve değerini daha bir arttırmaktadır. Alevî Türklere, Avrupa Birliği tarafından "Müslüman Azınlık" sıfatının kazandırılmaya çalışıldığı günümüzde, böylesi bir çalışmanın hazırlanması, çok yerinde ve anlamlı olmuştur. Böylesine zor ve hacimli bir konuyu bu derecede başarılı bir şekilde ele alan değerli araştırmacı Nihat Çetinkaya'dan Kızılbaş Türkler'in inanış ve düşünüş dünyasını yansıtan başka bir çalışmayı hazırlamasını, çalışmalarını bu doğrultuda devam ettirmesini beklemek bizlerin hakkı olsa ge-rektir. Prof. Dr. Mehmet AÇA

İnternette konusu bulunamamıştır.

Klasik Türk Müziğinin Tarihsel Gelişimi

Bu kitap kaynağını 1990 yılı boyunca, İngiltere'de McKinsey & Company'de yürütülen bir koçluk programından alınmıştır. Kurumlarda etkililiği oluşturma ve anahtar kişilerin, takımların ve hatta tüm iş gücünün performansını koçluk yoluyla artırmaya yardım etme amacındadır. Anlatan değil soru soran, sorunların ruhsal boyutunu araştırmak yerine algılanan gerçeklerle hareket eden, gerek kendisinin gerekse takım arkadaşlarının içindeki potansiyeli ortaya çıkaran bir koç olmak isteyenlere Koçluğun Taosu ışık tutacaktır.

Kodaly Yöntemiyle Besteleme Yöntemi

Çok sevimli, mini minnacık yirmi masal kitabı… Hayvan karakterleri üzerinden verilen erdem dersleri: Kararlı olmak, hayata olumlu bakmak, başkalarına özenmemek, yardımsever olmak, sabırlı olmak, sorumluluğunu bilmek, grup etkinliğine uyum sağlamak… Usta yazar Yavuz Bahadıroğlu’nun hem eğitici hem de eğlenceli üslubu ve minik ebatlardaki bu masallar çocukların elinden bırakmayacağı, akıllarından çıkaramayacağı bir masal serisi.

Hey sen! Evet evet, sana sesleniyorum dostum! Kafam çok karıştı. Bana yardım eder misin? Eğer yardım etmezsen Masallarım yarım kalacak. Kokarca arkadaş bulamayacak. Siyah kuzu yalnız kalacak. Kavunlar büyüyüp ballanamayacak. Brokoli çocukları hastalıklardan koruyamayacak. Tavşancık mutlu olamayacak. Kırmızı ne kadar güzel bir renk olduğunu fark edemeyecek. Ateşböceği Kıvılcım cesur olmayı öğrenemeyecek. Mızıkçı keçi hatasını anlayamayacak. Şakacı çekirge arkadaşlarına kendini affettiremeyecek. Mevsimler çocukları mutlu edemeyecek. Çünkü bu masallar senin kararınla sona erecek. Haydi, önce bir oku bakalım. Sonra sen ne dersen o olsun. Masallar istediğin gibi bitsin!

Konfüçyüs'ün Analekt'leri devlet ve iş yönetiminden toplumsal olaylara, kişisel ilişkilere kadar çok geniş bir çerçevede insani ilişkileri konu alan bir başvuru kaynağıdır.

Özge Baykan, genç ve genç olmanın tüm olumlu özelliklerini kendinde toplamış bir yazar. Konuşmayan Adam, kısa sayılmayacak bir anlatı. 68 Bölümden oluşan anlatı büyük bir metafordan oluşuyor. Ve daha ilk satırlarında deyim yerindeyse giz çözülüyor: Konuşmayan Adam her keşfinin önceden başkaları tarafından zaten ortaya çıkarılmış olduğunu gördüğünde sustu. Her yeni gün kimileri için yeni şeyler getirir kimileri içinse önceki günlerin tekrarından başka bir şey değildir. Bu ruh durumunun edebiyattaki karşılığı ‘artık yeni bir şey söylenemez’dir. Konuşmayan Adam böyle düşündüğü için susuyor. Fakat yazının kendi içinde barındırdığı paradoksun sonucu olarak kitabın yazarı Özge Baykan bunları yazarak ‘konuşmuş’ oluyor. Söylediklerinin bir çoğunun daha önce söylenmiş olduğunu bile bile konuşuyor. Okurlarına bu hipotetik kahramanını anlatıyor. Kimi zaman adamın zihninin içinden, kimi zaman adamın ilişki içinde bulunduğu diğer insanların ağzından. Kitabı ilk okuduğumda bunu neden yaptığını sordum kendi kendime. Çünkü bir taraftan da işlek bir zekaya işaret eden üslubu, ironik anlatımı, zengin göndermeler dünyası onu kuşağının diğer yazar ve yazar adaylarından ayırıyor; söyleyecek sözleri olan bir yazar sınıfına sokuyor. Anlatı boyunca süregiden mizah duygusu okuyucuyu uyanık tutmaya yetiyor. Peki o halde neden başka bir şey değil de Konuşmayan Adam? Büyük ironi ustası Oğuz Atay’ın neredeyse tek başına bir otoban gibi Türk edebiyatının ortasından geçip giden yoluna çok yakın Baykan’ın anlatısı. Oysa zaman değişmiştir. Tutunamayanlar’ın tarihsel konumunu oluşturan koşullar farklılaştığı için Konuşmayan Adam’ı bir tür devamlılık olarak da görmek olası değil. Ve ikinci bölümün başında yazar ayrımın altını çiziyor: Konuşmayan Adam tutunamayan olarak da görülebilir. Ama tutunamaması konuşmamasından kaynaklanmıyor. Ayrımı iyi yapmak gerek. Asıl sorunu, düşüncelerinin yaratıcı olmadığına inanması. Kendini genellemiş. Sonra da işin içinden çıkamamış. Bu satırları okuduğumda ister istemez Konuşmayan Adam’ın bir Oğuz Atay okuması olduğunu düşündüm, ve güzel tarafı, Atay’ın çizdiği karakterin bir tekrarı olmaması. Ayrımın net bir biçimde yapılmış olması: Yaratıcı düşünce sorunsalı! Düşünen, okuyan, yazan herkesin bir biçimde yüzleşmek zorunda olduğu evrensel bir bilmece gündeme geliyor. Özgün bir şey yaratılabilir mi? Soruyu değiştirip defalarca, başka biçimlerde tekrar sormak olası. Özü hiç değişmeyen bir soru. Atay’ın kahramanları (ya da anlatılarının tek büyük meta-kahramanı) bir biçimde toplumla, yaşadığı kültürle hesaplaşma halindedir. Kültürel iklimin yarattığı kutuplaşmalar (Doğu-Batı sorunu) zaman zaman bir leitmotive olmaktan öteye geçerek anlatılarının merkezine oturur. Oysa Baykan’ın anlatısında bu sorunlar neredeyse bir ustalara saygı köşeleri gibi geçiştirilmiş, asıl sorunun çok daha evrensel bir boyutta olduğunun altı çizilmiştir. ‘Özgün bir şey söyleme’ sorunu sanatsal yaratının bir iç meselesi olmaktan çıkarılıp gündelik yaşamın her katmanına haritalandığında ortaya Konuşmayan Adam anlatısı çıkmıştır. Ve bence en önemlisi, Atay’a bir düzeyde verilen yanıt: Atay kahramanlarının içine düştükleri çıkışsızlığa kültürel bir sorunu adres olarak vermekte; Baykan ise soruyu değiştirerek insanın yaratıcılığı ve özgünlüğü sorunlarını işaret etmektedir. Söz daha önce söylenmiştir, kimin tarafından söylendiği önemli değildir. Yaşam bir alıntıdır diyor Baykan, başkalarının daha önce söyledikleri. Atay’ın kahramanlarının sancısı da bir düzeyde Batı’nın yanıtları ‘biz’den önce söylemiş olması değil midir? Kitabın altbaşlığı asıl başlığın ve kitabın iddiasını belki biraz inceltmek için konulmuş gibi. Yaşamı Kapsamayan Bir Anlatı! Yine de bir iddia barındırıyor. Hatta kitap okuyup bitirildiğinde başka düzeylerde göndermeleri de olduğu anlaşılıyor. Eğer bir anlatının altbaşlığı olarak bu niteleme seçilmişse, yazarının “evet bu yaşamı kapsamayan bir anlatı, fakat yaşamı kapsayan bir anlatı olabilir mi” sorusunu ima ettiğini söylemek de olası. Bir de anlatıya serpiştirilmiş olan, kitabın yapısal özgünlüğüne katkıda bulunan Yaşam Zaten Nedir Ki Serisi var. Bunlar şiir biçiminde yazılmış, anlatıdan bağımsız gibi duran okur tarafından özgürce yorumlanabilecek metinler silsilesi. Anlatı ile şiirin bir arada durabileceklerine iyi bir örnek. Yaşamda raslantılara inanmam. Söz konusu yazı olunca da rastlantılar büyüler beni. Konuşmayan Adam’ı yayına hazırlarken, bir kitap kitaplığımdan adeta kendi başına çıkıp masama kondu: Umutsuzlar Parkı. Edip Cansever’in Yeditepe Yayınları’nca 1958 yılında basılmış bir şiir kitabı. Daha ilk sayfalarında yazının başında alıntılamış olduğum mısralar ile karşılaştım. İlahi bir şaka gibiydi: her şeyin daha önce söylenmiş olduğuna dair küçük bir şaka. Önemli değil, Umutsuzlar Parkı’nı zevkle bir kez daha okudum, üstelik bu sefer Özge Baykan’ın katkılarıyla…

Konustukça Batıyoruz makale

Bir toplumda "korku kültürü" egemense, orada ne ‘gerçeğe koşulsuz saygı’ vardır ne de ‘can’ önemsenir. Her şeyde olduğu gibi bilimsel düşünce de gelişemez ve hayatlar ancak ‘mış gibi’ yaşanır. Doğan Cüceloğlu, oğlu Timur ve öğretmen Arif’le bir Türkiye yolculuğuna çıktı. Bu yolculukta, "Niçin ‘mış gibi’ yaşıyor ve bunu sürdürüyoruz?" sorusuna yanıt aradı ve ‘mış gibi’liğe neden olan durumları irdeledi. Cüceloğlu şimdi okurlarına soruyor: Bizimle yolculuğa var mısınız? Korku kültüründen kurtulmak için üçümüz el ele verdik, aydınlığa bir adım attık; bize katılmak ister misiniz? Haydi öyleyse!

Korku pek çok şekilde hissedilir: dehşet, kaygı, panik, endişe, batıl inanç, olumsuz düşünce; ve kendini pek çok farklı yolla açığa çıkarır; kaçınma, yargılama, kontrol etme, sinirlilik ve mükemmeliyetçilik... Korku insanın değişmez eşlikçisidir. İnsanı gece gündüz yalnız bırakmaz ve sürekli didiklemeye, performansını etkilemeye çalışır. İnsan ister karanlıktan ya da yalnız kalmaktan, başarısızlık ya da sorumluluktan, isterse topluluk önünde konuşmaktan ya da uçağa binmekten korksun, hepsi aynı şey.. Korku yaşamımıza hükmeder, verdiğimiz her kararı etkilediği gibi sosyal yaşamın içinde yer almamızı engeller, olası başarımızı önler.. Elinizdeki kitap, bizi sağlıksız korkuyla yüzleştiriyor ve onun yaşamımız üzerindeki yıkıcı etkisini yok etmeyi amaçlıyor. Yüzleşin Keşfedin Kabul Edin Tepki Verin

Rhonda Britten korkuyu gerçekten biliyor. Kişisel travma yaşayan biri olarak, kendine güven ve memnuniyete ulaşmak için korkuyu küçük ya da büyük nasıl yenebileceğini gayet iyi biliyor. Onun büyük beğeni kazanan Korkusuz Yaşam programı, binlerce insanın kararsızlıktan kurtulmasına, amaca ulaşmada açıklık kazanmalarına ve değişen hayat koşulları karşısında risk almalarına yardım etti. Gerçek hikayelerden, kendi doğrularından ve pratik korku deneyimlerinden ilham alarak, korkularımızın asıl nedenleri ve onlardan nasıl kurtulabileceğimizin yöntemlerini açığa çıkardı. Sonuç başarı, mutluluk ve korkusuz bir yaşam oldu.

Korku Ve İktidar Komplo Üretimi Ve Elit Tahakkumu

Korku, zamanımızın ciddi bir hastalığı haline gelmiştir. Milyonlarca insan korku çekmektedir. Çoğu bilerek, birçoğu da bunu kendilerine bile itiraf etmeden. İnsanlar, kendilerini korkuya yönelten stresler ve gerilimler yaşamaktadır. Sınav korkusu, gelecek korkusu, iş değiştirme korkusu, yalnızlık korkusu... Korku, dış dünyayla ilişkilerinde, insanların özgüvenlerini yitirmesine yol açmaktadır. İşte bu kitap bütün bu korkularınızı yenmenizde size yardımcı olacaktır.

Bu kitapta, çocuk eğitimine dair çok sorulan bazı soruları ve yaşanmış örnekler ışığında verilen cevapları bulacaksınız. Kitabın amacı, size çocuk ruh sağlığı hakkında bilgi vermek; bir davranış bozukluğunun ilk işaretleri ortaya çıktığında, davranışı tetikleyen olayı veya sebepleri bulmanıza yardımcı olabilmektir. Umarız her şey yolunda gider, gitmediğinde de, bu kitap imdadınıza yetişir. İŞTE BU KİTAPTA CEVAPLARINI BULACAĞINIZ SORULARDAN BİR KAÇI: Çocuklar niçin yalan söyler? Çocuklar niçin tırnak yer? Çocuklar niçin hırsızlık yapar? Çocuklar neden altını ıslatır? Çocuklar niçin kekeler? Çocuklarda neden tikler oluşur? Çocuklar niçin evden kaçar? Çocuklar neden okula gitmek istemez? Çocuklar neden ders çalışmaz?

Yanyanayız. Yalnız... Ve dünyanın ortasında... … Aslında hepimiz birbirimize benziyoruz. Ve aslında hiçbirimiz benzemiyoruz birbirimize. Aynı dili konuşuyor ama aynı cümlelerde buluşamıyoruz. Bedenlerimiz birbirine benziyor, gölgelerimiz benzemiyor. Bizi birbirimize benzeten şeyler, bizi birbirimizden ayırıyor. Yanyanayız. Herkesiz ve hiçkimseyiz. Hiçkimse ve herkes... ... Doğduğumuzda milyonlarca dakika veriliyor elimize. Yaşadıkça kayganlaşan milyonlarca dakika ile başbaşa kalıyoruz. Dakikalar eksildikçe biz biraz daha çaresizleşiyoruz. Ne kadar ayak diresek bu çılgın yok oluşu durduramıyoruz. Korkuyoruz. Ve yanyanayız. Şimdi... Ve hiçbir zaman...