En Çok Görüntülenen Kitaplar

Araştırmacı yazar Haluk Tarcan'ın kitabı, Etrüskler ve Ön-Türk tarihi üzerine kapsamlı bir inceleme niteliği taşımaktadır. Yazar, konuyu ele alırken, Kazım Mirşan tarafından okunmuş olan 410 Ön-Türkçe yazıt içinden Avrupa'yla ilgili olan 121 belgeyi temel kaynak göstermektedir. Yazara göre, Avrupa uygarlığının kökeninde büyük yeri olan Etrüskler, bugüne kadar bir sır olarak kalmışlardır. Ancak Kazım Mirşan'ın 1970 yılında yayımlanan Proto-Türkçe Yazıtlar adlı eseriyle bu uygarlık sır olmaktan çıkmıştır. 'Bilinmeyen ya da bilinmek istenmeyen Ön-Türk uygarlıkları, evrensel uygarlıkların kökeninde yer alan, kaybolduğu sanılan uygarlıklardır. Orta Asya'da binlerce yıllık tecrübeyle süzülüp gelen ve ileri bir seviyeye erişmiş olan Ön-Türk düşüncesi, yazıyı icat etmiş ve tektanrı kavramına ilk ulaşan uygarlık olmuştur. Mistik felsefeyi ortaya çıkarmış, Tanrı beldesi, gökyüzü, yıldızlar, göksel fenomenler, Güneş-Ay vb. üzerinde düşünmek sonucu astrofizik ilminin temelini atmıştır.'

Tao, uygarlık tarihinin en eski, en ilginç düşünce akımlarından biridir. Çin’de, felsefi ve dini iki akım için kullanılan ortak addır. Çin insanının düşünsel özgürlüğünü vurgular. Zira Tao, ''bir yoldur, ancak yoldan daha çok bir yol''dur. Tao’nun belli bir yeri, saptanmış bir durağı, törenler düzenlenen bir konağı yoktur; o evrenle bütünleşmiştir, evrenin anlamıdır. Tao, olgunlaşmanın, kendini bulmanın, bütünleşmenin, yetkinleşmenin, aydınlanmanın, arınmanın simgesidir. Bu simgeyi anlamak, insani gereçlere başvurmadan bilmek demektir. Çin’de doğan ve çocukluğunun büyük bir bölümünü burada geçiren, karşılaştırmalı din ve sembolizm uzmanı J. C. Cooper Tao gibi, özellikle de Batılılar tarafından anlaşılması zor bir kavramı, bir akımı, ekolü, mümkün olduğunca anlaşılır kılıyor. Türlü çarpıtma ve abartmalardan uzak durup, ruhunu, geçirdiği süreçleri, bir Doğulu gibi aktarıyor. Bu nedenle olsa gerek, Taoculuk nedir?’in yeri, onca çalışma ve anlama girişimlerine rağmen, hala doldurulamıyor. ''Tao, hiçbir şey yaratmaz, ama her şey onun aracılığıyla var olur.'' Lao-Tzu

Haris Spataris, 1906, İstanbul Fener doğumlu. Ailesi 1922'de Yunanistan'a göç etmiş. Çocukluğuna ait ilk anılar Balkan Savaşı'nın mahallesinde yarattığı gerginliklere, İstanbul'a yığılan muhacirlere ilişkin. Sonra Birinci Dünya Savaşı patlıyor, İstanbul işgal ediliyor, Yunan kuvvetleri İzmir'e çıkıyor. Bu siyasi gelişmeler İstanbul Rum cemaatinin milliyetçiliğini körüklüyor. Yunan ordusunun Anadolu'da yenilgiye uğraması cemaatin umutlarının yıkılmasına yol açıyor. "Küçük Asya Felaketi"nden sonra, Mübadele İstanbul Rumlarını kapsamasa da, artık kendileri için bir gelecek olmadığını düşünen bazı Rumlar doğdukları şehri terk ediyorlar. İşte böyle bir siyasi geri planda dikkatli bir gözlemci Spataris. Bizlere, binaları yerinde kalsa da artık var olmayan bir dünyayı anlatıyor: Fener'in ara sokakları, evler, insanlar, vapurlar, sandallar, sandalcılar, patrikhanenin papazları, sokaklardaki havagazı lambalarını yakıp söndüren memurlar, mahallede yanan ilk elektrik ampulü, "dünyanın merkezi" Galata, gençliğinde onu heyecanlandıran Galata'nın kötü şöhretli evleri, Bolşevik devrimi sırasında Rus elçiliği önünde çatışan Ruslar, Rumların "tavan taburu" (askere gitmemek için tavan arasında saklananlar), Tünel'in onarılması, Rum cemaatinin ileri gelenleri. Rumların yemekleri, eğlenceleri, bayramları, hamam sefaları, Ayazmalar, yangınlar, tulumbacılar, sokak satıcıları, Ermeniler, Kürtler, Yahudiler... Bu anılar eski İstanbul'la ilgili bir çok ayrıntıyı gözler önüne seriyor. Örneğin 1873'te yapılan Galata Tüneli'nin eski vagonları hakkında şöyle yazmış: "Bu vagonların pencereleri yoktu, üstleri tamamen açıktı (kapalı yerde dolaştıklarına göre yağmurdan ıslanılmazdı) ve etrafı demir parmaklıklarla çevriliydi. Aydınlatma petrol lambalarıyla yapılıyordu. Tren bu vagonlarla hareket edip tünele girer girmez insanın üzerinden nemli ve soğuk bir rüzgâr eserdi; petrol lambalarının titrek ışığı da cehenneme gidiyormuşuz izlenimi verirdi." Bu kitap, Haris Spataris'in anlattığı Fener'in sokak

Kitapta, eski bir bürokrat emeklisi olan Recai Bey’in ailesinin, torunu hariç, kendisinden devamlı faydalandık­ları halde; onu hiçe saymaya çalışan eşi, damadı, oğlu ve gelini ile olan çekişmeleri neticesinde, onlardan uzak kalarak kafasını din­lemek için, sakın bir liman vazifesi gören kuklacılık ile meşgul olması anlatılır.