Basit Katalog

Babası bebeği görebilsin diye çocuğu kucağıma alıp cama yaklaştırıyorum. Bebek minik ellerini babasına uzatıyor. Yaşlı adam, ihtiyarlık lekeleriyle bezeli, ince parmaklı, hünerli ellerini oğluna uzatıyor. İki minik, iki büyük el soğuk cama çarpıyor. "Görüş bitti!" diye bağırıyor nöbetçi. Parmaklıklar arkasındaki adamın, yaşlı babanın, minik bebeğin gözlerinde biriken yaşlar, o an okyanus kadar bir damla olup görüş hücresini dolduruyor. Oya Baydar, yine unutulmayacak incelikte bir metin sunuyor okuruna; olaylarla değil anlık duygularla anlatılan bir yaşamöyküsü, bir çeşit otobiyografik roman bu. Öyle anlar vardır ki, bir bakış, bir ses, bir mimik; insana, dünyaya, yaşamanın eşsiz güzelliğine ya da derin kederine dair çok şey anlatır. O ânın duygusunu sadece biz biliriz, biz hissederiz. O anlar yalnızca bizimle vardır. Yetim Kalacak Küçük Şeyler'de Oya Baydar o anları derliyor; yetim kalmasınlar, başkalarında yaşasınlar diye. Çünkü, "An gelir, gitme vaktidir."

"Kant'ın sistemi Newton'un yer çekimi kanunu gibidir. Sorunun nihai çözümünü ortaya koymasa da, yine de günümüzün dünya görüşüne hemen hemen denktir. Dünyaya Kant'ın gözleriyle bakarsak yanlış bir şeyler yapma ihtimali çok düşüktür. Kant'ın yaşamı hakkında neler düşünmemiz gerektiğini pek bilmiyoruz. Aslında (kafasının içindeki hariç) pek de bir yaşam sürdüğü söylenemez. İlginç olabilecek hiçbir şey yaşamadı. Buna rağmen oldukça tekdüze olan yaşamının betimlenişi sıkıcı olmak zorunda değil; Kant'ın çağdaşı Casanova veya bundan kısa bir süre önce Hemingway bize bunu kanıtlamıştır.

Aylık Sesli Dergi

Görme özürlüler için aylık sesli, kültür, sanat, edebiyat ve haber dergisi.

DOĞANIN Diyalektiği, Friedrich Engels'in çok önemli yapıtlarından biridir. Bu yapıt, 19. yüzyıl ortalarında, doğabilimlerin ulaştığı başlıca başarıların, diyalektik materyalist bir genellemesini verir, materyalist diyalektiği geliştirir ve doğabilimlerdeki metafizik ve idealist kavramları eleştirir. Geçen yüzyıl içinde, birkaç on yılı aşkın sürede, kapitalist üretim tarzında ve kapitalizmin üretici güçlerinde sağlanan gelişmeler; teknolojide ve doğabilimlerde, özellikle sanayi ile azçok bağlantısı olan doğabilimlerde, hızlı bir ilerleme sağlamıştır. 19. yüzyılın başı ve daha çok ortaları, matematikte, gökbilimde, fizikte, kimyada ve biyolojide bir dizi başarıya ve buluşa tanık olmuştur. Yeni olgular ve doğa yasaları ortaya konmuştur, yeni teoriler ve varsayımlar kabul edilmiştir; yeni bilim dalları ortaya çıkmıştır. Engels, doğabilimin bu zafer dolu yürüyüşündeki üç ilerlemeyi şöyle sıralar: organik hücrenin bulunması, enerjinin sakınımı ve dönüşümü yasasının bulunması, darvincilik. 1838'de ve 1839'da M. J. Schleiden ve T. Schwann, bitki ve hayvan hücrelerinin özdeşliğini ortaya koymuşlardır; bu iki bilgin, canlı organizmanın temel yapı biriminin hücre olduğunu kanıtlamışlar ve organizma yapısının eksiksiz bir teorisini yaratmışlardır. Böylece bu iki bilgin, organik dünyanın birliğini göstermişlerdir. 1842 ve 1847 yılları arasında J. R. Mayer, J. P. Joule, W. R. Grove, L. A. Colding ve H. Helmholtz, enerjinin sakınımı ve dönüşümü yasasını bulmuşlar ve gerçekliğini kanıtlamışlardır. Bunun sonucu olarak, doğa, kendisini, maddenin evrensel hareketinin bir biçiminin, bir başka biçime dönüşümünün sürekli süreci olarak ortaya koymuştur. 1859'da Charles Darwin, temel yapıtı Türlerin Kökeni'ni* yayınlamıştır. Bu yapıt, bir yüzyıldan fazla süren evrim fikrinin gelişimini tamamlamış ve modern biyolojinin temellerini kurmuştur. Bu buluşların felsefi önemi, doğal gelişmenin diyalektik niteliğini özellikle özlü bir biçimde ortaya koymuş olmalarındadır. 19. yüzyılın ortasından bu yana, bilimsel gelişme, gerçek bir devrim niteliğine bürünmüştür. Ne var ki, doğabilimin ortaya koyduğu yeni bilgilerin diyalektik niteliği ile bilim adamlarının kullandığı metafizik yöntem arasındaki çelişki, bu bilimsel gelişimi güçlüklerle karşı karşıya getirmiştir.

Britanya iç istihbarat servisi MI5’ın ilk kadın “Genel Direktör”ü Stella Rimington hayat hikâyesini ve istihbarat kariyerini anlatıyor. Rimington’ın samimi hikâyesinde MI5’ın tarihi, yapısı, Soğuk Savaş’tan IRA’ya, oradan “küresel terör”e en kritik mücadele alanları kadar, erkek egemen istihbarat dünyasında kadın olarak tutunmanın ve istihbarat kariyeriyle anneliği ve aile hayatını dengelemenin zorlukları da var. Stella Rimington’ın anıları güvenlik servisleriyle hizmet ettikleri toplum arasındaki olgun ilişkiye giden uzun yolda son adım… MI5’ın sıkıcı, paranoyak, içine kapanık, erkek ağırlıklı, beceriksiz bir dinozor olmaktan çıkıp modern, etkili, özgüvenli bir kamu hizmetine dönüşmesi hayranlık verici bir süreç. Kuşkusuz, tam anlamıyla erkeklere ait bir dünyada Rimington’ın yükseliş öyküsü de öyle... - Guardian Açık Sır nice şaşırtıcı gerçeği ortaya seriyor. - Spectator Rimington kendi hakkında anlatmaya hazır olduklarıyla hayranlık uyandırıyor. - London Review of Books Açık Sır bizi güvenlik servislerinin kalbinin attığı MI5’ın iç işleyişine götürüyor ve yirminci yüzyılın ikinci yarısında yalnızca uluslararası alanda değil kişisel ve siyasal arenada da yaşanan muazzam değişikliklere benzersiz bir bakış açısı sunuyor. - Yorkshire Post

Gretta’nın ailesine düşkünlüğüyle bilinen kocası Robert, bankadaki parasını çektikten sonra ortadan kaybolur. Ailenin yetişkin çocukları annelerine destek olmak ve babalarının izini sürmek için bir araya gelirler fakat arayışlarının önünde bir engel vardır: Hastalık hastası Gretta’nın dengesiz ruh hali. Robert’ı aramak için çıktıkları yol, yıllanmış birtakım aile sırlarına dek uzanacaktır. İrlandalı yazar Maggie O’Farrell, altıncı romanında günyüzüne çıkmak için sabırsızlanan gerçeklerin yarattığı sancıyı Londra’ya musallat olan bir sıcak hava dalgası atmosferinde anlatıyor. Yazarın sıcak dili ve özellikle karakter geliştirme konusundaki mahareti okurun ilgisini kitabın sonuna kadar üst seviyede tutuyor. Sararan otlardan kuruyan dallara, gölgelere devrilmiş kedilerden banyoya hasret kuşlara... Yeniden hayat verecek serin bir yağmuru sabırla bekleyen hemen herkesin seveceği, insanı canlandıran ve sevdiklerine daha sıkı sarılmasını sağlayacak bir anlatım.

“Kelime başlangıçtır, sessizlik son. İkisinin arası ise hep öykü.” Isobel Fairfax, 1960’lar Britanyası’nın uydu kentlerinden birinde, Lythe’de yaşayan genç bir kız. “Ormanın içinin içindeki” Lythe, öyle sıradan bir yer değil; Kraliçe Elizabeth döneminde feodal bir mülk olarak kurulmuş ve zamanında, William Shakespeare adlı genç bir öğretmeni de barındırmış... Edebiyat meraklısı Isobel ailesinin, komşularının ve köyün garip tarihçesini araştırdıkça kafa karıştıran zaman bükülmelerinin içinde bulur kendini. Gerçeklik durmadan şekil değiştirirken kayıp annesiyle, savaş kahramanı babasıyla ve yakın arkadaşlarıyla ilgili sarsıcı bilgiler de edinecektir. Ödüllü yazar Kate Atkinson’ın övgüyle karşılanan romanı “Geç Kapıdan Körebe!”, düş kırıklıklarına ve ihtimallere dair bir güzelleme, çarpıcı kurgusuyla unutulmayacak roman. “Romanı bu denli başarılı kılan, okurun, Kate Atkinson’ın ip üstündeki edebi cambazlıklarını illa anlamak zorunda olmayışı. Çünkü asıl önemli olan, son derece canlı biçimde tasvir edilmiş pek çok karakter ve onların başına gelenler.” - New York Times Book Review “Görkemli bir edebiyat gösterisi.” - San Francisco Chronicle

“zamanı bildirir ama bildiren zamandır” “İnsan eski zamana düş kapısından geçip giriyor. O gece, düşüm bana bir kapı açtı, geçmişte kalan ve bilmediğim bir zamana işte ben oradan girdim.”

“Duymayan kalmasın, haberdar olsun herkes bu mühim hadiseden: Yeni bir maraz doğmuş bulunuyor, bir baş dönmesi daha bahşedildi insan evladına: “Sürrealizm”, çılgınlığın ve karanlığın oğlu.” İlk kez 1926 yılında yayımlanan Aragon’un başyapıtı tam 91 yıl sonra nihayet Türkçede... Gerçeküstücülüğün öncü metinlerinden sayılan Paris Köylüsü, yazıldığı zamandan bu yana, “rüzgârda kuruyan çamaşırlar, atların kişneyişi, kuşlara atılmış yem, okunup bitmiş bir akşam gazetesi!” gibi olan hayatlarımızı büyülemeye devam ediyor ve tam anlamıyla bir edebiyat şöleni vaat ediyor... Yapı Kredi Yayınları’nın Ayberk Erkay’ın özenli çevirisiyle edebiyat tutkunlarına sunduğu “Paris Köylüsü” için söylenecek tek söz var: “Ne mutlu biz mürekkep hokkalarına.”

Colum McCann, Atlantik Okyanusu’nun iki yanında gidip gelen sürükleyici romanıyla okuyucusuna bir “olgunluk dönemi meyvesi” hediye ediyor. 1845 yılında demokrasi ve özgürlük ideallerini paylaşmak üzere İrlanda’ya gelen Amerikalı bir köle, kendisini dahi şaşırtan bir sefaletle karşılaşır. Bu sefaletten can havliyle kaçan Lily, genç bir kız olarak geldiği Amerika Kıtası’nda, geride bıraktığından da çetin şartlarla karşılaşır ama pes etmez. Zamanının ötesindeki kadınların ilk halkası olan Lily, dört nesil boyunca süren ve yine İrlanda’da sona erecek inişli çıkışlı bir maceranın kapısını açmıştır. İncelikle işlenmiş bu hikâye, İrlanda’da bir milyon kişinin ölümüyle sona eren büyük kıtlık, Amerikan İç Savaşı ve Kuzey İrlanda barışı gibi insanlık tarihinin önemli birkaç dönüm noktasından derinden etkileniyor. "McCann’in TransAtlantik adlı romanı hem okurlar hem de yazarlar için hayran olunacak birçok özelliği bünyesinde barındırıyor: Hikâyenin ortaya çıkışı ve derli toplu anlatımı, yaşam, uçuş, ümit ve ölüm üzerine nefes kesici detaylar..." Lawrance Hill, National Post “McCann, entelektüelliğin ve insanlığın kanatlarıyla uçuyor.” Booklist

1992-1996 yılları arasındaki Bosnahersek savaşında Saray Bosna kuşatmasını anlatmaktadır.

Ve insanın gözünü en çok korkutan, yüreğinin ağzına gelmesine neden olan işler içinde en kötüsü, daha önce hiç gidilmemiş bir yolda gitmek, yolculuk etmek olsa gerekti. Geniş ve büyük kar ayakkabısını, dimdik yukarı, kar yüzeyinin tamamen üstüne çıkana kadar kaldırmak zorunda kalırdı insan. Yoksa bir milimlik bir kayma bile insana feleğini şaşırtırdı. Sonra kaldırılan ayak ileri ve aşağıya doğru bastırılırken diğer ayağı dik olarak diz boyu kadar kaldırmak gerekirdi. Diyelim ki çömezin biri, tesadüfen de olsa, kar ayakkabılarını birbirine fazla yaklaştırmayıp tehlikeli yerlere basmayacak olsa dahi, yüz metre ilerledikten sonra bitkin bir halde karların üzerine yığılıp kalırdı; başı döner, midesi bulanırdı. Yolun çetinliği insanın imanını gevreten cinstendi. Habire tetikte olmaktan insana gına gelirdi; fakat bütün bir gün köpeklerin önünde herhangi bir kazaya, belaya uğramadan yolalabilen bir insan, her tür anlayışın ötesinde bir gönül rahatlığıyla, gururla battaniyelerine sarınıp uyuyabilirdi.

"Öykü yumuşak yumuşak okşamaz; başında ya da sonunda sarsar okuru. Bir tümceyle, bir ünlemle, bir sözcükle; kimi zaman susarak..." Öykü nedir? Bir öykünün atmosferi, karakterleri, geçtiği zaman ve yer nasıl değerlendirilmelidir? Öykücülüğümüzün temel direği sayılan usta kalemlerden genç yazarlara uzanan bir çizgide Feyza Hepçilingirler'in seçtiği 13 öykü ve incelemelerinin bulunduğu bu kitap, öyküye dair sorulara cevap arıyor. Öykü dilinin derinlerine dalıyor. Ele aldığı öyküleri didiklemeye, anlamaya ve anlatmaya çalışıyor. Sırayla önce öyküyü ardından değerlendirmesini sunan Öyküyü Okumak okura kendi okuma pratiğini yazarın analizleriyle karşılaştırma imkânı veriyor. Usta yazar ve eleştirmen Feyza Hepçilingirler, bildiğimiz, sevdiğimiz öykülere farklı bir pencereden bakarak okurla yazar arasındaki bağı derinleştiriyor, okumalarımıza yan yollar açıyor. (Tanıtım Bülteninden)

Aylık mizah ve düşünce dergisi.

Nobel Ödüllü yazar Orhan Pamuk’un kitabı Masumuyet Müzesi, 2008 yılında yayımlanmıştır. Orhan Pamuk, kitabı kızı Rüya’ya ithaf etmiştir. Yazar bu kitabı on yıllık çalışma sonucunda oluşturduğu bilinmektedir. Kitap New York Times tarafından “2009 Yılının En İyi Kitapları” listesinde yer almaktadır. Orhan Pamuk, Masumiyet Müzesi’ni yayımladıktan sonra 2012 yılında bu romandan esinlenerek romanla aynı adı taşıyan müzeyi hayata geçirmiştir. Müze, İstanbul’da kurulan ilk şehir müzesidir. Müzede İstanbul’da yaşanan, 1970’li yıllardan 2000’li yıllara kadar uzanan bir aşk hikayesinin anlatıldığı objelerin yanı sıra 1950’li yıllarından itibaren gündelik hayatımızda kullanılan pek çok sayıda obje yer almaktadır. Masumuyet Müzesi 2014 senesinde Avrupa Müze Forumu tarafından “Avrupa Yılın Müze Ödülü”ne layık görülmüştür. Kitap, aynı zamanda “Hatıraların Masumuyeti” ismiyle beyazperdeye uyarlanarak Venedik Film Festivali’nde izleyicilerle buluşmuştur. 1975 yılında başlayan hikayede varlıklı bir ailenin oğlu olan Kemal’in uzak akrabası Fisun ile yaşadığı aşk anlatılmaktadır.

Modernleşme / Batıcılık, en doğru ifadeyle “daha iyi ve mutlu yaşamak” hasretinin taşıyıcısı olan “Batılılaşmak/Modernleşmek/Çağdaşlaşmak” kavramlarını değişik açılardan düşünsel/ideolojik bir değerlendirme çabası... Bu hasretin çeşitli ifade ya da eleştiri biçimlerini dile getiren Batı-Batılı-Batıcı; Avrupa-Avrupalılaşma-Avrupalılaştırma; asrîlik-modernleşme-modernizasyon; muasırlaşma-çağdaşlaşma vs. jenerik, terim ve kavramlara ve ardında yatan semantik/semiyotik, siyasal/ideolojik anlamlara, bunlara yol açan tutum ve davranışlara, söylemlere; bunların toplumsal hayatımızın felsefeden siyasete, sanattan eğitime kadar hayatın her alanına etkisini biraz daha iyi kavrayabilir/kavramlaştırabilir miyiz, sorusunu sorma iddiası...

Ölümün rengi olmaz derdim; bir gün aşk kızdı, ölümü mora boyadı, Bir yazar adayı olan Mahmut, istemeyerek içine girdiği karanlık dünyanın saklı kalmış hikayelerinin peşinden sürüklenirken, okuyucuyu da kendi yazgısının içine çeker. Yaşlı bir kadınının zihninde gördüğü şifre niteliği taşıyan bir tekerlemeyi çözme uğruna girdiği macerada kendi hırsını ve tutkusunu geride bırakacak insanüstü entrikalarla karşılaşır. İki bin senelik bir aşkın nasıl işkenceye dönüştüğünü ve kendisinin de bu işkencenin içine nasıl çekildiğini anlatan uzun bir hikayesi vardır Mahmut’un. Kimsenin kimseye güvenmediği topraklarda, gerçeği bulmak, sırları çözmek hatta hayatta kalmak kitabın kahramanı için hayli zor olacaktır. Mor Ölüm; aşk, ihanet, tutku, entrika, günah ve inanç gibi kavramları derinlemesine işlerken en temelde ölümü ele alıyor. Her çözümün öncekinden daha büyük bir düğüme gebe kaldığı, uzun bir şiir gibi yazılmış bu kitabı bir solukta okuyacaksınız.

Ölümün rengi olmaz derdim; bir gün aşk kızdı, ölümü mora boyadı, Bir yazar adayı olan Mahmut, istemeyerek içine girdiği karanlık dünyanın saklı kalmış hikayelerinin peşinden sürüklenirken, okuyucuyu da kendi yazgısının içine çeker. Yaşlı bir kadınının zihninde gördüğü şifre niteliği taşıyan bir tekerlemeyi çözme uğruna girdiği macerada kendi hırsını ve tutkusunu geride bırakacak insanüstü entrikalarla karşılaşır. İki bin senelik bir aşkın nasıl işkenceye dönüştüğünü ve kendisinin de bu işkencenin içine nasıl çekildiğini anlatan uzun bir hikayesi vardır Mahmut’un. Kimsenin kimseye güvenmediği topraklarda, gerçeği bulmak, sırları çözmek hatta hayatta kalmak kitabın kahramanı için hayli zor olacaktır. Mor Ölüm; aşk, ihanet, tutku, entrika, günah ve inanç gibi kavramları derinlemesine işlerken en temelde ölümü ele alıyor. Her çözümün öncekinden daha büyük bir düğüme gebe kaldığı, uzun bir şiir gibi yazılmış bu kitabı bir solukta okuyacaksınız.

"...Vermediğimiz şeyi alamazsınız, kendinizi vermeniz gerekir. Devrim'i satın alamazsınız. Devrim'i yapamazsınız. Devrim olabilirsiniz ancak. Devrim ya ruhunuzdadır ya da hiç bir yerde değildir." Konuşmasını bitirirken, yaklaşan polis helikopterlerinin gürültüsü sesini boğmaya başladı. "Romanım Mülksüzler, kendilerine Odocu diyen küçük bir dünya dolusu insanı anlatıyor; Odo romandaki olaylardan kuşaklarca önce yaşamış, bu yüzden olaylara katılmıyor, ya da yalnızca zımnen katılıyor, çünkü bütün olaylar aslında onunla başlamıştı. "Odoculuk anarşizmdir. Sağı solu bombalamak anlamında değil: kendine hangi saygıdeğer adı verirse versin bunun adı tedhişçiliktir. Aşırı sağın sosyal-Darwinist ekonomik özgürlükçülüğü de değil; düpedüz anarşizm: eski Taocu düşüncede öngörülen, Shelley ve Kropotkin'in, Goldmann ve Goodman'ın geliştirdiği biçimiyle. Anarşizmin baş hedefi, ister kapitalist isterse sosyalist olsun, otoriter devlettir; önde gelen ahlaki ve ilkesel teması ise işbirliğidir (dayanışma, karşılıklı yardım). Tüm siyasal kuramlar içinde en idealist olanı anarşizmdir; bu yüzden de bana en ilginç gelen kuramdır."

İnsanı en derininden kavrayarak anlatan kalemlerin başında gelen Orhan Kemal, ölümsüz karakteri Murtaza ile Türk edebiyatına asla silinemeyecek biçimde damgasını vurmuştur. Yazıldığı günden beri defalarca filmlere, oyunlara konu olan bu karakter, insanın en çapraşık durumlarından birini kara mizahla yüklü bir dille anlatır. Otorite ile doğru kavramı arasında sıkışıp kalan, doğruculuğundan ödün vermemek için çabaladıkça daha çözümsüz durumlara düşen, bu arada gittikçe insanı anlamaktan uzaklaşıp salt ilkelerini savunan bireyin başına gelenlerin acıklı bir güldürüsüdür Murtaza'nın öyküsü. Türk edebiyatının en önemli klasiklerinden biri olan Murtaza, her okurun mutlaka okuması gereken bir kitap. Orhan Kemal'in kitapları bir okurun hayatta rastlayabileceği o çok nadir hazineler arasında yer alır. Çok az yazar okurun dünyasında onun kadar iz bırakır, okurunu onun kadar biçimlendirir. Orhan Kemal umudu ve aydınlığı yeniden kazanmanız için yol gösterir bize. Edebiyatımızın en değerli ustalarından biri olan Orhan Kemal'in kitaplarını yayımlamaktan onur duyuyoruz.

Istrati, bu kitabında da, "herşeyin srrı sevgidedir ve sevgi gerçek bir kişidir" düşüncesiyle kahramanlarına umutsuz aşklar yaşatıyor. Çocukluklarından başlayarak Nerrantsula'ya, herkesin Sokak Kızı dediği kıza âşık olan Marko'nun ve Epaminonda'nın aşklarını ve birbirleriyle dostluklarını, düşkırıklıkları ve acılarla geçen yaşamlarıyla okuyacağınız bu kitapta, Istrati'nin küçük insanların dramını anlatmaktaki ustalığını bir kez daha kabul edeceksiniz.

Özgürlük Masalı, hafif bir esinti gibi insanın ruhuna dokunan öykülerden oluşuyor. Necati Tosuner bu öykülerde yalnızlığı, çaresizlikleri, arayışı, bulamayışa yazgılı oluşu ve bunun içe işleyen sızısını dile getiriyor. İçten anlatımıyla tutkuların dinmek bilmeyişine ayna tutuyor. Özgürlük Masalı, kişinin duyguların bulanıklığına gizlenmiş iç dünyasını gözler önüne seriyor. Bulvarda serçelerin akşam vakitleri toplanıp da ötüştükleri bir köşe vardır. Bilmem aklımda yanlış mı kalmış? Kışın o en zorlu günlerinde, atkestanesi ağacına üşüşür; kara, tipiye aldırmadan, birer alışılmamış biçimde meyvelercesine dallara asılır, öterlerdi. Yalnız akşamlarımın çoğunda onları seyreder, yaşamanın mutluluğunu cıvıltılarında arardım. Avunacak bir şeyler elde etmeye çalışırdım. Olmazdı. Yalnızlık canıma "tak" demişti.

Tahmin edilemez, unutulmaz ve son derece sevimli bir roman kahramanı olarak Samantha Sweeting, Pasaklı Tanrıça kodlu ilk macerasında tüm romantizmi ve komedisiyle sizlerle buluşmaya hazır. Samantha, Londra'da çalışan bir üst düzey avukat. Günün her saati iş başında, ev hayatı yok, tek düşündüğü şirkete ortak olabilmek. Üzerindeki baskı ve adrenalin onu fena halde coşturuyor. Ta ki bir gün, ...bir hata yapana kadar. Öyle büyük bir hata ki bu, kariyeri mahvolabilir. Tamamen aklını kaçırıp Londra'daki ofisinden çıkıyor, bir trene binip hiç bilmediği bir yere gidiyor. Yol sormak için büyük, güzel bir evin kapısını çalınca iş görüşmesine geldiği zannediliyor ve o evde hizmetli olarak çalışması teklif ediliyor. Tabii ki bu evli çift ev işlerini halletmesi için bir avukatı işe aldığından habersiz. Fakat düşünün ki Samantha fırının nasıl çalıştırılacağını bile bilmiyor. Felaketler birbirini kovalıyor. Samantha çamaşır makinesiyle, ütü masasıyla , deterjanlarla müthiş bir savaş verirken; büyük şeflere özel yemekler pişirmeye kalkışırken tam bir kaos yaşanıyor. İyi de acaba işverenleri evdeki hizmetlinin başarılı bir avukat olduğunu öğrenebilecek mi? Eski hayatı Samantha'nın yakasını bırakacak mı? Bırakmasa bile, Samantha geri dönmek isteyecek mi? Göreceğiz!

1971’de Sıkıyönetimin ilaniyle 15’inci devresini kapatan Büyük Doğu dergisini dört-beş sene sonra tekrar çıkarmaya karar veren Necip Fazıl, daha hazırlık safhasında, genel bir akâmet, iktidarsızlık, fesat ve çürüme ortamiyle karşılaşınca; «Büyük Doğu çıkamaz! Ancak (Rapor 1-2-3..) diye yeni bir tarz düşünülebilir!» hükmüne varır. Raporlar, aylık yazılar şeklinde 1976 – 1980 yılları arasında 13 sayı çıkmıştır. Bu serinin birinci kitabında, ilk iki Rapor, ikinci kitabında 3’üncü, 4’üncü Rapor, üçüncü kitabında 5’inci, 6’ıncı Rapor, dördüncü kitabında 7’inci, 8’inci Rapor, beşinci kitabında 9’uncu, 10’uncu Rapor ve altıncı kitabında 11’inci, 12’nci ve 13’üncü Rapor birarada yayınlanmıştır.

Tasavvuf hikmetleri ve Evliya menkıbelerinin iki ana eseri vardır: Biri, Mevlânâ Câmi Hazretlerinin "Nefahat", öbürü de Şeyh Safiyüddin Hazretlerinin "Reşahat" isimli kitapları... Bunlardan ilki, "Halkadan Pırıltılar" isimli eserime malzeme kaynağı teşkil eder ve o kaynaktan söz ettiğim zülâl, benim ruh kabımda şekillenir, renklenir ve böylece istiklâlli bir mânâ kazanırken; sadece özleştirip aynen isimlendirdiğim "Reşahat", asliyle sadeleştirdiğim bir nevi tercüme denemesi oluyor. Fakat öyle bir tercüme ki, müellifini benim Türkçem ve üslûbumla ifadeye davet eder gibi bir şey... Şeyh Safîyüddin Hazretleri'nin: "Bîçare Safî, sen tek ayağı yanmış bir köpeksin ki, Üç ayağınla o şanlı kervanın ardında koşmaktasın" Diye anlattığı gerçek hayat kahramanının arkasında, ben de Şeyh Safî'den sonra gelen köpeğim...

Ben çocukken söylenen her şeye, okuduğum her şeye ve aşırı çalışan hayal gücümün gönderdiği her mesaja inanırdım. Bu nedenle epey gecemi uykusuz geçirirdim ama, yaşadığım dünya da huzurlu geçen geceler karşılığında takas edemeyeceğim renkler ve dokularla dolu olurdu. Daha o zamandan dünyada hayal güçleri ya uyuşmuş ya da tümüyle ölmüş insanlar olduklarını ve bunların renkkörlüğüne yakın bir durumda yaşadıklarını bilirdim. Onlara hep acırdım ve hayal gücü olmayan bu tipleren çoğunun, gerek mantıksız korkularım, gerekse her şeye inanmaya hazır olduğumdan dolayı bana ya acıdıklarını, ya da beni küçük gördüklerini hayal bile edemezdim.

Çıkmazdaysa yüreğiniz, hikâyemi dikkatli okuyun, belki de bu sizin hikâyenizdir… Hiç uçurumun kenarında olduğunuzu hissettiniz mi? Ya da ayaklarınızın altındaki kaya parçalarının koparak düştüğünü… Ben artık öyle hissediyorum ve gitgide karanlığa düşüyorum. İhanetin en ağırını en yakınlarımdan gördüm. Anne ve babamdan… Tek suçum, onların isteklerine boyun eğmememdi. Tek suçum, onların değil de yüreğimin seçtiği adamı sevmemdi… Neden insanlar kendileri gibi olmayanı ötekileştirir ki? Bu başkaldırımın bedelini çok ağır ödüyorum. Bir akıl hastanesine kapatıldım. Tüm hayatım çalındı benden. Sevdiğim adam… Dünyaya getireceğim çocuğum belki de… Ne zormuş insanın kendinde olduğunu ispat etme çabası. Ve artık aklım yerinde mi bilmiyorum ama yüreğimin hâlâ aklı başında. Buradan kurtulmak istiyorum. Gün yüzüne kavuşup rüzgârın saçlarımı savuruşunu hissetmek, denizin tuzlu kokusunu içime çekmek istiyorum. Tek ümidim bu yazdıklarımı birinin bulması. Ne kadar zaman alır bilinmez, fakat bu satırları okuyacak kişiye sesleniyorum: Benim adım Clara Elizabeth Cartwright ve bu, benim hikâyem. Seçim senin, ya hikâyeme ortak ol ya da diğerleri gibi görmezlikten gel beni… Ardımda Kalanlar, anlattıkları ve karakterleriyle kurgu ürünü olsa da hikâyenin çıkış noktası gerçeğe dayanmaktadır. Tüm gizemleri içinde barındıran, duygu yüklü bu kitabı gözyaşları eşliğinde bitirdiğinizde, kendinizi sorgulamadan edemeyeceksiniz… "Muhteşem bir kurguya sahip olan Ardımda Kalanlar, tüm okul ve halk kütüphanelerindeki yerini almalı." -Voya, Lindy Gerdes- (Tanıtım Bülteninden)

Raki döviz alım satım işlerinde uzmanlaşmış, giyimine özen gösteren bir dolandırıcıydı. Kurbanlarını, ucuz döviz peşinde koşan varlıklı kişiler arasından seçerdi. Piyasadaki kurun çok altında bir fiyatla döviz satmayı vaat ettiği uyanıkları peşine takar, çift kapılı binalara götürürdü. Banknot tomarlarıyla ön kapıdan girip, arkadan sıvışan Raki?yi bekleyenler oracıkta ağaç olurlardı! "Ağaç olma? deyiminin Raki?den kaynaklandığı söylenir. Mükemmel İngilizce konuşan Güney Zobu, ABD 6. Filosu'nun İstanbul ziyareti sırasında bir iş çevirmek üzere Amerikan subayı kıyafeti ile Hilton Oteli'nde otururken, dönemin başbakanı Süleyman Demirel'in otele geldiği ve Güney Zobu'nun Süleyman Demirel ile bir Amerikan subayı olarak sohbet ettiği rivayetler arasındadır. Raki, 1992'de büyük bir iş yapmaya giderken, Beylerbeyi civarında Dev-Sol lideri Dursun Karataş'la karıştırılıp arabasına yüzlerce kurşun sıkılınca emekliye ayrıldı. Hakkındaki suçlamalar da bir şekilde düşünce, meşru âlemde karar kıldı ve İstanbul Cihangir'de bir su istasyonu açtı. Sülün Osman ve Raki?nin ortak yanları, her ikisinin de devletin parasıyla, garibanların ve yetimin hakkına el uzatmamış olmalarıydı. Onlar ava gidenleri avlayarak, bir bakıma ahlaksızlığın ahlaki sınırlarını çizdiklerine inanmışlardı. (Tanıtım Bülteninden)

Aylık Sesli Dergi

Telefonla radyo programlarına katılan, konferanslarda elini kaldıran ya da konuşmamı bitirip salondan çıkmak üzereyken beni yakalayan dinleyicilerim bana en çok Leonardo Tanrıya inanıyor muydu? Ya da Onun dehasını nasıl izah ediyorsunuz? sorularını soruyordu. (Eh, tabii şunu da itiraf etmem gerekiyor ki, bazıları da onun seks yaşamını soruyordu!) ve dünyanın her köşesindeki okurlarımdan e-posta yoluyla en çok aldığım istek şuydu: Lütfen Leonardo'nun ilkelerinin ruhani uygulamaları hakkında bizi biraz daha aydınlatın.

Güçlü bir dramatik yapı, çok kişili doğal bir diyalog akışı, zehir zıkkım politik eleştiriden toplum sorunlarının kökenine inen bir dram anlayışı...

Dünyanın pek çok bölgesinde din ve bilim savaşı geçmiş yüzyıllardaki gibi açıktan açığa sürmüyor mu? Pek çok insan, pek çok yönetici Engizisyon ve Karanlık Çağın dehlizlerinde iz sürmeye devam etmiyor mu? İnsanlar özgürlükleri ve mutlulukları konusunda hala büyük bir tedirginlik duymuyorlar mı? 20. yüzyıla damgasını vurmuş bir düşünür (aynı zamanda eylem adamı) olan Bertrand Russell'dan düşünce klasikleri arasına girmiş bir yapıt: "Din ile Bilim". "Din ile Bilim"de Russell, kör inançla us, duygusal değerle gerçek değer arasındaki kesin ayrımın bilincine varılmadıkça gerçek anlamda bir ilerlemenin mümkün olamayacağını gösteriyor.

Ekonomik ve toplumsal sorunları enikonu bilmeyen bir kimsenin sosyalizm üstüne birtakım düşünceler ileri sürmesi uygun düşer mi? Birçok bakımdan düşer bence... Sosyalizm törel ve toplumsal bir amaca yönelmiştir. Ama, bilim ne amaçlar yaratabilir, ne de bunları insanlara benimsetebilir; olsa olsa, son amaçlara götüren bir takım araçlar sağlayabilir ancak. Bu nedenlerden ötürü, insanla ilgili sorunlarda, bilim ve bilimsel yöntemi küçümsemekten kaçınmalıyız. Toplum düzenine değinen sorunlar üstünde yalnız uzmanların söz sahibi olduğunu da kabul etmemeliyiz. -Albert Einstein-

Şevket Ateş temel birçok matematik kavramını doğrudan sınıf ortamında öğrencilere anlatmış ve bunları kayda almış. Bu kayıtları yayınlamamıza izin verdiği için kendisine teşekkür ediyoruz. Sınavlara hazırlanan tüm öğrenciler için oldukça yararlı bir kaynak.