Eserlere Göre Listeleme

Körfez Savaşı, kitle iletişim araçları kanalıyla bütün dünya tarafından izlenmesi olası ilk savaştı. Ekranlar kanalıyla bir bakıma gözlerinizin önünde cereyan ediyor gibi görünse de, olup bitenlerin bu çok sınırlı ve hesaplı kitaplı gösteriminde, kuşkulu bir nitelik kazanıyordu savaş. 1991'de bana turuncu renginde gibi görünen bir tülün gerisinden izlediğim savaş çığlıkları, eskisinden daha kararlı bir şekilde 2003'ü karşıladı. Ben bu sesleri tanıyorum, diyordum haber bültenlerine kulak verirken, bu hayata ve barışa meydan okuyan kaba saba sesleri, süpergüç fütursuzluğunu, yoksullukla ve borçlulukla açıklanan sessizlik ve itaatleri, tercüme analizleri, fırsat düşkünlüğünün araya sıkıştırdığı yarım yamalak senaryoları tanıyorum. Turuncu Günler'deki notların en azından bir kısmı Körfez Savaşı'yla ödenen bedellere rağmen değişmeyeceklerini biraz olsun hatırlatabilse, ne mutlu bana...

Kori’nin turuncu bir pelerini var, onu üzerinden hiç çıkarmıyor. Her gün okula turuncu peleriniyle gidiyor. Okuldaki çocuklar onunla alay etse de Kori pelerininden vazgeçmiyor. Sizce Kori pelerinini neden bu kadar önemsiyor? Adam Ciccio’nun cesaret ve duyarlılık üzerine yazdığı bu samimi hikâye her çocuğun içindeki süper kahramana sesleniyor.

Genç bir kadın, akşam üzeri, evinde vahşice öldürüldü ve kadının kocası cinayet suçu ile mahkemeye verilerek idama mahkum edildi. Halbuki adam, o akşam karısıyla kavga edip evden çıkmış, barda rastladığı ilk kadınla, birbirlerine hiç kişisel bilgi vermemek üzere anlaşarak restorana ve tiyatroya gitmiş ve sonra dostça ayrılmışlardı. Onu ancak bu kadın, cinayet gecesi birlikte dolaştığı ve aklında sadece göz alıcı bir turuncu şapkası olduğu kalan bu kadın kurtarabilirdi. Fakat polisin bütün araştırmaları, ne barmen, ne garsonlar, ne taksi şoförü, ne de tiyatrodakilerin, bir gece önce adamın yanında böyle turuncu şapkalı bir kadını görmedikleri sonucuna varmıştı. Genç adamın suçsuz olduğuna inanan dedektif ve arkadaşı, onu kurtarmak için, idamdan önceki sayılı günlerde bir hayaleti aramak zorundalardı.

İnsanın, özünü/hakîkatini/bâtınını/gaybını oluşturan Rûh’undan zâhire/şehâdete/görünene/bedenine çıkardığı her bilgi/idrâk/tecellî onun varlığını/dağını Tûr’a dönüştürmektedir. Varlığını Tûr’a dönüştüren ve kendi sinesinden hakîkati sıfata/kelâma dökerek duyuran bir insan artık Rûh’a inkılâp etmiştir. Böylece o, içindeki ezelî hakîkati/bilgiyi/vahyi çevresiyle paylaşan yürüyen/konuşan/yansıtan bir dağa/Tûr’a dönüşmüş olur. Varlığını Tûr’a dönüştürenler yani kendi içlerindeki ilâhî hakîkati/kelâmı/vahyi zâhire çıkaranlar ve bu ilmi dilleriyle/halleriyle yayanlar hem kendi kalplerini Beyt-i Ma’mûr konumuna getirirler ve hem de hizmetleriyle/gayretleriyle çevrelerindeki insanların kalplerini vahiyle/Kur’ân’la inşâ/îmar/ihya ederler. Rablerinin rahmetiyle varlıklarını Tûr’a dönüştürenler kendi zamanlarının en büyük nimetidirler. Onlar tüm insanlığa yürüyen, konuşan kelâm/öğüt kesilmişlerdir. Çıkar nalınlarını, özgür ol bağlarından, Kelâm’ı almak için, Tûr Dağı’nın sağından… İnsan böyle yücelir, bırakınca Asâ’yı, Varlığı Tûr’a döner, hissedince Beyzâ’yı… Hakîkat sinendedir, anlamadın mı daha? Âlem-i Kübrâ sensin, sözün indiği vahâ… Öyleyse bir gayret et, çare ara huzura, Çağın Hızır’ına sor, nasıl dönüşsem Tûr’a… Elinizdeki kitap; Tûr’un hakîkatini ve Tûr’a dönüşmek için nasıl bir yol/yöntem takip edilmesi gerektiğini bize anlatan Tûr sûresinin irfânî bir bakışla yorumudur.